Ο αγαπημένος ηθοποιός, Δημήτρης Λιακόπουλος, μιλά στο Frapress.gr!
Ο Ludwig Wittgenstein έλεγε πως “Η φιλοσοφία δεν είναι θεωρία, αλλά ενέργεια”. Μια φράση που υπάρχει καθημερινά στη ζωή του Δημήτρη και που τον έχει βοηθήσει σε πολλές διακυμάνσεις της ζωής του.
Γεννημένος και μεγαλωμένος στην Αθήνα, ο Δημήτρης Λιακόπουλος δεν ήξερε εξ’ αρχής τι θέλει να γίνει. Το ανακάλυψε στην πορεία του χρόνου που προηγήθηκε. Η αγάπη του για την υποκριτική προέκυψε, ή μάλλον όπως λέει και εκείνος ήταν κεραυνοβόλος έρωτας.
Ο Δημήτρης είναι από τα άτομα που αγαπάει να χαμογελάει. Άλλωστε θεωρεί πως μια μέρα χωρίς χαμόγελο είναι μια χαμένη μέρα. Όσο ευαίσθητος και συναισθηματικός δηλώνει, άλλο τόσο ατσαλένιος είναι και με αντοχές μάλιστα που ούτε ο ίδιος πίστευε στο παρελθόν για τον εαυτό του. Και ναι, έχει νιώσει και ο ίδιος πως είναι να διαψεύδεσαι, πως είναι να χάνεις ανθρώπους από τη ζωή σου. Με το πέρασμα του χρόνου συνειδητοποίησε πως οφείλεις να τα περάσεις και αυτά, στο δρόμο προς την ωριμότητα.
Σε ένα τελείως φιλικό κλίμα, μου παραχώρησε μια πολύπλευρη συνέντευξη για το Frapress.gr!
Ποιο ήταν το έναυσμα για να γίνεις ηθοποιός;
Το έναυσμα ήρθε σιγά σιγά. Δεν πήρα την απόφαση ξαφνικά μια μέρα ή το είχα από μικρό παιδί. Πρώτα ξεκίνησα να εργάζομαι ως ηθοποιός και σιγά σιγά ερωτεύτηκα την υποκριτική μέσα από τις δουλειές.
Θυμάσαι τον πρώτο σου θεατρικό ρόλο;
Φυσικά και τον θυμάμαι. Ήταν η Φιλουμένα Μαρτουράνο και υποδυόμουν έναν από τους γιους, τον Ουμπέρτο.
Είσαι από αυτούς που πιστεύουν πως το θέατρο έχει διάφορα ποιοτικά επίπεδα;
Φυσικά. Όλα τα πράγματα στη ζωή, εννοείται. Υπάρχουν οι δουλειές που προετοιμάζονται πολύ γρήγορα, χωρίς να εμβαθύνουν στους ρόλους και στις παραγωγές. Και υπάρχουν πάντα σκηνοθέτες και ηθοποιοί που παίζουν και δημιουργούν πάντα από ένα επίπεδο και πάνω και απευθύνονται σε ένα πιο δύσκολο και εκπαιδευμένο κοινό.
Ποιος είναι ο θεατρικός ρόλος που θα ήθελες να ερμηνεύσεις πάρα πολύ; Υπάρχει κάποιος;
Να σου πω την αλήθεια δεν το έχω σκεφτεί ποτέ, δεν με απασχολεί. Βρίσκω σε κάθε ρόλο κάτι καινούριο για να ερωτευτώ, οπότε κάθε ρόλος είναι ξεχωριστός.
Τηλεοπτικά σε έχουμε δει σε πολλούς ρόλους. Πιστεύεις πως η τηλεόραση έχει τελειώσει ή έχει κι άλλα να δώσει;
Όπως όλα τα πράγματα στη ζωή έτσι και η τηλεόραση κάνει τον κύκλο της. Νομίζω ότι τώρα ξεκινάει ένας καινούργιος. Θα δούμε πως θα εξελιχθεί, αν θα είναι για καλό ή για κακό.
“Μόλις χώρισα”. Ένα μιούζικαλ που πριν καλά καλά ξεκινήσει έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές. Πες μου λίγα λόγια για την παράσταση αυτή που συμμετέχεις.
Είναι μια κωμωδία από καθημερινούς ανθρώπους. Έχει να κάνει με έναν χωρισμό και με διάφορες αγαπημένες συνήθειες των ανδρών όσον αφορά το σεξ (γέλια). Στην παράσταση παίζουν επίσης οι Νάντια Μπουλέ, Μέμος Μπεγνής, Κωνσταντίνα Κλαψινού, Σόφη Ζανίνου, Αντιγόνη Ψυχράμη, Ορφέας Παπαδόπουλος, Μαρία Γεωργιάδου, Αντώνης Σταμόπουλος. Μαζί μας είναι και άλλα 6 παιδιά, η Αλεξάνδρα, ο Κωνσταντίνος, ο Μιχάλης, ο Αλέξης, η Μαρία και η Φένια.
Είσαι λάτρης του κινηματογράφου;
Σαφώς, βέβαια.
Αγαπημένη ταινία;
Δεν έχω αγαπημένα πράγματα γενικώς. Δεν μπορώ να σου πω ότι έχω αγαπημένη ταινία ή αγαπημένο τραγούδι. Δεν προσκολλώμαι.
Πιστεύεις γενικά στον άνθρωπο; Εμπιστεύεσαι εύκολα;
Αυτό είναι νομίζω το μειονέκτημα μου. Εμπιστεύομαι εύκολα, αγαπώ τον άνθρωπο και τον σέβομαι. Ενώ θα έπρεπε να μην τον εμπιστεύομαι με κλειστά τα μάτια, αλλά να κερδίζει την εμπιστοσύνη μου. Εγώ του την παρέχω και την χάνει μετά. Και κατ’ επέκταση πληγώνομαι εύκολα.
Πώς θα χαρακτήριζες τον εαυτό σου με λίγα λόγια;
Καλό άνθρωπο(γέλια). Θεωρώ ότι είμαι αρκετά καλός ηθοποιός, δεν θα σου πω ότι είμαι ο καλύτερος, αλλά αν δεν πίστευα ότι είμαι καλός ηθοποιός δεν θα έκανα αυτή τη δουλειά. Καλόβολος είμαι, οξύθυμος καμιά φορά. Βέβαια όσο μεγαλώνω μπορώ και το μαζεύω. Ευαίσθητος είμαι, υπομονετικός θα μπορούσες να πεις (γέλια). Τα υπόλοιπα καλύτερα να στα πουν οι άλλοι(γέλια).
Μέχρι που φτάνουν οι επαγγελματικές φιλοδοξίες σου;
Δεν φτάνουν πολύ μακριά. Ας βάλουμε τα δυνατά μας για αυτή τη σεζόν, ας πάει καλά και του χρόνου βλέπουμε.
Πώς διαχειρίζεσαι τις αλλαγές στη ζωή σου;
Εξαρτάται την αλλαγή. Γενικώς μου αρέσουν οι αλλαγές γιατί δίνουν χώρο για κάτι καινούργιο, αφήνουν χώρο για κάτι καινούργιο. Κάποιες τις έχω αντιμετωπίσει με δυσκολία και κάποιες με ευκολία. Αλλά γενικώς είμαι υπέρ των αλλαγών.
Γελάς ή θυμώνεις πιο εύκολα; Και γιατί;
Και τα δύο. Έχω και χιούμορ και αυτοσαρκάζομαι και είμαι και αρκετά οξύθυμος (γέλια). Αλλά εκφράζω πολύ πιο εύκολα το γέλιο παρά τον θυμό μου. Μπορεί να εκνευριστώ αλλά να το κρατήσω ή να το καταπιώ. Γιατί νομίζω ότι αν εκνευριστώ πολύ και το αφήσω δεν έχω στοπ μετά.
Τα μελλοντικά σου σχέδια;
Πόσο μελλοντικά; (γέλια). Παίζω στην παιδική παράσταση “Σέρκοκ Χολμς” στο Γυάλινο μουσικό θέατρο και ξεκινάμε στις 10 Οκτωβρίου και στο “Μόλις χώρισα” που ξεκινάμε στις 12 Οκτωβρίου, τουλάχιστον αυτό είναι το επίσημο που ξέρω και για τα δύο.
Η προσοχή μου είναι σε αυτά τα δύο, εργάζομαι πυρετωδώς από το πρωί μέχρι το βράδυ για αυτά και δεν έχω ούτε τον χρόνο, ούτε την πολυτέλεια για να σκεφτώ κάτι παρακάτω. Θέλω να ξεκινήσουν πρώτα αυτά, να πάρουν μια ροή και να πάνε καλά, να ξεκουραστώ και να σκεφτώ μετά το μέλλον.
Συζητώντας για αρκετή ώρα μαζί του, κατάλαβα πως ο Δημήτρης Λιακόπουλος μου θυμίζει εμένα. Με τις ανησυχίες του, τις ευαισθησίες του, τα ξεσπάσματα του, την δική του κοσμοθεωρία.
Αναλύοντας μαζί του διάφορα θέματα μου είπε και το σπουδαιότερο. Πως “Το θέατρο δεν είναι μίμηση, είναι αναβίωση“. Το μόνο σίγουρο είναι ότι έχουμε αφήσει μια συζήτηση στη μέση, η οποία θα συνεχιστεί σίγουρα. Σε ευχαριστώ για όλα Δημήτρη!