Υπάρχουν συγκινητικές ταινίες που κατορθώνουν να σε αγγίξουν, χωρίς να γίνονται κλισέ! Αυτή το άρθρο είναι αφιερωμένο σε αυτές.
Τι καθορίζει μια ταινία ως “συγκινητική”; Ο καθένας μας έχει διαφορετικά βιώματα και μια ταινία που άγγιξε εμένα μπορεί να μην αγγίξει εσένα και ούτω καθ’ εξής. Είναι καθαρά υποκειμενικό και απολύτως λογικό. Ωστόσο υπάρχουν κάποιες ταινίες που λόγω της θεματολογίας τους έχουν αγγίξει τόσους ώστε να μπαίνουν σε αυτή τη κατηγορία αδιαμφισβήτητα. Κάποιες δε, ξεχωρίζουν γιατί έχουν να σου προσφέρουν κάτι παραπάνω από ένα δακρύβρεχτο και ανούσιο love story.
Μάθε – Διασκέδασε – Μοιράσου
Κάνε LIKE στο Frapress.gr και στήριξε την προσπάθεια μας!
Eternal Sunshine of a Spotless Mind – Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού
H Κλεμεντίν αποφασίζει να σβήσει από την μνήμη της την σχέση της με τον Joel ο οποίος όταν το μαθαίνει, τυχαία, αποφασίζει να κάνει το ίδιο.Η ταινία ουσιαστικά παρουσιάζει μια σχέση η οποία ξεκίνησε πολύ καλά και στην πορεία ο χρόνος έφερε την φθορά και εντέλει την καταστροφή της. Μια κλασσική ανθρώπινη σχέση δηλαδή. Το ερώτημα είναι αν αρκεί να ξέρεις πότε κάτι έχει τελειώσει ή απ’την άλλη αν πρέπει να διαγράψεις από την μνήμη σου τον άλλον ώστε να προχωρήσεις όντως.
Η άποψη μου είναι ότι η ταινία αυτή μπορεί να επηρεάσει τον καθένα διαφορετικά ανάλογα με τη κατάσταση που βρίσκεται. Για παράδειγμα αν είναι στην αρχή μιας σχέσης, εάν θέλει να χωρίσει και έχει αμφιβολίες,εάν σκέφτεται ακόμα μια προηγούμενη σχέση του, εάν γυρίζει σε σχέσεις του παρελθόντος… Καταστάσεις που λίγο ή πολύ έχουν συμβεί σε όλους μας.
Περιττό να μιλήσω για το εκπληκτικό soundtrack.
The Fountain -Η Πηγή
Όσοι με διαβάζετε ξέρετε ότι είμαι αρκετά σινεφίλ…θα περιμένατε λοιπόν ότι κάπου, ακόμα και σε αυτό το άρθρο, θα βάλω μια τέτοια ταινία. Όμως, πριν βιαστείτε, η συγκεκριμένη ναι μπορεί να είναι λίγο πιο “βαριά” από τις καθιερωμένες χολυγουντιανές, ωστόσο περιέχει τόσα πολλά διαφορετικά νοήματα που είναι κρίμα να μην τη δείτε.
Στην “Πηγή της ζωής” του Aronofsky θα δείτε ένα από τα πιο σπαρακτικά love story στην ιστορία του κινηματογράφου να ξετυλίγεται μέσα από την ματιά ενός σκηνοθέτη που χωρίς υπερβολή δημιούργησε ένα έργο τέχνης.
I am Sam – Με λένε Σαμ
O Sam είναι ένας 40χρονος ανύπαντρος πατέρας με την διανοητική ικανότητα ενός 7χρονου παιδιού. Μεγαλώνει την κόρη του με στοργή, αγάπη και με την βοήθεια μερικών φίλων, οι οποίοι επίσης έχουν διάφορα διανοητικά προβλήματα. Όταν η 7χρονη κόρη του αρχίζει να ξεπερνάει διανοητικά τον πατέρα της, μια κοινωνική λειτουργός θέλει να δώσει την Lucy για υιοθεσία κρίνοντας τον πατέρα της ανίκανο να της προσφέρει μια φυσιολογική ζωή.
Ο Sean Penn σ’ένα ρεσιτάλ ερμηνείας θα σας συγκινήσει πολλές φορές. Η ταινία προσεγγίζει με τρομερή ευαισθησία ένα τόσο λεπτό θέμα. Εν τέλει τι καθορίζει κάποιον ως τον “κατάλληλο” γονέα;
The Perks of being a Wallflower -Τα πλεονεκτήματα του να ζεις στο περιθώριο
Ο Τσάρλυ απομονωμένος, χωρίς φίλους,μετράει αντίστροφα τις μέρες μέχρι την αποφοίτηση του,όταν ξαφνικά γνωρίζει μια παρέα παιδιών οι οποίοι θα τον ενθαρρύνουν να είναι ο εαυτός του. Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο του Στίβεν Τσόμπσκι,το οποίο δυστυχώς δεν έχω διαβάσει οπότε δε μπορώ να κρίνω εάν η κινηματογραφική μεταφορά του ήταν αξιοπρεπής ή όχι(αν και ο ίδιος ο συγγραφέας ήταν και ο σκηνοθέτης).
Το θετικό της ταινίας είναι ότι ενώ η θεματολογία της είναι τετριμμένη (έξυπνο παιδί βρίσκεται στο περιθώριο σε αμερικάνικο σχολείο,θύμα bullying από τους αθλητές και τις μαζορέτες) δεν αγγίζει -ευτυχώς- κανένα κλισέ. Η παρέα που δημιουργείται και τα προβλήματα τους είναι πέρα για πέρα αληθινά. Ένα ακόμη θετικό στοιχείο είναι ο τρόπος που προσεγγίζεται η ομοφυλοφιλία και οι προβληματισμοί ενός από τους πρωταγωνιστές, θέμα που σπάνια μεταφέρεται χωρίς κλισέ και υπερβολές.
7 pounds – 7 ζωές
Ο Will Smith (Μπεν Τόμας) επιλέγει να βοηθήσει 7 άγνωστους ανθρώπους ώστε να εξιλεωθεί. Το σενάριο της ταινίας ενώ φαίνεται τετριμμένο απ΄τη λιτή περιγραφή που μόλις έδωσα είναι παραδόξως γεμάτο ανατροπές και πολύ πρωτότυπο. Ακόμη και το love story που υπάρχει στην ταινία είναι εντελώς απρόσμενο αν και καταλυτικό. Απ’τον ίδιο σκηνοθέτη και πρωταγωνιστή αξίζει επίσης να δείτε και το “Κυνήγι της Ευτυχίας” (Pursuit of happiness) το οποίο βασίζεται σε πραγματική ιστορία.
Άλλες συγκινητικές ταινίες που σίγουρα αξίζει να δείτε :
-Γράψτε σε σχόλιο όσες πιστεύετε ότι έχω παραλείψει ώστε να φτιάξουμε την μεγαλύτερη λίστα με συγκινητικές ταινίες!-
- La vita e bella
- Les Intouchables
- My girl (ναι αυτό που το αγοράκι έχει ένα θέμα με τις μέλισσες…κλασσική ταινία για Κυριακή μεσημέρι ή και όχι Αnt1…)
- Schindler’s List
- Click
- Wicker park (Αυτή ίσως είναι λίγο περισσότερο γυναικεία αλλά δεν γίνεται να λείπει από τη λίστα μόνο και μόνο για την τελευταία σκηνή στο αεροδρόμιο)
- Remember me (ναι παίζει ο Πάτινσον αλλά είναι καλή )
- The Judge
- Armageddon
- E.T (μη κάνεις καν τον κόπο να προσποιηθείς ότι δεν είχες συγκινηθεί)
- The fault in our stars (παρ’ότι είχε όλα τα φόντα να είναι μια κλασσική αμερικανιά εν τέλει έχει μια ωραία ανατροπή που την διαφοροποιεί από τις υπόλοιπες)
- Million Dollar Baby
- The Atonement (Η εξιλέωση)
- Pride and Prejudice (Περηφάνια και προκατάληψη) -εννοείται την σειρά του BBC-
- Ο Άγγλος ασθενής
- Sweet November
- Blood Diamond (Ματωμένο Διαμάντι)
- Kramer vs Kramer
- A beautiful mind
- Green Mile
- Love me if you dare (δε νομίζω να συγκινηθείτε πολύ, αλλά σίγουρα είναι μια πρωτότυπη ιστορία)
- Lost in translation
- Up (ψηλά στον ουρανό)
Υ.Γ : Προσωπικά συγκινήθηκα πολύ και στο Interstellar αλλά επειδή σε όποιον το έχω πει με κοροϊδεύει δεν το έβαλα καν στη λίστα… Εάν υπάρχει κάποιος/α ας σχολιάσει να μην αισθάνομαι τόσο μόνη.