Αναγνώστης«Όταν ο εγωισμός λέει ‘αντίο’, η αγάπη ψιθυρίζει ‘θα τα ξαναπούμε’»
Όλοι μας έχουμε ζήσει μια ιστορία αγάπης… Που έληξε άδοξα… Με έναν τσακωμό… Με μία φωνή… Με ένα ‘μη με ξαναενοχλήσεις ποτέ’…Και όλοι μετά στείλαμε ένα μήνυμα… Όλοι θυμηθήκαμε μια ανάμνηση… Όλοι περάσαμε από το γνωστό σημείο συνάντησης και νιώσαμε αμήχανα…
Αλλά γιατί φτάσαμε ως το τέλος, αφού δε μπορούμε χωρίς τον άνθρωπό μας;
Κουραστήκαμε; Βαρεθήκαμε;
Δε νομίζω… Η αγάπη δε σηκώνει ούτε κούραση, ούτε βαρεμάρα….
«Πολλοί πιστεύουν πως το χειρότερο πράγμα είναι να χάσεις κάποιον που αγαπάς. Όμως ακόμη χειρότερο είναι να χάσεις τον εαυτό σου για κάποιον που αγαπάς», Α. Πέτρου
Κάπως έτσι την πατάμε οι πιο πολλοί…
Είναι που δίνεις τον εαυτό σου και δεν κρατάς τίποτα…
Και κάποια στιγμή συνειδητοποιείς ότι δεν έχεις και τίποτα…
Είναι όταν ο άλλος σε προδίδει… Όταν συνειδητοποιείς τα ψέματα… Τη μοναξιά…
Γιατί τι είναι μια σχέση εάν νιώθεις μόνος σου; Τίποτα!
Η σχέση υπάρχει για να είναι δύο άνθρωποι μαζί…
Όπως είχε πει ο Ν. Γκάτσος, «δύο λόγια σου ‘πα τότε μα δε τ’ άκουσες: αγάπη είν’ η ζωή κι αγάπη μόνο».
Αλλά τι είναι η αγάπη;
Είναι αυτό που νιώθεις όταν σ’ αγκαλιάζει, όταν σε φιλάει στο μέτωπο, όταν σε προσέχει…
Όταν το βλέμμα που του ρίχνεις είναι όλο υποσχέσεις, που μόνο εκείνος μπορεί να καταλάβει…
Αυτό είναι αγάπη!
Κι επειδή αυτά τα μικρά πράγματα είναι τα πιο αισθαντικά, αυτά να κυνηγάτε!
Να αγαπάτε! Μόνο αυτό!
της Ιωάννας Ψαρρού