Αναστασια ΖέρβαΗ μόδα έχει την δική της ιστορία. Από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα έχει περάσει από διάφορα στάδια αναδεικνύοντας κάθε φορά ένα διαφορετικό πρότυπο της γυναίκας.
Μάθε – Διασκέδασε – Μοιράσου
Κάνε LIKE στο Frapress.gr και στήριξε την προσπάθεια μας!
Στην αρχαιότητα αλλά και κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας κυριαρχούσαν τα μεταξωτά υφάσματα και οι χιτώνες ενώ στην Αρχαία Αίγυπτο σήμα κατατεθέν ήταν τα περίτεχνα κοσμήματα.
Από το Βυζάντιο μέχρι το μεσαίωνα ,με την ανάπτυξη του εμπορίου, εκτός από χιτώνες με μεταξωτά υφάσματα φορούσαν και ρούχα από μαλλί αλλά και γούνες.Στην Αναγέννηση, οι γυναίκες φορούσαν μεγάλα καπέλα που θύμιζαν πυραμίδες και μακριά φορέματα. Από τον 16 και 17ο αιώνα και μετά, η “ιδανική γυναίκα” ήταν αυτή που είχε πλούσιες καμπύλες.Έτσι φορούσαν κορσέ για να τονώνει το μπούστο και την μέση .Επικρατούσε η δαντέλα και τα φαρδιά μανίκια .Μετά την γαλλική επανάσταση οι γραμμές ήταν πιο απλές, μέχρι το 19 αιώνα όπου τα προκλητικά χτενίσματα και τεράστια καπέλα καθιερώθηκαν ,τα φορέματα φάρδυναν.Αυτά είχαν από κάτω στρώσεις από υφάσματα ώστε να φαίνονται πιο “φουσκωτά” .
ΒΥΖΑΝΤΙΟ
ΜΕΣΑΙΩΝΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ
180ς ΚΑΙ 19ος ΑΙΩΝΑΣ
20ος ΑΙΩΝΑΣ
Σιγά, σιγά φτάνουμε στον 20 αιώνα όπου οι γραμμές γίνονται πιο στενές .’Ετσι από τα φαρδιά ρούχα και τα επιβλητικά καπέλα αρχίζει η εποχή της απλότητας.Ενώ πιο πριν η μόδα ήταν για τους πλουσίους, καθώς εκείνοι άλλαζαν έως και 6 φορές την ημέρα,τώρα λόγω της οικονομικής κρίσης και του πολέμου διαμορφώνεται σταδιακά ένας διαφορετικός τρόπος ζωής. Όσον αφορά τη μόδα , κατά τη διάρκεια του αιώνα οι γραμμές απλοποιούνταν σταδιακά όλο και περισσότερο. Ωστόσο το πλούσιο στήθος και οι καμπύλες παρέμειναν στοιχεία της “ιδανικής γυναίκας”
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’20 ΚΑΙ ’30
Η δεκαετία αυτή σηματοδοτεί την επιθυμία της γυναίκας ν’ανεξαρτητοποιηθεί. Οι γυναίκες απέκτησαν ασχολίες που σόκαραν την κοινωνία όπως το γεγονός ότι άρχισαν να καπνίζουν,να βγαίνουν αργά το βράδυ,να χορεύουν τσάρλεστον. Η γυναίκα που ζει σε αυτή την εποχή ακολουθεί τη μόδα, ξοδεύει τα δικά της χρήματα και κόβει τα μαλλιά της καρέ.Η μόδα ακολουθεί λοιπόν τις ανάγκες της “νέας”γυναίκας. Οι κορσέδες καταργήθηκαν και τα ρούχα απέκτησαν πιο άνετες και φαρδιές γραμμές Η εποχή εκείνη ήταν ένα σημείο “αναγέννησης” της μόδας καθώς πολλοί σχεδιαστές όπως η Κοκό Σανέλ λάνσαραν για πρώτη φορά, παντελόνι για την γυναίκα αλλά και το μικρό μαύρο φόρεμα.
Greta Garbo
Marlene Dietrich
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’40
Οι σειρήνες του πολέμου
Με το ξέσπασμα του πολέμου,οι γυναίκες δεν ασχολούνταν ιδιαίτερα με την μόδα .’Ομως η μόδα υπήρχε για ορισμένες γυναίκες που φρόντιζαν τον εαυτό τους, έβαζαν κραγιόν και τοποθετούσαν μαντίλια σαν τουρμπάνι,στο κεφάλι. Όσον αφορά τα ρούχα μόδα ήταν τα ταγέρ που τόνιζαν τους ώμους με τις βάτες, τα φαρδιά μανίκια αλλά οι φούστες και τα φορέματα ήταν στενά.Αυτή είναι η δεκαετία που ο Κριστιάν Ντιορ καθιέρωσε το new look δηλαδή την απόλυτη θηλυκότητα στα ρούχα.
Rita Hayworth
Η ηθοποιός που έκανε μόδα το κόκκινο χρώμα μαλλιών την δεκαετία του ’40, υπήρξε μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες στο χώρο του κινηματογράφου και της μόδας για τον 20ο αιώνα. Ένα πρότυπο αισθησιασμού και γυναικείας ομορφιάς . Η Hayworth λάνσαρε την μόδα του διακριτικού μακιγιάζ και της γοητείας του κοριτσιού της διπλανής πόρτας, σε αντίθεση με την υπερβολή που διέκρινε τις προγενέστερες δεκαετίες των 20’s και των 30’s.
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’50
Καρό φουρό και Μέριλιν Μονρό
Μετά το τέλος του Β’Παγκοσμίου πολέμου έρχεται σταδιακά η οικονομική ευημερία και η ανύψωση ου βιοτικού επιπέδου. Αυτά έδωσαν τα περιθώρια ανάπτυξης της υψηλής ραπτικής.Μέχρι στιγμής όσον αφορά το πρότυπο και τη συμπεριφορά της γυναίκας κυριαρχούσε με ελάχιστες εξαιρέσεις ο συντηρητισμός. Αυτός σταδιακά άρχισε να αίρεται.Η “επανάσταση” ξεκίνησε με το ροκ εν ρολ το οποίο καθιερώθηκε όχι απλά ως μουσικό είδος αλλά και ως τρόπος ζωής.Η δεκαετία αυτή αποτελεί ουσιαστικά την πρώτη φορά όπου η νεολαία αποκτά το δικό της στυλ.Επηρεασμένη από τα πρότυπα του κινηματογράφου και της μουσικής βιομηχανίας απαραίτητα στοιχεία για την εμφάνιση τους ήταν τα δερμάτινα μπουφάν,τα τζιν παντελόνια,οι κλος φούστες,τα πλεκτά,τα κοτλέ και τα παπούτσια μπαλαρίνες για τα κορίτσια.Αντιπροσωπευτική ταινία για το στυλ της εποχής είναι το Grease.
Παράλληλα με αυτή τη μόδα ο Christian Dior προκαλεί ξανά αίσθηση ανεβάζοντας το μήκος της φούστας στα λίγα εκατοστά κάτω από το γόνατο αλλά και συνδέοντας τη ραπτική με τα γράμματα του αλφάβητου. Έτσι γεννιέται η γραμμή Α (στενή στο πάνω μέρος και ανοιχτή κάτω), η γραμμή Η (ίσια και αυστηρή) και η Υ (ανοιχτή στην πλάτη και στενή προς τα κάτω).
Στο Παρίσι αναπτύσσονται δύο διαφορετικές τάσεις στην υψηλή ραπτική. Από τη μία μεριά η Channel προσπαθεί να συνδυάσει τη ραπτική με την άνεση, θέτοντας το ρούχο στην υπηρεσία του σώματος. Από την άλλη, κάποιοι σχεδιαστές δείχνουν να ασχολούνται μόνο με την εντύπωση που προκαλούν οι δημιουργίες τους.
Ο Christobal Balenciaga διακρίνεται αυτή την εποχή για το ταλέντο του στα ντραπαρισμένα υφάσματα, με δημιουργίες από σταθερό χοντρό μετάξι και ταφτά που μοιάζουν με γλυπτά.
Ο θάνατος του Christian Dior το 1957, συγκλόνισε τον κόσμο της μόδας, τουλάχιστον μέχρι την ανακοίνωση του ονόματος του διαδόχου του Yves Saint Laurent ο οποίος λανσάρε την τραπεζιοειδή γραμμή.
Mairilyn Monroe
Η επιτομή της ομορφιάς την δεκαετία του ’50. Η πληθωρική μεταπολεμική ξανθιά με το αστραφτερό χαμόγελο, την πορσελάνινη επιδερμίδα και τις πλούσιες αναλογίες έμελλε να αποτελέσει πρότυπο για εκατομμύρια γυναίκες τότε, ακόμα και σήμερα. Τα χαρακτηριστικά κατσαρά, κοντά της μαλλιά, ήταν κατά κάποιον τρόπο μια επιταγή της εποχής, η οποία δεν προωθούσε τα μακριά και ίσια μαλλιά.
Brigitte Bardot
Κάπου στα τέλη των 50’s σκάει η «βόμβα» που ονομάζεται «Μπεμπέ», συνδυάζοντας το καλλίγραμμο σώμα με τις αναλογίες μπαλαρίνας και τα ατημέλητα ξανθά μαλλιά σε στιλ «μόλις σηκώθηκα από το κρεβάτι» και γίνεται πρότυπο για τις απανταχού Ευρωπαίες.
GREASE
Η κοριτσίστικη πλευρά των κοριτσιών και η ροκ εν ρολ πλευρά της δεκαετίας του ’50
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’60
Στη δεκαετία του ’60 η μόδα αντλεί έμπνευση με έναν τρόπο προφανώς αναρχικό από προτάσεις και τόπους διαφορετικούς. Χαρακτηριστικό της μόδας ήταν η απελευθέρωση από υποχρεώσεις και ταμπού. Η Αμερική βρίσκει τη μούσα της στο πρόσωπο της Jackie Kennedy και επιβάλλει ένα στυλ κλασσικής κομψότητας, με φορέματα ως το γόνατο, σε γραμμή Α με γεωμετρικά σχέδια. Η Audrey Heyburn, όμως είναι αυτή που θα κάνει μύθο το μικρό μαύρο φόρεμα μέσω της συμμετοχής της στην ταινία Breakfast at Tiffany’s (1961). Οι πιο σημαντικές καινοτομίες στη γυναικεία μόδα τη δεκαετία αυτή, ήταν η εμφάνιση της μίνι φούστας και η καθιέρωση του γυναικείου παντελονιού.
Ήταν η πρώτη φορά που εμφανίστηκαν «αντιμόδες» με εφαρμογή κυρίως στη νεολαία. Mία από αυτές ήταν το κίνημα των Mod’s, που έκανε για πρώτη φορά την εμφάνιση του το 1964 στη Βρετανία και προαναγγέλλει την εμφάνιση του punk τη δεκαετία του ’70.
Οι πιο χαρακτηριστικές όμως «αντιμόδες» της εποχής ήταν αυτή των hippies και αυτή των ζητιάνων, η πρώτη εξέφραζε την αντίδραση σε μια καταναλωτική κοινωνία και η δεύτερη αντιπροσώπευε έναν εναλλακτικό τρόπο ενδυμασίας. Η μόδα των hippies επιβάλλει τζιν παντελόνια καμπάνα, κεντήματα και τρουκς στα ρούχα, κρόσσια, ξεβάμματα, ψυχεδελικά και γεωμετρικά σχέδια.
Παράλληλα όμως, εξίσου διαδεδομένα, ήταν τα ταγιέρ της Coco Channel και τα φορέματα σε στυλ πριγκίπισσας. Αξιοσημείωτη είναι η εμφάνιση της μπότας στην γυναικεία υπόδηση και των φαρδιών παπουτσιών με περίεργα τακούνια.
Elizabeth Taylor
Στα 60s, η… Κλεοπάτρα Elizabeth Taylor δεν θεωρείτο απλά μια εντυπωσιακή στάρλετ του Χόλυγουντ, αλλά μια από τις ομορφότερες γυναίκες του πλανήτη. Η πληθωρικότητά της, τα πανέμορφα βιολετί της μάτια και τα κατάμαυρα μαλλιά της ήταν μερικά από τα χαρακτηριστικά του προσώπου και του σώματός της τα οποία την έκαναν να ξεχωρίσει.
Audrey Hepburn
Το λεπτεπίλεπτο (στα όρια του υπερβολικά αδύνατου) στυλ της, στον αντίποδα της πληθωρικότητας της Marilyn και της Taylor δημιούργησε ακόμα μια «σχολή» ομορφιάς και κομψότητας την δεκαετία του ’60, καθιερώνοντας στις τάξεις του Χόλυγουντ τον Γάλλο μόδιστρο Givenchy.
Twiggy
Το εύθραστο μοντέλο που καθιέρωσε το ανορεξικό και ανδρόγυνο στυλ!
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’70
Για ποιόν κτυπά η καμπάνα;
Με το πέρασμα στη δεκαετία του ’70 τα πρότυπα αλλάζουν και ταυτίζονται ακόμη περισσότερο με τις κοινωνικές ανακατατάξεις. Η σεξουαλική επανάσταση θέλει τις γυναίκες απελευθερωμένες στην μποέμ ζωή τους. Το φεμινιστικό κίνημα έχει πλέον επικρατήσει, τα σουτιέν κάηκαν με την επικράτηση της σεξουαλικής επανάστασης και οι γυναίκες αποφάσισαν ότι δεν είναι ανάγκη να «ζορίζονται» για να είναι θηλυκές.
‘Ομως το ξεκίνημα της δεκαετίας του ’70 χαρακτηρίζεται από μια γενική απογοήτευση. Από παντού κατέφθανε η ηχώ του πολέμου στο Βιετνάμ, η ύφεση έβαλε τέλος στο shopping με ελαφριά καρδιά και η πετρελαικη κρίση πυροδότησε μια αληθινή και ιδιαίτερη λιτότητα.
Στο χώρο της μόδας επικρατούσε αναρχία. Ο Ralph Lauren βρήκε καταφύγιο στο νεορομαντισμό. Οι σταρ της rock πυροδότησαν την μανία για τα λούρεξ και το υπερβολικό γκλίτερ. Είναι η εποχή που μεσουράνησαν τα καυτά σορτς, οι πλατφόρμες που σπάνε τους αστραγάλους και τα πουκάμισα που εφαρμόζουν σαν γάντι (λόγω των συνθετικών υφασμάτων), με τους γιακάδες τους όρθιους. Το disco style έκανε την εμφάνιση του την εποχή αυτή. Χαρακτηρίζεται από ελαστικά ρούχα, φανταχτερά χρώματα και γυαλιστερά υφάσματα.
Οι συγκριτικά πιο συντηρητικές ή μεγαλύτερες γυναίκες φορούσαν μίντι φούστες και φορέματα με τονισμένη μέση (με ζώνη ή χωρίς). Επικράτησε η γραμμή Τ γραμμή, που τόνιζε τους ώμους και προμήνυε την εμφάνιση ενός πιο αυστηρού στυλ. Αξίζει να αναφερθεί ότι επανήλθαν στη μόδα τα μεγάλα καπέλα με πέπλο.
Τα τζιν την εποχή αυτή, ήταν ιδιαίτερα εφαρμοστά και σε συνδυασμό με τα δερμάτινα, τα T-shirt με τις στάμπες και τα εκκεντρικά κουρέματα αποτελούσαν το επονομαζόμενο στυλ των Punk,με χαρακτηριστικό εκπρόσωπο τη σχεδιάστρια Vivienne Westwood.Η καμπάνα κυριάρχησε στα παντελόνια και έγινε η απόλυτη τάση.
Farrah Fauwccett
Εισήγαγε στα 70s την τάση του γυμνασμένου,μαυρισμένου σώματος( το αερόμπικ ήταν της μόδας εκείνη την εποχή άλλωστε), ενώ το χαρακτηριστικό της κούρεμα αποτέλεσε σταθμό στο πώς οι γυναίκες έφτιαχναν τα μαλλιά του εκείνη την δεκαετία
ΔΕΚΑΕΤΙΑ ΤΟΥ ’80
Η δυναστεία της βάτας
Τώρα πια το πρώην ασθενές φύλο μπορεί να πάρει τη θέση του ισχυρού στο γραφείο. Πρωτοστατούν οι φεμινίστριες που προσπαθούν να αποδείξουν ,η κάθε μια με τον τρόπο της, ότι δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τους άντρες. Άλλοτε είναι ωραίες και σούπερ δυναμικές, άλλοτε φαίνονται να παραμελούν την εμφάνισή τους θεωρώντας ότι δεν είναι υποχρεωμένες να κάνουν κάτι τέτοιο. Γενικότερα αυτό που παρατηρείται είναι ένα είδος κόμπλεξ με τα «αδύνατα» σημεία του σώματός τους, που, αν δεν είναι απολύτως καλυμμένα, θα μπορούσαν να προκαλέσουν σεξουαλικά τους άντρες στον εργασιακό και μη χώρο. Ο τύπος της career woman κυριαρχεί και φοβάται την αμφισβήτηση. Γι’ αυτόν τον λόγο οι γυναίκες φαίνονται πιο σκληρές και καθόλου, μα καθόλου θηλυκές. Μπορεί τώρα να μη «σφίγγονται» μέσα σε κορσέδες, κάνουν όμως τη δίαιτα τρόπο ζωής και περνάνε τις περισσότερες ελεύθερες ώρες τους στο γυμναστήριο για να μπορέσουν να φορέσουν τα σέξι ρούχα που προτείνουν οι σχεδιαστές μόδας.
Οι τάσεις που επικράτησαν ήταν οι θηλυκές γραμμές , που αντιπροσωπευόταν από pencil φούστες με ψηλή μέση ήρθαν σε αντίθεση με το rock στυλ που χαρακτηρίζεται από δερμάτινα, ολόσωμες φόρμες, τρούκς και αλυσίδες. Σε γενικές γραμμές στυλ από προηγούμενες δεκαετίες επανήλθαν και δημιούργησαν μία πολυσχιδή μόδα.
Madonna
Madonna January 1, 1984
Σε μια δεκαετία όπου το fitness μεσουρανούσε, μαζί με τα γκλαμ ρούχα και τα εντυπωσιακά, ογκώδη χτενίσματα, η Madonna κατάφερε με χαρακτηριστική άνεση να γίνει ένα προκλητικό sex symbol. Αν και δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, το εκρηκτικό της ταπεραμέντο, το υπερβολικό make up, τα έντονα φρύδια και οι προκλητικές τις εμφανίσεις την καθιέρωσαν ως το απόλυτο… material girl των 80s.
90s:
Η ανορεξική γυναίκα
Με την είσοδο της νέας δεκαετίας επιχειρείται μία ακόμη «επανάσταση» που ακούει στο όνομα grunge. Οι γυναίκες μπορεί να είναι δυναμικές και απελευθερωμένες, η εμφάνισή τους όμως πρέπει να δίνει στους άντρες την αίσθηση ασφαλείας. Πρέπει να φαίνονται δηλαδή αδύναμες. Και ποιος είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος; Το να είναι αδύνατες σε βαθμό που άλλοτε θα θεωρούνταν καχεκτικές. Οι περισσότερες από αυτές είναι πολύ ψηλές, πολύ λεπτές, όχι κλασικά ωραίες, αλλά με στυλ. Και το στυλ αυτό φαίνεται να είναι απελευθερωμένο, άνετο και ανέμελα επιτηδευμένο. Γύρω στα μέσα της δεκαετίας τα μοντέλα στις πασαρέλες έμοιαζαν να έχουν μόλις κάνει ένεση ηρωίνης , πρόκειται για το λεγόμενο heroin-chic look. Αμέσως μετά η τάση άλλαξε, με μια στροφή προς την όψη της υγείας, η οποία αποκτάται με τη σωστή διατροφή και τη συστηματική γυμναστική. Τελικά όμως οι γυναίκες δεν έχουν κάποιο συγκεκριμένο στυλ.
Kate Moss
Monika Bellucci
Το απόλυτο θηλυκό των 90s, η πληθωρική Monica Belucci συνδύασε το μεσογειακό ταπεραμέντο της Σοφία Λώρεν με τα έντονα χαρακτηριστικά τις Elizabeth Taylor και το αποτέλεσμα ήταν εκρηκτικό.
2000 έως σήμερα
Το κορίτσι της διπλανής πόρτας
Βαδίζοντας προς το 2000, κάθε γυναίκα υιοθετεί το στυλ που της ταιριάζει. Το άπιαστο όνειρο του μοντέλου έχει απογοητεύσει τις περισσότερες, εκείνες που, εκ των πραγμάτων, η ανατομία τους δεν επιτρέπει να το ακολουθήσουν. Γι’ αυτό και τα περισσότερα μοντέλα η μία μετά την άλλη περνάνε στα αζήτητα από τους σχεδιαστές.
Ακόμη όμως και τα σημερινά πρότυπα ομορφιάς που κυρίως είναι ηθοποιοί, δηλαδή πιο «καθημερινές» γυναίκες δεν μπορούν να θεωρηθούν ωραία σύμφωνα με τα κλασικά κριτήρια. Είναι κυρίως οι κοπέλες της διπλανής πόρτας, μόνο που πάντα είναι καλλίγραμμες, αν όχι υπερβολικά αδύνατες, και τις περισσότερες φορές καλοντυμένες. Γενικά πάντως η ομορφιά και οι κανόνες της ,σήμερα,δείχνουν να βρίσκονται σε σύγχυση.Tο καλό σε αυτό είναι ότι η μόδα ανακυκλώνεται και το ‘ψάξιμο’ στην ντουλάπα της γιαγιάς και της μάμας θυμίζει ‘θησαυρό’.
Η αίσθησή μας πάντως είναι ότι η μόδα θα ακολουθήσει, για ακόμα μια φορά τους ρυθμούς της κοινωνίας βασισμένη σε cheap n chic προτάσεις. Από την άλλη η καταπίεση και οι κακές συνθήκες δεν αποκλείεται να μας φέρουν και πάλι μπροστά σε στιλιστικές «υπερβολές» σε μια προσπάθεια της μόδας να ισορροπήσει της κοινωνικές συνθήκες
Scarlett Johanson
Η ηθοποιός Scarlett Johanson ενσαρκώνει ιδανικά αυτό το πρότυπο του κοριτσιού, κάτι που την καθιέρωσε ως μία από τις πιο sexy προσωπικότητες της δεκαετίας.