ο ΠολέμαρχοςΞεκινώ να γράφω αυτό το άρθρο, την ίδια ώρα που στο Σαντιάγο Μπερναμπέου λαμβάνει χώρα το 1ο El Classico της σεζόν. Το χειρότερο μου! Να είναι σε εξέλιξη ένα από τα κορυφαία ντέρμπι του πλανήτη (για να μην πω το κορυφαίο) κι εγώ να πρέπει να καταθέσω άποψη για ελληνικές ομάδες. Ας όψεται. Στην τελική για ευρωπαϊκά παιχνίδια έχουμε να μιλήσουμε.
Λοιπόν κύριοι δεν ξέρω αν το έχετε παρατηρήσει, αλλά εδώ και κάνα 2μηνο έχουν ξεκινήσει τις ευρωπαϊκές τους ”υποχρεώσεις” οι ελληνικές ομάδες μας. Και κάποιες από αυτές δεν πάνε απλώς καλά. Διαπρέπουν! Το “Υποχρεώσεις” το έχω βάλει σε εισαγωγικά γιατί τα τελευταία χρόνια ως τέτοιες τις βλέπει τις αναμετρήσεις στο εξωτερικό ο Έλληνας ποδοσφαιριστής-παράγοντας-προπονητής και οπαδός, καθώς προτεραιότητα πλέον έχει για τους συλλόγους η παραμονή στην κατηγορία και οι αδειοδοτήσεις από την ΕΠΟ!
Στο θέμα μας.
Αστέρας Τρίπολης:
Εδώ και 3 χρόνια παρακολουθώ από απόσταση ασφαλείας το ελληνικό πρωτάθλημα και μπορώ να πω με απόλυτη σιγουριά πως με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα η πορεία του Αστέρα! Βρίσκεται σταθερά στην πρώτη 5άδα, βγαίνει τα τελευταία 3 χρόνια στην Ευρώπη, έχει παίξει το 2013 στον τελικό του κυπέλλου και έχει στο ρόστερ του αξιόλογους ποδοσφαιριστές, στην πλειονότητά του ξένους (όπως κάθε σύγχρονο ελληνικό ποδοσφαιρικό club, που σέβεται τον εαυτό του…) η αλήθεια είναι.
Όμως ένας σύλλογος δεν αναγνωρίζεται στην εποχή μας απλά και μόνο από τις εγχώριες επιδόσεις του, αλλά θα πρέπει να αποδεικνύει πως μπορεί να στέκεται με αξιοπρέπεια και στην Ευρώπη. Εκεί που γράφεται η επίσημη ποδοσφαιρική ιστορία. Εκεί που σου δίνεται η ευκαιρία να δεις σε τι επίπεδο βρίσκεσαι και μέχρι που φτάνουν τα όριά σου!
Να δούμε μαζί την ευρωπαϊκή του πορεία με αριθμούς;
2012-13: Για τον Β προκριματικό γύρο του Europa League και στο 1o παιχνίδι της ιστορίας του εκτός συνόρων, αποκλείει την Ναφτσί Μπακού από το Αζερμπαϊτζάν με 2 ισοπαλίες 1-1 και επικράτηση 4-2 στα πέναλτι. Θυμάμαι είχα πει τότε ”καλώς τον άκλαυτο Ιωνικό και Αιγάλεω”. Στην επόμενη φάση όμως μένει εκτός από την Πορτογαλική Μαρίτιμο (αξιοπρεπή ομάδα εκείνη την περίοδο) με 1-1 εντός και 0-0 εκτός. Θετικά πρόσημα για πρώτη παρουσία!
2013-14: Αποκλείεται αρκετά νωρίς, όμως για ακόμα μια φορά το κάνει με αξιοπρέπεια, καθώς μένει έξω με 1-1 εντός και 1-3 εκτός από την αυστριακή Ραπίντ Βιέννης. Ένας σύλλογος με μεγάλη ιστορία στην Ευρώπη και σαφώς πιο βαριά φανέλα από την ομάδα της Τρίπολης.
2014-15: Ξεκινάει το απόλυτο ταξίδι.
Β΄ Γύρος και η Φινλανδική Ροβανιέμι φαντάζει υγιεινός περίπατος. Μετά το 1-1 στην Φινλανδία έλεγαν οι περισσότεροι πως όλα θα είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα στον επαναληπτικό. Στο ημίχρονο το σκορ είναι 2-0 ”υπέρ μας” και οι ”αλλοινοί” παίζουν και με 10 παίκτες λόγω αποβολής! Στο 62′ όμως οι φιλοξενούμενοι έχουν φέρει το ματς στα ίσια (με παίχτη λιγότερο ξανατονίζω) και έχουν πλέον στα χέρια τους της πρόκριση. Με 10 παίχτες όμως, για να λέμε την αλήθεια -και Φινλανδοί- δεν θα άντεχαν πολύ…στο 73′ γίνεται το 3-2 και στο 81′ το 4-2. Με αυτά και μ’ αυτά εν τέλει τα κατάφεραν οι κυανοκίτρινοι!
Γ΄ Γύρος και αντίπαλος είναι η Μάϊντς. Δυνατή και Γερμανική ομάδα! Εντάξει λέμε έχει αποκλειστεί και από χειρότερους ο Αστέρας. Ηττάται με 1-0 στην Γερμανία αλλά και πάλι δεν τολμούσε να πει κανείς ότι έχει ελπίδες πρόκρισης. Στο 2ο ματς στο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης προηγείται με 1-0 στο 30′. 9 λεπτά αργότερα οι Γερμανοί ισοφαρίζουν σε 1-1 και αρχίζει να σβήνει το ευρωπαϊκό όνειρο. Κλείνω την τηλεόραση και βγαίνω για καφέ. Ωστόσο η ομάδα της Τρίπολης ξαναμπαίνει στο κόλπο κάνοντας το 2-1 στο 65′. Με τέρμα που επιτυγχάνεται στο 85′ οι Αρκάδες καταφέρνουν και το 3-1, ένα σκορ που τελικά τους έδωσε την πρόκριση. Μια πρόκριση τόσο επική που ούτε ο Τόλκιν στα παραμύθια του δεν θα μπορούσε να την έχει σαν σενάριο! Γυρίζω σπίτι από τον καφέ και μαθαίνω από τα site πως έγινε το απίστευτο!
Playoffs πλέον και η παρέα του ”Μοριά” στέκεται (για 1η φορά στην ιστορία της) ακριβώς μπροστά από την πύλη που οδηγεί στους ομίλους του Europa League και του μένει μόνο ένας αντίπαλος. Ο Αρχηγός στη μέχρι τώρα πίστα των προκριματικών. Και είναι και ένας αντίπαλος πολύ δυνατός, ο οποίος έχει καταφέρει στο παρελθόν να κάνει πελάτες όλες τις ελληνικές ομάδες που βρέθηκαν στο διάβα του (ονόματα δεν λέμε, πληγές δεν ξύνουμε). Μακάμπι Τελ Αβίβ.
Εντυπωσιακός ο Αστέρας στην έδρα του πετυχαίνει καθαρό σκορ πρόκρισης 2-0. Στο Ισραήλ όμως δεν ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Προηγούνται οι Τριπολιτσιώτες νωρίς και βρίσκονται με το 1,5 πόδι στους ομίλους. Όμως δεν αποδείχτηκαν όλα τόσο ρόδινα. Στο ημίχρονο μένουν με 10 ποδοσφαιριστές και η Μακάμπι ισοφαρίζει με πέναλτι σε 1-1. Μέχρι το 75′ έχει γίνει και το 3-1, με την ομάδα του Τελ Αβίβ να θέλει ένα τέρμα πλέον για να κάνει την ολική ανατροπή και τον Αστέρα να βρίσκεται με αριθμητικό μειονέκτημα. Χάθηκαν οι απίστευτες ευκαιρίες από τους Ισραηλινούς, όμως τελικά ο Θεός στάθηκε για ακόμα μια φορά δίπλα στην αγωνιστική και φιλότιμη ελληνική ομάδα… Γιατί το άξιζε! Πρόκριση για το καμάρι της Πελοποννήσου στους ομίλους του Europa League!
Μαθαίνουμε την κλήρωση των γκρουπ. Τόττεναμ, Μπεσίκτας, Παρτιζάν. Τον κακομοίρη λέμε τον Αστέρα μας… Δεν πειράζει, το πάλεψε τόσο πολύ να φτάσει μέχρι εδώ, ας ζήσει την εμπειρία.
Τα δύσκολα ξεκινάνε από το Κεμάλ Ατατούρκ της Τουρκίας με αντίπαλο την Μπεσίκτας. Ομάδα με ευρωπαϊκό πρεστίζ, λεφτά και δυνατό ροστερ. Το σκορ είναι 1-0 στο 88΄και ο Πάρα μετά από ψηλοκρεμαστή πάσα που δέχεται, με διαγώνιο σουτ πετυχαίνει παλικαρίσιο τέρμα στην κίνηση και παγώνει το γήπεδο. Αποτέλεσμα που επιτρέπει στην ομάδα του Στάϊκου Βεργέτη να αποδράσει με τον βαθμό της ισοπαλίας από το Τουρκικό έδαφος! Το αποτέλεσμα αυτό κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν πήρε την έκταση που θα έπρεπε αδίκως για τους κυανοκίτρινους. Να θυμίσω στο παρελθόν το γκολ του Μουσλίμοβιτς με την Φενέρμπαχτσε είχε κάνει τον γύρο της Ελλάδας και της Ευρώπης για τουλάχιστον 2 μήνες. Αλλά τότε μιλάγαμε για τον Πάοκ το ξέχασα… Τέλος πάντων.
Για την 2η αγωνιστική του ομίλου επιτυγχάνεται μια ακόμα εντός έδρα νίκη, με θύμα αυτήν την φορά την Παρτιζάν και τελικό αποτέλεσμα το καθαρό και ξάστερο 2-0. Εγώ το έμαθα, η Ευρώπη το έμαθε… Εσείς;
Την προηγούμενη βδομάδα ο Αστέρας πάτησε και το χορτάρι του Γουάϊτ Χαρτ Λέϊν στην Μ.Βρετανία αγωνιζόμενος με την Τόττεναμ. Ηττήθηκε φυσιολογικά με σκορ 5-1! Παρόλα αυτά, όποιος παρακολούθησε το παιχνίδι θα είδε πόσο πολύ το πάλεψαν το ματσάκι οι παίχτες της ελληνικής ομάδας και πόσο πλασματικό ήταν το σκορ. Μια άσημη ομάδα για τα ευρωπαϊκά δεδομένα όπως ο Αστέρας, παρατάχθηκε στο γήπεδο απέναντι σε ένα Θηρίο, με επιθετική νοοτροπία χωρίς να κλειστεί και αποφασισμένος να παίξει το δικό του ποδόσφαιρο, με όποιο κόστος και χωρίς άγχος. Και πολύ καλά έκανε! Δημιούργησε 10 με 12 τελικές προσπάθειες, έχασε απίστευτες ευκαιρίες και δέχθηκε κουτά τέρματα λόγω της φυσιολογικής του απειρίας. Με μπάτζετ όχι απλώς αντιστρόφως ανάλογο με αυτό της Τότενναμ αλλά και δυσανάλογο και με των υπολοίπων ελληνικών μεγάλων ομάδων, που μας εκπροσωπούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.
Είμαι απόλυτα σίγουρος ότι ο Αστέρας Τρίπολης δεν θα αποτελέσει στο μέλλον φόβητρο για κανέναν αντίπαλο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να περιθωριοποιούμε και να απομονώνουμε ειδησεογραφικά τις προσπάθειες που καταβάλλουν ”οι υπόλοιποι”, επειδή δεν έτυχε να είναι μια εκ των Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Αεκ, Παοκ, Αρη και Ηρακλή. Άλλωστε μην ξεχνάνε μερικοί-μερικοί πως ο Αστέρας αυτά τα 3 χρόνια έχει φέρει στην Ελλάδα περισσότερους ευρωπαϊκούς βαθμούς από τον Παναθηναϊκό. Και μια πορεία κρίνεται ιστορική όχι μόνο όταν την επιτυγχάνουν μόνο οι 6 μεγάλες ομάδες!
Θα μπορούσα να έχω γράψει αυτό το άρθρο μετά από μια επιτυχία πολύ νωρίτερα, αλλά ήθελα να το κάνω έπειτα από ένα κακό αποτέλεσμα για να αποδείξω και εγώ με τον τρόπο μου, ότι στηρίζουμε και αναγνωρίζουμε την προσπάθεια των Αρκάδων! Γιατί η συγκεκριμένη ομάδα ασχολείται με την ανάπτυξη της, το πρεστίζ της και προσπαθεί να φτιάξει εικόνα και στο εξωτερικό. Δεν είναι σαν κάποιους άλλους που κατεβάζανε τα δεύτερα στην Ευρώπη, γιατί το Σαββατοκύριακο είχανε ντέρμπι με την Προοδευτική και τις Κουκουβάουνες…
Συγχαρητήρια στον Αστέρα Τρίπολης για ότι έχει πετύχει μέχρι σήμερα σε Ελλάδα και Ευρώπη και του εύχομαι να συνεχίσει να δουλεύει στους ίδιους ρυθμούς όπως το κάνει επιτυχημένα τα τελευταία χρόνια. Όλες οι ιστορικές πορείες βασίστηκαν στην δύναμη της έδρας και επειδή μιλάμε με αριθμούς, η Τριπολάρα δεν έχει πέσει ακόμα στην Ευρώπη αυτά τα 3 χρόνια, κάτι που φανερώνει τη δυναμική και τα Θέλω του Συλλόγου και των ανθρώπων που εργάζονται για αυτόν!
Η αλήθεια είναι ότι αργά η γρήγορα θα γίνει κάτι τέτοιο, αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε όλοι μας, πόσο άργησε να έρθει και την αντίσταση που πρόβαλε για ακόμα μια φορά η ιστορική…Τριπολιτσά!
Υ.Γ: Οι μεγάλες ομάδες χτίζονται πορεία-πορεία, αγώνα με τον αγώνα και λεπτό με το λεπτό! Ο Αστέρας έχει όλο το μέλλον μπροστά του και δουλεύει σκληρά για αυτό!
”Keep Good”