Μαρία ΤσαουσίδουΑυτή η κακιά συνήθεια να σπάνε το τελευταίο βιβλίο σε δύο ταινίες πρέπει να σταματήσει. Καταλαβαίνω πως είναι δελεαστική η ιδέα των διπλάσιων εισπράξεων, αλλά σε πολλές περιπτώσεις –όπως και στο Hunger Games- το αποτέλεσμα μπορεί να απογοητεύσει ή τουλάχιστον να μην είναι αυτό που περιμένατε. Στο πολυσυζητημένο τρίτο μέρος τις τριλογίας των πολλά υποσχόμενων προηγούμενων ταινιών, η Katniss Everdeen γίνεται το πρόσωπο που θα κατευθύνει την επανάσταση των καταπιεσμένων περιοχών της Panem εναντίον της Capitol. Το σχέδιο διάσωσης της Katniss από τους τελευταίους Αγώνες Πείνας δεν πήγε όπως έπρεπε, κι έτσι ο Peeta Mellark μαζί με κάποιους ακόμα υποτελείς βρίσκονται αιχμάλωτοι στην Πρωτεύουσα. Η Katniss βρίσκεται στην Περιοχή 13, όπου θα σχεδιάσει την επανάσταση και την αντίσταση απέναντι στην προπαγάνδα της Capitol.
Με λίγα λόγια αυτή είναι η υπόθεση του πρώτου μέρους της τρίτης ταινίας των Hunger Games. Από εκεί και πέρα βλέπουμε τις κλασικές σκηνές που κάθε επανάσταση αυτού του είδους οφείλει να έχει, με πομπώδεις μουσικές και όλα τα σχετικά. Η επανάσταση, τουλάχιστον στο Part 1, έχει να κάνει περισσότερο με τα media και την πολιτική προπαγάνδα, παρέχοντας ίσως κάποια προοπτική σκέψης και σύνδεσης με την δική μας εποχή, αλλά κατά τα άλλα όχι κάτι το συγκλονιστικό. Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι λάτρης αυτού του είδους ταινιών, ωστόσο οι δύο πρώτες ταινίες με είχαν εκπλήξει θετικά, αφήνοντας την τρίτη να με προσγειώσει και πάλι στην παγιωμένη άποψή μου. Ενδιαφέροντα ειδικά εφέ και καλές ερμηνείες από ένα πλούσιο cast που απαρτίζεται, πέρα από την Jennifer Lawrence στον πρωταγωνιστικό ρόλο, από τους Philip Seymour Hoffman, Julianne Moore και Elizabeth Banks. Κατά τα άλλα, όσον αφορά στην πλοκή της ταινίας, ο κόσμος (κυριολεκτικά) καίγεται και η Katniss έχει στο μυαλό της μόνο την διάσωση του Peeta, τον οποίον ενσαρκώνει ο, μετριότατος κατά την γνώμη μου, Josh Hatcherson.
Η ταινία δεν μπορεί να χαρακτηριστεί κακή, ωστόσο κάτι λείπει. Υπάρχουν πολύ αξιόλογες σκηνές αλλά και άλλες που απλά ενισχύουν το κλισέ της επανάστασης και της αντίστασης. Ομολογώ πως έχω διαβάσει μόνο το πρώτο βιβλίο της τριλογίας και η κινηματογραφική μεταφορά του μου φάνηκε ιδιαίτερα πετυχημένη, ωστόσο περίμενα κάτι παραπάνω στο τρίτο μέρος. Μπορεί να φταίει που η ατμόσφαιρα διαφέρει πολύ από τις δύο προηγούμενες παραγωγές, λόγω της πλοκής τους. Σε κάθε περίπτωση, αν έχετε μπει στο παιχνίδι των Hunger Games πηγαίνετε να την δείτε, όχι με πολύ μεγάλες προσδοκίες, θα περάσετε ένα ενδιαφέρον δίωρο, αλλά μέχρι εκεί.