Ένα αφιέρωμα στην πλούσια και ετερόκλητη μουσική παραγωγή των δεκαετιών των 70s και των 80s

Η μουσική των 70s και των 80s αποτελεί μέγιστο σημείο αναφοράς και πηγή επιρροών για τη σύγχρονη μουσική. Και πράγματι, υπάρχουν πολλοί και σοβαροί λόγοι για αυτό και άλλα τόσα μεγάλα ονόματα που αξιώνουν την ευλάβεια των μουσικόφιλων.

70s

70s λοιπόν, η δεκαετία που τα παιδιά των λουλουδιών ωρίμασαν. Έγιναν τριαντάρηδες. Η αθωότητα έφυγε μαζί με το τέλος της προηγούμενης δεκαετίας. Οι χίπηδες άρχισαν να μετατρέπονται σε γιάπηδες και να ετοιμάζονται να κατακτήσουν τον κόσμο.

Και αφού το κοινό άρχισε να αλλάζει νοοτροπία, αλλά να αποτελεί πάντα την πλειοψηφία στην οποία απευθύνονταν η μουσική, έτσι και οι αθώες ρομαντικές μουσικές των 60s έφτασαν στο τέλος τους. Η επήρεια τον ναρκωτικών πέρασε και ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσουν τη πραγματικότητα.

Επειδή όμως πρώτα φεύγει η ψυχή και μετά το χούι, τα αχαλίνωτα πάρτι συνεχίστηκαν και η μουσική έγινε πιο έντονη πιο δυνατή και χορευτική. Κάπως έτσι άρχισε να ξεφυτρώνει το funk.

Είτε ακραία σκληρό από τις γειτονιές του Detroit με χαρακτηριστικότερο τον Babe Huey, είτε με την άνοδο της Motown και της πιο μελωδικής και χορευτικής soul, με ονόματα όπως ο Marvin Gaye, η Aretha Franklin ο James Brown και άπειροι άλλοι καλλιτέχνες, ανεξάρτητοι ή υπογεγραμμένοι στην άλλη μεγάλη δισκογραφική της εποχής την Stax Records.

Κάποια χαρακτηριστικά τραγούδια αποτελούν τα εξής:

 

Ταυτόχρονα, στην άλλη μεριά του Ατλαντικού, μπάντες από την Αγγλία ανακαλύπτουν τα αμερικανικά μπλουζ. Ταξιδεύουν στις ΗΠΑ και ξαναδίνουν φήμη στους ξεπεσμένους η άγνωστους μπλούζμεν. Σιγά – σιγά, αρχίζουν να προσαρμόζουν τα μπλουζ στο δικό τους ήχο, λίγο πιο ηλεκτρικό και σκληρό (Zeppelin, Stones).

Και ενώ τα μεγαθήρια της ροκ αρχίζουν να στήνουν σιγά-σιγά το μύθο τους, στα τέλη της δεκαετίας εμφανίζεται η μπάντα που θα αλλάξει τον σκληρό ήχο για πάντα και θα είναι υπεύθυνη για τη δημιουργία ενός νέου είδους μουσικής και δεν είναι άλλοι από τους Black Sabbath, οι οποίοι με τον ομώνυμο δίσκο τους έβαλαν τη σπίθα που αργότερα εξελίχθηκε στο heavy metal.

 

Εν κατακλείδι, η δεκαετία των 70s είναι ένας λαβύρινθος μουσικής. Γράφτηκαν τόσες πολλές μουσικές σε διάφορα είδη που πραγματικά μια ζωή ολόκληρη δεν αρκεί, ώστε ο σύγχρονος μουσικόφιλος να ανακαλύψει το τι ηχογραφήθηκε τότε. Οπότε και το παραπάνω κείμενο αποτελεί μια περίληψη της δεκαετίας και της μουσικής της και θα πρέπει να συγχωρεθούν τυχόν παραλείψεις.

80s

Τα 80s αποτελούν  την πιο “διχαστική” μουσική δεκαετία αφού για πολλούς μουσικόφιλους αποτελεί τη χειρότερη μουσική δεκαετία, ενώ κάποιοι άλλοι θεωρούν αυτή την άποψη ως ελιτιστικό τερτίπι των πρώτων.

Ωστόσο μπορεί να ισχυριστεί κανείς πως υπάρχουν συγκεκριμένοι λόγοι που μπορούν να εξηγήσουν γιατί η δεκαετία αυτή θεωρείται από πολλούς “κακή” μουσικά, άσχετα αν αυτή η άποψη είναι απόλυτη από τη διατύπωσή της και μόνο.

Σίγουρα η δεκαετία του ‘70 είχε ποσοτική και ποιοτική δισκογραφία με τo rock και το progessive rock, αλλά και τη soul, funk και disco από τα πιο μαύρα ακούσματα να δίνουν σημαντικά άλμπουμ και τραγούδια σε μια δεκαετία που
ακολούθησε τρένο τα 60s και την ψυχεδέλεια.

Έτσι, η σύγκριση με τις δύο συνεχόμενες ιστορικές μουσικά δεκαετίες είχε θέσει τον πήχη πολύ ψηλά. Σε αυτό συνέβαλε και η αλλαγή πλεύσης προς τον πιο “ξένο” ηλεκτρονικό ήχο γενικότερα.

Παρόλο πoυ υπήρξαν μπάντες σταθμοί βασισμένοι σε αυτόν, όπως οι Pet Shop Boys και οι Depeche Mode, ταυτόχρονα υπήρξαν και αμέτρητες κακές περιπτώσεις που μάλιστα γίνανε πολύ mainstream.

Ακόμα, αρκετοί καλλιτέχνες επιτυχημένοι τις προηγούμενες δεκαετίες βγάλανε ίσως τους χειρότερούς τους δίσκους τη δεκαετία αυτή και το ροκ όπως ήταν γνωστό στα 60s και τα 70s έδωσε τη θέση του σε μεγάλο βαθμό σε κάτι πολύ πιο εύπεπτο, ανούσιο και μπορούμε να πούμε “ποζέρικο” όπως το glam, το οποίο όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με το glam των 70s που είχε την υπερβολή του μεν, αλλά και μια μουσική ουσία δε.

Τα 80s όμως έχουν να δώσουν και πολλές σημαντικές περιπτώσεις μουσικών, μουσικών ρευμάτων, album και σχημάτων που μόνο αδιάφορες δε μπορούν να χαρακτηριστούν.

Pet Shop Boys και Depeche Mode είναι δύο σχήματα που χάρισαν πολύ όμορφες ηλεκτρονικές μελωδίες και συνέβαλαν στην καθιέρωση του λεγόμενου synth-pop ήχου. Το ωμό punk και punk rock της προηγούμενης δεκαετίας εξελίχτηκε και αυτό μουσικά, συχνά μπολιασμένο με ηλεκτρονικά στοιχεία και αυτό, αλλά σε διάφορες εκδοχές.

Τέτοιες ήταν το new wave με τον πιο χαρούμενο/χορευτικό ήχο των Pretenders, του Bryan Ferry από τους Roxy Music, των Stranglers, αλλά και καλλιτεχνών με πιο σκοτεινό ήχο (πολλοί το ονόμαζαν post punk) όπως οι Bauhaus, Joy Division, οι Cure στο ξεκίνημα τους, αλλά και οι ωμοί Gang of Four.

Και εκτός Βρετανίας υπήρξαν μεγάλες μουσικές παρέες όπως οι Αμερικάνοι Gun Club με το blues-punk ήχο τους και ο Nick Cave από την Αυστραλία αρχικά με τους Birthday Party και αργότερα με τους Bad Seeds.

To punk της προηγούμενης δεκαετίας επηρέασε πολύ και ορισμένους νέους στο Κόβεντρυ της Αγγλίας που σε συνδυασμό με τα ρέγκε και σκα ακούσματα τους δημιούργησαν ένα νέο υβρίδιο ska/punk που έγινε γνωστό από ονόματα όπως οι Specials του Terry Hall και οι Madness. Συχνά αναφέρεται ως “2 Tone” από το label στο οποίο ηχογραφούσαν.

Τα μεγαθήρια της δεκαετίας στο ροκ ήταν σίγουρα οι U2 που μέχρι και σήμερα είναι σούπερσταρ με όλη τη σημασία της λέξης, αλλά μπορούν να αναφερθούν στα 80s σίγουρα τόσο ο David Bowie, όσο και οι Queen για τις δισκογραφικές δουλειές που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία αυτή.

Πολύ σημαντικό όνομα φυσικά και οι Smiths του εκκεντρικού Morrissey με τα 3 πρώτα τους αλμπουμ να θεωρούνται κλασσικά και όλη τη σύγχρονη “ενναλακτικούρα” να πίνει νερό στο όνομά του(ς).

Τα 80s είναι αδιαμφισβήτητα και η δεκαετία του μέταλ, τόσο με το λεγόμενο New Wave Of British Heavy Metal και συγκροτήματα όπως οι Iron Maiden και οι Motorhead, αλλά και με το thrash metal κυρίως από την Αμερική και τους “Big Four” Metallica, Anthrax, Megadeth και Slayer να δίνουν δίσκους διαμάντια.

Κλείνοντας, τα 80s ήταν στην ουσία και η δεκαετία στην οποία γεννήθηκε το hip hop με τον πρώιμο electro-funk/ disco ήχο του αρχικά και τους Afrika Bambaataa, Kool Herc, Grandmaster Flash και Sugarhill Gang, μέχρι τον Schooly D, τους Public Enemy, τους Run DMC, τους Juice Crew, τους NWA, τον LL Cool J και τους crossover Beastie Boys.

Αρκετοί λόγοι για να μη λοιδορούνται αυθαίρετα τα 80s λοιπόν!

 

Σχόλια