I, Daniel Blake: Ο Χρυσός Φοίνικας για τον Ken Loach

Η νέα κοινωνικοπολιτική ταινία του Ken Loach, “I, Daniel Blake” που θα προβληματίσει το κοινό και θα ασκήσει κριτική στην σύγχρονη Αγγλία.

Πρωταγωνιστούν: Dave Johns, Hayley Squires, Dylan McKieman, Briana Shann

Σενάριο: Paul Laverty

Σκηνοθεσία: Ken Loach

Ο Daniel, εργαζόμενος στον τομέα της ξυλείας για χρόνια, αναγκάζεται ν’ αφήσει τη δουλειά του, ύστερα απ’ την πρόσφατη καρδιακή προσβολή που πέρασε.

Η Kate, μητέρα δύο παιδιών, μετακόμισε τελευταία στη πόλη και δεν έχει να προσφέρει στην οικογένειά της ούτε τα βασικά.

Τους δύο αυτούς ήρωες ενώνει ο διαρκής αγώνας για την καθημερινή επιβίωση, η  διεκδίκηση των απαραίτητων προκειμένου να ζήσουν αξιοπρεπώς, η αγανάκτηση και η απελπισία, ως απόρροια της γραφειοκρατίας που επικρατεί στο κρατικό σύστημα Πρόνοιας, καθώς και οι ψυχρές, τυπικές, αποστασιοποιημένες συναναστροφές που βιώνουν.

Παρά την έλλειψη κοινωνικού κράτους και ανάμεσα στις απρόσωπες σχέσεις, δημιουργούνται δομές αρωγής και εμφανίζονται άνθρωποι οι οποίοι προσπαθούν να βοηθήσουν την Kate, η οποία εξαθλιώνεται ως ύπαρξη, προβαίνοντας σε ακραίες ενέργειες, για να καταφέρει να μεγαλώσει τα παιδιά της.

Ο Daniel απ’ την άλλη προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τη δύσκολη γι’ αυτόν τεχνολογία, η οποία είναι απαραίτητη προκειμένου να συμπληρώσει έναν  σωρό δικαιολογητικών που απαιτούνται, για να λάβει το πολυπόθητο επίδομα.

Όσο η ταινία κυλά, οι ήρωες φθείρονται όλο και πιο πολύ λόγω των δύσκολων συνθηκών διαβίωσης, παρότι αλληλοβοηθούνται και η σχέση που έχει αναπτυχθεί, φαίνεται να είναι ιδιαίτερα δυνατή.

Ο Daniel απελπισμένος πια, αποφασίζει να δηλώσει την αγανάκτησή του με άμεσες πράξεις, οι οποίες τον στέλνουν στη φυλακή.Ύστερα απ’ τον αγώνα του να δικαιωθεί, αποφασίζει να διεκδικήσει τα δικαιώματά του.

Θα τα καταφέρει άραγε ή κάποιο άλλο γεγονός θα τον προλάβει και αυτή τη φορά;

ψέγοντας φυσικά κάθε σύστημα ευτελισμού και εκμετάλλευσης της ανθρώπινης ζωής.

Φυσικά δε λησμονεί πως πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις και φροντίζει να αποδίδει σ’ αυτές ένα χαμηλό προφίλ, μιας και για να ξεχωρίσουν δε χρειάζεται κάτι επιπλέον. Θα λέγαμε λοιπόν πως ο K. Loach, όχι μόνο δημιουργεί μια ταινία “χτύπημα” στις κρατικές δομές, αλλά εκφράζει ανοιχτά και την αγωνία του για τον σύγχρονο κόσμο.

Τσέκαρε το trailer εδώ: I, Daniel Blake