Γιώργος ΜαντάςΠοιός δεν έχει δει έστω μία ταινία του; Ποιός δεν έχει γελάσει μέχρι δακρύων με τις περιπέτειες του; Ο Τσάρλυ Τσάπλιν μεγάλωσε πολλές γενιές και αποτέλεσε σύμβολο του βουβού κινηματογράφου. Εξαιτίας του προκλήθηκε μια μεγάλη επανάσταση στον χώρο και στην μετέπειτα πορεία του σινεμά.
Ο Τσαρλς Σπένσερ Τσάπλιν γεννήθηκε στις 16 Απριλίου του 1889 στο Λονδίνο. Η μητέρα του, Χάνα Χάριετ Πέντλιγκχαμ Χιλ ασχολούνταν επίσης με τον χώρο του θεάτρου και με το καλλιτεχνικό στερέωμα γενικότερα. Ο Τσάπλιν είχε την πρώτη του επαφή με την σκηνή του θεάτρου στην τρυφερή ηλικία των 5 ετών, όταν κλήθηκε να αντικαταστήσει την μητέρα του που ήταν άρρωστη. Στη συνέχεια με παρότρυνση του πατέρα του, ο Τσάρλυ Τσάπλιν έγινε μέλος του παιδικού θιάσου «Οι οκτώ λεβέντες του Λανκασάιρ» με αμοιβή μισή κορώνα την εβδομάδα. Τα προβλήματα στην οικογένεια του Τσάπλιν ήταν πολλά. Ο πατέρας του έπασχε από προβλήματα αλκοολισμού με αποτέλεσμα να τους εγκαταλείψει. Η μητέρα του για να τα βγάλει πέρα οικονομικά άφησε την καριέρα της και έγινε ράφτρα. Λόγω της υπερβολικής φτώχειας η μητέρα του μεταφέρθηκε σε άσυλο για άπορους. Ο Τσάρλυ Τσάπλιν και η αδερφή του πέρασαν δύσκολα παιδικά χρόνια μεταφερόμενοι από το ορφανοτροφείο στο σπίτι του αλκοολικού τους πατέρα και αντίστροφα.
Το υποκριτικό ταλέντο του Τσάπλιν εκτιμήθηκε γρήγορα με αποτέλεσμα να λάβει μέρος σε πολλές θεατρικές παραστάσεις σε νεαρή ηλικία όπως «Τζιμ, «Το μυθιστόρημα ενός Λονδρέζου», «Σέρλοκ Χολμς», «Mumming Birds».
Λίγα χρόνια μετά και ενώ είχε εγκατασταθεί στην Αμερική πλέον, ο Τσάρλυ Τσάπλιν υπέγραψε συμβόλαιο με την κινηματογραφική εταιρία Κιστόουν του Μακ Σένετ με αμοιβή 150 δολάρια την εβδομάδα. Τον Ιανουάριο του 1914 παίζει στη πρώτη του ταινία με τίτλο «Για να κερδίσει το ψωμί του». Στην Κιστόουν γύρισε στο σύνολο 35 ταινίες στις οποίες πάντα μπλεκόταν σε φασαρίες και σε ερωτικά παιχνίδια. Έτσι σιγά σιγά ξεκίνησε να διαμορφώνει τον χαρακτήρα του «Σαρλό» με το μικρό σακάκι, το καπέλο, το μουστάκι και το ιδιαίτερο περπάτημα. Εκείνη την περίοδο σκηνοθετεί και την πρώτη του ταινία με τίτλο «Πιασμένος σε καμπαρέ».
Το 1915 υπογράφει συμβόλαιο με την κινηματογραφική εταιρία Εσανέι με μισθό 1.250 δολάρια την εβδομάδα. Στην εταιρία αυτή έπαιξε σε 15 ταινίες με πιο γνωστή την ταινία «Ο αλήτης». Συμπρωταγωνίστρια του σε όλες τις ταινίες αυτές ήταν η Έντνα Περβάιανς με την οποία υπήρξε και ζευγάρι.
Το 1916 αλλάζει και πάλι εταιρία και υπογράφει με την Μιούτσουαλ με αμοιβή 10.000 δολάρια την εβδομάδα. Ακολούθησαν 12 ταινίες, ανάμεσα τους «Ο μετανάστης», «Ο ενεχυροδανειστής», «Ο τυχοδιώκτης», «Το πατινάζ», «Η θεραπεία», «Ήσυχος δρόμος». Φαίνεται πλέον ξεκάθαρα η καλλιτεχνική ωρίμανση του Τσάπλιν όσο περνάει ο καιρός.
Το καλοκαίρι του 1917 υπέγραψε συμβόλαιο με την Φερστ Νάσιοναλ με αμοιβή 1.000.000 δολάρια. Πολύ πετυχημένες ταινίες αποτέλεσαν οι «Σκυλίσια ζωή», «Ο Σαρλό στρατιώτης», «Η Μέρα πληρωμής», «Ο Προσκυνητής».
Το 1920 Ο Τσάρλυ Τσάπλιν ξεκινάει να γυρίζει και τις πρώτες του ταινίες μεγάλου μήκους όπως «Το χαμίνι» και αργότερα το 1925, τον «Χρυσοθήρα». Ακολούθησαν «το Τσίρκο» και «Οι μοντέρνοι καιροί» το 1936. Αυτές οι ταινίες χαρακτηρίστηκαν από τις καλύτερες όλων των εποχών.
Το 1940 και ενώ ο ΄Β Παγκόσμιος πόλεμος ήταν σε έξαρση ο Τσάπλιν γύρισε την ταινία «Ο Μεγάλος Δικτάτωρ» στην οποία σατίριζε το φαινόμενο του Ναζισμού.
Το 1947 και ενώ πολλοί πολιτικοί επιθυμούν την απέλαση του, ο Τσάρλυ Τσάπλιν παίζει στην ταινία «Ο Κύριος Βερντού». Καθώς η ταινία επέκρινε την Αμερικανική κοινωνία, αυτό είχε ως αποτέλεσμα την τεράστια εμπορική αποτυχία της ταινίας.
Το 1952 ακολουθεί η ταινία «Τα φώτα της ράμπας» που γνωρίζει μεγάλη εμπορική επιτυχία με εξαίρεση την Αμερική που κρατάει ακόμη αρνητική στάση απέναντι στον Τσάπλιν. Την ίδια χρονιά η αυξημένη έξαρση του Ψυχρού Πολέμου και της λεγόμενης «Μαύρης Λίστας» οδήγησε σε δυσκολίες τον Τσάρλυ Τσάπλιν λόγω της αριστερής ιδεολογίας του. Σε ταξίδι του στο Λονδίνο μαθαίνει πως το Υπουργείο δικαιοσύνης της Αμερικής του αφαίρεσε την βίζα του χάνοντας έτσι το δικαίωμα της επιστροφής. Όλα αυτά τα χρόνια μέχρι το τέλος της ζωής του παρέμεινε στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στο Βεβέ της Ελβετίας.
Το 1957 πρωταγωνιστεί στην ταινία «Ένας βασιλιάς στη Νέα Υόρκη», ενώ δέκα χρόνια αργότερα γυρίζει την τελευταία του ταινία την «Κόμισσα του Χονγκ Κονγκ» μαζί με τη Σοφία Λόρεν και τον Μάρλον Μπράντο.
Το 1972 ταξίδεψε ξανά στην Αμερική προκειμένου να παραλάβει ένα τιμητικό Όσκαρ για την προσφορά του στον κινηματογράφο, κερδίζοντας το περισσότερο σε διάρκεια χειροκρότημα στην ιστορία των βραβείων. Παράλληλα το 1975 ανακηρύχτηκε ιππότης από τη βασίλισσα Ελισάβετ της Αγγλίας. Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός στο γυναικείο κοινό με αποτέλεσμα να πραγματοποιήσει τέσσερις γάμους και να αποκτήσει συνολικά έντεκα παιδιά.
Ο Τσάρλυ Τσάπλιν έζησε μια ζωή μέσα από τους βουβούς ρόλους του. Έτσι αποφάσισε και να φύγει, αθόρυβα και απλά. Η αείμνηστη αυτή φιγούρα του κινηματογράφου έσβησε για πάντα στις 25 Δεκεμβρίου του 1977 σε ηλικία 88 ετών. Το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου τον κατάταξε δέκατο στη λίστα με τους εικοσιπέντε μεγαλύτερους σταρ όλων των εποχών.
“Τσάρλυ Τσάπλιν, έλα στο όνειρό μας να γελάσουμε,
Τσάρλυ Τσάπλιν, απόψε ό,τι δούμε, ό,τι προφτάσουμε,
Τσάρλυ Τσάπλιν, το όνειρο βουβό σαν τις ταινίες σου,
Τσάρλυ Τσάπλιν, ας ζήσουμε ξανά τις ιστορίες σου…”
πηγή: http://www.wikipedia.org/