Μαριάνθη ΔόβρηΌταν ο καφές σου γίνεται απαραίτητος σίγουρα έχεις περάσει κάποιο από τα παρακάτω στάδια!
Όταν ξυπνάς το πρωί και μετά βίας σέρνεις το κορμί σου στην κουζίνα για την πρώτη δόση καφέ που σου αναλογεί.
Αλλά τελικά ο καφές έχει τελειώσει. Και ο πανικός ξεκινάει σε 3…2…1…
Η πρώτη ατάκα που σου έρχεται κατευθείαν στο μυαλό:
“Θέλω καφέ. Πού είναι ο καφές μου;”
Συνεχίζεις να μην βρίσκεις καφέ και αρχίζεις να νευριάζεις..
“ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΒΡΙΣΚΩ ΚΑ-ΦΕ;”
Ξαφνικά όμως οι αντοχές σου μειώνονται, το κεφάλι σου βαραίνει και γκρίζα σύννεφα τυλίγουν το δωμάτιο.
Όταν τελικά κάποιος ευλογημένος άνθρωπος κάνει το ψυχικό και σου φέρνει το πολύτιμο ποτήρι με τον καφέ.
Τον αγαπάς από το πρώτο δευτερόλεπτο αυτόν τον άνθρωπο!
Σύγχρονε πρίγκιπα τ’ ακούς;;; Φέρε καφέ!!
Ή αποφασίζεις σαν ώριμος ενήλικας να αγοράσεις/ζητήσεις από κάποιο γείτονα/παραγγείλεις. (όλα το ίδιο κάνουν άλλωστε!)
Και η πρώτη γουλιά αγγίζει όλο σου το είναι…
Αρχίζεις να ηρεμείς σιγά σιγά…
Και αφού λοιπόν τελειώσεις τον (πρώτο) καφέ της ημέρας…
Καφε-λουτρο: η κορυφαία επιλογή!
…και η ζωή σου αποκτήσει νόημα ξανά…
Ζωή πριν τον καφέ vs η ζωή μετά
είσαι πλέον έτοιμος να ξεκινήσεις την ημέρα σου!
Πλέον είσαι ικανός να λειτουργήσεις φυσιολογικά (μέχρι την επόμενη δόση καφέ που σου αναλογεί)!
Και μην ξεχνάς…
Με τον καφέ δεν παίζουμε .. με τον καφέ!