ΆρτεμιςΏρα να περιπλανηθούμε στην Μασσαλία…
Θυμάμαι να ξυπνάω από το έντονο φρενάρισμα του τρένου και τον ήχο συρσίματος στις ράγες του, που σήκωνε την τρίχα και αναστάτωνε τα πνεύματα. Ήταν νωρίς το πρωί, περίπου 6:00, όταν άνοιξα τα μάτια μου, χασμουρήθηκα, πήρα το σάκο μου και κατευθύνθηκα προς την έξοδο.
Αρχικά, ένιωσα φοβισμένη, ούσα προϊδεασμένη για την ‘περίεργη’ κατάσταση που επικρατεί στη Μασσαλία, νομίζοντας πως επειδή ήμουν μόνη όλα τα βλέμματα περίεργων τύπων αλλά και ταξιτζίδων, που επιζητούσαν να ξεγελάσουν έναν ακόμη ταξιδιώτη, έπεφταν πάνω μου.
Marseille St. Charles
H Μασσαλία αποτελεί ένα συνονθύλευμα διαφορετικών πολιτισμών και κουλτούρων, από τις οποίες η γαλλική μάλλον δεν κυριαρχεί. Σε μία συνομιλία με έναν παριζιάνο φίλο, όταν του έλεγα πως θα κατέβω νότια προς τη Μασσαλία, μου σχολίασε: ‘Να προσέχεις πολύ εκεί, υπάρχουν συμμορίες, οι οποίες ελλοχεύουν στα στενά περιμένοντας να σε κλέψουν, μη δείξεις πως είσαι ξένη!’
Αλλά ταυτόχρονα ας μην ξεχνάμε και τα λόγια του Ντε Γκώλ, πως η Μασσαλία δεν ανήκει στη Γαλλία. Γίνεται κατανοητό λοιπόν, πως εδώ και πολλά χρόνια έχει τροφοδοτηθεί τόσο η μισανθρωπία, όσο και ο έντονος φόβος προς τους Μαρσεγέζους, προς αυτήν την πανέμορφη πόλη, τα οποία κατ’εμέ, κάθε άλλο παρά βάσιμα είναι.
Η Μασσαλία βρίσκεται αρκετά κοντά στις αφρικανικές ακτές με αποτέλεσμα να έχει συγκεντρωθεί εκεί μεγάλος αριθμός Μαγκρεμπίνων, λόγω εύκολης πρόσβασης. Ταυτόχρονα, τόσο οι Ιταλοί αλλά και οι Κινέζοι κατέχουν μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού της πόλης.
Περπατώντας στα καντούνια της παλιάς πόλης, θα κολακευτείς από το ιταλικό καμάκι, θα παζαρέψεις αλά αραβικά και θα μιλήσεις στη δική σου γλώσσα! Ναι, την ελληνική! Κι’αυτό γιατί ακόμη ζουν μερικοί Έλληνες στη Μασσαλία, οι οποίοι έχουν φτάσει πολλούς αιώνες πριν, αφού είναι αυτοί που ίδρυσαν την πόλη.
muCEM, Marseille
To ελληνικό στοιχείο είναι ιδιαίτερα εμφανές στην περιοχή Le Panier (Λε Πανιέ). Προσωπικά, μου θύμισε την παλιά πόλη της Κέρκυρας, καθώς τη χαρακτηρίζει η επηρεασμένη από την Ιταλία αρχιτεκτονική και η αντοχή στο χρόνο.
Le Panier
Πολύχρωμα σπιτάκια, όμορφες κυκλικές πλατείες με σκόρπια καφέ, μεγάλες αλλά και στενόχωρες σκάλες, το Le Panier, όντας η αρχαιότερη πτυχή της Μασσαλίας διατηρεί τη μοναδικότητα και την αυθεντικότητά της. Εκεί, θα βρεις μαγαζιά με μπαχάρια όλων των ειδών, εύγευστο καφέ που τρυπώνει σε κάθε στενό και το κάνει να μοσχοβολάει, εναλλακτικές γκαλερί και πολλές γάτες να περιφέρονται με μία αξεπέραστη αρχοντιά που μόνο στη Γαλλία θα μπορούσαν να έχουν. Στο γραφικό Le Panier, δε θα μπορέσεις να αντισταθείς σ’ ένα μακρόσυρτο τσιλάρισμα στα όμορφα resto της πλατείας Lenche. Η Place de Lenche είναι η αρχαιότερη πλατεία της πόλης και βρίσκεται στην πάλαι πότε αρχαία ελληνική αγορά. Στα στενά του Le Panier, δύο βήματα από το αγαπημένο στους ταξιδιώτες Μουσείο Ευρωπαϊκής και Μεσογειακής Τέχνης, muCEM, βρίσκεται χωμένο ένα όμορφο γαλλικό μπιστρό, μέσω του οποίου μπορείς να «ταξιδέψεις από την Ισπανία μέχρι την Ιταλία» ενώ ο ουρανίσκος ακόμα και του πιο απαιτητικού περαστικού θα δέχεται με χαρά φρέσκα tapas, burgers αλλά και ιταλικά λιγκουίνι. Μία όμορφη διαδρομή για να φτάσεις στο Le Panier είναι να διασχίσεις κατά μήκος το Παλιό Λιμάνι και ύστερα να ανηφορίσεις προς τα βόρεια.
Le Panier
Le Panier
Le Panier
Βar des 13 coins, Le Panier
Le Panier
Η κεντρική οδός της Μασσαλίας, η La Canebière, καταλήγει στο Παλαιό Λιμάνι. Πρόκειται για μία μεγάλη και κοσμοπλημμυρισμένη λεωφόρο, στην οποία ωστόσο βρίσκουν δυστυχώς “κατάλυμα” οι άστεγοι, ιδίως στο ξεκίνημά της κοντά στον κεντρικό σταθμό (St. Charles). Το σκηνικό αλλάζει όσο κατηφορίζουμε προς τη θάλασσα, καθώς αντικρίζουμε προσεγμένα μαγαζιά με σουβενίρ, παριζιάνικου τύπου boulangeries και βεβαίως φθηνά κεμπαπτζίδικα!
Προσοχή: όσο περισσότερο πλησιάζουμε τα «ιερά νερά» τόσο περισσότερο ανεβαίνουν οι τιμές! Το αγαπημένο μου μαγαζάκι, στη La Canebière βρίσκεται στον αριθμό 19. Είναι ένας επίγειος σοκολατομπισκοτένιος παράδεισος. Λίγο παρακάτω, βρίσκεται τo γραφείο τουρισμού, απ’ όπου μπορεί κανείς να προμηθευτεί δωρεάν χάρτη αλλά και να αγοράσει έναν οδηγό της πόλης. Εγώ προτίμησα τον Michelin Travel.
La Canebière
Παλιό Λιμάνι
Παλιό Λιμάνι
Κάπως έτσι, λοιπόν, φτάσαμε στο Παλαιό Λιμάνι (Vieux Port), το οποίο αποτελεί την κοσμοπολίτικη πλευρά της Μασσαλίας. Υπερεκτιμημένα και ακριβά εστιατόρια (βέβαια σερβίρουν φρέσκο ψάρι) δρασκελίζονται κατά μήκος του λιμανιού. Έκανα βόλτα στο Λιμάνι αρκετές φορές, όμως ερωτεύτηκα αυτή την πόλη, αυτό το λιμάνι και τους ανθρώπους της αργά το απόγευμα, την ώρα που ο ήλιος έδυε και οι ακτίνες του χάιδευαν απαλά τη θάλασσα.
Σε μία άτυχη στιγμή, κι ενώ κοιτούσα τον ήλιο να ξεδιπλώνεται πορφυρός πορφυρός κατά μήκος του ορίζοντα, ο φίλος μου πια Νώε, ήρθε και μου έκανε παρέα. Εκτίμησε τη μοναξιά μου, με κέρασε μερικά ζελεδάκια και μου είπε την ιστορία του. Δεν πέρασαν μερικά λεπτά μέχρι να καταλάβω τον αβάσταχτο πόνο αυτού του ανθρώπου, αλλά και την αστείρευτη επιθυμία του για ζωή. Τελικά, προσπάθησα να του αναπτερώσω το ηθικό δίνοντας του ένα fortune cookie, που είχε ξεμείνει στην τσέπη μου από το προηγούμενο βράδυ, και εξηγώντας του πώς οι Ιάπωνες ενσωμάτωσαν στην κουλτούρα τους αυτά τα γλυκίσματα. Ευτυχώς, του έτυχε η φράση ”Dream Big” και εγώ έγινα λιγάκι πιο χαρούμενη!
Palais Longchamp
Καθώς πρόκειται για μία πόλη που ενσωματώνει τη διαφορετικότητα, όχι μόνο επειδή βρέχεται από θάλασσα, αλλά και γιατί ήταν η Ευρωπαϊκή πρωτεύουσα Πολιτισμού το 2013 αλλά κυρίως επειδή ο Νώε με έκανε να πιστέψω σ’έναν καλύτερο κόσμο, γι’αυτούς και για άλλους τόσους λόγους είμαι ερωτευμένη με τη Μασσαλία.
Notre-Dame de la Garde
Tips:
- Περπατήστε όσο περισσότερο μπορείτε και εάν πονέσουν τα πόδια σας πάρτε ένα εισιτήριο πολλαπλών διαδρομών (10 διαδρομές) με 12,60 ευρώ.
- Τα ΣΚ το μετρό κλείνει στις 00:30, ενώ τις καθημερινές στις 22:30.
- Επισκεφθείτε την εκκλησία Notre-Dame de la Garde, απ’ όπου θα ρεμβάσετε ολόκληρη την πόλη. Επειδή ο δρόμος είναι ιδιαίτερα ανηφορικός προτιμήστε το λεωφορείο.
- To Mουσείο Καλών Τεχνών καθώς και το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας στεγάζονται στο παλάτι Longchamp. Πρέπει να πάρετε μετρό αλλά μία βόλτα στους κήπους του θα σας ανταμείψει.
- Το τοπικό φαγητό της Μασσαλίας είναι η ψαρόσουπα, την οποία ονομάζουν Bouillabaisse (Μπουγιαμπές).
- Ενώ το χαρακτηριστικό προϊόν της το σαπούνι. Επισκεφθείτε ένα από τα λίγα αυθεντικά ‘σαπουνάδικα‘ και κάντε ένα δώρο στον εαυτό σας!