Είναι εκκεντρικός; Είναι. Έχει απασχολήσει κατά καιρούς τα μέσα για διάφορους λόγους και όχι με θετικό πρόσημο; Τα έχει. Διαθέτει το πιο περιβόητο κουμπί στον κόσμο που άμα το πατήσει θα βάλει σε μπελάδες όλον τον πλανήτη; Εντάξει δεν θ’ απαντήσω κι εδώ καταλάβατε πως πάει πλέον. Ο λόγος για τον ανώτατο ηγέτη της Βόρειας Κορέας, Κιμ Γιονγκ Ουν. Παρακάτω λοιπόν θ’ αναφερθώ σ’ αυτήν την ιδιαίτερη προσωπικότητα και το πώς έχει καταφέρει να μαζέψει πάνω του τα βλέμματα όλου του πλανήτη.
Η Βόρεια Κορέα είναι με διαφορά η πιο περίεργη και αντισυμβατική χώρα του πλανήτη. Αφήνει πίσω της όλες τις υπόλοιπες και με διαφορά μάλιστα. Δημιουργήθηκε μετά το τέλος του Β΄ παγκοσμίου πολέμου και έως σήμερα είναι επίσημα σε κατάσταση πολέμου με τη Νότια Κορέα και τους συμμάχους της. Χαρακτηριστικό της καθημερινότητας των πολιτών της είναι η ύπαρξη εθνικού ξυπνητηριού το οποίο βαράει κάθε πρωί σε όλη τη χώρα. Φυσικά δεν μιλάμε για κάποιο mainstream ξυπνητήρι αλλά για τις σειρήνες της αεράμυνας οι οποίες ηχούν καθημερινά για να κρατούν σε ετοιμότητα τον λαό. (Αυτό λογικά δεν ισχύει για τον Κιμ Γιονγκ Ουν ο οποίος μπορεί να ξυπνάει οτι ώρα του κάνει κέφι).
Ανώτατος ηγέτης αυτής της τρελιάρικης χώρας των 25 εκατομμυρίων κατοίκων, όπως ανέφερα και στην αρχή του άρθρου, είναι ο γνωστός μας, Κιμ Γιονγκ Ουν. Αυτό το φατσουλίνι-χοντρουλίνι-αγαπουλίνι είναι παιδί της γνωστής «δημοκρατικής» οικογένειας Κιμ η οποία κυβερνάει τον τόπο από το 1948. Εγγονός του Κιμ Ιλ Σουγκ και γιός του Κιμ Γιονγκ Ιλ, από το 2012 ανέλαβε τη διαχείριση της οικογενειακής επιχείρησης αφού ολοκλήρωσε της σπουδές του στη Ελβετία. Τώρα τι ακριβώς σπούδασε ούτε ο ίδιος δε θα ξέρει επομένως κομματάκι δύσκολο να σας το πω εγώ. Σύμφωνα με Ιαπωνικές πηγές, όμως, στην Ελβετία σπούδασε αγγλικά από το 1993 έως το 2000. Συμμαθητές του Κιμ αναφέρουν πως ήταν ένα ντροπαλό παιδάκι με ψιλοτραγικούς βαθμούς στα μαθήματα, εντελώς αποτυχημένος με τις γυναίκες αλλά λάτρης του NBA.
Από το 2000 και μετά ο Κιμ εξαφανίζεται και μόλις το 2010 τον βλέπουμε σε φωτογραφίες. Το 2010 λοιπόν εμφανίζεται στο πλάι του πατέρα του και υπάρχουν έντονες φήμες πως αυτός θα τον διαδεχθεί αν και επίσημα διάδοχος του Κιμ Γιονγκ Ιλ είναι ο μεγαλύτερος αδερφός του, Κιμ Γιονγκ Ναμ. Η ιστορία όμως έδειξε πως ο μεγάλος αδερφός δεν ήθελε να δουλέψει στην οικογενειακή επιχείρηση και απλώς γούσταρε να τρώει τα λεφτά του μπαμπά με διάφορα γκομενάκια δεξιά και αριστερά. Σαν παιδάκι και αυτός ήθελε να ξεσκάσει και έτσι αποφάσισε να βγάλει πλαστό διαβατήριο και να πάει στη Ντισνειλαντ του Τόκιο. Προφανώς τον τσακώσανε και τον στείλανε να σπάει πέτρες κάπου στα σύνορα με την Κίνα. Και κάπου εδώ άνοιξε η τύχη του Κιμ Γιονγκ Ουν.
Με γρήγορα βήματα γίνεται αρχιστράτηγος και το 2011 ο καλός μπαμπακούλης του ξεκινάει την οικογενειακή εκκαθάριση για παν ενδεχόμενο. Ο πατέρας του εξαφάνισε με «δημοκρατικό τρόπο» (σφαίρες) περίπου 200 άτομα της οικογένειας τα οποία ενδεχομένως θα ανταγωνίζονταν τον “συμπαθέστατο” κατά τα αλλά χοντρούλη. Η στιγμή που περίμενε δεν άργησε να έρθει και έτσι το 2012, λίγους μήνες μετά τον θάνατο του πατέρα του αναλαμβάνει την ηγεσία. Εξελέγη ανώτατος άρχοντας με το «δημοκρατικό» ποσοστό του 100% της Βουλής. Πολλά δεν είναι γνωστά για το τι πολιτικές ακολουθεί εντός της χώρας του, όχι ότι περιμένουμε και κάτι διαφορετικό, αλλά χαρακτηριστικότερη περίπτωση για την εξωτερική πολιτική του, τουλάχιστον, είναι αυτή του 2013 όταν και ανακοίνωσε με απόλυτα σοβαρό ύφος καθισμένος μπροστά σε ένα iMAC (!!!) πως θα επιτεθεί με πυρηνικά στις ΗΠΑ, παρουσιάζοντας μάλιστα σχέδια με χάρτες που έδειχναν ακριβώς τα σημεία επίθεσης!
Σε αντίθεση με το γνωστό δόγμα πατρίς-θρησκεία-οικογένεια, που στη χώρα μας αρκετός κόσμος το ασπάζεται, ο Κιμ Γιονγκ Ουν μέχρι στιγμής δεν αναγνωρίζει οικογένεια (συστηματικά εκτελεί θείους, θείες, μπατσανάκια, τριτοξάδερφους και πρώην γκόμενες), δεν ασπάζεται καμία θρησκεία παρά μόνο το κουμπί με τα πυρηνικά και φυσικά έκανε την πατρίδα του παιχνιδάκι για να περνά η ώρα. Πράκτορες κυκλοφορούν παντού μέσα στη πρωτεύουσα Πιονκγιάνκ (μη περιμένετε τίποτα καλοντυμένους, κάτι κατσαπλιάδες είναι που απλά ρουφιανεύουν όποιον πει κακό λόγο για τον ηγέτη), τα ανθρώπινα δικαιώματα έχουν πάει περίπατο μέχρι τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στα βόρεια της χώρας και γενικά η καθημερινότητα θυμίζει δεκαετία του ‘50.
Οι σχέσεις του με τις γειτονικές χώρες δεν είναι καθόλου καλές για να μην αναφερθώ και στις σχέσεις του με τις υπερδυνάμεις του πλανήτη. Απειλεί κάθε τρεις και λίγο ν’ αφανίσει τον οποιονδήποτε απλά και μόνο επειδή μπορεί να ξύπνησε με πονοκέφαλο. Πρόσφατα, έγινε λόγος για δοκιμή βόμβας υδρογόνου από τον Κιμ κάτι που του επέφερε νέες κυρώσεις από τον Ο.Η.Ε., κυρώσεις που απλά διαδέχονται η μια την άλλη. Δεν υπολογίζει κανέναν και τίποτα, κάνει ότι θέλει και νομίζει πως ολόκληρος ο πλανήτης Γη του ανήκει. Κάτι άλλο που αξίζει να σημειωθεί είναι ότι ο Κιμ το καλοκαίρι του 2015 αποφάσισε να καθιερώσει τη δική του ζώνη ώρας για την Βόρεια Κορέα που δε θα είναι ίδια με εκείνη της Νότιας Κορέας αλλά και της Ιαπωνίας. Έτσι λοιπόν ο Κιμ γύρισε πίσω το ρολόι της χώρας του κατά 30 λεπτά.
Στον δυτικό τύπο κατά διαστήματα έχουν γραφτεί διάφορα “ανέκδοτα” του τύπου “Στη Βόρεια Κορέα ο κόσμος δεν ξέρει ότι ο άνθρωπος πάτησε στο φεγγάρι” ή “το 2010 όταν η εθνική ομάδα τους έπαιζε στο Μουντιάλ το μοναδικό κανάλι της χώρας έδειχνε μονταρισμένα πλάνα από τα παιχνίδια της και ανακοίνωσε πως κατέκτησαν το παγκόσμιο κύπελλο”, ναι είναι αληθινά σε μεγάλο ποσοστό. Τουλάχιστον για τη περίπτωση του Μουντιάλ του 2010 υπάρχει και σχετικό βίντεο με τη δημοσιογράφο να κοντεύει να φτάσει σε οργασμό όταν βάλανε γκολ στην Βραζιλία. Όπως και να χει ο Κιμ Γιονγκ Ουν είναι μια απόλυτα συμπαθής φυσιογνωμία γιατί κατά βάθος σε όλους μας θυμίζει τον καρπαζοεισπράκτορα των σχολικών μας χρόνων.