Χρήστος ΡούκοςΤο χρονικό του Brexit και οι πρώτες αντιδράσεις για τον αντίκτυπό του
Από τις πρώτες πρωινές ώρες της 24ης Ιουνίου ένα είναι το θέμα που μονοπώλησε το ενδιαφέρον του συνόλου των Μ.Μ.Ε. Το αποτέλεσμα του Βρετανικού δημοψηφίσματος.
Οι Βρετανοί, λοιπόν, με ποσοστό 51,9 % ψήφισαν υπέρ της αποχώρησης της χώρας τους από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η διαφορά μεταξύ Brexit και Bremain ήταν περίπου 1 εκατομμύριο ψήφοι. Τα ποσοστά της συμμετοχής των Βρετανών στο δημοψήφισμα ξεπέρασαν το 70% κάτι που είχε να συμβεί από τις μακρινές εκλογές του 1950. Για πιο αναλυτικά αποτελέσματα πατήστε εδώ. Πάμε να δούμε όμως πιο συγκεκριμενα πως έχουν τα πράγματα.
Όπως ήταν απολύτως λογικό, η απόφαση για το Brexit προκάλεσε θύελλα αντιδράσεων καθώς ζούμε πλέον σε έναν παγκοσμιοποιημένο κόσμο, όπου οι αποφάσεις που λαμβάνει ο λαός ενός συγκεκριμένου κράτους επηρεάζουν άμεσα ή και έμμεσα τα κράτη όλου του πλανήτη.
Έτσι, λοιπόν, και σε αυτή την περίπτωση διάφοροι ειδικοί και μη έπεσαν αμέσως ν’ αναλύσουν τις επιπτώσεις που θα έχει στη παγκόσμια οικονομία το Brexit. Άλλοι προσπάθησαν να τρομοκρατήσουν τον κόσμο. Άλλοι παρουσίασαν τα πράγματα τελείως χαλαρά του στυλ εντάξει δεν έγινε και κάτι τρομερό. Υπήρχαν βέβαια κι εκείνοι που προσπάθησαν να παρουσιάσουν τα πράγματα όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και πιο κοντά στην αλήθεια. Περιττό να σου πω φίλε αναγνώστη ότι εγώ θα επιχειρήσω να ενταχθώ στην τρίτη κατηγορία ανθρώπων που ανέφερα. Ας αρχίσω όμως να το κάνω.
Οι χαμένοι του Brexit
Δεν χρειάζεται κάποιος να διαθέτει πολύ μυαλό και ιδιαίτερες γνώσεις για να καταλάβει ότι ο πρώτος που θα πληγεί από το Brexit θα είναι η Βρετανική οικονομία. Ωστόσο, πλήγμα θα υποστεί και η ευρωπαϊκή οικονομία στο σύνολό της, ιδιαίτερα η Ιρλανδία και οι χώρες που έχουν τους στενότερους εμπορικούς δεσμούς με τη Βρετανία. Το μέγεθος της ζημιάς είναι δύσκολο να εκτιμηθεί με ακρίβεια και θα εξαρτηθεί από τις πολιτικές και οικονομικές εξελίξεις τις επόμενες εβδομάδες και μήνες.
Η πολύ πιθανή απώλεια πρόσβασης στην κοινή ευρωπαϊκή αγορά θα πλήξει σκληρά τη βρετανική οικονομία και ιδιαίτερα τα ασθενέστερα οικονομικά στρώματα. Σε μεγάλο βαθμό, οι οικονομικές επιπτώσεις στη Βρετανία θα εξαρτηθούν από τις πολιτικές αποφάσεις που θα ληφθούν σε ευρωπαϊκό επίπεδο και από τη σχέση που θα διαμορφώσει η Βρετανία, πλέον ως τρίτη χώρα, με τους «27» της Ε.Ε.
Πολιτικός αντίκτυπος του Brexit
Το πολιτικό κλίμα στη Μ. Βρετανία είναι αρκετά βαρύ μετά την απόφαση για Brexit. Στο κόμμα των Συντηρητικών οι εξελίξεις είναι ραγδαίες. Μετά την ανακοίνωση της παραίτησης του πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον έχει ξεκινήσει στο Συντηρητικό κόμμα η κούρσα διαδοχής του. Ο πρώην δήμαρχος του Λονδίνου, Μπόρις Τζόνσον, διεκδικεί τη μερίδα του λέοντος από το Brexit και ταυτόχρονα την ηγεσία του Συντηρητικού κόμματος.
Στην αντίπερα όχθη τώρα και στο Εργατικό κόμμα έχουν δημιουργηθεί πολύ σοβαροί τριγμοί που έχουν να κάνουν με την απόδοση ευθυνών για το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος στον πρόεδρο του κόμματος των Εργατικών, Τζέρεμι Κόρμπιν.
Αυτή η αυξανόμενη δυσπιστία προς το πρόσωπο του Κόρμπιν έχει να κάνει με το γεγονός ότι μερίδα των Βουλευτών του Εργατικού κόμματος πιστεύει πως ο Κόρμπιν δεν έκανε ότι μπορούσε για να πείσει τους Βρετανούς να ψηφίσουν υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Σε ότι αφορά την αντίδραση του Βρετανικού λαού μετά το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος γύρω στα τρία εκατομμύρια πολίτες ήδη προσυπέγραψαν στο διαδίκτυο πρωτοβουλία που ζητά διεξαγωγή νέου δημοψηφίσματος για το Brexit. Κύρια αιτήματα των υποστηρικτών της πρωτοβουλίας είναι η αλλαγή των όρων διεξαγωγής του δημοψηφίσματος. Ζητούν ελάχιστη συμμετοχή σε ποσοστό 75% και συγκέντρωση τουλάχιστον 60% των ψήφων υπέρ ή κατά του Brexit προκειμένου να έχει νομική ισχύ το δημοψήφισμα.
Η τοπική κυβέρνηση της Σκωτίας προετοιμάζει δεύτερο δημοψήφισμα (μετά από εκείνο του Σεπτεμβρίου 2014) για την ανεξαρτησία της από τη Μεγάλη Βρετανία και επιθυμεί να ξεκινήσει διμερείς διαβουλεύσεις με την ΕΕ.
Οι δηλώσεις του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, για το Brexit
Ο Πρωθυπουργός της χώρας, Αλέξης Τσίπρας, σχολίασε το Brexit αναφέροντας ότι «Χρειαζόμαστε ένα νέο όραμα για μια καλύτερη Ευρώπη δημοκρατική και κοινωνική» και συνέχισε λέγοντας ότι «το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος είτε θα είναι το ξυπνητήρι της αφύπνισης του υπνοβάτη που πορεύεται στο κενό είτε η αρχή μιας πολύ επικίνδυνης πορείας».
Ο Αλέξης Τσίπρας, τόνισε την ανάγκη άμεσης αλλαγής πορείας, με βαθιές δημοκρατικές αλλαγές στην Ευρώπη, για «να υψώσουμε φράγμα», όπως είπε, στον ευρωσκεπτικισμό και την ακροδεξιά.
Κάνοντας λόγο για μια δύσκολη μέρα για την Ευρώπη, ζήτησε μια «μεγάλη αντεπίθεση των προοδευτικών ευρωπαϊκών δυνάμεων». Όπως είπε, το εγχείρημα της ευρωπαϊκής ενοποίησης δέχθηκε σημαντικό πλήγμα, εκτιμώντας ότι τα μηνύματα είχαν σταλεί προ πολλού από πολλές κατευθύνσεις.
Είναι το Brexit η αρχή του τέλους για την Ευρωπαϊκή Ένωση;
Την πρωτιά των Βρετανών στο ν’ αποχωρήσουν από την Ευρωπαϊκή οικογένεια φαίνεται ότι αρχίζουν να ζηλεύουν κι άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς πληθαίνουν οι φωνές που ζητάνε δημοψηφίσματα, όπως εκείνο των Βρετανών.
Μεταξύ αυτών των χωρών συγκαταλέγονται η Σουηδία, η Δανία, η Αυστρία, η Ολλανδία, η Ουγγαρία καθώς και η Γαλλία καθώς είναι γνωστό το κλίμα ευρωσκεπτικισμού που διακατέχει μεγάλη μερίδα των Γάλλων πολιτών.
Όσον αφορά την Ελλάδα, ήδη την επόμενη μέρα του δημοψηφίσματος άρχισαν σε διάφορα sites να δημιουργούνται polls με θέμα τη παραμονή ή όχι της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι Ευρωπαίοι ηγέτες ήδη έχουν αρχίσει και φοβούνται ότι το Brexit θ’ αποτελέσει την αρχή του κακού και μπορεί να συμπαρασύρει κι άλλες χώρες στην έξοδο τους από την Ε.Ε.
Κάποιες γενικότερες σκέψεις πάνω στο θέμα του Brexit
Να δηλώσω αρχικά ότι από την αρχή ήμουν υποστηρικτής του Bremain και όχι του Brexit. Δεν σας κρύβω ότι όταν ξύπνησα το πρωί της Παρασκευής και έμαθα το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος με διαπέρασαν αρκετά ρίγη και στο μυαλό μου ήρθαν αμέσως σκέψεις για το τι μέλλει γενέσθαι πλέον στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εκείνο που με φοβίζει περισσότερο σε όλη αυτήν την κατάσταση είναι το γεγονός του ότι σιγά σιγά αρχίζουν τα κράτη να κλείνονται και πάλι μέσα στα δικά τους σύνορα και αδιαφορούν για τους γείτονες τους ή ακόμα και για κράτη που μέχρι πρότινος ανήκαν στην ίδια οικογένεια.
Για το μέλλον της δικής μας χώρας δε φοβάμαι και τόσο. Τουλάχιστον όχι από την επιρροή του Brexit. Γιατί τι χειρότερο μπορεί να μας προκαλέσει ένα Brexit που δε μας το έχουν ήδη προκαλέσει 6 δυσβάστακτα μνημονιακά χρόνια;
Τέλος, απευθυνόμενος κυρίως στους φανατικούς υποστηρικτές του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος θέλω να κάνω την εξής ερώτηση: Είναι αυτή η Ευρώπη που οραματιζόσασταν; Μια Ευρώπη που τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο έχουν οι ηγεσίες ενός η στην καλύτερη ελάχιστων μόνο κρατών; Κι εγώ είμαι υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αλλά μιας διαφορετικής Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μιας Ευρωπαϊκής Ένωσης που θα δίνει βήμα και λόγο πρώτα απ’ όλα στους λαούς. Μέχρι να γίνει όμως αυτό θα μετράμε αποχωρήσεις. Ήμασταν 28. Τώρα 27. Αύριο πόσοι;