Φανή ΚραγιοπούλουΉρθε πάλι ο καιρός για διάβασμα, αλλά οι περισπασμοί είναι πολλοί… Έλα που δεν ξέρεις σε τι αναφέρομαι!
Το καλοκαίρι έφυγε, όπως λέει και ο Μαραβέγιας. Ούτε καν! Το καλοκαίρι έρχεται και εμείς έχουμε εξεταστική!!! Το διάβασμα, το έντονο βασικά, κρούει την θύρα μας για ακόμη μια φορά! Διάβασμα; Μα, τι λες τώρα και συ; Να κάτσω να κλειστώ σπίτι, ενώ έξω έχει τόσο καλό καιρό; Δεν υπάρχει περίπτωση! Παιδιά, πάμε για κανένα μπανάκι το ΣΚ Χαλκιδική;- Τι και ας γράφω 3 μαθήματα την Δευτέρα. Μα, έλα που λίγο λίγο μπαίνεις στο mood αυτό, θες δεν θες.
Πάμε Κουφονήσια για μπανάκι;
Και πας λοιπόν και προσθέτεις τα υλικά. Ένας τόνος, εεεμμ τόμος ήθελα να πω ( πάλι πεινάω;), βασικά ολόκληρη η βιβλιοθήκη- μαζί με τα ράφια- και τις βίδες φυσικά αφού μας την βίδωσε ότι πρέπει να διαβάσουμε, το λάπτοπ- θα ήθελα να ήταν ο Μάκης ( από το Mac) να ναι και ελαφρύ, αλλά έλα μου ντε που είναι ο Various!- μου πήρε και το penta-kill ο παλιονουμπάς, την τύχη του μέσα.
Ποιο είναι το δυνατό σου χαρτί;
Και μετά από το απίθανο slide τύπου Tokio- Drift που κάνω στην Εγνατία καταφέρνω να φτάσω στην βιβλιοθήκη. Πωω, είμαι και χελώνα να πάρει κουβαλάω το σπίτι μου μαζί με τον Raphael. Το χελωνο-ception! Πω παναθεμά το έχει και ζέστη εδώ μέσα, ώρα να βγω από το καβούκι μου!!! Πόσο ειρωνικό πια;
Και στο σημείο αυτό, που έχω καταφέρει να πείσω τον εαυτό μου ότι πρέπει να κάτσει να διαβάσει. Μα έλα γίνεται, καθώς είναι άνοιξη, τα πουλάκια κελαηδούν, τα δέντρα ανθίζουν και όλοι εδώ μέσα έχουν αλλεργία!!! Ανά 10 δευτερόλεπτα ακούγεται και ένα φτάρνισμα. Και πεταγόμαστε όλοι μέχρι το ταβάνι. Αν ήμουν σε τραμπολίνο, θα είχα βρει την χαρά μου. Μα έλα που δεν είμαι! Αχ, πόσο θα ήθελα να βρίσκομαι σε κάποια παραλία αυτήν την στιγμή! Αλλά όχι, εδώ μέσα να λιώνω στο διάβασμα ( σε λίγο θα λιώσω και εγώ από την ζέστη!) Και το πιο ειρωνικό από όλα είναι ότι διαβάζω και για λίμνες και ποτάμια! Πώς να μην σου έρθει μετά η όρεξη για βουτιές και μπανάκια;
Πππφφφ, βρίσκομαι ήδη 3 ώρες εδώ μέσα και έχω το μόνο που έχω μάθει είναι τα περιεχόμενα. Κάτι είναι και αυτό τουλάχιστον, ξέρω που βρίσκεται το κάθε τι. Ένα βήμα την φορά παιδιά! Και στο κεφάλι μου ακούγονται αντίστροφα τα λεπτά, ούτε καν οι ώρες, μέχρι να δώσω το μάθημα. Βασικά ακούγεται αυτός ο ήχος που έχει στις ταινίες για ημερολογιακή βόμβα; Αυτό ακριβώς. Με διαφορά ότι δεν υπάρχει βόμβα αλλά ξέρω ότι όταν έρθουν τα θέματα μια κεραμίδα στο κεφάλι θα την φάω.
Μόνο 592.000 δευτερόλεπτα για να δώσω το μάθημα!
Διάβασμα, διάβασμα, διάβασμα. Έχω πείσει επιτέλους τον εαυτό μου να διαβάσει και έχω κάνει τον εσωτερικό θετικό διάλογο με τον εαυτό μου προκειμένου να πετύχει αυτό. Είπαμε!Ένα βήμα την φορά! Φυσικά, με το που το κάνω αυτό, περνάει από μπροστά μου το ωραίο το μωράκι από το Φυσικό. Ας σκαλώσω λίγο πάνω του μπας και μου δώσει σημασία. Εεε τόσο καιρό τον παιδεύω, κάποτε θα μου κάτσει, πού θα πάει; Στην άλλη άκρη της βιβλιοθήκης πανάθεμα τον και άντε τώρα να τρέχεις να βρεις άλλη θέση εκεί κοντά και να έχει και πρίζα και τον υπολογιστή. Καλά κάθεσαι και εδώ, ευκαιρία να διαβάσεις!
Του αγοριού απέναντι, πείτε του να αδειάσει τον χώρο να κάτσω δίπλα του!
Η εποχή όμως είναι τέτοια, που εκτός από τα δέντρα που ανθίζουν και τα πουλάκια που κελαηδούν, κελαηδούν και μέσα στην βιβλιοθήκη. Δηλαδή εκεί που έχει αρχίσει όντως να πιστεύεις στον εαυτό σου και να διαβάζεις θα πετάξει σφαίρα ένα περιστέρι από δίπλα σου και θα νομίζεις ότι παίχτηκε κάποια τηλεμεταφορά τύπου Harry Poter. Εγώ γιατί να μην μπορώ να τηλεμεταφερθώ στις Μπαχάμες τώρα; Άντε και μια Πλάκα Λιτοχώρου την κάνει την δουλειά της.
ΚΑΦΕΕΕΕΣΣ!!! Θέλω και άλλο καφέ! Θα με πιάσει υπερένταση φυσικά αλλά κομπλέ! Το χρειάζομαι εξάλλου αυτό για να μην με πάρει ο ύπνος πάνω στο βιβλίο, στην σελίδα 5! Καμιά ρουκέτα για την τουαλέτα μην με πιάσει μόνο γιατί εκεί μέσα είναι πιο βομβαρδισμένο τοπίο και από το δωμάτιό μου! Σπάνιο φαινόμενο αυτό, αν ξέρετε!
Και όσο σκέφτομαι ότι πέρσι τέτοια εποχή ήμουν με τον δικό μου και διαβάζαμε παρέα στα διάφορα μαγαζάκια της πόλης, τόση νοσταλγία μου βγαίνει. Να πάει από εκεί που ήρθε όμως ο παλιό-μαλάκας. Άκου εκεί με χώρισε για την γειτόνισσα που άπλωνε τα σέξυ εσώρουχά της στο μπαλκόνι. Και ποια ρε φίλε; Η δικιά μου η γειτόνισσα, ούτε καν η δικιά του. Και όλο στην γειτονιά κόβει βόλτες πάλι. Ο παλιό-μαλάκας! Άι στο καλό, με σύγχυσε πάλι! Πάω έξω για ένα τσιγάρο.
Τι εννοείς νύχτωσε; Σοβαρά τώρα; Την τελευταία φορά που κοίταξα την ώρα δεν ήταν ούτε 2 το μεσημέρι! Ωχ, βαράει και το τηλέφωνο! Είναι τα παιδιά, είπαν να βγουν για ποτάκι. Εννοείται πως παρατάω τα πάντα και πάω να τους βρω. Ένα ουισκάκι τώρα είναι ότι χρειάζεται και αύριο στο μάθημα θα χτυπήσω και 12άρι γιατί μπορώ!
Η παραπάνω ιστορία αποτελεί ένα συνονθύλευμα των σκέψεων που εμείς οι φοιτητές κάνουμε σε περίοδο εξεταστικής. Με την συμβολή των αρθρογράφων του Frapress.gr αλλά και το φοιτητόκοσμο στην Κεντρική Βιβλιοθήκη του Α.Π.Θ. και τους δρόμους της Θεσσαλονίκης.