Δημήτρης ΖαρκάδαςΈνας νέος ηθοποιός με ταλέντο και πολλή όρεξη για δουλειά, ο Βασίλης Ζώης, μας μιλά για το πως είναι η ζωή ενός Έλληνα ηθοποιού αυτή την εποχή
Ο Βασίλης Ζώης είναι ένας ταλαντούχος ηθοποιός της νέας γενιάς, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά την αστείρευτη ενέργεια του και την πολυμορφικότητα, καθώς φέτος θα τον δούμε στο Θέατρο («Ο Μηχανισμός του Δωματίου», σε σκηνοθεσία της Βάσιας Χρονοπούλου), στο παιδικό Θέατρο («Σέρλοκ Χολμς, ένα Μυστήριο με Νόημα», σε σκηνοθεσία Ντίνας Σταματοπούλου, «Το Μεγάλο Μπλούμ του Μπρίλη», σε σκηνοθεσία Κατερίνας Γαβαλά), σε μικρού μήκους ταινία («6», σε σκηνοθεσία Μάνου Καρυστινού) και σε μια διαδικτυακή εκπομπή (Mamounia.gr).
Ας δούμε, λοιπόν, τι έχει να μας ο Βασίλης.
Βασίλης Ζώης
Γεννήθηκες και μεγάλωσες στην Αθήνα. Πώς ξεκίνησε η ενασχόληση σου με την υποκριτική;
Στο σχολείο δεν μου άρεσε καθόλου το θέατρο. Μάλιστα, στο δημοτικό κάναμε μια Χριστουγεννιάτικη παράσταση και εγώ έπρεπε να κάνω έναν μάγο και να πω μόνο μια ατάκα. Το έκανα με το ζόρι. Δεν είχα όνειρο να γίνω ηθοποιός. Αντιθέτως, ζωγραφίζω πολύ καλά, οπότε ήθελα να κάνω κάτι σχετικό με τη ζωγραφική, να σπουδάσω Αρχιτέκτονας ή Πολιτικός Μηχανικός.
Στα 17 μου όμως, χωρίς συγκεκριμένη αφορμή μου μπήκε η ιδέα να ψάξω κάποιες σχολές Υποκριτικής.
Η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν πολύ καλός μαθητής και δεν θα μπορούσα να περάσω στη σχολή Πολιτικών Μηχανικών και επειδή είχα μέσα μου αυτή την τρέλα που χρειάζεται κάποιος για να ακολουθήσει το δρόμο της Υποκριτικής, αποφάσισα να το κοιτάξω λίγο πιο σοβαρά.
Βρήκα τη Σχολή του Ιάκωβου Καμπανέλη, όπου και έδωσα εξετάσεις, μόλις τελείωσα το σχολείο. Σε αυτή τη σχολή βρήκα ένα μεγάλο εμπόδιο, διότι, όταν έδωσα εξετάσεις είχαν ενθουσιαστεί μαζί μου, αλλά δέχτηκα μεγάλη πίεση στο πρώτο έτος, από έναν άνθρωπο τον οποίο εκτιμώ πάρα πολύ, διότι στη συνέχεια συνεργαστήκαμε επαγγελματικά. Στο πρώτο έτος, λοιπόν, ο Γιάννης Παπαγιάννης έκανε τα πάντα για να μου κάνει τη ζωή δύσκολη, όμως εγώ πείσμωσα και κατάλαβα ότι όντως με ενδιαφέρει πολύ αυτός ο χώρος.
Θέατρο, κινηματογράφος ή τηλεόραση;
Και οι τρεις μορφές άσκησης της υποκριτικής με καλύπτουν εξίσου.
Η κάθε βραδιά στο θέατρο σου δίνει την αίσθηση της παροδικότητας. Είναι κάτι που ξεκινάει και τελειώνει σε ένα βράδυ.
Στον κινηματογράφο εκφράζεται η διαχρονικότητα. Το τελικό προϊόν μένει για πάντα. Σε 50 χρόνια θα μπορώ να δω την ταινία που γύρισα τώρα, αλλά όχι και την παράσταση που έπαιξα. Με καλύπτουν και τα δύο και τα αγαπώ και τα δύο.
Η τηλεόραση από την άλλη προσφέρει έντονη αναγνωρισιμότητα, κάτι που σαφέστατα είναι σημαντικό στη δουλειά μας.
Ξεκινήσατε πρόβες στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο για την παράσταση «Σέρλοκ Χόλμς, ένα μυστήριο με νόημα» της Ντίνας Σταματοπούλου. Μίλησε μας για αυτό που ετοιμάζετε.
Είναι η δεύτερη χρονιά που θα δουλέψω με το Γυάλινο Μουσικό Θέατρο και την Ντίνα Σταματοπούλου, που έχει αναλάβει τη σκηνοθεσία και συγγραφή του σεναρίου, μια διασκευή του Σέρλοκ Χόλμς για παιδιά, καθώς και η δεύτερη χρονιά που θα δουλέψω με τον Κωστή Μαραβέγια, που γράφει τις μουσικές στην παράσταση.
Αποφάσισα και φέτος να είμαι σε αυτό το θίασο, καθώς η περυσινή παράσταση, «Το Φωτεινό Δωμάτιο» είχε πάρα πολύ μεγάλη εμπορική και καλλιτεχνική επιτυχία. Κατάλαβα ότι πήρα πάρα πολλά και γνώρισα πολύ αγαπημένους ανθρώπους. Έχουμε φτιάξει μια πάρα πολύ καλή ομάδα. Το έργο έχει πάρα πολλές εναλλαγές, πολλές εικόνες και πολύ μυστήριο και φαντασία. Κύριο χαρακτηριστικό της είναι η έκπληξη.
Ο Βασίλης Ζώης με την ομάδα από το γυάλινο μουσικό θέατρο
Το παιδικό θέατρο είναι ένα ιδιαίτερο είδος θεάτρου. Τι σε γοητεύει σε αυτό;
Πρώτα από όλα παίζω και έχω απέναντί μου τον πιο αγνό και αληθινό θεατή-κριτή. Διότι, κακά τα ψέματα, οι θεατές θαυμάζουν αλλά ταυτόχρονα κρίνουν. Το παιδί δεν θα κρυφτεί, αν κάτι δεν του αρέσει θα το δείξει και από την άλλη, αν κάτι του αρέσει πολύ θα ενθουσιαστεί.
Όταν ήμουν μικρός δεν είχα την ευκαιρία να δω πολλές παραστάσεις και τώρα συνειδητοποιώ πόσο τυχερά είναι τα παιδιά, καθώς το θέατρο μπορεί να τους προσφέρει πολλά μαθήματα και εφόδια για το μέλλον. Είναι ένας θησαυρός για κάθε παιδί, που παρακολουθώντας μια παιδική παράσταση μπορεί να ρουφήξει γνώσεις και συναισθήματα, καθώς σε αυτή την ηλικία λειτουργεί σαν σφουγγάρι.
Από την μεριά του ηθοποιού, το γοητευτικό στοιχείο του παιδικού θεάτρου είναι ότι περιλαμβάνει τραγούδι, χορό και υποκριτική, γεγονός που απαιτεί αρκετή δουλειά στη φωνή και στο σώμα σου. Καλλιτεχνικά, λοιπόν, προσφέρει πολλά.
Από την άλλη, είναι και δίκοπο μαχαίρι για έναν ηθοποιό. Προσφέρει πολλά σε επίπεδο επικοινωνίας με το κοινό, όμως είναι αρκετά απαιτητικό. Πολλοί ηθοποιοί, έχουν βραδινές παραστάσεις και γυρίσματα, που σημαίνει πως θα δουλέψουν μέχρι αργά το βράδυ. Θα πρέπει, λοιπόν, να ξυπνήσουν νωρίς, για να γίνει το απαραίτητο ζέσταμα, ώστε στις 10 που είναι η παράσταση να πιάσουν το 100% της απόδοσης τους. Αυτό όμως αντισταθμίζεται με την αγάπη που παίρνουμε από τους μικρούς φίλους.
Τον Αύγουστο θα σε βρούμε στη Νάξο, όπου θα πρωταγωνιστήσεις στο έργο «Το μεγάλο μπλούμ του Μπρίλη».
Είναι ένα έργο του Βασίλη Ρίσβα και της Ρεγγίνας Καπετανάκη, σε σκηνοθεσία Κατερίνας Γαβαλά. Είναι μια πάρα πολύ όμορφη συγκυρία γιατί το έργο έχει πολλά να πει και ο ρόλος που θα παίξω είναι ένας πολύ γλυκός χαρακτήρας.
Οι παραστάσεις θα δοθούν σε διάφορα μέρη της Νάξου, καθώς και σε άλλα γειτονικά νησιά.
Στο έργο πρωταγωνιστεί ένα μικρό αστεράκι, που ζει στον ουρανό και του λείπει μια αχτίδα. Νιώθει λοιπόν περίεργα και μειονεκτικά. Αποφασίζει να κάνει ένα ταξίδι στη γη, για να αποδείξει, πρώτα από όλα στον εαυτό του ότι δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα υπόλοιπα αστέρια. Ζει μια όμορφη περιπέτεια στη γη, γνωρίζοντας καινούριους φίλους και βιώνοντας ακραίες και πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Πέραν του θεάτρου κάνεις και μια διαδικτυακή εκπομπή, τα Μαμούνια. Πες μας δυο λόγια.
Τα Μαμούνια είναι μια εκπομπή, που ξεκινήσαμε το 2015 μαζί με τη Ναταλία Δήμου. Αποφασίσαμε να κάνουμε μια πρωτότυπη εκπομπή, στην οποία παρουσιάζουμε καινούργια παιχνίδια και gadgets, που θα έρθουν σε λίγο καιρό στην Ελλάδα. Είναι πολύ ευχάριστη εκπομπή, νιώθουμε και πάλι παιδιά, καθώς παίζουμε και μαθαίνουμε καινούργια παιχνίδια.
Από την διαδικτυακή εκπομπή Μαμούνια
Η υποκριτική είναι ένας κλάδος που αντιμετωπίζει έντονα την οικονομική κρίση. Πώς είναι να είσαι νεαρός ηθοποιός στην Ελλάδα;
Είναι πάρα πολύ δύσκολο, σχεδόν ακατάλληλο. Όταν ήμουν 17 και έδωσα εξετάσεις για τη σχολή, ο πατέρας μου, μου είπε: «Γίνε ηθοποιός, τόσες καφετέριες και πιτσαρίες υπάρχουν. Θα βρεις από κει λεφτά για να φας. Εγώ θα σε στηρίξω.». Ακούγοντας αυτά τα λόγια, άρχισα να σκέφτομαι πως δεν θα είναι εύκολα τα πράγματα.
Μπαίνοντας στη σχολή, ξεκίνησα να δουλεύω παράλληλα με τις σπουδές μου, κυρίως στην τηλεόραση και κατάλαβα πόσο σκληρός είναι ο χώρος. Είναι ανταγωνιστικός και απαιτεί υψηλές αντοχές. Είναι μια δύσκολη διαδικασία.
Πρέπει ανά 6 μήνες να ψάχνεις για δουλειά, δεν εφησυχάζεις ποτέ και υπάρχει τρομερή ανεργία.
Οι δουλειές στο θέατρο συνήθως είναι με ποσοστά. Κάνεις μια παράσταση και κάνεις το σταυρό σου να πάει καλά για να πάρεις χρήματα από τα εισιτήρια.
Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, ότι ένας ηθοποιός σήμερα, πρέπει να έχει στο πίσω μέρος του μυαλού του ότι ίσως χρειαστεί να κάνει και κάτι άλλο για να βιοπορίζεται. Είναι ένα ιδιαίτερο επάγγελμα, αλλά δεν μετανιώνω που είμαι ηθοποιός.
Πολλοί νέοι σήμερα αποφασίζουν να φύγουν στο εξωτερικό. Τελειώνοντας μια σχολή υποκριτικής στην Ελλάδα, υπάρχουν τα εφόδια που χρειάζονται για να δουλέψει κανείς στο εξωτερικό;
Το νούμερο 1 εφόδιο είναι η γλώσσα. Χρειάζεται άψογη γνώση και προφορά, κάτι που δεν προσφέρεται στις ελληνικές σχολές, χωρίς βέβαια να είναι υποχρέωση τους. Ο Έλληνας ηθοποιός δουλεύει πολύ με την ψυχή, τη διαίσθηση και το συναίσθημά του. Αυτό για μένα είναι μεγαλειώδες.
Ξεχωρίζω τον Έλληνα ηθοποιό γιατί μπορεί να σταθεί πάνω στη σκηνή. Προσωπικά έχω δουλέψει στο εξωτερικό. Έχω κάνει μια καμπάνια για το μουντιάλ της Βραζιλίας και μια ταινία. Η άποψη μου είναι πως σέβονται πολύ τον ηθοποιό, κάτι το οποίο είναι το πιο σημαντικό για μένα σε μια δουλειά.
Πώς φαντάζεσαι τον εαυτό σου μετά από δέκα χρόνια;
Θέλω να είμαι υγιής, να μπορώ να δουλεύω σαν ηθοποιός και να έχω ένα παιδί.
Περισσότερα για το Βασίλη μπορείτε να βρείτε εδώ