Μάκης ΣερεπίσοςΣε όλα τα αθλήματα, υπάρχουν μερικές ομάδες που ανά τακτά χρονικά διαστήματα κυριάρχησαν και έδωσαν το στίγμα τους στην εποχή τους. Η εθνική Ολλανδίας του Cruyff, η Αργεντινή του Maradona, η Real πρώτα των Puskas-Di Stefano και μετά των Galacticos, η Manchester United του Sir Alex Ferguson. Καμία από αυτές όμως δεν μπορεί να συγκριθεί με την κυριαρχία και την τεράστια επιρροή που είχε και έχει στο ισπανικό και ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο η Fc Barcelona.
Στο καθαρά αθλητικό και ποδοσφαιρικό κομμάτι, η ομάδα της Barcelona ήταν παραδοσιακά μία μεγάλη δύναμη, μία καλή ομάδα που αποτελούσε πόλο έλξης για μεγάλους ποδοσφαιριστές. Δεν είναι άλλωστε τυχαία τα ονόματα που έχουν φορέσει την φανέλα της ομάδας, όπως ο Johan Cruyff, ο Diego Armando Maradona, ο Rivaldo, ο Ronaldo, ο Ronaldinho, ο Hristo Stoichkov, ο Luis Figo. Τα τελευταία χρόνια όμως, και ιδιαίτερα μετά την εκλογή του Joan Laporta στον προεδρικό θώκο του συλλόγου, η Fc Barcelona εκτοξεύτηκε και έφτασε στην κορυφή του ποδοσφαιρικού Έβερεστ. Πρώτα με την πρόσληψη του Frank Rijkaard στον πάγκο της, η Barcelona κατάφερε να πανηγυρίσει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα και δύο Σούπερ Καπ Ισπανίας το 2005 και το 2006, ενώ, παράλληλα, την δεύτερη χρονιά, η ομάδα νίκησε στον τελικό του Uefa Champions League την Arsenal με 2-1 και κάθισε στην κορυφή της Ευρώπης. Πλέον,ήταν δεδομένο πως η Barca ήταν η καλύτερη ομάδα σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με πρωταγωνιστές τον αρχηγό Puyol, τον Xavi, τον Deco, τον Eto’o και φυσικά τον Ronaldinho.
Η πραγματική εκτόξευση και η εγκαθίδρυση στην συνείδηση του φίλαθλου κόσμου( ακόμα και αυτών που υποστηρίζουν τις μεγάλες αντιπάλους της Real Madrid και RCD Espanyol) ως η καλύτερη και η πιο θεαματική ομάδα ήρθε στα χρόνια (2008-2012) που καθοδηγητής της ήταν ο Pep Guardiola, παλιός παίκτης και αρχηγός της.Με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Lionel Messi και άξιους συμπαραστάτες τους Iniesta, Xavi, Pique, Dani Alves, η Barcelona έπαιξε ένα ολοκληρωτικό και πολλές φορές καθηλωτικό ποδόσφαιρο, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό το ιδιαίτερο και συνεχές passing game(το επονομαζόμενο και ως Tiki-Taka) , την πίεση μετά από κάθε αβίαστο λάθος και τις εκπληκτικές συνεργασίες, κυρίως των επιθετικών της. Τα αποτελέσματα αυτής της τακτικής και αυτού του στυλ ποδοσφαίρου δεν άργησαν να φανούν. Κατάκτηση του πρωταθλήματος από την πρώτη χρονιά του Guardiola, νίκη στον τελικό του Champions League της ίδιας χρονιάς απέναντι στην Manchester United με 2-0, επιβλητικές νίκες στα El Clasico με την Real Madrid (2-6, 5-0), 14 συνολικά τίτλοι μέσα σε 3 χρόνια. Το αποκορύφωμα της εποχής Guardiola και το απόλυτο αποδεικτικό στοιχείο της κυριαρχίας της Barcelona αποτελούν αναμφισβήτητα τα 6 κερδισμένα κύπελλα σε μία χρονιά( πρωτάθλημα, κύπελλο, Champions League, σούπερ καπ Ισπανίας και Ευρώπης, παγκόσμιο κύπελλο συλλόγων) καθιστώντας την ομάδα πανίσχυρη και νικήτρια σε όποια διοργάνωση έλαβε μέρος το 2009.
Βέβαια,όλα τα ωραία έχουν και ένα τέλος. Έτσι και η εποχή Guardiola τελείωσε το 2012, όταν και ο Ισπανός κόουτς αποφάσισε να μην ανανεώσει το συμβόλαιό του και να παραδώσει τα ηνία της ομάδας στον μέχρι πρότινος βοηθό του Tito Vilanova. Από εκείνη την στιγμή άρχισε και η σταδιακή πτώση και αποσταθεροποίηση της ομάδας, που είχε όμως και τα πάνω της, όπως για παράδειγμα η κατάκτηση του πρωταθλήματος της σεζόν 2012-2013 με ρεκόρ συγκομιδής πόντων(100). Όμως πολλές συγκυρίες είχαν ως αποτέλεσμα ο σύλλογος να μην ανταποκριθεί στις προσδοκίες και να μην κατακτήσει κανέναν τίτλο της περσινή χρονιά. Γεγονότα-συγκυρίες όπως το σοκ της είδησης της βαριάς ασθένειας του πολύ αγαπητού στους παίκτες Vilanova και εν τέλει ο θάνατός του μετά από λίγους μήνες, στην συνέχεια η ατυχής πρόσληψη του Tata Martino στην θέση του προπονητή της ομάδας αλλά και η δεδομένη κόπωση και ο κορεσμός των μεγάλων αστεριών. Έτσι, η διοίκηση του συλλόγου (που εκλέγεται και ελέγχεται αποκλειστικά από τα μέλη του club) αποφάσισε να γυρίσει στην επιτυχημένη πολιτική του, τοποθετώντας τον παλιό παίκτη και αρχηγό της ομάδας Luis Enrique στην θέση του πρώτου προπονητή, ευελπιστώντας σε ανάλογα με την εποχή του Guardiola αποτελέσματα.
Εκτός από αυτό το κομμάτι όμως, οι Blaugrana δεν είναι γνωστοί μόνο για τα σπουδαία επιτεύγματά τους εντός αγωνιστικού χώρου, αλλά και για την σημασία τους έξω από αυτόν. Ο σύλλογος ιδρύθηκε το μακρινό 1899 μετά από μία πρωτοβουλία του Joan Gamper και αποτελεί αναμφίβολα το καμάρι και το σύμβολο της Καταλονίας. Εδώ πρέπει να σημειωθεί άλλωστε η ξεχωριστή ιστορία αυτής της επαρχίας του Βασιλείου της Ισπανίας. Η Καταλονία ήταν παραδοσιακά ένα αυτόνομο βασίλειο που χαρακτηριζόταν από μία έντονη εθνική υπόσταση, μέχρι και το 1714 όταν και παραδόθηκε στον βασιλιά Φίλιππο Ε’ της Ισπανίας, μετά την σύντομη τυραννία του Σκοτσέζου Δούκα του Μπέργουικ. Τα τελευταία χρόνια και κυρίως από το 1900 και μετά, παρατηρείται μία αναβίωση του καταλανικού εθνικισμού και του ζητήματος της πλήρους ανεξαρτησίας. Σήμερα η Καταλονία απολαμβάνει μία εκτεταμένη αυτονομία από το ισπανικό κράτος, έχοντας δικό της κοινοβούλιο και δική της ξεχωριστή κυβέρνηση. Παρ’όλα αυτά όμως ο λαός της Καταλονίας μάχεται πολλά χρόνια για την ανεξαρτησία, την οποία πιστεύει πως δικαιούται.
Η σχέση λοιπόν Fc Barcelona και Καταλονίας είναι πολύ στενή. Ο σύλλογος εκφράζει όλη την δίψα και την ελπίδα του λαού της επαρχίας για ένα καλύτερο αύριο, για την ανεξαρτησία. Αν λάβουμε υπόψη μάλιστα την μεγάλη και παραδοσιακή αντιπαλότητα μεταξύ της Καστιγιάνικης Real Madrid και της ομάδας της Fc Barcelona τότε μπορούμε να πούμε πως μέσα από το ποδόσφαιρο και τα El Clasico αναβιώνει η αντιπαλότητα και το μίσος ανάμεσα σε Καταλανούς και τους υπόλοιπος Ισπανούς. Επιπλέον, οι περίφημες ακαδημίες της ομάδας, που στεγάζονται στην περιβόητη “La Masia” είναι το κόσμημα της ομάδας και της ευρύτερης περιοχής. Θεωρούνται οι καλύτερες ακαδημίες ανά την υφήλιο, μαγνητίζουν κάθε χρόνο τα καλύτερα ταλέντα της Καταλονίας και όλου του κόσμου και τροφοδοτούν παραδοσιακά την πρώτη ομάδα με παίκτες πολύ υψηλού επιπέδου όπως οι Messi, Xavi, Iniesta, Pique, Busquets, Puyol, Pedro, Valdes. Το γήπεδο της ομάδας, το Camp Nou γεμίζει σε κάθε αγώνα από τους Καταλανούς υποστηρικτές της ομάδας, οι οποίοι και- σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ιδιοκτησίας- συντηρούν την ομάδα με την συνδρομή τους ως μέλη της και εκλέγουν την διοίκηση, αποφασίζοντας παράλληλα για σημαντικά ζητήματα του κλάμπ.
Πριν λίγες μέρες, στον αγώνα με την Athletic Bilbao, η Barcelona φόρεσε την φανέλα της “Senyera”, η οποία είναι πιστό αντίγραφο της επίσημης σημαίας της Καταλονίας. Πολλοί γηγενείς παίκτες της ομάδας, που προέρχονται από την περίφημη La Masia, όπως ο Gerard Pique, συμμετείχαν στην εκδήλωση-διαδήλωση για την επέτειο της πολιορκίας της Καταλονίας από τον βασιλιά Φίλιππο Ε’ και για την επιθυμία του λαού για ανεξαρτησία. Η Fc Barcelona είναι όντως κάτι παραπάνω από μία απλή ποδοσφαιρική ομάδα (Mes que un club). Είναι η ίδια η Καταλονία, είναι η καρδιά, η ψυχή και το σημείο αναφοράς της περιοχής. Μέσα από το ποδόσφαιρο η επαρχία αυτή διεκδικεί το δικαίωμά της στην αυτοδιάθεση και στην ανεξαρτησία που τόσο επιθυμεί. Η επιτυχία της Barcelona στον ποδοσφαιρικό τομέα, με τα 22 Πρωταθλήματα και 26 Κύπελλα Ισπανίας, με τα 4 Uefa Champions League και τα 2 Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων ανάμεσα σε άλλα τρόπαια, βοήθησε τους Καταλανούς να γίνουν γνωστοί σε όλη την Ευρώπη και να διεκδικήσουν αυτό που θέλουν με μεγαλύτερες πιθανότητες επιτυχίας.Και τι είναι αυτό που θέλουν ; Να λυτρωθούν εθνικά και να γίνουν ένα επίσημο και ανεξάρτητο κράτος.
FcBarcelona. Εκεί που το καλό και όμορφο ποδόσφαιρο συναντά την πολιτική.