Κυριάκος ΒλάχοςΚαθημερινά λάθη που κάνουμε στα αγγλικά
Η χρήση της αγγλικής γλώσσας είναι πλέον ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας, άλλες φορές απαραίτητα και άλλες φορές κατ’επιλογήν (διότι πλήρωναν και τόσα χρόνια φροντιστήρια οι δικοί μου, θα το πω και το «ιντιντ» και το «τρου στόρι» μου στον καφέ με την θεία Μαρίτσα μαθαίνοντας τα νέα της ξαδέλφης μου της Φούλης).
Επειδή όμως, πέρα από τα νέα της Φούλης μπορεί -λέω βρε παιδί μου- μπορεί να χρειαστεί κάποια στιγμή να πάω και για μια συνέντευξη για δουλειά στο εξωτερικό, να γράψω ένα essay για το μεταπτυχιακό μου, να δώσω ένα IELTS επειδή δε μου αναγνωρίζουν το Γ2 που έχω, συγκέντρωσα για εσάς τα πιο συχνά λάθη που γίνονται από χρήστες της αγγλικής γλώσσας (από native που στο σχολείο πετούσαν χαρτάκια φυσώντας το στυλό τους στους μπροστινούς ακούγοντας σε ψείρες το “my neck, my back”, μέχρι και την ξαδέρφη σου την Φούλη, που σταμάτησε μια τάξη πριν το lower αλλά «τα έπαιρνε το κορίτσι όμως δεν είχε μεταδοτικότητα η καθηγήτρια και το τμήμα ήταν ανταγωνιστικό και το ρακούν που είχανε για κατοικίδιο είχε βγάλει κάτι σπυριά στον κώλο εκείνη την περίοδο… I think we all got the message).
ΣΥΧΝΑ ΛΑΘΗ ΣΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΓΓΛΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ PART 1:
1. Mistakes in Apostrophe Usage
Τις αποστρόφους τις χρησιμοποιούμε για να δηλώσουμε κτήση (πχ. My sister’s wedding ή The dog’s kennel), για τις συντομευμένες μορφές ρηματικών συνόλων (πχ. Το it is γίνεται it’s, το they are γίνεται they’re, το cannot γίνεται can’t κ.ο.κ. ), καθώς και για χρονικές εκφράσεις (πχ. A day’s pay, two weeks’ holiday).
Οι μαθητές της αγγλικής γλώσσας συνηθίζουν να βάζουν αποστρόφους σε όλες τις λέξεις που τελειώνουν σε “s” με το που μάθουν τον κανόνα για την κτήση με αποτέλεσμα οι δύσμοιροι οι καθηγητές να διορθώνουν γραπτά φουλ στη γενική κτητική. Όπως λέει και η λαϊκή παροιμία «είπαν του λωλού να χέσει και…».
Σε δεύτερη φάση οι μαθητές της αγγλικής γλώσσας αντιμετωπίζουν τεράστια δυσκολία στον διαχωρισμό του it’s και του its. Αυτό κυρίως γιατί το its είναι κτητική αντωνυμία και στο μυαλό των μαθητών από ένα σημείο και μετά ό,τι δηλώνει κτήση πρέπει να έχει και απόστροφο. ΟΧΙ ΑΓΑΠΗΤΑ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΑ. Η απόστροφος σε συνδυασμό με το «s» είναι ένας από τους τρόπους. Ευχαριστώ.
2. Subject-Verb Agreement
Όταν εκφραζόμαστε, προφορικά ή γραπτά, ο αριθμός του υποκειμένου πρέπει να συμφωνεί με τον αριθμό του ρήματος. Για παράδειγμα, δεν γίνεται να πω «Everyone are here» ή «The list of items are on the desk», ακόμα κι αν συχνά μοιάζει στα μάτια μου για σωστό.
Σαν γενικό κανόνα σκέψου ότι εκτός από τα υποκείμενα που είναι ήδη σε πληθυντικό, θα χρησιμοποιήσω πληθυντικό αριθμό όταν δύο υποκείμενα ενικού συνδέονται με το and, αλλά υπάρχουν και άλλες περιπτώσεις οι οποίες χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση και εδώ είπαμε ότι θα κάνουμε μια σύντομη παρουσίαση (και κάπως έτσι ψαρεύεις ιδιαίτερα).
3. Subject Overplus
Το να βάζει κανείς δύο υποκείμενα μάλλον γίνεται trend στα πρώτα χρόνια της μαθητικής του καριέρας στα αγγλικά, κι αυτό πάντα με προβληματίζει εντόνως. Έχοντας ως μητρική μια γλώσσα που πολύ συχνά δεν χρησιμοποιεί καν υποκείμενα μέσα στις προτάσεις δεν μπορώ να καταλάβω γιατί χρειάζεται να έρχομαι αντιμέτωπος με προτάσεις, όπως «Peter he left the keys on the desk». Μάλλον η μετάφραση του «δεν ξεχνάμε το υποκείμενο» φιλτράρεται μέσω της προαναφερθείσας παροιμίας.
4. Who/Whom
Με αυτές τις αντωνυμίες κι αν δεν γίνεται πόλεμος. Λοιπόν, ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Το who το χρησιμοποιούμε όταν λειτουργεί σαν το υποκείμενο μέσα σε μια πρόταση, ενώ το whom σαν το αντικείμενο.
Η χρήση του ενός ή του άλλου εξαρτάται από το που αναφέρονται. Αν δεν σου είναι ξεκάθαρο με την πρώτη ματιά το ποιο από τα δύο πρέπει να χρησιμοποιήσεις αντικατάστησε τα στο μυαλό σου με το he ή το him και θα καταλάβεις.
5. May/Might
Το may υπαινίσσεται πιθανότητα, ενώ το might αβεβαιότητα. Ωστόσο, στον προφορικό λόγο το might είναι συχνότερο απ’ ότι το may, ενώ η διαφορά μεταξύ τους είναι ελάχιστη. Με άλλα λόγια ίσως και να σου την έφεξε, όποιο και από τα δύο να χρησιμοποιήσεις.
6. Die/Dye
Κι αν δεν έχω διορθώσει γραπτά που πασχαλινά αυγά πέθαναν και θείες ή παππούδες βάφτηκαν και τους κήδεψαν. Τα πράγματα είναι πολύ ξεκάθαρα αγαπημένα μου παιδιά: χρησιμοποιώ το die όταν θέλω να πω ότι κάποιος τίναξε τα πέταλα, ενώ χρησιμοποιώ το dye όταν θέλω να μιλήσω για βάψιμο μαλλιών, αυγών κ.ο.κ.
7. Fewer/Less
Το fewer και το less χρησιμοποιούνται για διαφορετικές περιπτώσεις και δεν μπορώ να αντικαταστήσω το ένα με το άλλο. To fewer το χρησιμοποιούμε για μετρήσιμα και το less για μη μετρήσιμα ουσιαστικά.
Άρα θα πω “fewer potatoes” και “less candy”.
Ωστόσο, ο χρόνος, τα χρήματα και οι αποστάσεις, ενώ θεωρητικά είναι μετρήσιμα εμείς τα διαχειριζόμαστε σαν μη μετρήσιμα και ως εκ τούτου θα πούμε «I can finish the test in less than three hours».
8. Whether/If
To whether και το if επίσης εκφράζουν διαφορετικά πράγματα. Επικρατεί η νοοτροπία πως μπορώ να αντικαταστήσω το ένα με το άλλο, όμως το whether εκφράζει μια κατάσταση στην οποία υπάρχουν δύο ή περισσότερες εναλλακτικές. Αυτό δεν ισχύει με το if, καθώς αυτό εκφράζει μια κατάσταση στην οποία δεν υπάρχει καμία άλλη εναλλακτική.
Σε γενικές γραμμές και για να είναι απλό στο μυαλό μας: Χρησιμοποιώ το if όταν θέλω να κάνω μια υπόθεση και σε όλες τις άλλες περιπτώσεις χρησιμοποιώ το whether.
Αυτά με τα «συχνά λάθη part one», μελετήστε τα, κάνετέ τα practice και θα επιστρέψω σύντομα με το part two.