Μάγδα ΤασούλαΚλασικά (και όχι μόνο) θρίλερ για το φθινόπωρο που έφτασε!
Το καλοκαίρι έφυγε. Ο καιρός έχει ψυχράνει, τα πρωτοβρόχια έχουν ξεκινήσει, ακούμε όλο και συχνότερα τη φράση «Καλό χειμώνα» κι αυτό κάνει την υποφώσκουσα κατάθλιψή μας να παίρνει σάρκα και οστά. Δεν είναι λοιπόν καλύτερο και ειλικρινέστερο, από το να υποκρινόμαστε ότι είμαστε χαρούμενοι που ανοίγουν ξανά οι σχολές κι επιστρέφουμε στη ρουτίνα, να αποδεχτούμε ότι το μόνο που στην πραγματικότητα σκεφτόμαστε είναι πόσες μέρες μέχρι το καλοκαίρι έχουμε ακόμα μπροστά μας;
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, για την ώρα, είναι να διοχετεύσουμε το άγχος που μας χτυπά την πόρτα εν όψει της νέας χρονιάς σε μια ευχάριστη και ταιριαστή με τη διάθεσή μας απασχόληση• να δούμε σκοτεινές ταινίες θρίλερ! Τι καλύτερο από το να επιλέγεις την ταινία σου με γνώμονα τη διάθεσή που έχεις εκείνη τη δεδομένη στιγμή; Θα απορροφηθείς γρηγορότερα σε αυτό που βλέπεις, και μέχρι το τέλος της ταινίας είναι πιθανό να νιώθεις και καλύτερα! Πάμε, λοιπόν, να δούμε τις ταινίες θρίλερ που προτείνω να παρακολουθήσετε μέσα στο φθινόπωρο…
Αρχικά, να τιμήσουμε τα κλασσικά θρίλερ:
“The Shining”-1980 : IMDb βαθμολογία : 8.5
Ο Τζάκ Τόρανς (Jack Nicholson) παίρνει τη γυναίκα του Γουέντι (Shelley Duvall) και το μικρό τους γιό Ντάνι (Danny Lloyd) να ζήσουν σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο στα Όρη του Κολοράντο, όπου προσλήφθηκε ως επιστάτης για το χειμώνα. Όλη η οικογένεια βιώνει μια ανατριχιαστική παραίσθηση κατά τη διαμονή της στο θέρετρο.
Πρώτος ο Ντάνι, βλέπει εικόνες δολοφονιών που συνέβησαν χρόνια πριν εκεί. Στη συνέχεια ο Τζακ, βυθιζόμενος όλο και πιο βαθιά στην παράνοια, γίνεται βίαιος και επιθετικός. Τελευταία η Γουέντι, παρατηρώντας την παράξενη συμπεριφορά του γιού και του άντρα της νιώθει απειλή και παρά την εύθραυστη ψυχολογική της κατάσταση καταφέρνει να επιβιώσει μαζί με το γιό της.
Τόσο η υπόθεση όσο και η σκηνοθεσία (Stephen King και Stanley Kubrick αντιστοίχως) είναι σκοτεινές, προκαλούν αναστάτωση και δημιουργούν μια ατμόσφαιρα τρόμου. Ενδιαφέρον σκηνοθετικό τέχνασμα αποτελεί η αίσθηση της κλειστοφοβίας και του μόνιμου αποπροσανατολισμού, τα οποία επετεύχθησαν με τον εξής τρόπο:
Η κάτοψη του ξενοδοχείου είναι αδύνατο να σχεδιαστεί. Κι αυτό διότι ο Kubrick κατά τη διάρκεια της ταινίας, αλλάζει θέσεις στα δωμάτια, δείχνει πόρτες να ανοίγουν προς τα μέσα ενώ λίγα λεπτά αργότερα να ανοίγουν προς τα έξω (πόρτα καταψύκτη) ενώ άλλες να μην οδηγούν πουθενά. Έτσι, δημιουργεί αριστοτεχνικά μια αίσθηση λαβυρίνθου και παραισθήσεων, που αποδίδεται έντονα στο θεατή. Αξίζει να τη δείτε, όχι μόνο για την υπόθεσή της, αλλά και για τις σκηνοθετικές της ιδιαιτερότητες.
The silence of the lambs”-1991 : IMDb βαθμολογία : 8.6
Μια νεοσύλλεκτη πράκτορας του FBI (Jodie Foster) επισκέπτεται στις φυλακές υψίστης ασφαλείας τον μανιακό δολοφόνο, καννίβαλο και πρώην ψυχίατρο Χάνιμπαλ Λέκτερ (Anthony Hopkins) για να τη βοηθήσει στη σύλληψη του δολοφόνου Μπάφαλο Μπιλ. Η “Σιωπή των Αμνών” άξια κέρδισε Όσκαρ καλύτερης ταινίας, όπως και ο Hopkins το όσκαρ α’ ανδρικού ρόλου.
The Sixth Sense”-1999 : IΜDb βαθμολογία : 8.2
Ένα χρόνο αφότου πυροβολείται από έναν πρώην ασθενή του, ο παιδοψυχολόγος Μάλκολμ Κρόου, που τον υποδύεται ο Bruce Willis, προσπαθεί να θεραπεύσει ένα μικρό, προβληματικό παιδί, τον Κόουλ. Ο νεαρός Κόουλ βλέπει φαντάσματα νεκρών που τον επισκέπτονται με σκοπό να βρουν λύση στις εκκρεμότητες που άφησαν πίσω.
Αυτό το θρίλερ-συναισθηματικό δράμα επικεντρώνεται στη σχέση του αγοριού με τον ψυχολόγο και διαφέρει από κάθε άλλη ταινία με φαντάσματα, λόγω μιας σοκαριστικής αποκάλυψης στο τέλος της.
…κι ας περάσουμε τώρα στα πιο καινούρια και λιγότερο κλασσικά…
Martyrs”-2008 : IMDb βαθμολογία : 7.1
Η ταινία περιγράφει την αποστολή μιας γυναίκας να εκδικηθεί τους ανθρώπους που την απήγαγαν και βασάνισαν σε πολύ μικρή ηλικία, με τη βοήθεια μιας φίλης της, η οποία επίσης υπήρξε θύμα παιδικής κακοποίησης. Κατά την πορεία για την εκπλήρωση του σκοπού τους βιώνουν τραυματικά φρικτές εμπειρίες και οδηγούνται σε διεφθαρμένα μονοπάτια.
Προσοχή: η ταινία περιλαμβάνει σκηνές γκραν γκινιόλ που απαιτούν γερά στομάχια, καθώς επίσης στο τέλος η λύτρωση είναι ανύπαρκτη.
“Shutter Island”-2010 : IMDb βαθμολογία : 8.1
Το 1954 ο Τέντυ Ντάνιελς (Leonardo DiCaprio) ερευνά την υπόθεση της εξαφάνισης μιας φόνισσας που απέδρασε από το νοσοκομείο για τους εγκληματικά παράφρονες, ενώ συμπεραίνεται ότι κρύβεται κάπου κοντά. Η έκβαση της ταινίας θα σας καταπλήξει, καθώς η εξαιρετική ερμηνεία του DiCaprio αποπροσανατολίζει το θεατή, ο οποίος γρήγορα ταυτίζεται μαζί του. Αξίζει να επισημάνω ότι τη σκηνοθεσία έκανε ο Μartin Scorsese, o oποίος έχει βραβευτεί επανειλημμένως για το σκηνοθετικό του ταλέντο.
“Frozen” -2010 : IMDb βαθμολογία : 6.2
Φυσικά δεν αναφέρομαι στο Frozen της Disney που έχει κάνει πάταγο από το 2013, αλλά στο θρίλερ Frozen με διάρκεια αγωνίας 93 λεπτά. Τι συμβαίνει; Τρεις σκιέρ ενώ κάνουν την τελευταία βραδινή βόλτα με το τελεφερίκ λίγο πριν κλείσει το χιονοδρομικό κέντρο για τις επόμενες 5 μέρες, ο υπεύθυνος τούς ξεχνάει και σβήνει το ρεύμα. Μένουν λοιπόν ακινητοποιημένοι στο τελεφερίκ πολλά μέτρα πάνω από τη γη, ενώ το κρύο είναι αβάσταχτο. Το μόνο που τους μένει να κάνουν είναι να βρουν τρόπο να κατέβουν, παίρνοντας αποφάσεις ζωής και θανάτου, αφού όχι μόνο το άλμα τους στη γη θα ήταν θανατηφόρο, αλλά και οι αγέλες λύκων που παραμονεύουν.
Τhe cabin in the woods”-2012 : IMDb βαθμολογία : 7.1
Μια παρέα πέντε φίλων περνά το σαββατοκύριακο σε μια απομακρυσμένη καλύβα στο δάσος, αποκομμένη από κάθε μορφή επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Όταν η πόρτα από το κελάρι ξαφνικά ανοίγει, αποφασίζουν να το εξερευνήσουν. Εκεί βρίσκουν διάφορα κειμήλια και αντίκες, αλλά όταν μια κοπέλα της παρέας διαβάζει ένα παλιό βιβλίο ξυπνά μια οικογένεια θανατηφόρων ζόμπι. Οι κατασκηνωτές παρακολουθούνται, ενώ φρικτά πράγματα συμβαίνουν εν αγνοία τους. Μια ιδιαίτερα περίεργη ταινία που είτε θα λατρέψετε είτε θα θεωρήσετε γελοία (προσωπικά ανήκω στην πρώτη κατηγορία).
“Open grave”-2013 : IMDb βαθμολογία : 6.3
Ένας άντρας ξυπνά μέσα σε ένα λάκκο από πτώματα με καμία μνήμη για το ποιος είναι και πώς βρέθηκε εκεί. Αφού καταφέρνει να βγει έξω, ανακαλύπτει ένα σπίτι, μέσα στο οποίο συναντά μια ομάδα τρομοκρατημένων αγνώστων, που υποφέρουν όλοι από αμνησία. Η καχυποψία που υπάρχει μεταξύ τους φέρνει βία, καθώς προσπαθούν να ξαναβρούν τις ταυτότητές τους. Όταν όμως αργότερα ανακαλύπτουν μια απειλή πολύ μεγαλύτερη (και πεινασμένη!) από τους ίδιους, βιάζονται να βρουν τι τους ενώνει προτού να είναι πολύ αργά.
Προσωπική συμβουλή: εάν δεν έχετε παρακολουθήσει όλες τις κλασσικές που πρότεινα παραπάνω, θα σας έλεγα να δείτε αυτές πρώτα, γιατί όπως και να το κάνουμε, το κλασσικό είναι κλασσικό. Επίσης, σε όλες θα ήταν ενδεδειγμένο να κρατάτε το λούτρινο αρκουδάκι σας αγκαλιά και τα φώτα του δωματίου σας να είναι ανοιχτά. Η αρθρογράφος δε φέρει καμία ευθύνη για ενδεχόμενα ψυχικά τραύματα (αναφέρομαι στο Martyrs κυρίως) και δυσκολία στον ύπνο. Καλή διασκέδαση!