Προσωπική-συναισθηματική ανάγκη ή τελικά μια εκ των έσω αναζήτηση του εαυτού μας;

Το να θέλουμε να δημιουργήσουμε μια σχέση, να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε, να μοιραστούμε εμπειρίες και να επιθυμούμε μια ζεστή αγκαλιά πριν κοιμηθούμε είναι κάτι πολύ αληθινό και φυσιολογικό να θέλουμε να αναζητήσουμε και να αποκτήσουμε στην ζωή μας.

Τι συμβαίνει όμως με εκείνους που αναζητούν την προσωπική τους πληρότητα στο πρόσωπο κάποιου;

Καταρχάς από την φράση καταλαβαίνουμε ότι κάτι δεν καλά. Όταν πιστεύει κάποιος πως δημιουργώντας μια σχέση θα είναι πλήρης μέσα από αυτήν, θα πρέπει να σκεφτεί πρώτα σε ποια ακριβώς πληρότητα αναφέρεται.

Αν αναφέρεται στην συναισθηματική πληρότητα μέσα από την οποία πηγάζει η άρτια συναισθηματική και ερωτική επικοινωνία ανάμεσα στο ζευγάρι τότε η αναζήτηση είναι ορθή. Στην περίπτωση όμως που αναφέρεται στην πληρότητα που έχει ανάγκη και επιδιώκει να αισθανθεί για τον ίδιο του τον εαυτό στο πρόσωπο κάποιου, τότε η αναζήτηση είναι λανθασμένη.

Πλήρεις για τον ίδιο τον εαυτό μας θα πρέπει να αισθανόμαστε επειδή είμαστε αρτιμελείς, πολεμάμε για τα πιστεύω και τα όνειρα μας (γίνουν, δεν γίνουν πραγματικότητα), πατάμε στα δικά μας πόδια (ότι και αν αυτό επιφυλάσσει) και είμαστε αυτοί που είμαστε!

Η αναζήτηση της πληρότητας στο πρόσωπο κάποιου που θα αγαπήσουμε βασίζεται στην εσφαλμένη ιδέα ότι εμείς, από μόνοι μας, δεν είμαστε αρκετοί, δεν είμαστε ολοκληρωμένοι, δεν είμαστε σε θέση να γεννήσουμε την δική μας αγάπη, δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε την δική μας ευτυχία στην προσωπική, κοινωνική, και εργασιακή μας ζωή. Ότι χρειάζεται κάποιος άλλος για να μας βοηθήσει, να το κάνει εκείνος-η για μας.

Αν δεν αγαπήσουμε τα στραβά και τα καλά μας έτσι όπως ακριβώς είναι και δεν τα έχουμε καλά με το εαυτό μας, τότε δεν θα είμαστε ποτέ πλήρεις!

Ο ψυχολόγος  Γρηγόρης Βασιλειάδης εύλογα αναφέρει πως η πληρότητα και η αίσθηση ολοκλήρωσης δεν μπορούν να έχουν υπόσταση, βάση και διάρκεια, εάν δεν πηγάζουν από μέσα σας.

Το γεγονός ότι βρήκατε τον «εκλεκτό της καρδιάς σας» δεν είναι αρκετό για να θεραπεύσει τα συναισθηματικά σας κενά, ή τα προβλήματα οικειότητας στον τρόπο που σχετίζεστε με τους άλλους. Δεν θα σας κάνει πιο ικανοποιημένο απ’ τη δουλειά σας, δεν θα πάρετε την αύξηση που θέλετε, δεν θα κάνει τους γείτονές σας καλύτερους, ούτε τις δημόσιες υπηρεσίες ταχύτερες και πιο αποτελεσματικές.
Εάν, όταν δεν έχετε ταίρι είστε δυστυχισμένοι, το ίδιο θα αισθάνεστε και μέσα στο ρόλο σας ως σύντροφοι ή ως σύζυγοι.

Γεμίστε τον εαυτό σας με πίστη και αγάπη, επιβραβεύστε τον όταν κάνει κάτι καλό και τιμωρείστε τον όταν κάνει το αντίθετο. Προβληματιστείτε και επικοινωνήστε με το σώμα, το μυαλό και την ψυχή σας.

Προσπαθήστε τουλάχιστον! Σίγουρα κάπου θα σας βγάλει.

Α….γαπηθείτε!

Με Αγάπη η Ξου και ο εαυτός της. 🙂

 

Σχόλια