Βρισκόμαστε στην τελευταία μέρα του χρόνου , ας κοιτάξουμε λίγο πίσω για να αναλογιστούμε τι κάναμε και τι δεν κάναμε φέτος όχι όμως για να μας δωροδοκήσει κάποιος Άγιος Βασίλης αλλά για να κάνουμε μια αυτοκριτική που ίσως βγάλει στην επιφάνεια που βρίσκονται κρυμμένα στην άκρη του μυαλού μας . Πώς ζήσαμε φέτος ; Πόσο αναβαθμίσαμε την ποιότητα ζωής μας ;
Ποιότητα ζωής , μεγάλο κεφάλαιο και για μένα κάπως ανεξήγητο. Αν με ρωτούσαν λίγα χρόνια πριν θα απαντούσα πως ο άνθρωπος αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής του ερχόμενος σε επαφή με τη φύση , αυτή που τον έπλασε. Εκεί σπας τα δεσμά σου με το πρόγραμμα και το χρόνο και αφήνεσαι με μια παιδική ματιά στο πρόσωπο να γεμίζεις βιολογική και ψυχική ενέργεια . Μεγαλώνοντας όμως κατάλαβα πως η παιδική ματιά μας σκοτώθηκε στο άγχος της βιοπάλης και στο κυνήγι της επιτυχίας με αποτέλεσμα οι βόλτες στην φύση να μειώνονται όλο και περισσότερο και όταν γίνονται να γίνονται κάτω από την πίεση του χρόνου. Καμιά φορά σκέφτομαι είναι καλό να τα παρατήσεις όλα και να φύγεις έστω για λίγο για να κοιμηθείς μερικά βράδια μετρώντας τα άστρα και όχι απογοητεύσεις , επιτυχίες , κέρδη και ζημιές.
Βέβαια η ποιότητα ζωής μας αναβαθμίζεται δημιουργώντας και τρέφοντας υγιείς σχέσεις με τους συνανθρώπους μου . Αλήθεια το 2013 πώς ήταν οι σχέσεις με τους διπλανούς μας. Όταν ήρθε να μας συστηθεί κάποιος ή κάποια προσπαθήσαμε να τον προσδιορίσουμε πρώτα ποσοτικά και έπειτα ποιοτικά. Κάναμε τυχαίες δήθεν ερωτήσεις για να προσδιορίσουμε την οικονομική του κατάσταση ,τη μόρφωση και την κοινωνική του θέση . Καθημερινά περιστοιχιζόμαστε από άτομα που μας αφήνει παγερά αδιάφορους να γνωρίσουμε την εσωτερική τους χροιά και τους κοιτάμε με μια γυάλινη και επιφανειακή ματιά και επιθυμούμε να τους γνωρίσουμε καλύτερα όταν μας το προστάζει το συμφέρον μας. Αγαπητοί αναγνώστες παρατηρώ πως πολλές από τις σχέσεις που αναπτύσσουμε έχουν ως στόχο το προσωπικό μας συμφέρον και καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε τους ανθρώπους σαν μηχανές που δουλεύουν για εμάς. Αν προβληματιστούμε πάνω σε αυτά τα ζητήματα ίσως καταλάβουμε και τι μας λείπει από τη ζωή. Η ευγένεια, και όχι αυτή που βρίσκεται στα βιβλία με τους τρόπους καλής συμπεριφοράς , αλλά αυτή που πηγάζει από την ψυχή μας, εκεί που συσσωρεύεται όλο το ανθρώπινο μεγαλείο. Και δυστυχώς είναι αυτό που καταστρέφεται μέρα με τη μέρα. Νομίζω πως δεν μπορούμε να κάνουμε λόγο για ποιότητα ζωής όταν έχουμε αποκλείσει τον ανθρωπισμό μας και θυμόμαστε ψήγματα από αυτόν κάθε Χριστούγεννα δίνοντας δώρα στους φτωχούς και να λέμε πως κάναμε μια καλή πράξη για την κοινωνία. Κι όμως μια καλή πράξη για τούτη εδώ την κοινωνία θα ήταν αρχικά μια καλή αυτοκριτική και έπειτα και κριτική σε ότι δεχόμαστε.
Το 2014 δεν κρύβω πως πιστεύω πως θα είναι μια δύσκολη χρονιά με αλλαγές που θα μας επηρεάσουν άμεσα και με προβλήματα που θα χρήζουν αντιμετώπισης. Το ροζ συννεφάκι που έχει μέσα τη φράση «κάτι θα γίνει και για εμάς» για εμένα έχει σπάσει και πιστεύω αν θέλουμε να ελέγχουμε εμείς τη ζωή μας πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε , να κρίνουμε και να αντιδρούμε . Αν το καταφέρουμε αυτό θα έχουμε και καλύτερη ποιότητα ζωής και μια καλύτερη χρόνια. Τα πάντα ξεκινούν από τη στιγμή που νιώθει κανείς άνθρωπος και όχι κατσαβίδι.
Καλή Χρονιά !