ο ΠολέμαρχοςΓια άλλη μια φορά θα είμαι ειλικρινής αγαπητέ αναγνώστη(ξέρω-ξέρω κάθε φορά που είμαι ειλικρινής όλο και κάποια μ@λ@κί@ θα γίνει)…
Δεν έχω καμία όρεξη να γράψω αθλητικό άρθρο αυτή την περίοδο. Έξω στην καθημερινότητα μας γίνεται της που#@%@$ και θα ασχολούμαστε τώρα με τα αθλητικά; Άσε που από αυτά που παρατηρώ στην ελληνική μεταγραφολογία, μάλλον ούτε τα αθλητικά θέλουν να ασχοληθούν μαζί μας ( το αμέσως επόμενο άρθρο μου θα είναι για αυτό το θέμα)…
Και εκεί λοιπόν φίλε μου που λες, που το έχω πάρει απόφαση πως θα ξαναγράψω αθλητικό κείμενο μετά το καλοκαίρι γίνεται η κόμπλα η μεγάλη και πέφτει στην αρχική σελίδα μου, ένα άρθρο μεγάλου Aθλητικού Site της Ελλάδας με τίτλο… ”10 παίκτες που δεν κατάφεραν να γίνουν Μαραντόνα”.
Εντυπωσιάζομαι από τον τίτλο! Λέω, καλά ρε αλάνι, ποιος είναι αυτός ο αρθρογράφος που βρήκε μετά τον Μαραντόνα, 10 υποψήφιους Μαραντόνες ή έστω 10 παραλίγο Μαραντόνες;
Tι λέει αυτός ρε;
Πατάω μέσα στο κείμενο και ξεκινάω να διαβάζω τον πρόλογο:
” Νέοι Μαραντόνα υπήρξαν πολλοί, πραγματικός Μαραντόνα μόνο ένας (;). Πάμε να δούμε τους 10 παίκτες που διεκδίκησαν τον τίτλο της διαδοχής του και -σχεδόν όλοι- δεν τα κατάφεραν. Οι δύο από αυτούς, μάλιστα, έχουν σχέση με την Ελλάδα”
Όπως καταλαβαίνεις έχω αρχίσει και την ακούω από την εισαγωγή.
Διαβάζω το 1ο όνομα από τα 10 της λίστας και είναι ο Ντιέγκο Λατόρε… Ποιος είναι ρε φιλαράκι αυτός ο Λατόρε θα μου πεις τώρα και εσύ αγαπητέ αναγνώστη. Η ερώτηση σου είναι ρητορική. ΔΕΝ ΞΕΡΩ (ή μάλλον ξέρω αλλά προσπαθώ να τον ξεχάσω)!
Διαβάζω το 2ο όνομα από τα 10 και είναι ο Αριέλ Ορτέγκα… Εντάξει λέω φοβερός παίχτης ο Ορτέγκα αλλά δεν θυμάμαι ΠΟΤΕ να πέρασε από το στενό μου το μυαλό, ότι τίθεται θέμα σύγκρισης του με τον Μαραντόνα. Στην σύγχρονη ποδοσφαιρική ιστορία ο Ορτέγκα αποτελεί πολύ σημαντικό κομμάτι της Αργεντινής, όμως ΟΧΙ ΚΑΙ ΜΑΡΑΝΤΟΝΑ.
Διαβάζω το 3ο όνομα και είναι ο Γκαγιάρδο. Ο Γκαγιάρδο που λέτε λοιπόν παιδιά καλούλης ήτανε, ήξερε κάτι τελάρα μπάλα, αλλά κατά τα άλλα ούτε μια τρίχα από τα τέτοια του Ντιέγκο…
– ”Ποιος είσαι, ο Μαραντόνα είσαι;
– ”Οχι, ο Merendona”!
Διαβάζω το 4ο όνομα… Χουάν Ραμόν Ρικέλμε! Τι μου θύμησες τώρα; Φαντάσου έναν ”κώνο” μεταξύ κέντρου και μεγάλης περιοχής. Εναν ”κώνο” που από το σημείο που τον έχεις στήσει -χωρίς να κουνηθεί- μπορούσε να σου βγάλει με κλειστά μάτια, δεμένα χέρια και πατερίτσες, 40αρα μπαλιά ακριβείας μέσα από 15 σώματα. Αυτός είναι ο Ρικέλμε! Ο δικός μας Ρικέλμε. Που τον λατρέψαμε και τον αγαπήσαμε όσο κανέναν άλλον. Όμως μάντεψε…
Ούτε που σκεφτήκαμε ποτέ να τον συγκρίνουμε με τον Ντιέγκο!
Διαβάζω 5ο όνομα. Σαβιόλα. Ρε φίλε λέω ”τι διαβάζω;” και πάω παρακάτω…
Διαβάζω 60 όνομα Λιονέλ Μέσσι και αναρωτιέμαι για ποιόν ακριβώς λόγο βρίσκεται μέσα σε ένα άρθρο με τίτλο ”10 παίκτες που δεν κατάφεραν να γίνουν Μαραντόνα” η εξέλιξη του Μαραντόνα; Ενας αθλητής που διεκδικεί να τον ξεπεράσει και όχι απλά να του μοιάσει. Και για να είμαστε αντικειμενικοί και η κουτσή Μαρία παραδέχεται πως αν καταφέρει να πάρει και ένα Μουντιάλ κάποια στιγμή, τότε από την επόμενη κιόλας μέρα θα ψάχνουμε τον επόμενο Μέσσι και όχι τον επόμενο Μαραντόνα ( ο αρθρογράφος πολύ σωστά το αναφέρει και ο ίδιος).
Διαβάζω 7ο όνομα Λαβέτσι. Γελάει το σύμπαν, γελάει και ο Λαβέτσι….
Διαβάζω 8ο όνομα Ζάρατε και αναρωτιέμαι ο αρχισυντάκτης του Site δεν το διάβασε το κείμενο πριν το ανεβάσουν;
Διαβάζω 9ο όνομα Μπουονανότε. Ναι φιλαράκι αυτός που ΑΚΟΥΣΤΗΚΕ για την ΑΕΚ φέτος το καλοκαίρι, αλλά τελικά προτιμήσαμε τον Τζιμπούρ. Καταλαβαίνεις έτσι; Nα μη συνεχίσω…
Tελευταίο και καλύτερο άφησε ένα εξώγαμο του Ντιέγκο, τον Σινάγρα ο οποίος είδε και απόειδε στις μικρές κατηγορίες της Αργεντινής και τώρα δηλώνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής Beach Football.
Προσωπικά αν ήμουν στην θέση του Αγκουέρο -βλέποντας τα ονόματα που έχει η λίστα- θα
του είχα κάνει μήνυση του αρθρογράφου.
Ουε και αλίμονο και φτάσει ποτέ αυτό το κείμενο (με αυτές τις συγκρίσεις) στα χέρια του ”The Real Μaradona”…
Είπαμε, είμαστε σε μια δύσκολη περίοδο και η αθλητική επικαιρότητα δεν είναι στα High της. Η θεματολογία είναι ελάχιστη, αλλά όχι και έτσι ρε φίλε…
Εδώ πέρα μιλάμε πως άμα η λίστα αποτελούνταν από 15 άτομα,
τότε θέση σίγουρα διεκδικούσε και ο Έκι Γκονζάλες του Παναθηναϊκού… Κατάντια!
Σκέφτηκα μέχρι και την λύση να μαζέψω 10.000 υπογραφές που να απαιτούν το κατέβασμα του συγκεκριμένου άρθρου από το Site ( σκέφτηκα είπα, σοβαρευτείτε…). Aυτό πάντως που με προβλημάτισε πιο πολύ από όλα, είναι ότι το άρθρο αυτό πήρε και 200 like! Πραγματικά καμιά φορά αναρωτιέμαι, τι κυκλοφορεί εκεί έξω…
Δεν κάνω κριτική. Αν το έκανα θα μπορούσα να γράψω σχόλιο στο συγκεκριμένο άρθρο και επιχειρηματολογώντας να εκθέσω όντως τον συνάδελφο. Αντ’ αυτού δεν αναφέρω ούτε Site, ούτε αρθρογράφο. Απλώς μοιράζομαι την σκέψη μου με εσένα αγαπητέ αναγνώστη παίρνοντας σαν αφορμή αυτό το θέμα, για να ξεφύγω από τα προβλήματα της χώρας μου και της καθημερινότητας μου.
Υ.Γ 1: Καλή βδομάδα να έχουμε παιδιά, οι τράπεζες λέει άνοιξαν από χθές. ”Keep Good”
Υ.Γ 2: Το άρθρο αυτό που έγραψε ο συνάδελφος, μου έστειλε το μήνυμα πως η αθλητική δημοσιογραφία με χρειάζεται και με έχει ανάγκη τώρα, πιο πολύ από κάθε άλλη φορά ( μη τσιμπάτε ρε, αφήστε με να πω και εγώ τις μ@λ@κίες μου :p )!