Αντώνης ΜαντζαβίνοςΚανονικά δε θα έπρεπε να συμβαίνει το αντίθετο;
Ναι θα έπρεπε, αλλά δεν ασχολούνται γιατί όταν δουλεύεις σε έναν τεράστιο οργανισμό σαν τον ΟΗΕ είσαι μέσα σε ένα γραφείο. Δες την περίπτωση του Αφγανιστάν: έχεις όσους δουλεύουν για τους Διεθνείς Οργανισμούς και δε μπορούν προφανώς να κυκλοφορήσουν. Ζούνε όλοι σε ένα compound μεταξύ τους και δε βγαίνουν ποτέ από αυτό για λόγους ασφαλείας, οπότε στην ουσία δε συναντούν ποτέ τους ανθρώπους για τους οποίους είναι εκεί. Τώρα θα μου πεις ότι άμα τους συναντήσουνε μπορεί να τους ανατινάξουνε οπότε δεν είναι και τόσο απλό, αλλά είναι λίγο τρελό άμα το σκεφτείς. Τι ιδέα μπορεί να έχει τώρα ο άλλος που κάθεται στο γραφείο του;
Στην ουσία δε συναντούν ποτέ τους ανθρώπους για τους οποίους είναι εκεί.
Από την άλλη οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις είναι πιο εύκολο. Έχουνε, απευθείας προγράμματα. Δεν έχουν όλα αυτά που έχουν οι Διεθνείς Οργανισμοί. Οι περισσότερες γιατί είναι και πολλές που είναι για πέταμα αλλά εντάξει σχετικό είναι και αυτό. Αλλά δεν είναι όλες ίδιες.
Ποια είναι η γνώμη σου για τους Διεθνείς Οργανισμούς και ο τρόπος που δραστηριοποιούνται παγκοσμίως;
Δεν έχω γνώμη για τους Διεθνείς Οργανισμούς γιατί είναι πολύ απόλυτο πολύ γενικό. Να πω ας πούμε για τις Μη Κυβερνητικές όταν υπάρχουν τόσες πολλές, τόσες διαφορετικές, δε μπορείς να τις βάλεις σε ένα τσουβάλι και να πεις είναι καλές είναι κακές. Είναι πολλές που έχουν καλά προγράμματα, άλλες που έχουν κακά προγράμματα. Είναι κάποιες καλές με ένα κακό πρόγραμμα το οποίο όμως μπορεί να εξαρτάται από πάρα πολλούς παράγοντες.
Όλο αυτό το charity έχει να κάνει καθαρά με το οικονομικό μας σύστημα.
Εγώ απλώς θα έλεγα: ας μιλήσουμε για την ιδέα της Ανθρωπιστικής Βοήθειας, ως Βιομηχανία καλύτερα και όχι συγκεκριμένα σε οργανώσεις, γιατί είναι δύσκολο να πεις απόλυτα. Εγώ απλά θεωρώ ότι η ιδέα, όλο αυτό το charity έχει καθαρά να κάνει με το οικονομικό μας σύστημα. Δηλαδή από τη στιγμή που δε φτιάχνουμε την ουσία, για παράδειγμα οι αδικίες, η δουλεία που υπάρχει στον κόσμο είναι όλα απόρροια του στρεβλού συστήματος στο οποίο είμαστε. Και αυτό είναι ο καπιταλισμός. Αυτόν έχουμε τα τελευταία 150 χρόνια. Οπότε από τη στιγμή που δε μιλάμε για την αιτία που το γεννάει και μιλάμε μόνο για το αποτέλεσμα, το αντιμετωπίζουμε ως κάτι που είναι γενικό και αόριστο.
Φτώχεια υπάρχει αλλά το αντιμετωπίζουμε λες και είναι ένας νόμος της φύσης που πρέπει να υπάρχει. Δεν είναι όμως. Δηλαδή το αντιμετωπίζουμε σα να είναι κάτι έξωθεν, αλλά το αποσυνδέουμε τελείως από το οικονομικό σύστημα στο οποίο δημιουργείται. Και για αυτόν το λόγο και δε λύνεται. Δηλαδή η συζήτηση πρέπει να γίνει σε άλλο επίπεδο. Δε γίνεται να συνεχίσουμε και να αντιμετωπίζουμε τη φτώχεια σαν κάτι που θα λυθεί αν βγει ο Bono και τραγουδήσει ή αν μαζέψεις χρήματα. Δεν γίνεται έτσι!
Το να πάει κάποιος στην Αφρική να δημιουργήσει κάτι, αλλά να μείνει κιόλας;
Ποια Αφρική; Η Αφρική αποτελείται από 55 χώρες!
Έχουμε ακόμα αυτή τη νοοτροπία του θα πάμε εμείς να φτιάξουμε κάτι καινούργιο. Μα μπορούν να τα φτιάξουν μόνοι τους. Δε μας χρειάζονται. Πιο πολύ κακό τους κάνουμε παρά καλό. Δηλαδή αν σκεφτείς κάποιος να πάει στην Αγγλία να κάνει κάτι θα το δεις ότι θα πάει επί ίσοις όροις, ενώ στην Αφρική θα το δεις ότι θα πάει ο έξυπνος ο λευκός. Έτσι το βλέπουμε!
Και για αυτό το λόγο αν δεις, όπως έγινε και τώρα με την επιδημία του Έμπολα από πέρσι το Μάρτιο ζητείται αυτό. Μόλις άρχισε να φτάνουν κάποια κρούσματα στη Δύση τότε φοβήθηκαν όλοι και ξεκίνησαν όλοι να συνδράμουν.
Απλά είναι όλα τόσο στεγανοποιημένα στο μυαλό μας, οι εικόνες που λαμβάνουμε διότι στην τελική κρίνουμε με βάση αυτό που βλέπουμε. Και αυτό που βλέπουμε είναι περιορισμένο, γιατί είναι αυτό που μας δίνεται ως εικόνα. Και πάνω σε αυτό στηρίζουμε την άποψή μας. Δε σημαίνει όμως ότι αυτό είναι και αυτό που τελικά ισχύει.
Αν δεις πως προβάλλεται η Βόρεια Κορέα, το έχουν απανθρωποιήσει.
Είναι το ίδιο ακριβώς και με τη Βόρεια Κορέα. Η εικόνα που έχουμε δεν είναι η εικόνα που ισχύει εκεί, χωρίς να σημαίνει ότι όταν πας εκεί είσαι στον παράδεισο ή ότι δεν έχει θέματα, δεν έχει προβλήματα. Δηλαδή αν δεις πως προβάλλεται η Βόρεια Κορέα, το έχουν απανθρωποιήσει. Δηλαδή την εικόνα του Βορειοκορεάτη την έχουν κάνει σαν να μην είναι άνθρωπος στα μέσα. Έχει να κάνει καθαρά με το πολιτικό σύστημα, γιατί παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων εγώ μπορώ να σου βρω άλλες χίλιες σε άλλες χώρες. Σκέψου τις κεντρικές χώρες της Ασίας. Πιάσε όλες τις χώρες που είναι σε –σταν: Καζακστάν, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν. Σε μία από αυτές τις χώρες είναι που ο Πρόεδρος είναι ισόβιος. Σε μία άλλη που έχει αλλάξει το ημερολόγιο με τις ημερομηνίες γεννήσεώς του. Στο Ουζμπεκιστάν νομίζω ή στο Καζακστάν η Εθνική Όπερα έχει σχεδιαστεί με βάση την υπογραφή του Προέδρου. Για σκέψου το!