Ένας πραγματικός θαυμαστής της φωτογραφικής τέχνης, ο Αντρέ Κερτέζ αποτελεί το αυθεντικότερο παράδειγμα φωτογράφου
Γεννημένος στην Βουδαπέστη το 1894, ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με την φωτογραφία το 1912. Όπως έχει αναφέρει ο ίδιος, η φωτογραφική του μηχανή ήταν «ένα μικρό σημειωματάριο, ένα τετράδιο. Φωτογράφιζα πράγματα που με περιέβαλλαν, ανθρώπινα πράγματα, τα ζώα, το σπίτι μου, σκιές, τους αγρότες, τη ζωή γύρω μου». Πολύ πριν το 1912, όταν ήταν ακόμα παιδί, έβγαζε φωτογραφίες νοητά με το μυαλό του και το μικρό μυστικό του ήταν να αποκτήσει την δική του φωτογραφική μηχανή με τα πρώτα του χρήματα.
Καθότι αυτοδίδακτος, το πρώτο διάστημα πειραματίστηκε έντονα ανακαλύπτοντας τις λειτουργίες της κάμερας. Δεν φοβόταν να κάνει λάθη «η επόμενη λήψη θα είναι καλύτερη» έλεγε «και η τρίτη θα είναι η σωστή». Έδινε μεγάλη σημασία στην εξάσκηση και παρόλο που είχε διαβάσει πολλά φωτογραφικά εγχειρίδια, έμαθε να βγάζει φωτογραφίες μέσω της εμπειρίας.
Ευρηματικός και παρατηρητικός, ο Κερτέζ αποτύπωνε στις φωτογραφίες του την καθημερινότητα με μία απλότητα, αντικατοπτρίζοντας όμως, μέσα από αυτές, τα συναισθήματα του.
«Δεν βλέπεις τα πράγματα που φωτογραφίζεις, τα νιώθεις».
Η κάμερα ήταν το μέσο εξωτερίκευσης των συναισθημάτων του και οι φωτογραφίες του, το τελικό προϊόν αυτών. Οι αντικατοπτρισμοί, οι σκιές και οι αντανακλάσεις αποτελούν βασικά μοτίβα στο φωτογραφικό του έργο.
Το 1919 ξεσπάει ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Κερτέζ θα κληθεί στο πεδίο της μάχης. Ο πόλεμος δεν θα σταθεί όμως εμπόδιο στο πάθος του για την φωτογραφία. Έχοντας στο πλευρό του την μικρή του κάμερα, ο Κερτέζ απαθανάτιζε τις στιγμές του πολέμου. Όταν οι υπόλοιποι στρατιώτες τον έλεγαν τρελό εκείνος τους απαντούσε «αν επιζήσω από όλο αυτό, θα τις εμφανίσω. Αν όχι, τότε δεν θα τις εμφανίσω». Πράγματι, μετά την λήξη του πολέμου και έχοντας επιστρέψει στην Βουδαπέστη, τήρησε την υπόσχεση του.
Όντας φιλόδοξος, το 1925, θα μετακομίσει στο Παρίσι αναζητώντας νέους φωτογραφικούς ορίζοντες. Εκεί, ως φωτορεπόρτερ, θα συνεχίσει να κάνει αυτό που γνωρίζει καλά, περιπλάνηση, συναίσθημα, φωτογραφία και πάλι από την αρχή.
Στη Γαλλία, το ταλέντο του αναγνωρίζεται, δίνοντας του την ευκαιρία να πραγματοποιήσει τις πρώτες του φωτογραφικές εκθέσεις. Ζώντας στο Παρίσι για περίπου δέκα χρόνια, οι φωτογραφίες του θα επηρεαστούν από στοιχεία του μοντερνισμού και ο ίδιος θα αναζητήσει νέα θεματολογία και τεχνικές.
Καθώς, όμως, ο ναζισμός κέρδιζε όλο και περισσότερο έδαφος στην Ευρώπη, και δεδομένης της εβραϊκής του καταγωγής, ο Κερτέζ θα εγκαταλείψει το ρομαντικό Παρίσι και θα μετακομίσει, το 1936, στην απρόσωπη Νέα Υόρκη, όπου και έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του. (1985)
Έχοντας συνεργαστεί με πολλά διεθνή περιοδικά και πραγματοποιήσει σημαντικές εκθέσεις φωτογραφίας, ο Αντρέ Κερτέζ , αποτελεί αδιαμφισβήτητα έναν από τους σημαντικότερους φωτογράφους του 20ου αιώνα.
Αυτοδίδακτος και δημιουργικός, ο Κερτέζ δεν επιδίωκε να γίνει διάσημος, φωτογράφιζε απλά γιατί του άρεσε να φωτογραφίζει, ήταν ένας τρόπος έκφρασης, ένας τρόπος για να διηγηθεί μια ιστορία. Κλείνοντας:
«Εάν θέλεις να γράψεις θα πρέπει να μάθεις το αλφάβητο. Γράφεις, γράφεις και στο τέλος κάνεις ωραία γράμματα. Αλλά αυτό δεν είναι σημαντικό. Σημασία έχει αυτό που εκφράζεις. Το ίδιο συμβαίνει και με τη φωτογραφία. Υπάρχουν φωτογραφίες τεχνικά άρτιες, ακόμα και ωραίες, αλλά δεν εκφράζουν κάτι». -Αντρέ Κερτέζ
-Gallery-