FrapressΤο “The Bridge”, ή αλλιώς «Η Γέφυρα» (Σουηδικά: Bron – Δανικά: Broen) είναι μια Σκανδιναβική αστυνομική σειρά δράματος του 2011, σε συμπαραγωγή της Sveriges Television, του Danmarks Radio, καθώς και του γερμανικού ZDF, η οποία έχει ήδη ολοκληρώσει δύο σεζόν και από τα τέλη του 2014 έχει ξεκινήσει τα γυρίσματα της τρίτης σεζόν.
1η Σεζόν:
Η πρώτη σεζόν ξεκίνησε με την ανακάλυψη ενός πτώματος στη γέφυρα Øresund που ενώνει το Malmö της Σουηδίας με την Κοπεγχάγη της Δανίας. Το πτώμα είναι τοποθετημένο ακριβώς στα σύνορα των δύο χωρών, και είναι κομμένο στη μέση. Το ένα μισό ανήκει σε μια Σουηδή πολιτικό, ενώ το δεύτερο σε μια Δανή πόρνη. Κατά συνέπεια, η υπόθεση πέφτει στη δικαιοδοσία των αστυνομικών αρχών και των δύο χωρών.
Ακολουθούν μια σειρά από εγκλήματα και δολοφονίες από έναν άγνωστο, ο οποίος επιδιώκει να τονίσει τα κοινωνικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι δύο χώρες.
Την υπόθεση αναγκάζονται να αναλάβουν η Saga Norén (Sofia Helin) και ο Martin Rohde (Kim Bodnia) από τη Σουηδία και την Δανία αντίστοιχα.
2η Σεζόν:
Στη δεύτερη σεζόν ένα ακτοπλοϊκό βγαίνοντας από την πορεία του πέφτει πάνω στη γέφυρα Øresund. Όταν φτάνουν οι αρχές, βρίσκουν το πλοίο εγκαταλελειμμένο, εκτός από πέντε άτομα (τρεις Σουηδούς και δύο Δανούς) που βρίσκονται αλυσοδεμένα κάτω από το κατάστρωμα. Ξεσπά μια πνευμονική πανδημία, και μια ομάδα οικολογικών τρομοκρατών επωμίζονται την ευθύνη για το περιστατικό, οι οποίοι και συνεχίζουν τις επιθέσεις τους σε όλη την υπόλοιπη σεζόν.
Την πλοκή τη θεωρώ πολύ ενδιαφέρουσα και καθόλου προβλέψιμη. Η σειρά αναλύει κοινωνικά προβλήματα, ζητήματα πολιτικής, θέματα απιστίας, σχέσεις γονέα-παιδιού, ρατσισμό κ.α. τα οποία τα δένει μαεστρικά μεταξύ τους, με συχνές ανατροπές σε κατάλληλα σημεία. Ταυτόχρονα, μας περιγράφει τις προσωπικές ζωές των πρωταγωνιστών και μας βοηθά να ταυτιστούμε μαζί τους στις πράξεις και στις αντιδράσεις τους.
Ένα από τα χαρακτηριστικά της σειράς, και θα λέγαμε running gag (συνεχόμενο αστείο) της, είναι η ιδιαίτερη σχέση μεταξύ των δύο ερευνητών, της Saga και του Martin. Ήδη από το πρώτο επεισόδιο, βλέποντας πόσο διαφέρουν οι χαρακτήρες τους, με τη μεν να φαντάζει ψυχρή και εργασιομανής, ενώ ο δε να είναι φιλικός και αυθόρμητος. Οι δύο τους στην αρχή θα λέγαμε ότι αποτελούν μάλλον δυστυχές δίδυμο, καθώς επιπλέον τους χωρίζουν λεπτές πολιτισμικές διαφορές (η Saga να μην μπορεί να προφέρει σωστά το επώνυμο του Martin, να δυσκολεύονται να επικοινωνούν σε δύο διαφορετικές γλώσσες, ενώ αντιμετωπίζουν και διαφορετικά το εργασιακό τους περιβάλλον). Γρήγορα όμως, καταλαβαίνουμε ότι η καλή τους διάθεση για συνεργασία τους βοηθά να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους, και να προσπαθήσουν να καταλάβουν το σκεπτικό του άλλου.
Η Saga, μάλιστα, παρουσιάζει συμπτώματα παρόμοια με το σύνδρομο Asperger, παρουσιάζοντας μεταξύ άλλων ελλιπείς κοινωνικές δεξιότητες και δυσκολία να εκδηλώσει ενσυναίσθηση.
Ο Martin αντίστοιχα, χωρίς να παρεξηγείται από την φαινομενικά απότομη συμπεριφορά της, προσπαθεί με αξιαγάπητο τρόπο να τη βοηθά κάθε τόσο να διαχειρίζεται κοινωνικές καταστάσεις, ενώ αντιμετωπίζει τα δικά του προβλήματα στο σπίτι, όντας πολύτεκνος και παντρεμένος για τρίτη φορά και προσπαθώντας να βελτιώσει τη σχέση του με τον μεγαλύτερο γιο του.
Πέρα από αυτό, η σειρά αντίθετα με πολλές άλλες αστυνομικές σειρές, καταφέρνει να διατηρήσει την πλοκή της σχετικά απλή, χωρίς να δυσκολεύεται ο θεατής ιδιαίτερα να παρακολουθήσει τα δρώμενα, εστιάζοντας περισσότερο στη δύναμη της ατμόσφαιρας, παρά στο ίδιο το «Ποιος άραγε να το έκανε;», ενώ διατηρεί έναν μινιμαλισμό και ρεαλισμό στη σκηνοθεσία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η λογική του: «Αντί να εξηγείς, δείξε τι γίνεται».
Σε προσωπικό επίπεδο θα έλεγα πως ένα από τα αρνητικά της είναι τα μουντά, γκρι πλάνα που συχνά χρησιμοποιεί για να τονίσει τη δραματικότητα και τη ζωή του ανθρώπου που η δουλειά του τον έχει να περιφέρεται από τα χαράματα μες στην πόλη.
Όμως όπως και να ‘χει αυτή είναι η ατμόσφαιρα πολλών σκανδιναβικών και ευρωπαϊκών ταινιών, ειδικά στον τομέα του νουάρ και κάποια στιγμή συνηθίζεται.
Γενικότερα, μετά την παγκόσμια επιτυχία της Δανικής εγκληματικής σειράς “The Killing” και το γύρισμα της τριλογίας “Millennium” του Stieg Larsson στη Σουηδία, η ίδια η σειρά λειτούργησε σαν team-up για την κρατική τηλεόραση των δύο χωρών.
Η ίδια η υπόθεση του εγκλήματος σε έναν τόπο που ενώνει δύο πολιτισμικά παρόμοιες χώρες έχει εμπνεύσει κάποια remake, το “The Tunnel”, ένα Αγγλο-Γαλλικό που λαμβάνει χώρα στη Σήραγγα της Μάγχης,
καθώς και ένα από τις ΗΠΑ με τις Αμερικάνικες και Μεξικάνικες αρχές να συνεργάζονται στην έρευνα ενός κατά συρροήν δολοφόνου στα σύνορα Texas–Chihuahua του καναλιού FX, επίσης με το όνομα “The Bridge”,
και τα δύο του 2013.
Εδώ αξίζει βέβαια να αναφέρουμε πως ένα πιο αφοσιωμένο στο πρωτότυπο remake θα είχε Αμερικάνους και Καναδούς που θα ένωνε το Detroit με το Windsor, Ontario, όπως πράγματι σχεδίαζε το κανάλι FX. Πράγματι, το 2010 είχαμε ένα Καναδικό αστυνομικό δράμα του CTV και του CBS ονόματι “The Bridge”, από τη γέφυρα που ενώνει την εύπορη γειτονιά του Rosendale στο Τoronto με την φτωχή St. James Town, στο Ontario, που όμως ακυρώθηκε μετά την πρώτη σεζόν.
