Πήγαμε Τηνιακό… για τελευταία φορά!

Η τελευταία βραδιά στο Τηνιακό, το ιστορικό ουζερί της λεωφόρου Αλεξάνδρας.

Την Κυριακή το βράδυ, κάπου στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, έγινε ένα μεγάλο πάρτι. Ένα πάρτι αποχαιρετισμού. Το Τηνιακό, το θρυλικό ουζερί που αποτέλεσε στέκι για γενιές και γενιές φοιτητών, έκλεισε τις πόρτες του, λόγω συνταξιοδότησης του ιδιοκτήτη.

Όποιος υπήρξε φοιτητής στην Αθήνα τα τελευταία σαράντα χρόνια, ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από το σοκ που έπαθε, όταν ανακοινώθηκε στο facebook το event της τελευταίας νύχτας.

Το Τηνιακό ήταν ένα περίεργο φαινόμενο. Με τις πορτοκαλί καρέκλες του, χωρίς κάποιο ιδιαίτερο στιλ και πάνω στη λεωφόρο Αλεξάνδρας (ε, δεν το λες και ειδυλλιακή τοποθεσία).. Είχε όμως τις πιο φθηνές μπίρες στην Αθήνα και την, κλασική πλέον, ποικιλία με τα κεφτεδάκια και τα τυροπιτάκια.

Απέπνεε έναν αέρα άλλης εποχής, είχε μια απλότητα και δεν ήταν επιτηδευμένο. Κάπως έτσι έγινε φοιτητικό στέκι και, Σάββατο βράδυ ειδικά, δεν έπεφτε καρφίτσα.

Άλλες φορές πήγαινες από επιλογή και άλλες φορές ήταν η μόνη έξοδος που σήκωνε η τσέπη σου.

Στο Τηνιακό πηγαίναμε για να αράξουμε, να πιούμε, να συζητήσουμε με τις ώρες. Επίσης, αν και δεν πηγαίναμε για να φάμε, στο τέλος πάντα καταλήγαμε με μια ποικιλία στο τραπέζι. Καμιά φορά αλλάζαμε στέκια για λίγο, αλλά ήταν προσιτό και με παρεΐστικη διάθεση, γι’ αυτό κι επιστρέφαμε πάντα.

Αλλά ήρθε η ώρα να παραδεχτούμε και κάτι, παιδιά! Όλοι φοβόμασταν τον πολυάσχολο σερβιτόρο και σκεφτόμασταν δύο φορές την παραγγελία μας, πριν τον ενοχλήσουμε…

Έτσι, με τα καλά του και τα στραβά του, το Τηνιακό κατάφερε να καθιερωθεί στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας, να γίνει τόπος συνάντησης και σημείο αναφοράς.

Την Κυριακή το βράδυ, λοιπόν, άνθρωποι κάθε ηλικίας πέρασαν για μια τελευταία μπίρα. Ο κόσμος ήταν τόσο πολύς που δεν χωρούσε και καθόταν στα σκαλιά από τις γύρω πολυκατοικίες. Τα γέλια, οι κουβέντες και οι φωνές ακούγονταν από τετράγωνα μακριά. Κάποια στιγμή οι μπίρες τελείωσαν, δεν υπήρχαν καθαρά ποτήρια και όλοι έτρωγαν ποικιλίες στα όρθια!

Κι όμως το πάρτι συνεχίστηκε γιατί-πώς να το κάνουμε- ήταν η τελευταία η νύχτα…

Και περνώντας από εκεί κατάλαβα πως πρόκειται για τέλος εποχής…

Αν είσαι πάνω από είκοσι, νομίζω πως με καταλαβαίνεις. Κι αν είσαι από τους πιο μικρούς και δεν πρόλαβες να το κάνεις στέκι, ε… από κάπου πρέπει να μάθεις ιστορία…

Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως το Τηνιακό έγραψε ιστορία στη νυχτερινή ζωή της Αθήνας.