Αγαπητέ φίλε αναγνώστη, ήρθαν οι γιορτές,οι δουλειές περάσανε σε δεύτερη μοίρα, οι σχολές κλείσανε (όχι πως ανοίξαν και ποτέ) και είσαι έτοιμος να απολαύσεις τις διακοπές σου, διώχνοντας, όλες τις σκοτούρες που σου δημιουργεί η ελληνική πραγματικότητα, από το κεφάλι σου.

Ετσι λοιπόν, εκτός από το αχαλίνωτο clubbing, τα μπουζούκια,τις συναθροίσεις σε σπίτια φίλων, και τις βόλτες με το αμόρε, θα επιλέξεις να πας σε έναν πολύ οικείο χώρο για σένα, το cinema(ελληνιστί κινηματογράφο).Ανάμεσα στις μυριαδές ταινίες για τις οποίες θα τσεκάρεις τα trailer, θα διαβάσεις κριτικές και περιλήψεις, σίγουρα το μάτι σου θα πέσει πάνω στα πολυαναμενόμενα Blockbusters.

Όμως, αυτό το άρθρο δεν γράφτηκε για να σε πληροφορήσει για το ποιες ταινίες αξίζουν και ποιες όχι, αλλά για να σε κάνει να πάρεις μια ιδέα όσον αναφορά τις ταινίες αυτού του «είδους» και να μπεις μέσα στις αίθουσες λίγο πιο ενημερωμένος.Κατ’αρχάς, ας κοίταξουμε την σημασία της λέξης και πως κατέληξε να πάρει το νόημα που έχει σήμερα.

 Ο όρος blockbuster άρχισε να εμφανίζεται στον αμερικάνικο τύπο (που αλλού!?!?) στις αρχές του 1940 περιγράφοντας τις βόμβες που ήταν ικανές να ισοπεδώσουν ένα οικοδομικό τετράγωνο. Με το πέρασμα των καιρών όμως, ο όρος αυτός χρησιμοποιούνταν για να περιγράψει ένα «hit», ενός θεατρικού έργου, ταινίας ή ακόμα και βιβλίου,υπονοώντας όμως, συγχρόνως, την μεγάλη παράγωγη που βρίσκονταν πίσω από αυτά τα εγχειρήματα.Κομβικό σημείο στην εξέλιξη της σημασίας του όρου, έπαιξε η ταινία Jaws, του Steven Spielberg, αφού για εκείνη την εποχή θεωρήθηκε ταινία-φαινόμενο, δημιουργώντας ένα καινούργιο κινηματογραφικό είδος. Ενώ, αρχικά , αυτός ο όρος χαρακτήριζε την μεγάλη αποδοχή που είχαν αυτές οι παραγωγές από τον κόσμο λόγω ποιότητας , κατέληξε να χαρακτηρίζει το πόσο ακριβή ήταν η εκάστοτε παραγωγή και πως είχε καταφέρει να τα πάει εισπρακτικά.

Επομένως ,όταν λέμε μια ταινία Blockbuster(ή καλύτερα όταν μας χαρακτηρίζουν μια ταινία ως Blockbuster) δεν δίνουμε καμία βάση στην ποιοτική της πλευρά, αλλά μόνο σε αυτήν που μπορεί να μετρηθεί με εκατομμύρια δολλάρια από άποψη παραγωγής,εισητηρίων και «merchandising».Μην χαίρεσαι και τόσο λοιπόν, που βλέπεις κάθε λίγο και λιγάκι να γίνεται κουβέντα και καταιγισμός διαφημίσεων για ταινίες που βγαίνουν και είναι βασισμένες σε comics, πολύ γνωστά βιβλία και video games περιμένοντας καρτερικά(όπως εγώ κάθε φορά) να δεις ένα καλό «adaptation», γιατί πολύ απλά, τις περισσότερες φορές, θα δεις μια ταινία με πολλά εφέ, λίγο εως καθόλου σενάριο και πολύ κρεβατομουρμούρα από το ταίρι σου στο τέλος της βραδιάς.

Ενδεικτικά αναφέρω ταινίες που θεωρήθηκαν Blockbuster και δεν έτυχαν της αποδοχής του κόσμου, παρά τον μεγάλο αριθμό κοπής εισητηρίων.

  • Superman Returns (2006)
  • The Last Airbender (2010)
  • Battleship (2012)
  • After Earth (2013)
  • The Great Gatsby (2013)
  • Spiderman 3 (2007)

Αλλά για να είμαστε σωστοί, ας αναφέρουμε και κάποιες ταινίες που κατέχουν δικαιωματικά αυτόν τον τίτλο(με την πρωταρχική σημασία του όρου).

  • The Dark Knight Trilogy (2005-2012)
  • The Lord Of The Rings (2001-2003)
  • Toy Story (1995-2010)
  • Star Wars (1977-2005)
  • Titanic (1997)
  • The Godfather (1972)

Γι’αυτό ,πριν πάρεις την απόφαση να πας κινηματογράφο σκέψου τα λεφτά που έχεις στην τσέπη σου και που αξίζει να τα ξοδέψεις,αλλά και με τι θες να γεμίσεις το κεφάλι σου.

Μέχρι την επόμενη φορά….

«live long and prosper»..

 Του Δημήτρη Παπαδούλη

Σχόλια