Φανή ΚραγιοπούλουΔεν είναι δα και λίγες οι φορές που πιάνω τον εαυτό μου να λέει: πω! Πάλι δεν κάνεις τίποτα όλη μέρα! Πάλι Βαριέσαι! Πάλι αυτό; Πάλι εκείνο; Πάλι θα μείνω μέσα; Και να σου πω και την πικρή αλήθεια, περισσότερες φορές έχω πιάσει τον εαυτό μου να λέει βαριέται και να γκρινιάζει ασύστολα, παρά να σκέφτεται τι φταίει για όλο αυτό. Και στην τελική τι κάνεις για να το αλλάξεις;” Άδραξε την μέρα σου” πιάνω τις φωνές μέσα μου να μου λένε, αλλά και πάλι να φωνάζω βαριέμαι. Άδραξε την μέρα σου λέμε και κλαίμε! (ή κάπως έτσι).
Ά(δ)ραξε την μέρα;
Ή θα το κάνεις τώρα ή ποτέ! Αυτό είναι το νόημα! Στην ερώτηση πότε, η απάντηση είναι τώρα! Όχι μετά , όχι αύριο, αλλά τώρα! Τώρα είναι η ώρα να το αλλάξεις και να αδράξεις πραγματικά την μέρα σου! Ή όπως είπε και ο Λατίνος ποιητής Οράτιος: Carpe diem!
Τώρα ή μετά; Σήκω και άδραξε την μέρα σου!
Και ξαφνικά, ξυπνάς ένα πρωινό και αντιλαμβάνεσαι τι συμβαίνει. Δεν λέω,σου έρχεται η κεραμίδα στο κεφάλι και δεν ξέρεις τι κάνεις, γιατί το κάνεις και σε τι φάση της ζωής σου βρίσκεσαι! Ε λοιπόν αυτή είναι η στιγμή που γυρνάς και λες στο εαυτό σου: Ξεκόλλα λίγο! Και αν βαριέσαι τόσο και δεν θες να κάνεις κάτι για αυτό, είσαι άξιος της μοίρας σου! Και εκείνη την μέρα αλλάζεις την ας το θέσω «μίζερη ζωή σου.» Σου μιλάω εκ πείρας, και θα μπορούσα να σου πω ακριβώς και την ημέρα, ημερομηνία και ώρα, αλλά…δεν νομίζω ότι έχει σημασία πλέον! Απλά θα θυμάσαι το μπουμ!
Δεν είναι δύσκολο, αρκεί αν το θες! Αν όχι πραγματικά και εξ’ ολοκλήρου, έστω και λίγο! Αυτό το λίγο αρκεί! Πίστεψε με και θα με θυμηθείς. Και στο σημείο αυτό, άσε με να σου πω: «συν Αθηνά και χείρα κίνει.» Δηλαδή ρε φίλε άμα δεν βάλεις και εσύ λίγο το χεράκι σου να λυθεί μια κατάσταση, μην περιμένεις να λυθεί από μόνη της. Η λύση; Συνειδητοποιείς τι θέλεις να κάνεις, το παίρνεις απόφαση, βάζεις πέμπτη και έφυγες! Δεν υπάρχει δεν μπορώ, αλλά δεν θέλω. Και όσο πιο νωρίς το πάρεις απόφαση, τόσο καλύτερα για σένα.
Και τώρα τι; Τι κάνω μετά; Μάλλον θα αναρωτιέσαι; Την αρχή την εντόπισες! Είναι η απόφαση σου να αλλάξεις! Βάλτο καλά στο μυαλό σου γιατί από εδώ και στο εξής με αυτό θα πορεύεσαι. Αυτό είναι η αρχή σου, αυτό και το τέλος σου! Το επόμενο βήμα είναι να κυνητοποιηθείς και να το κυνηγήσεις! Αφού ξέρεις πλέον τι θες, ξέρεις πλέον για ποιον λόγο και σκοπό είσαι φτιαγμένος και το μόνο που σου μένει είναι να το κατακτήσεις. Να τρέχεις φίλε μου, καθώς αυτό είναι η ζωή, να τρέχεις. Για σένα, για τους γονείς σου, για τους φίλους σου, για την ευτυχία σου, για την επιτυχία σου, για τα πάντα.
Ένας παιδικός φίλος γύρισε κάποτε και μου είπε: “Να θυμάσαι! Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο.” Πάει μέχρι εκεί που επιδιώκεις εσύ να πάει. Όταν σταματήσεις να κάνεις πετάλι, σταματάει και αυτό. Κάθε μέρα, κάθε στιγμή να προσπαθείς να εξελιχθείς, σαν άνθρωπος κυρίως. Και από εκεί που έλεγες βαριέμαι και δεν μπορώ να το κάνω, πας στο δεν θέλω να το κάνω, μπορώ να το κάνω, θέλω να το κάνω, και το τελευταίο σκαλοπάτι που θα έχεις να ανέβεις, θα είναι αυτό της επιτυχίας και της ανταμοιβής των κόπων σου. Και μάντεψε τι θα γράφει το σκαλοπάτι αυτό; Ή μήπως να το αποκαλέσω καλύτερα βάθρο;
Άδραξε την μέρα και φτάσε εκεί που θες.
Ναι, άμα θες πες το και βάθρο, αλλά δεν θα γράφει «1» αλλά ΤΟ ΕΚΑΝΑ! Και το αίσθημα της ικανοποίησης είναι μακρά καλύτερο από αυτό της αδράνειας.