Ευαγγελία ΔημηνάκηΑΙΛΑΝ ΚΟΥΡΝΤΙ ένα όνομα…. ή μάλλον η φωτογραφία του άψυχου σώματος του το οποίο κείτονταν για ώρες στα παράλια του Μποντρούμ της Τουρκίας συγκλόνισαν προ ημερών όλο τον Δυτικό κόσμο. Ο μόλις 3 ετών Αιλάν ξεκίνησε το μακρύ σωτήριο ταξίδι από την Συρία με προορισμό τον Καναδά μαζί με τον 5χρονο αδερφό του Γκαλίπ και τους γονείς του. Εγκλωβισμένοι στην Αλικαρνασσό, μη μπορώντας να βγάλουν βίζα αποφάσισαν να πληρώσουν το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 2050E έκαστος ώστε να μπορέσουν να περάσουν στην Κω. Μισή ώρα αργότερα τα διεθνή χωρικά ύδατα μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας θα γίνονταν ο ‘υγρός τάφος’ για τα 3μέλη της οικογένειας . Ο πατέρας κατάφερε να επιστρέψει στην ακτή αφού ήταν και ο μόνος ο οποίος γνώριζε κολύμπι. Μετά από αρκετές ώρες ο Αιλάν ξεβράστηκε στην ακτή Αλί Χόκα όπου και έτυχε να βρίσκεται ο φωτογραφικός φακός του Reuters όπου και κάλυψε το γεγονός.
Ένας θάνατος λοιπόν αυτός του 3χρονου Αιλάν καλύπτεται από το δημοσιογραφικό πρακτορείο Reuters .Η φωτογραφία κυκλοφορεί σε όλο τον κόσμο και άμεσα γίνεται εξώφυλλο από τις μεγαλύτερες Ευρωπαϊκές και Αμερικάνικες εφημερίδες. Η Sun προειδοποιεί τον David Cameron ότι πλέον η κατάσταση έχει πάρει ασφυκτικές διαστάσεις και ότι θα πρέπει να μεριμνήσει για το πρόβλημα. Οι Times γράφουν ότι διαιρείται η Ευρώπη ενώ ο Guardian τονίζει το σοκ που προκαλεί η σκληρότερη πραγματικότητα της μεταναστευτικής κρίσης στην Ευρώπη. Αυτό τον τρόπο επέλεξε να χρησιμοποιήσει ο ξένος τύπος για να ενεργοποιήσει την κοινή γνώμη αλλά και γιατί όχι ακόμα και τους πολιτικούς υπεύθυνους της κάθε χώρας. Θα αναρωτηθεί κάποιος ‘Γιατι δεν γνωρίζουν την κατάσταση; Φυσικά και την γνωρίζουν η απάντηση;’.Αν είναι ηθικό η όχι το γεγονός ότι χρησιμοποιήθηκε η φωτογραφία του Αιλάντ είναι μια μεγάλη συζήτηση στην οποία σίγουρα θα υπάρξουν υποστηρικτές και των δυο απόψεων. Τουλάχιστον θα συμφωνήσουμε στο γεγονός ότι ο ξένος τύπος ήταν αρκετά προσεκτικός ως προς το πώς χειρίστηκε το θέμα.
Όσον αφορά την Ελληνική πραγματικότητα η εφημερίδα Δημοκρατία δημοσιεύει και εκείνη την προαναφερθείσα φωτογραφία χωρίς λογοκρισία στο πρόσωπο του άτυχου παιδιού, με τίτλο διαφορετικό από αυτόν του ξένου τύπου. ’Ασφυξία από Λαθραίους’ αυτό υποστηρίζει η εν λόγω εφημερίδα. Όσον αφορά τον τίτλο ίσως να είναι λίγο άστοχος και να μην έχει γίνει σωστή έρευνα με επίσημα στοιχεία. Αφού σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η πλειονότητα των προσφύγων επιθυμούν να περάσουν στην Ελλάδα αλλά εν συνεχεία να φύγουν για άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Εκτιμάται ότι η Γερμανία δέχτηκε 100.000 πρόσφυγες, η Βρετανία, 140.000. Μέχρι στιγμής στην Ευρώπη έχουν υποβάλει αίτηση για να γίνουν δεχτοί ως πρόσφυγες 526.000 άνθρωποι. Αυτό λοιπόν που θα έπρεπε να ληφθεί υπ’ όψιν είναι ότι χώρες σαν την Ελλάδα η την Ιταλία χρησιμοποιούνται απλά ως ‘σταθμοί’ δεν εγκυμονείτε κανένας κίνδυνος για την κοινωνία όπως πολλοί έσπευσαν να βροντοφωνάξουν ξεχνώντας φυσικά τα μεταναστευτικά ρεύματα των Ελλήνων στο παρελθόν.
Όσον αφορά την φωτογραφία του 3χρονου Αιλάν η Ελληνική κοινωνία ξαφνικά σαν να μην γνώριζε τι γίνεται εδώ και τόσο καιρό δείχνει σοκαρισμένη. Δέχτηκε μια γροθιά στο στομάχι όπως έσπευσαν αρκετοί να πουν. Για πόσο όμως; Καθημερινά στο Αιγαίο χάνονται ψυχές παιδιών τα οποία μπορεί να μην γίνονται γνωστά με το ονοματεπώνυμο τους όπως ο μικρός Αιλάν Κουρντί αλλά είναι εκεί, βρίσκουν άδικο θάνατο όχι λόγω του πολέμου που έχει ξεσπάσει στην χώρα τους αλλά λόγω της έλλειψης Κοινής Ευρωπαϊκής Μεταναστευτικής Πολιτικής. Πέρσυ πνίγηκαν 350.00 πρόσφυγες σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία του ΟΗΕ ενώ φέτος 250.000 (η χρονιά άρα και ο απολογισμός δυστυχώς δεν έχουν τελειώσει). Ας μην εθελοτυφλούμε λοιπόν σε καταστάσεις οι οποίες μαίνονται εδώ και τόσο καιρό. Άλλωστε όσο ο πόλεμος μαίνεται και όσο ο όρος Ευρωπαϊκή Μεταναστευτική Πολιτική διδάσκεται μόνο στα Πανεπιστήμια και δεν εφαρμόζεται, αυτή η εικόνα θα αναπαράγεται συνέχεια απλά με άλλον πρωταγωνιστή….