Άγιος Βασίλης VS Άγιος Βαλεντίνος!

Τι θα γινόταν αν ο Άγιος Βασίλης έμπαινε στο ρινκ με τον Άγιο Βαλεντίνο;
Ποιος θα νικούσε;

Ας δούμε τους υποψηφίους:

Ο Άγιος Βασίλης υπάρχει (!)

.…και δεν είναι στα κουτάκια της Coca–Cola την περίοδο των Χριστουγέννων.

Η ιστορία που ήξερα εγώ ήταν πως ο Άγιος Βασίλειος ήταν ένας κύριος από την Καππαδοκία που έκανε δωρεές και φρόντιζε τους φτωχούς μέσα από φιλανθρωπίες (σπουδαίες γνώσεις από το δημοτικό). Όπως εμπλούτιζα τις γνώσεις μου όμως, διαβάζοντας για τον «Άγιο των παιδιών» έμαθα πως πολλές χώρες έχουν δικά τους εγχώρια έθιμα αντίστοιχα με το δικό μας. Απλώς αλλάζει το όνομα διατηρουμένου του συμβολισμού.

Στην Αγγλία για παράδειγμα τον ρόλο του Άη Βασίλη κατέχει ο προστάτης των παιδιών, Άγιος Νικόλας.

Τα Χριστούγεννα λοιπόν -ή για άλλους η Πρωτοχρονιά- είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με τον αγαπημένο σε πολλούς Άγιο Βασίλη. Κάποια στιγμή η βιομηχανία του ανθυγιεινού πλην νόστιμου αναψυκτικού Coca-Cola αποφάσισε να λανσάρει τον Άγιο Βασίλη με τα χρώματα της, δηλαδή κόκκινο και άσπρο. Αδιαμφισβήτητα μέσω αυτού, η ενδυμασία και γενικότερα η εικόνα του Santa όπως την ξέρουμε σήμερα έγινε ευρέως γνωστή χωρίς ωστόσο, να σημαίνει ότι η Coca-Cola έχει και την αποκλειστικότητα αυτού.

Για μια ακόμη φορά βλέπουμε να πλουτίζουν οι βιομηχανίες και εκτοξεύεται ο καταναλωτισμός. Δώρα από τον Άη Βασίλη, δώρα προς τιμήν του, δώρα που τον απεικονίζουν. Τραγούδια και ταινίες αφιερωμένα όχι μόνο στο πρόσωπό του αλλά στην Αγιοβασίλενα (πόση χωριό χωράει μέσα μου;), στο εργοστάσιό του, στα ξωτικά του, στο μεταφορικό του μέσο και τον αγαπημένο του φωτεινοκοκκινομύτη τάρανδό του, Rudolph. Μια ολόκληρη ομάδα. Τον τοποθετήσαμε και σε ένα χωριό στη Λαπωνία.

Να σημειώσω εδώ πως το χωριό του Άη Βασίλη είναι απ’ τα πιο εμπορικά μέρη που έχω πάει ποτέ. Το μαγικό παραμύθι που παρουσιάζεται δεν είναι παρά ένας «Πύργος του Άηφελ» και μια «Ακρόπολη» σε εκμετάλλευση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι όμορφο.!

Να σας πω όμως κάτι; Δεν ξέρω αν υπήρξε κάποτε κάποιος Άγιος ή κύριος, σε κάποια χώρα που έκανε φιλανθρωπίες. Δε με νοιάζει αν η Coca-Cola τον έκανε διάσημο. Δε με νοιάζει αν οι βιομηχανίες κατασκευής παιχνιδιών, στολιδιών και άλλων τέτοιων πλουτίζουν. Υπάρχει ο Άγιος Βασίλης και όχι δεν είναι στα κουτάκια της Coca-Cola. Είναι στα φωτάκια και στους κουραμπιέδες, στη βασιλόπιτα και στα πυροτεχνήματα, στα μελομακάρονα και στα κέικ, στις γιρλάντες και στο αναμμένο τζάκι. Είναι σε σένα και σε μένα. Είναι στους ανθρώπους. 

Αλλά αρκετά με τα γλυκανάλατα. Ας περάσουμε στον δεύτερο διαγωνιζόμενο της βραδιάς. Πώς σας λένε και από πού μας έρχεστε…;

Ο Μύθος του Αγ. Βαλεντίνου

Μία απ’ τις πιο εμπορικές γιορτές μετά τον Άη Βασίλη είναι εκείνη της γιορτής των ερωτευμένων όπως είθισται να την αποκαλούν. Για μένα είναι άλλη μία μέρα του χρόνου που τυχαίνει να έχω την ονομαστική μου εορτή. Κάτι σαν τους Βασίληδες. Πολύ κόκκινο και πολλές… καρδούλες.

Είναι κλασική η αντίδραση ρομαντικού χαμόγελου όταν με ρωτούν αν γιορτάζω στις 14 Φεβρουαρίου. Είναι η μέρα εκείνη που οι ερωτευμένοι εκφράζουν τα βαθύτερα και ενδόμυχα καρδουλένια τους αισθήματα και άλλα τέτοια. Αν περιμένεις βέβαια του Αγίου Βαλεντίνου για να εκφράσεις την αγάπη σου σώθηκες. Αναρωτιέμαι αν ξέρουν οι περισσότεροι την ιστορία του Αγίου Βαλεντίνου, όχι επειδή είναι αξιομνημόνευτη αλλά να ξέρεις και τι γιορτάζεις στην τελική βρε αδερφέ. Έτσι έναν Άγιο που το έλεγαν Βαλεντίνο και εξυψώθηκε σε εκφραστή των ερωτευμένων μια Κυριακή τ’ Αυγούστου;

Ο Άγιος Βαλεντίνος λοιπόν, για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεώτεροι, ήτο ένας … λοιπόν οι απόψεις διίστανται, καθώς πρόκειται για θρύλο υπάρχουν πολλές θεωρίες. Αυτή που εγώ ήξερα (γνώσεις γυμνασίου αυτή τη φορά) ήταν ότι ήταν ιερωμένος ο οποίος πάντρευε νεαρά ζευγάρια ενάντια στις διαταγές του αυτοκράτορα. Όταν φυλακίσθηκε ερωτεύτηκε την κόρη του δεσμοφύλακα στη οποία έστειλε ένα γράμμα που υπέγραφε: Με αγάπη απ’ το Βαλεντίνο σου.

Ο Βαλεντίνος πέθανε στη Ρώμη στις 14 Φεβρουαρίου 169.

Υπάρχουν πολλές παραλλαγές ή αν θέλετε εκδόσεις της ιστορίας του Αγίου Βαλεντίνου. Το σίγουρο είναι πως η κάθε θρησκεία έχει τη δική της άποψη και τις περισσότερες φορές δεν είναι η καλύτερη.

Για την Ορθόδοξη ελληνική εκκλησία επί παραδείγματι, καθώς ο Άγιος Βαλεντίνος δεν μνημονεύεται πουθενά στο ορθόδοξο εορτολόγιο, η εορτή αυτή δεν αναγνωρίζεται. Η Καθολική εκκλησία απ’ την άλλη ελλείψει πληροφοριών υποβίβασε τον εορτασμό του Αγίου Βαλεντίνου σε τοπική εορτή.

Απ’ όλες τις εκδοχές που διάβασα η αγαπημένη μου, όπως και του γιατρού απ’ τα αγαπημένα «Εγκλήματα» (σειρά στον ΑΝΤ1 -αν δεν την ξέρεις δες την!) είναι εκείνη που λέει πως ημέρα των ερωτευμένων είναι η 13^η Φεβρουαρίου στη μνήμη των Αποστόλων Ακύλα και Πρίσκιλλας, ενός ενάρετου ζευγαριού Ιουδαίων σκηνοποιών, που ζούσε στην Κόρινθο και ασπάστηκε τον Χριστιανισμό.

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου απέκτησε τη σημερινή της σημασία τον 14^ο αιώνα, όπου συνδέθηκε με την έννοια της ευγενούς αγάπης. Η πρώτη γραπτή αναφορά του ως Αγίου την συναντάμε το 1382 στο ποίημα το Κοινοβούλιο των Πτηνών (Parlement of Foules) του Τζέφρι Τσόσερ («…for this was Saint Valentine’s Day, when every bird cometh there to choose his mate…»). Έπειτα τον 17^ο αιώνα βρίσκουμε αναφορά του Αγίου Βαλεντίνου στο έργο του Σαίξπηρ, Άμλετ.

Αξίζει να σημειωθεί πως ο όρος “Άγιος” έχει επικρατήσει στην Ελλάδα διότι εκτός συνόρων η 14η Φεβρουαρίου έχει την ονομασία: VALENTINE’ S DAY

Φυσικά, η εμπορευματοποίηση της γιορτής αξίζει τους αιθέρες εις την στρατόσφαιραν και διεκδικεί τα σκήπτρα του Άη Βασίλη ως η πιο εμπορική και υπερκαταναλωτική γιορτή απ’ τους δεινόσαυρους και έπειτα. Δεν ξέρω και ποια η άποψη της Wall Street επί του θέματος. Τέλοσπαντων.

Ο Νικητής του Παιχνιδιού

Όλοι αγαπάμε τα παραμύθια. Ακόμα και αυτοί που πεισματικά το αρνούνται ή εκείνοι που με πάθος τα αντιμάχονται κατά βάθος ελπίζουν στην ίδια την ελπίδα. Και θα ήθελαν να τα ζήσουν….

Η ύπαρξη του Άη Βασίλη και του Αγ. Βαλεντίνου στηρίζεται στην αιώνια ανάγκη των ανθρώπων να πιστέψουν στη μαγεία και στα παραμύθια. Πώς αλλιώς θα συνεχίζαμε; Πώς, χωρίς ελπίδα; Δε χρειάζεται λοιπόν η κυνικότητα όλων εκείνων που θεωρούν ανόητες αυτές τις γιορτές και που με ορμή κατακεραυνώνουν τους υποστηρικτές αυτών. Στην τελική είναι άλλο ένα παιχνίδι και σε ποιον δεν αρέσουν τα παιχνίδια;