Στάθης ΑγγελάκοςΠίσω στις 25 Ιουλίου 1965, ο ήρωας της folk, Bob Dylan, κατά κόσμον Robbert Allen Zimmerman, παίζει, για 3η συνεχόμενη χρονιά, ως headliner στο Newport Folk Festival, σε μία εμφάνιση που επρόκειτο να αποτελέσει σταθμό στην ιστορία της μουσικής. Με τον Michael Bloomfield δίπλα του στην κιθάρα, τον Sam Lay στα drums, τον Jerome Arnold στο μπάσο και τον Al Kooper, μάλιστα, στο όργανο και το πιάνο, ο Dylan εμφανίζεται για πρώτη φορά με ηλεκτρική κιθάρα μπροστά σε ένα κοινό, που απογοητευμένο από το νέο ήχο, δεν σταματά να τον αποδοκιμάζει, με τις λιγοστές επευφημίες να χάνονται μέσα στο δυσαρεστημένο βουητό. Ο Dylan θα παίξει τα ‘Maggie’s Farm’, ‘Like a Rolling Stone’ και ‘Phantom Engineer’ και θα αφήσει την σκηνή μετά από τα τρία αυτά τραγούδια, ολοκληρώνοντας έτσι την μικρότερη σε διάρκεια εμφάνισή του, στα 56 χρόνια της μουσικής του πορείας.
Είχε προιδεάσει, βέβαια, τους πάντες για την αλλαγή πλεύσης του με την κυκλοφορία του ‘Bringing It All Back Home’, τον Απρίλιο του ίδιου έτους, όπου υπήρχαν και οι πρώτες του ηχογραφήσεις με ηλεκτρικά όργανα. Κανείς, όμως, από την αμερικανική folk κοινότητα δεν ήθελε να πιστέψει πως ο Dylan θα παρατούσε την ακουστική του κιθάρα, για χάρη της ηλεκτρικής. Όπως κι αν έχει, όμως, το σοκ ξεπεράστηκε σχετικά γρήγορα, με την κυκλοφορία του single ‘Like a Rolling Stone’ (No2 U.S. Charts, No4 UK Charts) και του πολύ πιο ηλεκτρικού ‘Highway 61 Revisited’. Όλα τα υπόλοιπα ανήκουν απλά στη σφαίρα της ιστορίας.
Σήμερα, 50 ολόκληρα χρόνια, από την ημέρα που ο Dylan έγινε ‘ηλεκτρικός’, σχεδόν οτιδήποτε κυκλοφορεί στην μουσική βιομηχανία δεν είναι απλά ‘ηλεκτρικό’, αλλά και ‘ηλεκτροποιημένο’. Και αυτή είναι μια πραγματικότητα που οι θεατές του Dylan εκείνη την ημέρα δεν μπορούσαν να διανοηθούν. Ίσως τελικά ο Dylan να πρόσθεσε ένα λιθαράκι στην μέλλουσα δημιουργία της μουσικής αυτής πραγματικότητας. Ίσως και όχι, βέβαια, αφού αναπόφευκτα κάποια στιγμή θα συνέβαινε, λόγω των ραγδαίων ρυθμών ανάπτυξης της μουσικής τεχνολογίας, και όχι μόνον.