ο ΠολέμαρχοςΠώς αποτυπώνονται τα συναισθήματα των χωρισμένων με βάση τις μουσικές τους επιλογές στα 5 αρχικά στάδια του χωρισμού;
H λέξη ΧΩΡΙΣΜΟΣ από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι σήμερα, θα έλεγε κανείς πως είναι το αναμενόμενο συνοδευτικό της λέξης ΣΧΕΣΗ. Κανένας από εμάς βέβαια όταν μπαίνει στη διαδικασία να ψάξει το άλλο του μισό, δεν ξεκινά με γνώμονα το ότι μετά από κάποιο χρονικό διάστημα (ορισμένο ή μη) θα έρθει το ΤΕΛΟΣ.
Όλοι μας όταν παίρνουμε απόφαση να προσθέσουμε στη ζωή μας έναν ακόμα χαρακτήρα, φαντάζομαι (ή μήπως λάθος φαντάζομαι ρε παιδιά;) πως έχουμε πλήρη επίγνωση του τι βήμα επιλέξαμε να κάνουμε, βάζοντας έναν άνθρωπο στη σκέψη μας, στις χαρές μας, στις λύπες μας, στην καθημερινότητά μας γενικότερα και στο κρεβάτι μας ειδικότερα…
Κάναμε τη σχέση μας που λες, ζήσαμε το μαγευτικό πρώτο 3μηνο, ξέρεις τώρα, αυτό που ο ένας δηλώνει ότι βρήκε την γυναίκα της ζωής του και η άλλη βρίσκεται σε φάση Νιρβάνας, καθώς έχει και αυτή πλέον να μιλάει για γκομενάκι στις φίλες της -και να αναλύουν μαζί, μέχρι και με ποιο χέρι τραβάει το καζανάκι στην τουαλέτα ο άλλος- όταν βγαίνουν για καφέ (7 μέρες την εβδομάδα-24ωρες το 24ωρο δηλαδή).
Μετά όμως από αυτό το πρώτο 3μηνο (βία 6μηνο), έρχονται τα πρώτα τσουγκρίσματα, τα δεύτερα, τα τρίτα και δεν συμμαζεύεται. Μπλα μπλα μπλα μπλα λοιπόν μοιραία ακολουθεί ο Χωρισμός! Συνήθως πάντως, αν με ρωτάς, ο λόγος είναι ο ”σταπαπακισμός” όταν σε θέματα που ενοχλούν τον έναν, η άλλη κλείνει τα αυτιά της(συμβαίνει και το αντίθετο πολλές φορές αλλά με δυσανάλογη συχνότητα είναι αλήθεια) και επιδεικτικά κάνει την πάπια.
Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι ο ΑΚΑΡΔΟΣ (αυτός που την χρησιμοποίησε και την πέταξε σαν στημένη λεμονόκουπα) να πάρει τη δύσκολη απόφαση να την χωρίσει (στην πράξη, γιατί στην θεωρία τον έχει χωρίσει εδώ και πολύ καιρό συνειδητά ή ασυνείδητα αυτή) και η ΕΚΠΛΗΚΤΗ να πέφτει από τα σύννεφα, για το πώς μπόρεσε να της το κάνει αυτό, ο άνθρωπος που μέχρι χτες της έλεγε πόσο την αγαπάει, πόσα πολλά σημαίνει γι’ αυτόν και όλα τα μπλα μπλα μπλα γαργαλιστικά που θέλουνε να ακούνε οι γυναίκες…
Κάπου εδώ λοιπόν εμφανίζεται η Μουσική, η οποία σε αυτές τις δύσκολες στιγμές στέκεται πάντα δίπλα μας, συνοδοιπόρος στην κλάψα μας και στη εναλλασσόμενη διάθεση των συναισθημάτων μας, τα οποία κατά τον 1ο μήνα μετά τον χωρισμό περνάνε από διάφορα στάδια (Οργής, Μίσους, Αγανάκτησης-Νοσταλγίας, Αναπόλησης, Μετάνοιας)… Σας παραθέτω λοιπόν 5 μουσικά στάδια από αυτά, τα οποία και είναι οι συνέπειες των σκέψεων, της διάθεσης και της ψυχολογικής μας κατάστασης (σχεδόν πάγια θα έλεγε κανείς) κατά τον 1ο μήνα της απομάκρυνσης του ενός από τον άλλον.
1ο Στάδιο: Εσώκλειστοι στο δωμάτιο
Είναι οι πρώτες ώρες, οι πρώτες κρυάδες, όπου προσπαθούν και οι 2 να συνειδητοποιήσουν πως δεν θα έχει σήμερα ”Καλημέρα μωρό μου”, ούτε τηλέφωνο μετά τη δουλειά/σχολή, ούτε ”Καληνύχτα, σ’αγαπάω” πριν πέσουν για ύπνο.
Αυτές τις δύσκολες πρώτες νύχτες λοιπόν, συνήθως βρίσκονται και οι 2 κλεισμένοι στο δωμάτιο. Τα αγόρια ακούνε rock μουσική τύπου :
Αξίζει να σημειωθεί πως τα αγόρια όταν ακούνε τέτοια τραγούδια, δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στους στίχους του κομματιού, απλά τα συνεπαίρνει η μουσική και ο ρυθμός, οπότε όταν δείτε κανένα τέτοιο ανέβασμα στο fb (εσείς τα γκομενάκια) από τους πρώην σας, μην προσπαθείτε να βγάλετε νόημα από τους στίχους. Μείνετε στο ύφος του ήχου…
Αντίθετα, οι κοπέλες θα έλεγε κανείς πως η μουσική που ακούνε, ειδικά τις πρώτες ώρες-μέρες, είναι πιο πειθαρχημένη με την κατάσταση που επικρατεί. Όλα τα κομμάτια που θέλουν, τα ψάχνουν στο ytb ή έχουν έτοιμες playlist για τέτοιες περιπτώσεις, από τον προηγούμενο χωρισμό τους…
Ότι και να ανεβάσουν στο fb έχει νόημα μέχρι και την τελευταία του σταγό… εεεε με συγχωρείτε, μέχρι και τον τελευταίο τόνο της τελευταίας λέξης, του τελευταίου στίχου… Εξυπακούεται πως το είδος μουσικής που ακούνε οι τσούπρες λοιπόν κυμαίνεται σε κάτι τέτοιο :
Οι μέρες παρόλα αυτά περνάνε. Και μπορεί να μην δείχνουν ο ένας στον άλλον πως και οι 2 πλευρές πονάνε (είτε με την καλή, είτε με την κακή έννοια), αλλά εξακολουθούν να το ρίχνουν στην μουσική.
2ο Στάδιο: Facebook is on fire!
Τα αγόρια το γυρίζουν στα ελληνικά γιατί πλέον οι μέρες περνούν και φαινομενικά πάντα (βλέποντας τα πράγματα από την δική τους σκοπιά) όλα δείχνουν πως τελείωσαν. Άρα πλέον θέλουν να ακούνε τραγούδια που να μιλάνε για πόνο και να καταλαβαίνουν τους στίχους.
Οπότε από την ροκιά δεν το γυρίζεις αμέσως σε Πλούταρχο. Ψάχνεις κάτι πιο έντεχνο σκεπτόμενος πως δεν μπορεί… εκείνη έκανε την μαλακία, που θα πάει θα λυγίσει και θα στείλει. Κάτι σαν αυτό ας πούμε :
Οι κοπέλες τον χαβά τους! Ανεβάζουν φωτογραφίες μεν, ότι είναι και καλά εκεί και περνάνε σούπερ με χαμόγελα και ατάκες, όμως με το που γυρίσουν σπίτι σκέφτονται πως ”το γουρούνι ακόμα δεν μου έχει κάνει έστω μια αναπάντητη. Τόσο πολύ μ’ αγαπούσε;”
Στον τοίχο τους μπορεί να ανεβάζουν κάτι αμπελοφιλοσοφίες που δεν μπορείς να καταλάβεις, αλλά παρόλα αυτά, μέχρι να κοιμηθούν έχουν ακούσει στο ytb πάνω από 25 φορές το
30 Σταδιο: H αναπάντητη…
Η κοπέλα λυγίζει. Οι φίλες της, την συμβουλεύουν να σβήσει όλα τα μηνύματα και τις φωτογραφίες από το κινητό, να σταματήσει να κλαψομ(πιπ) και να τον σκέφτεται και να δώσει μια ευκαιρία στον Μιχάλη (το επόμενο θύμα).
Είναι όλη μέρα μαζί της για να τη στηρίζουν και να την κατευθύνουν όσο πιο καλά μπορούν. Όμως, ένα βράδυ που είναι μόνη της και εξακολουθεί να αναπολεί το ”γουρούνι”, αποφασίζει να ρίξει τα μούτρα της και να κάνει μια αναπάντητη γύρω στις 3:00-5:00 τα χαράματα.
Αυτή η αναπάντητη πάντως, δεν είναι απλά μια κλήση για αυτήν. Πίσω από αυτή την κίνηση κρύβονται πολλές αλήθειες και συναισθήματα… εκείνη την στιγμή ακούει στάνταρ Χατζηγιάννη!
Το αγόρι από την άλλη βρίσκεται έξω με τους δικούς του φίλους. Ξαφνικά βλέπει την αναπάντητη και πριν καλά-καλά το δείξει στους κολλητούς , του έρχεται στο μυαλό με την μια το ”Γύρισες αλλά” του Νίκου Βέρτη, παρόλο που πάει και ζητάει από τον φίλο του τον DJ αυτό :
Τον πιάνουν τα χιμπατζιλίκια του όμως και δεν απαντάει. Και ενώ βαθιά μέσα του θέλει να απαντήσει (τον παροτρύνουν και οι φίλοι του, σε αντίθεση με τις κάργιες φίλες της άλλης) εν τέλει το παίζει άντρας στους δικούς του και @@ατος. Περιμένει να περάσει το βράδυ και την επόμενη μέρα της στέλνει ένα …”με ήθελες κάτι εχθές ή κατά λάθος;”
4ο Στάδιο: Ντόμινο αντιδράσεων
Η κοπέλα την ακούει άγρια, γιατί ενώ περίμενε μέχρι τις 8:00 το πρωί να της δώσει ένα σημάδι ζωής ο Α-ΧΑ-ΡΙ-ΣΤΟΣ, τελικά της απαντάει και μ@λ@κίες την άλλη μέρα το μεσημέρι… Δικαιολογημένα λοιπόν κανονίζει το βράδυ έξοδο με τις φίλες της σε γνωστό ελληνάδικο στο οποίο οι κάργιες (όπου κάργιες οι φίλες της, μην τα ξαναλέμε) έχουν κανονίσει να φέρουν και τον Μιχάλη.
Και να και τα tag και να και τα σφηνάκια και δώστου και οι selfies και πάρε τις κοινοποιήσεις με τα ”νιώθει υπέροχα” στην τοποθεσία ”γίναμε μπουρδ@#ο” με τον Μιχάλη.Ο Μιχάλης κερνάει μπουκάλια για να το παίξει Large και η άλλη την ίδια στιγμή που τσουγκρίζουν τα ποτήρια τους, σκέφτεται τον πρώην. Με το που γυρίζει σπίτι πέφτει για ύπνο. Την άλλη μέρα ανεβάζει για τον πρώην αυτό :
Ο Μιχάλης βλέπει την ανάρτηση και παίρνει τα πάνω του…σου λέει ο μ@λ@κ@ς ”έπιασε τόπο το μπουκάλι”.
Ο πρώην βλέπει την ανάρτηση και λέει πως το ανέβασε για τον Μιχάλη. Τα παίρνει στην κράνα και λέει ”παλιοκαρ… με ξέχασες τόσο γρήγορα και είσαι ήδη με τον επόμενο;” Αρχίζει να πιστεύει μάλιστα πως τον είχε ήδη βρει πριν χωρίσουν.
Κανονίζει πάλι έξοδο και αυτή τη φορά φέρνει και την κολλητή του, που με την σειρά της φέρνει τις κολλητές της. Φροντίζει να ανεβάσει κατάσταση από το μαγαζί ”Θα περνάω καλά-Αμαρτίες θα κάνω σου το ορκίζομαι” βγάζοντας φώτο αγκαλιά με την πιο όμορφη από τις κολλητές της φίλης του. Στην κατάσταση γράφει ”ακούει Μακρόπουλο” και το κομμάτι που παίζει εκείνη τη στιγμή είναι αυτό :
5ο Στάδιο: love is in THE END
Η κοπέλα βλέπει όλα τα παραπάνω από το αγόρι και αρχίζει:
”Με τον παλιομ@λ@κ@… που εδώ και ένα μήνα κλαίω για πάρτι του… και δεν έχει κουνήσει το μικρό του δαχτυλάκι να με πάρει ένα τηλ να δει αν ζω ή αν πεθαίνω… Και κάθεται και μου βγάζει φώτο αγκαλιά με το άλλο το τούμπανο… αμέσως βρήκε γκόμενα (και μάλιστα καλύτερη από εμένα) και χέστηκε για το τι τραβάω εγώ… Έτσι είσαι ρε π@@στη; Tώρα θα δεις!”
Κανονίζει καφέ με τον Μιχάλη. Ο Μιχάλης τρέχει να αρπάξει την ευκαιρία και βγαίνουν. Κάνουν και μια κοινοποίηση ότι είναι τα δυο τους σε γνωστή καφετέρια στην Πετρούπολη με θέα πιάτο όλη την Αθήνα και αυτό ήταν.
Ο άλλος τα βλέπει αυτά. Το τι της κατεβάζει σε μπινελίκια δεν περιγράφεται…
Παλιομπιπ, που σου έδωσα τα πάντα, έκανα την υπομονή του αιώνα και βγήκες τώρα με τον μπιπ και πήγατε στο μπιπ, να μπιπ του μπιπ ώ μπιπ.@#$%^^$@$%&*%$. Τώρα θα δεις μωρή και ανεβάζει αυτό υπογραμμίζοντας στο post τον εξής στίχο του κομματιού…
”και μέσα στο κουκούτσι πάντα γύρναγαν οι π…”
Ε αυτό ήταν και το τελευταίο του…
Το βλέπει και η άλλη και το ίδιο επόμενο κιόλας βράδυ κανονίζει ποτάκι με τον Μιχάλη ο οποίος βλέποντας την κλήση της σκέφτεται… ”καλά ε, το γκομενάκι έχει πάθει την πλάκα της ζωής της με την πάρτι μου” (καλός μ@λ@κ@ς κι αυτός). Βγαίνουνε. Ο Μιχάλης εκμεταλλευόμενος το ότι τον πήρε αυτή τηλέφωνο, της λέει να ανέβει στο σπίτι του. Αυτή θα ανέβει, όχι όμως γιατί της αρέσει ο Μιχάλης αλλά για να ξεχάσει τον πρώην. Θα γίνει ότι είναι να γίνει και αυτό ήτανε…
”C’est la fin”
Κάπου εδώ τελειώνει η όλη ιστορία. Μια πραγματική αγάπη ανάμεσα σε 2 ανθρώπους -που παρόλο που χώρισαν το μόνο που έκαναν για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα ήταν να σκέφτονται ο ένας τον άλλον- χάθηκε για έναν εγωισμό (ή έστω για δύο εγωισμούς), για μια ανάρτηση, για μια αναπάντητη. Όπως και να έχει πάντως στο καλό και στο κακό, στις όμορφες στιγμές και στις άσχημες, στη χαρά και στη λύπη, η Μουσική θα είναι πάντα η μόνη μας διέξοδος. Γιατί ως γνωστόν η μουσική εξημερώνει τα ΖΩΑ…
Υ.Γ: Το κείμενο αυτό είναι ”σατιρικό” και προσωπικά μοναδικό στόχο είχα, να βάλω σε ένα άρθρο μου Παντελίδη και Μακρόπουλο 😛 ! Πριν πάρεις θέση να κράξεις το οτιδήποτε αγαπητέ αναγνώστη/στρια, αναλογίσου για τις αλήθειες που κρύβει στην κεντρική ιδέα του! ”Keep Good”