Διακοπές στην Κεφαλονιά – Το μεγαλύτερο νησί του Ιονίου (και ένα από τα μεγαλύτερα νησιά της Ελλάδας).
Αν και έχω καταγωγή από το “εξωτικό” Ληξούρι θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο αντικειμενική γίνεται ακόμη και αν όλοι οι φίλοι μου ξέρουν πόσο δύσκολο μου είναι αυτό εφόσον λατρεύω τη Κεφαλονιά.
Η πρόκληση είναι, λοιπόν, να σας αποδείξω γιατί την λατρεύω και να σας κάνω να θέλετε να την επισκεπτείτε.
Νομίζω ότι αυτό που κάνει την Κεφαλονιά ιδιαίτερη είναι ότι μπορεί ν’απευθυνθεί ταυτόχρονα σε διαφορετικά είδη ανθρώπων. Έχει την κοσμοπολίτικη πλευρά της αλλά και την ήσυχη. Υπάρχουν παραλίες με κόκκινη, κίτρινη άμμο, με μεγάλα βότσαλα, με μικρά, τεράστιες αλλά και μικρές, με γαλάζια νερά, με γαλαζοπράσινα νερά, ήσυχες αλλά και κοσμοπολίτικες.
Το ίδιο συμβαίνει και στις περιοχές της. Υπάρχουν περιοχές αρκετά κοσμοπολίτικες όπως το Φισκάρδο και το Αργοστόλι, αλλά και πιο ήσυχες όπως το Ληξούρι.
Διακοπές στην Κεφαλονιά – Παραλίες
Ας ξεκινήσουμε με τις παραλίες.
Μύρτος
Ξεκινάμε με τον κλασσικό Μύρτο. Η παραλία αυτή έχει ψηφιστεί 11 φορές ως η καλύτερη παραλία στην Ελλάδα (περισσότερες από κάθε άλλη παραλία) και έχει βρεθεί πολλές φορές στη λίστα με τις 10 καλύτερες παραλίες στον κόσμο. Νταξ τα λες και καλά ποσοστά…
Είναι τόσο ιδιαίτερη γιατί συνδυάζει το άγριο τοπίο με τα καταγάλανα νερά. Είναι οργανωμένη όποτε δε θα χρειαστεί να πάρετε κάτι μαζί σας.
Προτείνω ανεπιφύλακτα να δείτε το ηλιοβασίλεμα πάνω από τον Μύρτο… Ένα από τα ωραιότερα ηλιοβασιλέματα που θα δείτε στη ζωή σας, αυτό σας το εγγυώμαι!
Επίσης, ένα μικρό μυστικό όταν κατεβείτε στη παραλία αν έχετε το κουράγιο να τη περπατήσετε όλη, τέρμα αριστερά έχει μια πολύ γλυκούλα σπηλιά,αξίζει να πάτε…
Πετανοί
Οι Πετανοί για μένα είναι εξίσου όμορφοι με τον Μύρτο αν και δεν έχουν την ίδια αναγνωρισιμότητα. Μικρό λευκό βοτσαλάκι, καταπράσινα πεντακάθαρα νερά.
Στους Πετανούς δεν αξίζει μόνο η παραλία αλλά και η διαδρομή προς αυτή,το κατέβασμα δηλαδή με το αμάξι.
Είναι χωρισμένη τυπικά στα δύο: αριστερά είναι η μεγάλη παραλία με το ψιλό βότσαλο και δεξιά μια μικρή παραλία που χωρίζεται με βράχια όπου έχει μεγαλύτερο βότσαλο αλλά δεν είναι οργανωμένη.
Εάν επιλέξετε τη δεύτερη το μυστικό είναι να κολυμπήσετε μέχρι βαθιά και μετά 
Πλατιά Άμμος
Αυτή είναι η αγαπημένη μου παραλία. Άγριο τοπίο και καταγάλανα νερά. Τη βρίσκω ακόμη πιο ιδιαίτερη από τον Μύρτο και την προτιμώ γιατί δεν έχει σχεδόν ποτέ κόσμο.
Αυτό συμβαίνει αρχικά γιατί δεν την ξέρουν και έπειτα γιατί η πρόσβαση σε αυτή είναι αντικειμενικά δύσκολη.
Σκεφτείτε ότι παλαιότερα μπορούσε κανείς να τη προσεγγίσει μέσω θαλάσσης, πλέον όμως υπάρχουν 400 απότομα σκαλιά.
Επίσης υπάρχει μια επική ταμπέλα που λέει ότι εάν κατέβεις είναι δική σου ευθύνη!
Θα γίνω γραφική και θα πω ότι και εδώ αξίζει το ηλιοβασίλεμα. Όμως, ίσως αξίζει περισσότερο να το δείτε από τη Μονή Κηπουραίων που είναι δίπλα στη Πλατιά Άμμο την οποία μιας και θα βρεθείτε εκεί αξίζει να επισκεπτείτε.Μαγευτική θέα και υπέροχο τοπίο.
Αντίσαμος
Η παραλία αυτή έγινε παγκοσμίως γνωστή μετά από τα γυρίσματα του μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλι. Για όσους έχετε δει την ταινία είναι εκεί που είχαν τα στρατόπεδα οι Ιταλοί.
Για ακόμη μια φορά θα δείτε καταπράσινα νερά, θα περπατήσετε σε λευκό βότσαλο. Η βλάστηση φτάνει σε μερικά σημεία κυριολεκτικά μέχρι μέσα στη θάλασσα.
Σκάλα
Η Σκάλα είναι ένα μέρος που προτιμούν πολλοί τουρίστες, κυρίως ξένοι, για να μείνουν. Πεντακάθαρα νερά, βλάστηση που σταματάει σχεδόν στη θάλασσα και παραλία που φτάνει σχεδόν τα τρία χιλιόμετρα!
Πλατύς και Μακρύς Γιαλός
Ερχόμαστε τώρα στις κοσμοπολίτικες παραλίες της Κεφαλονιάς. Παραλίες μεγάλες σε έκταση και άμμο. Εδώ δε θα πάτε για τα νερά τα οποία είναι ωραία αλλά για τα μπιτσόμπαρα. Ναι έχουμε και τέτοια!
Η μια είναι προέκταση της άλλης, προφανώς μπορείτε να τις επισκεπτείτε και τις δύο την ίδια μέρα.
Ξι και Μέγας Λάκκος
Εδώ έχουμε την ιδιαιτερότητα της κόκκινης άμμου και του ασκύλακα.Φυσική και δωρεάν θεραπεία spa, αφού ο ασκύλακας κάνει καλό στη σύσφιξη και τον καθαρισμό του δέρματος.
Μη γίνετε όμως από αυτούς τους γραφικούς τουρίστες που γεμίζουν κουβάδες με τον ασκύλακα, τρίβονται και κυκλοφορούν ως γκρι μούμιες σε όλη τη παραλία.
Το Ξι είναι ξεκάθαρα πιο κοσμοπολίτικο από τον Μέγα Λάκκο. Μπορείτε να κάνετε θαλάσσια σπορ και να κάτσετε στα μπιτσόμπαρα να πιείτε τη μπύρα σας. Ο Μέγας Λάκκος είναι πρακτικά το ίδιο ακριβώς με το Ξι απλά δεν είναι τόσο οργανωμένος και πολύ πιο ήσυχος. Έχει ένα πολύ ωραίο μπιτσομπαρο. Ανάλογα με το style του καθενός, επιλέγει μια από τις δύο.
Λαγκαδάκια
Τώρα κάνω την υπέρβαση… δε νομίζω να έχει υπάρξει τουρίστας που να έχει ανακαλύψει αυτή τη παραλία. (εκτός από τους Ιταλούς-οι Ιταλοί είναι πάντα και παντού). Είναι πολύ όμορφη με καταπράσινα νερά γι ακόμη μια φορά.
Νταξ μπορεί να μην είναι από τις must παραλίες που μπορεί να επισκεπτείτε αλλά εμένα μ αρέσει πολύ, κυρίως γιατί τα νερά είναι πάντα αρκετά δροσερά και αντί για ομπρέλα μπορείτε να κάτσετε στη σκιά των βράχων.
Αγία Κυριακή
Η αλήθεια γι αυτή την παραλία είναι η εξής: εάν τη βρείτε σε μέρα που δεν έχει κύμα είναι υπέροχη, εάν όμως έχει κύμα θα είναι πολύ βρώμικη. Δυστυχώς είναι λίγο δύσκολο να τη πετύχετε σε καλή μέρα αλλά αυτό που αξίζει παντώς καιρού είναι μια πολύ όμορφη ταβέρνα, με υπέροχη θέα στην οποία ανεβαίνετε με σκαλιά από την παραλία.
Αγία Ιερουσαλήμ
Άλλη μια παραλία που είναι πανέμορφη αλλά δεν είναι γνωστή. Βρισκόμαστε στο κοσμοπολίτικο Φισκάρδο για το οποίο θα μιλήσουμε σε λίγο. Αυτή η περιοχή γενικά έχει πολλούς, μικρούς κόλπους με βότσαλο. Εκεί κοντά είναι και αυτή η παραλία. Πήρε το όνομά της από το μικρό εκκλησάκι που στέκει ερειπωμένο στην άκρη της.
Τα πεντακάθαρα νερά της φιλοξενούν ιππόκαμπους.
Χοργοτά
Η παραλία έγινε γνωστή από την ταινία “Το Μαντολίνο του Λοχαγού Κορέλλι” με το όνομα “Η παραλία της Πελαγίας“. Χρησιμοποιήθηκε στην αφίσα της ταινίας και θα τη δείτε στην πρώτη της σκηνή.
Η Χοργοτά είναι στρωμένη με βότσαλο και έχει πεντακάθαρα νερά. Δεν είναι οργανωμένη και έχει άγρια φυσική ομορφιά.
‘Εμπλυση
Βρισκόμαστε ακόμα στο Φισκάρδο. Πρόκειται για μικρή βοτσαλωτή παραλία η οποία αν και είναι απάνεμη έχει βαθιά νερά. Ο βυθός είναι αμμώδης, ενώ στα πλάγια της παραλίας υπάρχουν οριζόντιες στρώσεις-πλάκες στις οποίες μπορείτε να ξαπλώσετε και να κάνετε ηλιοθεραπεία.
Η πρόσβαση στην παραλία είναι εύκολη αφού μπορείτε να έρθετε με το αυτοκίνητό σας μιας και φτάνει ως εδώ ασφαλτοστρωμένος δρόμος.
Πολλά τροχόσπιτα κατασκηνώνουν στην παραλία η οποία είναι ανοργάνωτη. Νομίζω ότι είναι η πιο κοσμοπολίτικη παραλία σε αυτή τη μεριά.
Αλατιές
Μια κρυμμένη παραλία…Ένας μικρός κολπίσκος που περιτριγυρίζεται από βράχια, από τα οποία πολλοί κάνουν βουτιές. Tο όνομά της το πήρε από από τα μικρά κοιλώματα των βράχων, όπου στέγνωνε το θαλασσινό αλάτι. Εδώ θα βρείτε καθαρά νερά και έναν πανέμορφο βυθό.
Δαφνούδι
Μια ακόμη κρυμμένη παραλία στο βορειότερο άκρο της Κεφαλονιάς. Αφήνετε το αμάξι σας λίγο μετά την διασταύρωση στα Αντυπάτα(υπάρχει σχετική πινακίδα λίγο πριν το Φισκάρδο) και υπάρχει μονοπάτι (600μ.) μέσα από το κυπαρισσόδασος που σας οδηγεί στην παραλία.
Η παραλία αποτελεί καταφύγιο για τις φώκιες Monachus-Monachus και αν είστε τυχεροί μπορεί να τις συναντήσετε. Στο Δαφνούδι υπάρχει σπηλιά με μια μικρή παραλία για τα ερωτευμένα ζευγάρια. Δεν θα συναντήσετε πολύ κόσμο καθώς δεν είναι γνωστή σε πολλούς. Η παραλία έχει βότσαλα και πράσινα καθαρά νερά.
Συνέχισε στην επόμενη σελίδα για άλλα αξιοθέατα και πόλεις της Κεφαλονιάς…
Διακοπές στην Κεφαλονιά Αξιοθέατα:
Σπήλαιο Μελισσάνης
Θα το επισκεπτείτε οπωσδήποτε καθώς αποτελεί μοναδικό γεωλογικό φαινόμενο. Αξίζει να κάνετε βαρκάδα στο σπήλαιο, έτσι άλλωστε γίνεται και η ξενάγηση. Ξεκινάει από το ξεσκέπαστο τμήμα του σπηλαίου όπου το φως πέφτει στο νερό και δημιουργεί τις ωραιότερες τυρκουάζ αποχρώσεις και συνεχίζεται στο σκεπασμένο τμήμα του.
Στο κέντρο της λίμνης υπάρχει ένα μικρό νησάκι, πάνω στο οποίο βρέθηκαν ευρήματα που πιστοποιούν τη λατρευτική λειτουργία του σπηλαίου καθώς, κατά την αρχαιότητα, οι προϊστορικοί κάτοικοι λάτρευαν τον Θεό Πάνα και την παρουσία γυναικείων μορφών, τις γνωστές Νύμφες. Γι’αυτό το λόγο το σπήλαιο Μελισσάνη ονομάζεται και Σπήλαιο των Νυμφών.
Σπήλαιο Δρογκαράτης
Ανακαλύφθηκε περίπου πριν από 300 χρόνια, όταν κατέπεσε ένα τμήμα του λόγω ισχυρού σεισμού και έτσι δημιουργήθηκε η τωρινή είσοδος.
Το σπήλαιο της Δρογκαράτης είναι ζωντανό, καθώς συνεχίζεται η δημιουργία του. Σταγόνες πέφτουν από τους σταλαγμίτες και φυσικά δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να πειράξετε σταγόνες που είναι έτοιμες να πέσουν διότι καταστρέφετε έτσι το σπήλαιο το οποίο χρονολογείται άνω των 100 εκατομμυρίων χρόνων!
Ένας σταλακτίτης μεγαλώνει περίπου κατά ένα εκατοστό κάθε εκατό χρόνια.
Η αίθουσα, στολισμένη με σταλακτίτες και σταλαγμίτες, έχει θαυμάσια ακουστική και είναι διαμορφωμένη με ειδική εξέδρα για συναυλίες. Τα δύο σημαντικότερα και μεγαλύτερα σπήλαια είναι το Σπήλαιο Αγκαλάκι και το Σπήλαιο Ζερβάτη.
Πού να μείνω στην Κεφαλονιά;
Σάμη
Η Σάμη και ο Πόρος είναι τα δύο κλασσικά λιμάνια της Κεφαλονιάς. Είναι καταπράσινη όχι μόνο αυτή αλλά γενικότερα η γύρω περιοχή. Η ιδανική είσοδος στο νησί.
Αγία Ευφημία
Ένα γραφικότατο λιμάνι και ταυτόχρονα τουριστικό θέρετρο απέναντι από την Ιθάκη.
Θα την συναντήσετε στο δρόμο σας καθώς ταξιδεύετε οδικώς από τη Σάμη για τη παραλία του Μύρτου.
Φισκάρδο
Το διάσημο κοσμοπολίτικο Φισκάρδο! Εκεί θα πάτε για καφέ και για γλυκό εκτός αν είστε κουβαρντάδες και θέλετε να φάτε κιόλας.
Θα περιπλανηθείτε στα γραφικά σοκάκια και θα δείτε πώς ήταν η Κεφαλονιά πριν τον σεισμό του 1953 που την κατεδάφισε ολόκληρη.
Το μόνο που έμεινε όπως ήταν είναι το Φισκάρδο (το οποίο σημειωτέον τότε θεωρούνταν κατάλληλο μέρος για εξορία και ήταν ένα ψαροχώρι).
Είναι όμως πολύ όμορφο, γραφικό… θα δείτε το ένα κότερο μετά το άλλο.
‘Ασσος
Προσωπικά προτιμώ την Άσσο από το Φισκάρδο (αλλά πιθανότατα είμαι από τους λίγους). Είναι πολύ όμορφη, γραφική… τη βρίσκω αθεράπευτα ρομαντική!
Εκεί βρίσκεται και ένα κάστρο (φτιαγμένο από τους Ενετούς) τ’οποίο αξίζει να επισκεπτείτε διότι έχει διατηρηθεί πολύ καλά (συν ότι έχει πολύ ωραία θέα).
Για να εκτιμήσετε την Άσσο σας προτείνω στη διαδρομή να σταματήσετε σ ένα σημείο να τη δείτε από ψηλά. Αυτό το σημείο ακριβώς είναι το αγαπημένο μου στη Κεφαλονιά. Αυτό που μου αρέσει πιο πολύ όμως μαντέψτε… είναι το ηλιοβασίλεμα!
Αργοστόλι
Η πρωτεύουσα του νησιού. Είπα ότι θα είμαι αντικειμενική και θα σας πω ότι είναι ένα καλό σημείο να διαλέξετε για να μείνετε καθώς αφού είναι η πρωτεύουσα σας παρέχει τα πάντα κυρίως όσον αφορά τις νυχτερινές εξόδους.
Έχει επίσης ένα πολύ ωραίο λιθόστρωτο και γενικότερα η βόλτα στην αγορά είναι όμορφη. Απέναντι είναι το Ληξούρι στο οποίο μπορείτε να πάτε είτε κάνοντας τη “γύρα” με το αμάξι είτε να πάρετε το καράβακι που σε 20 λεπτά θα έχετε φτάσει.
Ληξούρι
Το “εξωτικό” Ληξουρί. Μπορεί να είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη μετά το Αργοστόλι αλλά δεν είναι τόσο κοσμοπολίτικη όσο η πρωτεύουσα. Ωστόσο έχει καφετέριες, μπαράκια και το προτιμούν πολλοί τουρίστες.
Μπορεί να μην έχει τις επιλογές της πρωτεύουσας αλλά όταν πας διακοπές δε θέλεις και λίγο να ξεφύγεις από τις συνηθισμένες μεγάλες πόλεις;
Και επειδή άρθρο για τη Κεφαλονιά χωρίς μια μικρή αναφορά στη κόντρα Ληξούρι-Αργοστόλι δε γίνεται θα σας ξεκαθαρίσω κάποια πράγματα με βάση τις κλασσικές ερωτήσεις που δέχομαι όταν λέω ότι είμαι από το Ληξούρι.
Η κόντρα ξεκίνησε όταν έπρεπε ν’αποφασιστεί ποια από τις δύο πόλεις θα γίνει πρωτεύουσα. Όπως καταλαβαίνετε έγινε το Αργοστόλι, γεγονός που πυροδότησε μια κόντρα η οποία τυπικά κρατάει μέχρι σήμερα.
Οι Ληξουριώτες δε κάποια στιγμή έφτασαν στο σημείο να ζητήσουν την ανεξαρτησία τους (για λίγο δε γίναμε το Μονακό της Ελλάδας).
Ένα κλασσικό απομεινάρι αυτής της κόντρας είναι το άγαλμα του Λασκαράτου (του Ληξουριώτη σατυρικού ποιητή) το οποίο είναι εσκεμμένα γυρισμένο με τη πλάτη προς το Αργοστόλι.
Τα καλύτερα σκηνικά έχουν γίνει στα πλαίσια των Αποκριών όπου ουκ ολίγες φορές η μια πόλη έχει κλέψει τον καρνάβαλο της άλλης. Υπάρχουν διάφορα σκηνικά τα οποία μπορείτε ν’ακούσετε μέσα από τις κεφαλονίτικες “καντάδες”.
Σήμερα το κλασσικό που μπορείτε ν’ακούσετε είναι Ληξουριώτη που θα σας πει ότι κατάγεται από το Ληξούρι και όχι από την Κεφαλονιά, ή έναν Αργοστολιώτη που θα σας πει ότι θέλετε διαβατήριο για να πάτε στο Ληξούρι, αφού είναι…. Εξωτερικό!
Πάρε άντρα απ΄το Ληξούρι να έχεις άντρα και γαιδούρι….
Κοντά στο Ληξούρι είναι τα Λέπεδα… Η διαδρομή αυτή είναι πολύ όμορφη καθώς θα δείτε ωραία σπίτια (πολλά αρχοντικά) και φύση. Θα σας πρότεινα να την κάνετε με τα πόδια καθώς είναι περίπου 10 λεπτά και αξίζει.
Επιπλέον, στα Λέπεδα έχει μια μικρή παραλία, με ένα ωραίο μαγαζάκι πάνω στην άμμο για να πιείτε το ουζάκι σας και να ξεδιψάσετε από τη διαδρομή.
Τι θα φάτε όμως, ποια χωριά να επισκεφτείτε και πληροφορίες για το βουνό και το καθιερωμένο φεστιβάλ της Κεφαλονιάς θα βρείτε στην επόμενη σελίδα.
Τι να φάω στην Κεφαλονιά; Τα παραδοσιακά πιάτα
Θα δοκιμάσετε οπωσδήποτε την παραδοσιακή “κρεατόπιτα” και θα πιείτε το παραδοσιακό κρασί “Ρομπόλα”.
Επίσης να δοκιμάσετε τις “Μάντολες”
Τα χωριά της Κεφαλονιάς
Η Κεφαλονιά έχει πολλά χωριά και ναι είναι αλήθεια τα ονόματα τους τελειώνουν σε -ατα.Όπως και τα επίθετα των Κεφαλονιτών τελειώνουν σε -ατος. (Ξέρω τι σκέφτεστε, υπάρχουν αρκετά που τελειώνουν σε -ινης, ειδικά στο Ληξούρι).
Για να γνωρίσεις πραγματικά ένα τόπο νομίζω πρέπει να επισκεπτείς και μέρη που είναι πιο παραδοσιακά.Έτσι θα σας προτείνω να επισκεπτείτε 3 χωριά που έχουν κάτι ιδιαίτερο.
1.Κουρκουμελάτα
Ο σεισμός του 1953 ήταν καταστροφικός σχεδόν για όλη τη Κεφαλονιά, το ίδιο ισχύει και για τα Κουρκουμελάτα. Ωστόσο έπειτα από τη δωρεά μιας οικογένειας εφοπλιστών το χωριό αυτό ανοικοδομήθηκε με τέτοιο τρόπο ώστε ν’αποτελεί πρότυπο αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας.
2.Διληνάτα
Πρέπει να είναι το μεγαλύτερο χωριό της Κεφαλονιάς (έπειτα από τις πόλεις που προανέφερα). Είναι ορεινό άλλα έχει εκπληκτική θέα στη θάλασσα.
3.Δαμουλιανάτα
Όμορφο χωριό αλλά αυτό που πραγματικά αξίζει είναι το ηλιοβασίλεμα! Εδώ θα δείτε τον ήλιο να βυθίζεται σταδιακά στο απέραντο μπλε μέχρι τη τελευταία στιγμή. Εάν δεν σας καλύψει το ηλιοβασίλεμα από τον Μύρτο, αυτό νομίζω θα σας μείνει αξέχαστο.
Αίνος
Τέλος, για όσους δε το ξέρουν μια ακόμη ιδιαιτερότητα της Κεφαλονιάς είναι ότι σε αυτή βρίσκεται ένα αρκετά μεγάλο βουνό για νησί ο Αίνος. Το βουνό αυτό είναι ξεχωριστό καθώς έχει χαρακτηριστεί ως εθνικός δρυμός από το 1962.
Ο εθνικός δρυμός έχει έκταση σχεδόν 30.000 στρέματα, τα 2/3 της οποίας καλύπτονται από το μοναδικό στον κόσμο είδος ελάτου, το ενδημικό abies chephalonica. Μέσα στον εθνικό δρυμό βρίσκουν καταφύγιο επίσης αρκετά είδη πανίδας όπως αλεπούδες, κουνάβια και ένα είδος ημι-άγριων αλόγων.
Η ψηλότερη κορυφή του Αίνου είναι ο Μέγας Σωρός, απ’ όπου φαίνονται καθαρά η Ζάκυνθος και αμυδρά η Λευκάδα και οι κοντινές ακτές της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος.
Ο Αίνος, ένα μνημείο της φύσης, προσελκύει το ενδιαφέρον τόσο των τουριστών, όσο και των οικολόγων, οι οποίοι καταβάλλουν τα μέγιστα για να μείνει ζωντανός και να αναπαραχθεί ξανά στο μέγιστο βαθμό ο φυσικός πλούτος του βουνού που κοσμεί ολόκληρο το νησί.
Νομίζω μια βόλτα στον Αίνο αξίζει… θα δείτε σίγουρα κάτι διαφορετικό. (Διοργανώνονται διάφορες εκδρομές τις οποίες θα μπορούσατε ν’ακολουθήσετε)
Για όσους επισκεπτείτε το νησί τον Αύγουστο μπορείτε να πάτε και στο Saristra festival.
Για περισσότερες πληροφορίες :
Facebook Fanpage : https://www.facebook.com/SaristraFestival
Η Κεφαλονιά είναι όπως καταλαβαίνετε ένα μεγάλο νησί που έχεις πολλά πράγματα να δεις. Οι αποστάσεις είναι μεγάλες και οι δρόμοι αρκετά δύσκολοι. Γι’αυτό εάν αποφασίσετε να κάνετε εκεί τις διακοπές σας να ξέρετε ότι πρέπει να κάτσετε τουλάχιστον 5 μέρες ώστε να δείτε έστω κάποια από αυτά που σας πρότεινα.
Επίσης, όπως είπα και προηγουμένως το αμάξι είναι απαραίτητο. Το νησί μετά από αυτά που πέρασε φέτος χρειάζεται περισσότερο από ποτέ τη στήριξη σας… Μπορεί να μην έχει τη νυχτερινή ζωή που έχουν άλλα νησιά, ωστόσο τα άλλα νησιά δεν έχουν τις παραλίες και τη φύση που έχει η Κεφαλονιά.
Όσο περίεργο και αν ακουστεί είναι ένα από τα πιο δύσκολα άρθρα που έχω γράψει. Ελπίζω το αφιέρωμα μου να είναι όσο πλήρες γίνεται.
Σίγουρα έχω παραλείψει κάποια πράγματα, καθώς ακόμη κ εγώ που πηγαίνω κάθε καλοκαίρι ανακαλύπτω συνεχώς νέα μέρη. Υπάρχουν και άλλες παραλίες, χωριά που δεν ανέφερα… αλλά πιστέψτε με εάν κάτι στη Κεφαλονιά είναι ατελείωτο είναι οι παραλίες!
Τέλος θα ήθελα ν’αφιερώσω αυτό το άρθρο στον πατέρα μου γιατί στη τελική εάν δεν ήταν ο Γοργορίνης δε θ’αγαπούσα πότε τόσο πολύ αυτό το νησί!
Κάπου εδώ θα σας αφήσω αλλά να ξέρετε
όταν αριβάρετε στο νησί των ζουρλών να έχετε τα μέντε σας!
Όλα τα κουρλά μπορεί να τα απαντήσετε. Αλήθεια σας λέω, μα τον αφεντάκη τον Άγιο.