Ιωάννα ΨαρρούΑυτή η φράση ξεκίνησε από το Λάκη Λαζόπουλο, όταν, παριστάνοντας τη χορεύτρια στους Μικρούς Μήτσους, πέρναγε κάποια δυσκολία.
Αλλά φίλοι μου, σας διαβεβαιώνω πως αυτή η φράση είναι βγαλμένη μέσα απ’ τη ζωή.
Και θα σας παραθέσω λίγους, μόνο, λόγους – αν και θα μπορούσα να γράφω πολλές σελίδες…
- Το σώμα μας δεν είναι φτιαγμένο για να κάνει τέτοια πράγματα (μη το δοκιμάσετε στο σπίτι!).
Άρα, το σώμα μας καταπονείται αρκετά, θα έλεγα!
- Καλώς ή κακώς, οποιοδήποτε είδος χορού χρειάζεται μία καλή φυσική κατάσταση, όπου καλή φυσική κατάσταση σημαίνει: όχι ποτά, όχι ξενύχτια, όχι σαχλαμάρες στο στομάχι.
- Λόγω των πολλών ωρών πρόβας, το σώμα εμφανίζει τραυματισμούς (τενοντίτιδες, θλάσεις, κλπ), με τους οποίους ο χορευτής ΟΦΕΙΛΕΙ να παλέψει και να βγει νικητής. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της «μάχης» πρέπει, ως επαγγελματίας, να συνεχίσει να χορεύει και να κάνει πρόβες σα να μη συμβαίνει τίποτα – εξαιρούνται πολύ σοβαροί τραυματισμοί.
- Να προσθέσω σ’ αυτό το σημείο πως ο χορός είναι μία ακριβή τέχνη, όπως κάθε τι που αξίζει. Κι όταν λέω ακριβή, αναφέρομαι στον «εξοπλισμό» που χρειάζεται κάθε είδος (παπούτσια, κατάλληλα ρούχα για πρόβες, κουστούμια για παραστάσεις), στα χρήματα που ξοδεύει ένας επίδοξος επαγγελματίας χορευτής και, φυσικά, στις φυσικοθεραπείες και στην ενδυνάμωση που οφείλει να κάνει ο τραυματισμένος χορευτής.
- Ενώ οι φίλοι σας εκτός χορού έχουν την ευχέρεια να πάνε και το μίνι ταξιδάκι τους, εσείς, ως επαγγελματίες που σέβεστε την τέχνη σας, πρέπει να κάτσετε πίσω και να κάνετε ατελείωτες ώρες πρόβες για τα λίγα λεπτά που θα ανεβείτε στη σκηνή.
Και τέλος…. Ο χορός, πέραν από τέχνη, είναι και πρωταθλητισμός. Πρέπει να είσαι σε φόρμα, όπως ένας δρομέας, αλλά πρέπει να δώσεις μια ιστορία στους θεατές με το σώμα σου και το πρόσωπό σου.
“Dancers are the athletes of God”, A. Einstein
Γι’ αυτό, την επόμενη φορά που θα συναντήσετε έναν χορευτή στο δρόμο σας, να τον σεβαστείτε όπως του αρμόζει.
Εξάλλου … If you ‘re dating a dancer raise your hands. If not, raise your standards!