Μικρές μου μοιχαλίδες, το άρθρο αυτό απευθύνεται σε όλες εσάς που έχετε απατηθεί, αλλά και στις υπόλοιπες, που νομίζετε πως δεν έχετε απατηθεί. Σε όλες σας δηλαδή, γιατί όλες το έχετε σκεφτεί.
Ώρες ολόκληρες και καραφάκια μεταμεσονύχτια έχουν μετρήσει πολλές συζητήσεις περί απιστίας. Οι πιο τυχερές από σας μιλούσαν σε υποθετική βάση, όπου με απερίσκεπτη ευκολία προβλέπουν το τέλος της σχέσης σε περίπτωση απιστίας. Οι υπόλοιπες.. οι υπόλοιπες ήσασταν πρώην μου (χιουμοράκι). Οι άντρες, θα αναλωθήκατε σε ατάκες καλτ, τύπου “θα τη σκότωνα” κι άλλα τέτοια ηρωικά.
Ας αρχίσουμε από τα δεδομένα: η απιστία σημαίνει διαφορετικά πράγματα για τον άντρα και διαφορετικά για τη γυναίκα, είτε είσαι ο θύτης ή το θύμα (τη συζήτηση περί θύματος θα την κάνουμε εν καιρώ).  Υπάρχουν και μερικοί που λένε πως για τον καθένα είναι διαφορετική, ανεξαρτήτως φύλου, αλλά όταν μιλάω εγώ θα επικαλούμαι πάντα τους νόμους των δύο φύλων: οι άντρες έχουν κάποια κοινά ένστικτα και οι γυναίκες κάποια άλλα κοινά ένστικτα. Μιλάω για τα αρχέγονα ένστικτα, του κυνηγού και του θηράματος. Της επιλογής και της διαπραγμάτευσης. Της ορμής και της ορμόνης. Δεν έχω γνωρίσει κανέναν που να αποτελεί εξαίρεση, και μην αφήσετε το γεγονός ότι είμαι αντικοινωνικός να υπονομεύσει την αλήθεια αυτών που λέω.
Όταν μιλάω για άντρα, θα μιλάω για τον άντρα που ξέρω (το Αρσενικό δηλαδή) κι όταν μιλάω για γυναίκα, θα μιλάω για τη γυναίκα που θέλω (το Θηλυκό το Υπέρτατο). Εννοιολογικά μιλώντας λοιπόν, και όχι για την Πεπίτα της τρίτης Δημοτικού στο μυαλό μου, γράφω σήμερα στο δημοφιλές frapress.
Στην υπέροχη ταινία Kinsey, ο Kinsey απατάει τη γυναίκα του με την οποία κατά τα άλλα είναι ευτυχισμένος. Το ότι την απατάει με έναν άντρα είναι άλλο θέμα που θα το συζητήσουμε στα σχόλια αν θέλετε. Ας μείνουμε στην σχέση του ζευγαριού: αμέσως μετά το αξιοπρεπέστατο κέρατο, ο Kinsey το ομολογεί στη γυναίκα του κι έτσι αρχίζει μία επική συζήτηση μεταξύ τους. Επιχειρήματα εκατέρωθεν για αγάπες και λουλούδια που μαράθηκαν σε ξένο κρεββάτι, σε κάνουν να σκεφτείς και την άλλη πλευρά.
Ο άντρας απιστεί για να αυξήσει τις εντάσεις του ως προς την γυναίκα που αγαπά, έλεγε η Μαλβίνα. Και τώρα εσύ θες να μάθεις τί ακριβώς σημαίνει “..για να αυξήσει τις εντάσεις” κι είμαι εδώ για να σου εξηγήσω. Μέσα σε μία σχέση που σέβεται τον εαυτό της, λαμβάνει χώρα η μυθοποίηση: ο άντρας εξιδανικεύει τη γυναίκα που έχει δίπλα του και αντιστρόφως. Δώσε βάση τώρα: δεν ξέρω πως λειτουργεί το γυναικείο μυαλό, μπορώ μόνο να υποθέσω. Στο αντρικό μυαλό όμως, στο κλασικό απλό αντρικό που ξέρουμε όλοι, στο πίμπα στην ανασφάλεια αντρικό μυαλό, η μυθοποίηση της γυναίκας καταλήγει ευνουχιστική. Η τελειότητα δυναστεύει: “είμαι εγώ τόσο μαλάκας, ή αυτή είναι τόσο υπέροχη;” σκέφτεται ο ανασφαλής. Κι έρχεται η αμφιβολία: “ε λοιπόν να δεις που δεν την θέλω όσο με θέλει” λέει ο αφελής. Κι έρχεται η απιστία, και μετά η επιβεβαίωση: “Δεν υπάρχει γυναίκα στον κόσμο που να θέλω πιο πολύ”. Δοκίμασα και ξέρω σου λέει. Το χειρότερο; Το πιστεύει ο δύστυχος. “Θεωρεί εαυτόν μονογαμικόν“. Και πεπεισμένος για την μονογαμία του, επιστρέφει στη μοναδική του αγάπη.
Πέρα από την πλάκα, δες πίσω από την πλάκα. Ο άντρας για κάποιο λόγο απιστεί (και πάλι μιλάω για τον άντρα που έχω στο μυαλό μου, ίσως και για τον άντρα που θες κι εσύ δίπλα σου), όχι απλώς επειδή είναι κάγκουρας (σικ). Ας κρατήσουμε το κυριότερο: ο άντρας δεν απιστεί για να φύγει. Το πώς θα αξιολογήσεις την απιστία του είναι δικό σου θέμα βέβαια. Εγώ απλώς σου δίνω το μάνιουαλ.
Με τη γυναίκα τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά και πολύ πιο δραματικά. Αν η γυναίκα απιστήσει, το κάνει επειδή έχει φύγει. Κάτι έκανες λάθος. Με λόγια του Δημήτρη Λιαντίνη: “Όταν η γυναίκα φεύγει, θα φταίει ο άντρας. Να το γράψετε να μείνει στον αστικό κώδικα”. Όπως και να αξιολογήσεις την απιστία της, δεν υπάρχει γυρισμός. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Παντελίδης και ξερό ψωμί.
Λογικό να αναρωτηθείς: “Και τί γίνεται λοιπόν άμα τη εμφανίσει του τρίτου προσώπου; Τί πρέπει να κάνουμε, γκουρού του έρωτα και άρχοντα των ανθρωπίνων σχέσεων;” Αγαπητέ μου αναγνώστη, αυτό θα το μάθεις εν καιρώ. Θα επανερχόμαστε συχνά μιας και είναι πάντα επίκαιρο θέμα. Στέι τιουντ.

Σχόλια