Το κόκκινο μελίσσι είναι ένα ατμοσφαιρικό έργο που καθηλώνει το θεατρόφιλο κοινό μέσα από τις σπαρακτικά ειλικρινείς ερμηνείες των δύο ηθοποιών.

Μελίνα Μπέη
Μία μάχιμη δημοσιογράφος που αγωνίζεται μέσα από τα ρεπορτάζ της για την διατήρηση της ηθικής και γενικότερα των ανθρώπινων αξιών “ξεσκεπάζοντας” ποικίλες εγκληματικές ενέργειες.

Αρθούρος
Ένας άντρας παράξενος, σκληρός. Ένας άντρας με ψυχισμό γεμάτο τραύματα που ακόμα αιμορραγούν σαν οι παιδικές αναμνήσεις να του χτυπούν την πόρτα της μνήμης. Ένας άντρας δίχως ηθικούς φραγμούς που δεν διστάζει να καταπατήσει αυτονόητα ανθρώπινα δικαιώματα όπως αυτό της ελευθερίας για να ικανοποιήσει τους σκοπούς του…

Κόκκινο Μελίσσι
Ένα λούνα παρκ. Μία καθάρια και διαμπερή βιτρίνα που ανάμεσα στα λούτρινα αρκουδάκια, τα πολύχρωμα φώτα που αναβοσβήνουν χαρούμενα και τα διάφορα παιχνίδια που προσφέρουν  φαινομενικά ανέμελες στιγμές στα μικρά κι αθώα παιδιά κατοικεί η παρανομία.

Μία σκιά από το παρελθόν έρχεται να τους στοιχειώσει με την παρουσία της μέσα από τις σκόρπιες και σκοτεινές παιδικές τους αναμνήσεις… 

Το κόκκινο μελίσσιΜε φόντο ένα σχεδόν εγκαταλελειμμένο σπίτι, σε ένα δωμάτιο σκοτεινό όπου επικρατεί μία επιβλητική, έντονα κλειστοφοβική ατμόσφαιρα ξεδιπλώνεται η δραματική ιστορία του Κόκκινου Μελισσιού από τους νέους ηθοποιούς Νίκο Αναγνωστόπουλο (Αρθούρος) και Φαίη Ψωμαδάκη (Μελίνα Μπέη) στο θέατρο Πόλη.

Ο Νίκος Αναγνωστόπουλος καταφέρνει με τις εξαίρετες υποκριτικές του δυνατότητες να διαδραματίσει τον ρόλο του σκληρού και εφιαλτικού Αρθούρου με τρόπο ανεπιτήδευτο και τόσο αληθοφανή με αποτέλεσμα να δημιουργεί στο κοινό το γνήσιο αίσθημα του φόβου για το επερχόμενο κακό…

Η  Φαίη Ψωμαδάκη συναρπάζει επίσης με το μεγάλο υποκριτικό της ταλέντο παρά το χαριτωμένο μικροσκοπικό παρουσιαστικό της, αφού έδωσε πνοή σε έναν ρόλο μιας ηθικής δημοσιογράφου καταφέροντας να ισορροπήσει την ερμηνεία της μεταξύ λογικής και τρέλας, ανάμεσα στο δράμα και την τραγικότητα δίχως ίχνος μελοδραματισμού κάνοντας το κοινό να ασθμαίνει μαζί της, κάθε φόρα που οι τύψεις για την δειλία που εμφάνισε κάποτε έρχονταν να ροκανίσουν την ηθική πλευρά του χαρακτήρα της.

Μεστές, δωρικές κι απόλυτα πιστευτές οι ερμηνείες των δύο ηθοποιών που παρά το νεαρό της ηλικίας τους αναβλύζουν μία χρόνια επαγγελματική εμπειρία έρχονται να καθηλώσουν το θεατρόφιλο κοινό της Αθήνας, να το συναρπάσουν και να το φορτίσουν έντονα συναισθηματικά κάνοντας τις αισθήσεις τους να χτυπήσουν κόκκινο!

Σημαντικός αρωγός στην δημιουργία της εφιαλτικής κι ασθματικής συνάμα ατμόσφαιρας εκτός από τις ερμηνείες των δύο ηθοποιών είναι και το ίδιο το θεατρικό κείμενο, το οποίο υπογράφει ο συγγραφέας Δημήτρης Σίμος, κείμενο που καταδεικνύει την συγγραφική του δεινότητα.

Λόγος αιχμηρός, που συνδυάζει την ωμότητα και τον σκληρό ρεαλισμό με κάποια ίσως σημεία πιο λυρικά και τρυφερά δημιουργώντας έναν εκρηκτικό συνδυασμό που “καρφώνει” κάθε θεατή στην θέση του.

Σαφώς, καθοριστικό ρόλο στο εξαίρετο αυτό αποτέλεσμα διαδραμάτισε και η σκηνοθετική ματιά του Απόστολου Σταυρόπουλου που μέσα από την φυσικότητα της, αλλά και τον κοφτό κινησιολογικό της χαρακτήρα συνέβαλε στην δημιουργία μιας απαιτητικής παράστασης.

Το κόκκινο μελίσσιΟλοκληρώνοντας, «Το κόκκινο μελίσσι» είναι ένα θεατρικό έργο εφιαλτικά εθιστικό, μέσα απ’ το οποίο αναδύεται έντονα η αυθεντική μυρουδιά του αστυνομικού μυστηρίου.

Είναι ένα δραματικό έργο που ήρθε  για να καθηλώσει το αθηναϊκό θεατρόφιλο κοινό!

Ταυτότητα παράστασης

Θεατρικό κείμενο: Δημήτρης Σίμος
Σκηνοθεσία: Απόστολος Σταυρόπουλος
Παίζουν: Νίκος Αναγνωστόπουλος
Φαίη Ψωμαδάκη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Όλγα Λουπάκη
Μουσική: Άρης Σιαφάς
Κίνηση-Χορογραφία: Χριστίνα Βασιλοπούλου
Κοστούμια: Άννα Ταβουλαρίδη
Καλλιτεχνική Επιμέλεια: Μιχάλης Γκούμας
Φωτογραφία: Γιώργος Κρικέλης
Μιχάλης Γκούμας
Φωτογραφία Πρόβας: Παναγιώτης Γραμματικάκης
Τεχνική Υποστήριξη: Θωμάς Αντωνάτος

 

Σχόλια