Νάνσυ ΤζαλαβράΗ Νίκαια είναι η πιο όμορφη πόλη της Γαλλικής Ριβιέρας και εδώ όλα όσα αξίζει να δείτε όταν την επισκεφθείτε!
Στα τέλη του περασμένου Μαϊου ταξίδεψα απο το βροχερό, ακόμη, Παρίσι προς τον Γαλλικό Νότο. Η Νίκαια, θα ήταν η βάση για την εξερεύνηση της Γαλλικής Ριβιέρας.
Φτάσαμε στο αεροδρόμιο της Κυανής Ακτής βράδυ, και το μόνο που μπορούσαμε να δούμε ήταν τα αμέτρητα φωτάκια της Ριβιέρας, από το αερδρόμιο μέχρι τη Νίκαια.
Αλλά η μυρωδιά του αέρα δεν προδίδει ποτέ. Θαλασσινός, κοσμοπολίτικος, ανέμελος, γέμιζε τα πνευμόνια έμπνευση και αισιοδοξία.
Promenade des Anglais (φωτο: “Nice is Love”)
Μια σύντομη ιστορία της Νίκαιας
Χτισμένη από τους Έλληνες, περίπου το 350 π.Χ. πήρε το όνομά της από τη θεά Νίκη. Αργότερα, οι Ρωμαίοι την μετονόμασαν Νίκαια. Παρέμεινε υπό ιταλική κατοχή μέχρι το 1860, οπότε και ενσωματώθηκε από τη Γαλλία και έγινε τελικά, η μεγαλύτερη πόλη της Γαλλικής Ριβιέρας.
Τα πολύχρωμα σοκάκια της Νίκαιας
Όμως, το ιταλικό στοιχείο δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Ίσως μάλιστα η αρχιτεκτονική της και τα χρώματά της να θυμίζουν περισσότερο Ιταλία, με εμφανείς βέβαια τις επιδράσεις της γαλλικής κουλτούρας και αυτός ο συνδυασμός είναι που δίνει στην πόλη τον πραγματικά ιδιαίτερο χαρακτήρα της. Ακόμη και η επίσημη, ας το πούμε γλώσσα τους, η Νισάρτ (Niçard), είναι ουσιαστικά μια μίξη γαλλικών και ιταλικών. Αυτό διαπιστώνεται εύκολα, καθώς στις πινακίδες, τα ονόματα των δρόμων είναι γραμμένα στα γαλλικά και στα Niçard.
Είναι μια πόλη που εκτός από πλούσιους και αριστοκράτες, προσέλκυε και πολλούς καλλιτέχνες. Ο Marc Chagall, ο Henri Matisse, ο Claude Monet, ο August Renoir, ο Pablo Picasso, o Edvard Munch αλλά και ο Aldous Huxley, ο Scott Fitzgerald, ο Friedrich Nietzsche, ο Guillaume Apollinaire, ο Anton Chekhov, η Ιsadora Duncan, ο Jean Cocteau όλοι κατέφευγαν εκεί για να βρουν την έμπνευση ή την ηρεμία. Ο Καζαντζάκης, που ζούσε στην Antibes, μια μικρή πόλη δίπλα στη Νίκαια, έλεγε για την Γαλλική Ριβιέρα, “είναι σαν την Ελλάδα, αλλά πιο ειρηνικά.”
Πραγματικά, είναι μια πόλη που φαίνεται να μην γνωρίζει τι σημαίνει άγχος. Το πιθανότερο βέβαια είναι να την προτιμήσει κανείς για τις διακοπές του, καθώς είναι φημισμένο θέρετρο. Όμως φαίνεται στη συμπεριφορά των ντόπιων πως σε αυτό το μέρος οι καθημερινοί ρυθμοί της ζωής είναι ανθρώπινοι.
Για όποιον λόγο και αν βρεθείτε στη Νικαία, ήρθε η ώρα για μερικές πρακτικές πληροφορίες.
Η Νίκαια απέχει πολύ λίγα χιλιόμετρα από το αεροδρόμιο της Κυανής Ακτής. Ο πιο εύκολος τρόπος να φτάσετε στην πόλη είναι με το λεωφορείο υπ’αριθμόν 98. Το εισιτήριο κοστίζει 6 ευρώ και είναι ενιαίο. Σε μισή ώρα, αν δεν έχει σημαντική κίνηση, θα βρίσκεστε στην κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης, κατεβαίνοντας στην στάση Albert 1er.
Αν μένει κανείς στην παλιά πόλη της Νίκαιας, όπου τα γραφικά στενάκια είναι γεμάτα χρώματα, εκκλησίες, μαγαζιά, μικρά παζάρια και κυρίως, χαρούμενους ανθρώπους βρίσκεται δυο βήματα από την Promenade des Anglais, τον παραλιακό δρόμο της Παραλίας των Αγγέλων (Baie des Anges), με τα μεγάλα άσπρα βότσαλα που απλώνεται μπροστά στην πόλη. Ένας τοπικός θρύλος αναφέρει ότι η Παραλία των Αγγέλων ήταν το μέρος που διάλεξαν να μείνουν ο Αδάμ και η Εύα, όταν εκδιώχθηκαν από τον Παράδεισο.
To ξενοδοχείο Νegresco (φωτο: “Nice is Love”)
Βλέποντας κάποιος για πρώτη φορά τη Νίκαια, πιθανόν το μόνο που θα θελήσει είναι να περπατάει στα δαιδαλώδη, πολύβουα και πολύχρωμα δρομάκια της, να ρεμβάζει τη θάλασσα καθισμένος πάνω στα άσπρα βότσαλα της παραλίας, να κολυμπάει ή να διασκεδάζει. Και θα έχει κάθε δίκιο.
Ο παραλιακός δρόμος είναι γεμάτος μαγαζιά για καφέ, για φαγητό, για παγωτό και για ποτό. Εκεί θα συναντήσετε και το ιστορικό ξενοδοχείο Negresco.
Στην παλιά πόλη πάλι, βρίσκεις λογιών λογιών μαγαζάκια που πουλάνε από ρούχα και σουβενίρ, μέχρι τοπικά μυρωδικά, βιβλία και αντίκες. Θα συναντήσετε ακόμη την μεγάλη αγορά – τροφίμων και όχι μόνο- Cours Saleya, που βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης και μέσα σε αυτήν, τη φημισμένη αγορά των Λουλουδιών.
Η αγορά Cours Saleya
Είναι πολύ διασκεδαστικό να περπατήσει κανείς τα μικρά δρομάκια χωρίς τη βοήθεια κάποιου χάρτη. Η πόλη δεν είναι αρκετά μεγάλη για να χαθείς, αλλά είναι αρκετά μεγάλη για να ανακαλύπτεις συνέχεια κάποια καινούργια ιδιαίτερη γωνιά.
Aναπόφευκτα οι μικροί δρόμοι κάποια στιγμή οδηγούν στην Place Masséna, την κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης που ουσιαστικά την χωρίζει από τη νέα. Όλη η Μεσόγειος είναι συγκεντρωμένη σε αυτήν την πλατεία.
Η ιταλική αρχιτεκτονική κυριαρχεί, με τα έντονα χρώματα, τις καμάρες και τις στοές. Στο κέντρο της πλατείας, το Συντριβάνι του Ήλιου, όπου στέκεται ένα άγαλμα του Απόλλωνα ύψους 7 μέτρων, πλαισιωμένο από άλλες ελληνικές θεότητες. Το ενδιαφέρον κεντρίζει ακόμη το έργο του Καταλανού καλλιτέχνη Jaume Plensa, “Συζήτηση στη Νίκαια”. Επτά μικρά αγάλματα, ανυψωμένα σε στύλους διάσπαρτους στην πλατεία, συμβολίζουν τις επτά ηπείρους του κόσμου. Το βράδυ, φωτισμένα με έντονα χρώματα που εναλλάσσονται μεταξύ τους, συνομιλούν με έναν δικό τους τρόπο, ήρεμα και ειρηνικά ανάμεσα στο πλήθος.
Place Masséna
Δίπλα στην Place Masséna βρίσκεται η Promenade Paillon, που φτιάχτηκε σχετικά πρόσφατα, μόλις το 2013. Δεν είναι δύσκολο να την εντοπίσετε, αφενός επειδή βρίσκεται σε ένα τόσο κεντρικό σημείο, αφετέρου, εξαιτίας του “υδάτινου καθρέφτη”, που τραβάει την προσοχή.
Πρόκειται για ένα τμήμα της Promenade Paillon, μια μεγάλη επιφάνεια, στην οποία βρίσκονται τοποθετημένα πολλά μικρά ινκόγκνιτο συντριβανάκια, τα οποία ανοίγουν σε ανύποπτες στιγμές. Το αποτέλεσμα είναι ότι η επιφάνεια είναι συνεχώς βρεγμένη δίνοντας την εντύπωση ότι ουσιαστικά πρόκειται για έναν τεράστιο καθρέφτη. Προσοχή όταν τη διασχίζετε, αν δεν θέλετε να γίνετε μούσκεμα!
Promenade du Paillon
Η πόλη όμως, όπως προανέφερα, είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την τέχνη. Προς το τέλος της Promenade Paillon, κοντά στην Place Garibaldi, βρίσκεται το Μουσείο Μοντέρνας και Σύγχρονης Τέχνης ( MAMAC) της Νίκαιας, με δωρεάν είσοδο για τους φοιτητές. Άλλα κοντινά μουσεία που αξίζει να επισκεφτείτε είναι το Μουσείο Marc Chagall, με επίσης δωρεάν είσοδο για ενήλικες κάτω των 26 ετών και λίγο πιο μακριά, το Μουσείο Henri Matisse, όπου η είσοδος κοστίζει 10 ευρώ αλλά εξασφαλίζει την είσοδο σε όλα τα δημοτικά μουσεία και γκαλερί για 48 ώρες.
Μουσείο Marc Chagall
Παράλληλα, κοντά στο Μουσείο Chagall και δίπλα στον σταθμό των τρένων, βρίσκεται μια εκκλησία που θα σας μεταφέρει για λίγα λεπτά στη Μόσχα! Πρόκειται για την ορθόδοξη ρωσική εκκλησία του Αγίου Νικολάου.
Η ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου
Η πόλη βέβαια είναι υπέροχη όταν την περπατά κανείς, αλλά είναι εξίσου υπέροχη όταν την βλέπει από ψηλά, δίπλα στη θάλασσα και κάτω από τον ήλιο. Το ψηλότερο σημείο της είναι ο Λόφος του Κάστρου (Colline du Chateau ή Parc du Chateau), όπου βρίσκονται τα ερείπια ενός παλιού κάστρου του 17ου αιώνα. Προτείνω την ανάβαση με τα πόδια. Αν και μπορεί να είναι λίγο κουραστική, ο μικρός στριφογυριστός δρόμος είναι γεμάτος δέντρα και ηρεμία. Υπάρχει όμως και η εναλλακτική του Ascenseur du Chateau.
Ο λόφος θα άξιζε την επίσκεψη ακόμη κι αν το μόνο που είχε να προσφέρει ήταν η θέα της Promenade des Anglais που απλώνεται ακριβώς από κάτω. Από εκεί βλέπει κανείς όλα τα μπλε της Μεσογείου να εναλλάσσονται με έναν τρόπο τόσο απότομο, λες και η κάθε απόχρωση θέλει να κυριαρχήσει στο μάτι. Όμως είναι τελικά ο συνδυασμός τους που δίνει στο τοπίο την μοναδική ομορφιά του.
Το Parc du Chateau δεν έχει θέα μόνο στην Promenade, αλλά και στο λιμάνι Lympia. Μια βόλτα πάνω στο λόφο, μας φέρνει ενώπιον πολλών μικρών μυστικών. Μια πολύ όμορφη έκπληξη είναι ο τεχνητός καταρράχτης, Cascade Dijon. Δεν λείπουν όμως και μικρές ελληνικές πινελιές, όπως το επιδαπέδιο ψηφιδωτό με παραστάσεις από την Οδύσσεια. Συναντάμε ακόμη μικρές γωνιές με παγκάκια και τη φοβερή θέα να απλώνεται μπροστά, ενώ υπάρχουν ακόμη και παιδικές χαρές και μικρά μαγαζιά με σουβενίρ.
Cascade Dijon
Μετά από την εξερεύνηση της πόλης, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι το φαγητό. Οι επιλογές είναι πολλές και το σίγουρο είναι ότι θα βρείτε φαγητό που να είναι του γούστου σας.
Εάν θέλετε κάτι γρήγορο, υπάρχει πάντα η επιλογή του παγωτού. Η πόλη ειναι γεμάτη παγωτατζίδικα.
Επειδή, όμως, πάντα πρέπει να δοκιμάζουμε τοπικές λιχουδιές, μη διστάσετε να δοκιμάσετε τη socca. Είναι ένα είδος τηγανήτας, φτιαγμένη από ρεβυθάλευρο και θα τη βρείτε παντού. Είναι νόστιμη και ότι πρέπει για να κόψει την πείνα μετά από την περιπλάνηση στην πόλη και πριν το κυρίως γεύμα.
Στη Νίκαια, όπως σε κάθε παραθαλάσσια πόλη βέβαια, αγαπούν πολύ τα θαλασσινά και θα ήταν μια καλή ιδέα να δοκιμάσετε την μπουγιαμπέσα (bouillabaisse), παραδοσιακό πιάτο της Ριβιέρας καθώς και την τοπική σαλάτα niçoise. Αν δεν είστε φίλοι των θαλασσινών, φυσικά κυριαρχεί η ιταλική κουζίνα. Οι τιμές είναι πολύ προσιτές, αλλά καλό είναι να ρίχνετε μια ματιά στον τιμοκατάλογο προτού καθίσετε κάπου.
Η τοπική socca
Ένα ακόμη πλεονέκτημα της Νίκαιας, είναι ότι βρίσκεται πολύ κοντά σε άλλες όμορφες τοποθεσίες της Ριβιέρας. Το Μονακό, οι Κάννες, η Αντίμπ, η Έζε, το Μεντόν βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής από την πόλη και είναι προσβάσιμα μέσω τον τοπικών λεωφορείων, με το κόστος των εισιτηρίων να μην ξεπερνάει τα 3 ευρώ.
Η Νίκαια είναι από τις πιο όμορφες πόλεις της Γαλλίας, αν όχι και της Ευρώπης ολόκληρης. Είναι προτιμότερο να την επισκεφθείτε καλοκαίρι, συγκεκριμένα από Απρίλιο μέχρι Νοέμβριο, οπότε ο καιρός είναι καλοκαιρίνος. Φυσικά, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι θα είναι το ίδιο όμορφη και κατά τη διάρκεια του χειμώνα. Αλλά το καλοκαίρι της πάει περισσότερο.
Δύο πολύ καλές ημερομηνίες που μπορείτε να διαλέξετε είναι εκείνες κατά τις οποίες λαμβάνουν χώρα δύο πολύ σημαντικά events:
Το Φεστιβάλ Jazz της Νίκαιας, που γίνεται συνήθως στα μέσα Ιουλίου και θεωρείται το πρώτο τζαζ φεστιβάλ διεθνούς εμβέλειας και αναγνώρισης, στο οποίο έχουν συμμετάσχει τα μεγαλύτερα ονόματα της τζαζ, ανάμεσα στους οποίους ο Louis Armostrong, η Ella Fitzerald και ο Miles Davis.
Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών, που δεν γίνεται βέβαια στη Νίκαια αλλά στις κοντινές Κάννες αλλά είναι μια πολύ καλή περίοδος για την Γαλλική Ριβιέρα. Το φεστιβάλ ξεκινάει συνήθως στα μέσα Μαϊου.
Υπάρχει και άλλο ένα event για το οποίο είναι γνωστή η Νίκαια, και δίνει παράλληλα μια καλή αφορμή για επίσκεψη τον χειμώνα: Το καρναβάλι της (Nice Carnaval), που φέτος θα διεξαχθεί από τις 11 ως τις 28 Φεβρουαρίου.
Στιγμιότυπο από το Καρναβάλι του 2012
Αν δεν τα έχω καταφέρει μέχρι στιγμής να βάλω τη Νίκαια στην καρδιά σας και να κάνετε ήδη σχέδια για το πότε θα την επισκεφθείτε, ορίστε ένα σύντομο ντοκιμαντέρ για αυτήν την ανείπωτα όμορφη πόλη, αλλά και τις εξίσου όμορφες περιοχές που την περιτριγυρίζουν.
Η Promenade des Anglais ζωγραφισμένη από τον Henri Matisse
Μια όμορφη σελίδα του Facebook για τη Νίκαια:
Και η μικρή ταινία η οποία έδωσε στο άρθρο μου το όνομά του: