Αγαπητέ αναγνώστη το Μουντιάλ 2018 αποτελεί πια παρελθόν και η φάση πλέον είναι κάπως έτσι…
Ομολογώ πως μου πήρε μέρες να ξεκινήσω αυτό το άρθρο και ο λόγος είναι ότι δεν μπορούσα να βρω το κουράγιο να μαζέψω τα κομμάτια μου όλο αυτό το διάστημα, όντας βυθισμένος στο σκοτάδι της απόλυτης ξενέρας, έχοντας στο repeat το πολυαγαπημένο, λατρεμένο και πάντα δίπλα στον κλαψομου εεεε στον κλαψιάρη άλλο εαυτό μου, ”Goodbye my lover” του James Blunt…
ΤΟ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΗΣ ΡΩΣΙΑΣ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΣΑΝ ΤΑ ΑΛΛΑ ΑΓΑΠΗΤΕ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ…
Μπορεί να ξεκίνησε νωχελικά και σχεδόν αδιάφορα τις πρώτες ημέρες (κυρίως λόγω των ανελέητων κουβάδων της πρώτης αγωνιστικής των ομίλων), όμως από την τρίτη αγωνιστική και μετά μιλάμε πραγματικά για μια εντυπωσιακή, παραμυθένια και επική διοργάνωση!
Μια διοργάνωση που μας έδωσε πρωτόγνωρα, ίσως και μοναδικά συναισθήματα!
Μια διοργάνωση που μας πήρε από την απύθμενη άβυσσο του Ναδίρ
και μας ταξίδεψε σε μέρη μαγικά, ονειρικά και παραδεισένια!
Όλα ξεκίνησαν ένα ηλιόλουστο ρωσικό απόγευμα. Ήταν 18:00 η ώρα Ελλάδος (και Ρωσίας ωστόσο) και η οικοδέσποινα Ρωσία υποδεχόταν ίσως την πιο αντιφατική ομάδα του πλανήτη. Την Σαουδική Αραβία. Μια χώρα που όσο φτωχή και υποανάπτυκτη δείχνει μέσα στις 4 γραμμές του γηπέδου, άλλο τόσο πλούσια και δυνατή είναι εκτός αυτών. Τελικό σκορ 5-0 και οι πρώτες σκέψεις που πέρασαν από το μυαλό όλων…
”Με το ζόρι να περάσουν τον Πούτιν από τον όμιλο.”
Οι επόμενες 10 μέρες που ακολούθησαν ήταν δύσκολες πολύ.
Αν θα έπρεπε να βάλουμε έναν τίτλο σε αυτό το 10ήμερο;
H XAΡΑ ΤΟΥ ΟΠΑΠ
Με το πέρας της 1ης αγωνιστικής:
H Βραζιλία δεν είχε κερδίσει.
Η Ισπανία δεν είχε κερδίσει.
Η Πορτογαλία δεν είχε κερδίσει (έπαιζε με την Ισπανία αφού).
Η Αργεντινή δεν είχε κερδίσει.
Η Γερμανία δεν είχε κερδίσει.
Η Ιταλία δεν είχε κερδίσει (αχαχαχαχα καλό).
Αντιθέτως, οι 4 ομάδες που έφτασαν στα ημιτελικά Γαλλία, Βέλγιο, Κροατία και Αγγλία παραδόξως ήταν και τα μοναδικά φαβορί (φαβορί τώρα η Αγγλία, γελάει το σύμπαν) που κατάφεραν να μην στραβοπατήσουν στην πρεμιέρα.
ΟΙ ΟΜΙΛΟΙ ΕΞΕΛΙΧΘΗΚΑΝ ΣΑΝ ΤΑΙΝΙΑ ΤΩΝ ΑΔΕΡΦΩΝ ΚΟΕΝ
Τα στραβοπατήματα μπορεί να ήταν τελικά ελάχιστα σε σχέση με τις προηγούμενες διοργανώσεις. Ελάχιστα είπα; Λάθος. Μοναδικά ήθελα να πω! Γιατί ουσιαστικά το μοναδικό φαβορί που κατάφερε να μείνει εκτός από τους ομίλους ήταν η υπεροπτική, εγωκεντρική, αντιτουριστική και πάντα αντιπαθητική Γερμανία.
Τα καταφέραμε αδέρφια, βγήκαν αληθινές οι προφητείες των Γερόντων!
Το Ξανθό Γένος μας έδωσε την μεγαλύτερη χαρά στην ιστορία των Μουντιάλ.
Τώρα βέβαια Ξανθό Γένος χαρακτηρίζεται η Ρωσία, στα γήπεδα της οποίας συνετρίβη η γερμανική αυτοκρατορία, όμως ξανθά ήταν και τα πρόσωπα αυτού του κατορθώματος.
Οι ξανθοί Σουηδοί διέσυραν το Μεξικό και προκρίθηκαν, ενώ οι κιτρινιάρηδες Νοτιοκορεάτες (ξανθοί στο δέρμα) κατάφεραν να δώσουν την μεγαλύτερη χαρά σε ολόκληρο τον πλανήτη επικρατώντας με 2-0 (άνετο 2-0, όχι απλά 1-0 κωλόφαρδ@) των Πάντσερ.
Πιστεύω πως μόνο και μόνο που η Ν. Κορέα έδωσε τόση χαρά στις 194 από τις 195 χώρες της Γης, της αξίζει για τα επόμενα 4 Μουντιάλ να προκρίνεται άνευ προκριματικών.
Και μπορεί Διεθνή Meeting χωρίς την συμμετοχή των Γερμανών να μην έχουν καταγραφεί ακόμα στα χρονικά της πολιτικής επικαιρότητας, παρόλ’ αυτά στο μουντιάλ της Ρωσίας, σφίξαμε την καρδιά μας, τα δόντια μας, την γροθιά μας και συνεχίσαμε!
ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΜΙΑ ΔΙΚΑΙΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ
Μπορεί να τα περάσαμε όμορφα σε αυτό το Παγκόσμιο κύπελλο, όμως αξίζει να σημειωθεί και να θυμόμαστε πως δεν επρόκειτο για μια δίκαιη διοργάνωση.
Δεν γίνεται από την μια μεριά να έχουμε συνέχεια δυνατά ματς στα νοκ-άουτ:
Ουρουγουάη-Πορτογαλία
Γαλλία-Αργεντινή
Βραζιλία-Μεξικό
Βέλγιο-Βραζιλία
Γαλλία-Ουρουγουάη
Γαλλία-Βέλγιο
Και από την άλλη μεριά το πιο δυνατό και συναρπαστικό ματς μέχρι να φτάσουμε στα ημιτελικά να είναι το Σουηδία-Ελβετία.
Ε, δεν γίνεται ρε φιλαράκι!
Οι Γάλλοι για να φτάσουν στον τελικό επικράτησαν της Αργεντινής στους 16, της Ουρουγουάης στους 8 (που είχε αποκλείσει την Πορτογαλία), του Βελγίου στους 4 (που πέταξε έξω την Βραζιλία) και στον τελικό υπόταξαν και τους Κροάτες.
Από την άλλη μεριά οι Κροάτες φοβερή ομάδα, τρομερό σύνολο αλλά για να φτάσουν στον τελικό, ο μεγαλύτερος αντίπαλος τους ήταν τα πιτσιρίκια της Αγγλίας.
ΠΑΡΟΛ’ ΑΥΤΑ ΤΟ ΚΑΡΜΑ ΜΙΛΗΣΕ.
Πόσες φορές δεν έτυχε σε προηγούμενες διοργανώσεις να αναρωτηθείς αγαπητέ αναγνώστη:
‘‘Tο πήρε η Γερμανία πάλι ρε μ@λ@κα;”
”Είναι δυνατόν να πάρει Μουντιάλ με το χέρι ο Μαραντόνα;”
”Μα καλά ρε φίλε, δεν υπάρχει Θεός;”
Στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΑΥΤΑ!
Όσοι έπρεπε να τιμωρηθούν τιμωρήθηκαν και μάλιστα ξεχρεώθηκαν και πολλοί για παλιότερες αμαρτίες.
Ας τα πάρουμε όμως τα πράγματα με την σωστή χρονική σειρά:
Όσοι χλεύαζαν τον Κ. Ρονάλντο ως λίγο με τα χρώματα της εθνικής του ομάδας, το βούλωσαν με το καλημέρα. Χατ-τρικ στο 3-3 με την Ισπανία στην πρεμιέρα του ομίλου.
Αργότερα, όταν αποκλείστηκε η Πορτογαλία από την Ουρουγουάη, το βούλωσαν και οι Κ. Ροναλντίστας που αφορμή ψάχνουν να βγάλουν γλώσσα…
Oι Γερμανοί ηττήθηκαν στην πρεμιέρα από το Μεξικό και την άκουσαν. Την 2η αγωνιστική επικράτησαν στις καθυστερήσεις των Σουηδών και η αυτοκρατορία ξαναζωντάνεψε, όμως την τελευταία αγωνιστική η μοίρα τους ξεχρέωσε μια και καλή με την ήττα 2-0 από την Ν. Κορέα και τον αποκλεισμό τους για πρώτη φορά από την φάση των ομίλων (Μούλερ πονάς;).
Η Βραζιλία που έφτασε σε αυτό το Μουντιάλ για να πάρει ”εκδίκηση” -για την 7αρα από την Γερμανία μέσα στο σπίτι της- έφερε ένα απρόσμενο 1-1 με την Ελβετία στην πρεμιέρα. Από εκεί και πέρα έφτασε χαλαρά στους ”8” όμως εκεί πέτυχε την ”Βραζιλία της Ευρώπης” -το Βέλγιο- ε και όπως καταλαβαίνουν όλοι η ”Βραζιλία της Ευρώπης” είναι καλύτερη σε όλα από την ”Βραζιλία της Βραζιλίας”. Κάπως έτσι τιμωρήθηκε και ο Νεϋμάρ για όλα τα κακής αντιγραφής ”καραγκούνικα καραγκιοζιλίκια” του.
Η Αργεντινή του Μέσι έφερε ισοπαλία με τους Ισλανδούς με τον σούπερ σταρ για ακόμη μια φορά να αποδεικνύει πόσο ”λίγος” είναι σε εθνικά επίπεδα χάνοντας μέχρι και πέναλτι.
Στα πλαίσια της 2ης αγωνιστικής δέχθηκαν σφαλιάρα 3-0 από την Κροατία και όλο το έθνος των Αργεντινών ήρθε τετ α τετ με τον ”ποδοσφαιρικό αφανισμό” του.
Την 3η αγωνιστική πετυχαίνει νίκη πρόκρισης σχεδόν στις καθυστερήσεις επί της Νιγηρίας και ο Ντιέγκο στις κερκίδες μοιράζει κ@λοδάχτυλα. Στην επόμενη φάση τρώει όμορφα και ωραία 4 γκολ από την Γαλλία και γυρίζει σπίτι.
Oι Ισπανοί τιμωρήθηκαν για αυτό το κακό τικι-τακα τους, κατά το οποίο απλά γυρνούν την μπάλα για ώρες έξω από την περιοχή του αντιπάλου λες και περιμένουν να τελειώσει το ματς να παν να φύγουν. Έμειναν έξω από την Ρωσία. Τα δάκρυα δε του Σέρτζιο Ράμος ήταν το κερασάκι στην τούρτα για πολλούς οπαδούς της Λίβερπουλ, του Σαλάχ και όχι μόνο.
Η Ελβενία (Ελβετία και Αλβανία μαζί όπως χαρακτηρίστηκε από όλους) επικράτησε σε ένα σχεδόν εθνικιστικό αγώνα των Σέρβων με 2-1… Οι αετοί της Αλβανίας έκαναν δις την εμφάνιση τους στους πανηγυρισμούς των Ελβετων σκόρερ.
Στην επόμενη φάση την πλήρωσαν και αυτοί (οι Ελβενοί ντε) από τους τίμιους Σουηδούς, σ’ ένα από τα μεγαλύτερα τρολαρίσματα που είδαμε. Με την σειρά τους και οι Σκανδιναβοί έμειναν εκτός στον επόμενο γύρο από την Αγγλία.
Οι Άγγλοι οι κρυφονάρκισσοι παρουσιάστηκαν με χαμηλούς τόνους σε αυτό το Μουντιάλ (αναφέρομαι στους οπαδούς και όχι στο αξιοπρεπέστατο συγκρότημα του Σάουθγκειτ).
Μάλιστα ακολούθησαν και τις εντολές της βασιλικής οικογένειας, να μην δώσουν το παρόν σε μια ρωσική διοργάνωση μετά τις τελευταίες πολιτικές αναταραχές ανάμεσα στα 2 κράτη.
Έλα όμως που τα λιοντάρια έφτασαν μέχρι το τέλος και όχι μόνο έγινε απόβαση Άγγλων από την προημιτελική φάση και μετά, αλλά μας πρήξαν και τα π@π@ρια με το:
”It’s coming home.”
Φτάνοντας στα ημιτελικά λοιπόν το μόνο που κατάφεραν, ήταν να είναι από τις τέσσερις ομάδες, η μοναδική που δεν πήρε ούτε μετάλλιο.
Μάλιστα, τιμωρήθηκε από το κάρμα και ο τερματοφύλακας Πίκφορντ, ο οποίος στον ημιτελικό με την Κροατία έκραξε τον Μάντζουκιτς γιατί έπεσε πάνω του σε ένα τετ α τετ στο τέλος της πρώτης παράτασης. Με το ξεκίνημα της 2ης παράτασης ο Σούπερ Μάριο τον κάρφωσε και τον έστειλε για χόρτα.
Οι Βέλγοι που έβγαζαν γλώσσα καθ’ όλη τη διάρκεια του Μουντιάλ ”ή τώρα ή ποτέ”, τελικά πήραν και αυτοί αυτό που τους άξιζε. Ηττήθηκαν από την Γαλλία πολύ πιο εύκολα από όσα δηλώνει το φτωχό 1-0, είδαν το τρόπαιο να περνά από μπροστά τους όπως ο Umtiti στην φώτο που βλέπουμε και τελικά αρκέστηκαν στο χάλκινο μετάλλιο. Είπαμε καλή ομάδα και αυτοί αλλά τους λείπουν πάρα πολλά ακόμη εφόδια για να κατακτήσουν ένα τόσο βαρύ τρόπαιο.
Οι Κροάτες ξέρουν ότι δεν θα τους ξαναπαρουσιαστεί ευκαιρία να διεκδικήσουν Μουντιάλ στα επόμενα 40 χρόνια.
Κράτησαν χαμηλά την μπάλα, όταν όμως ξέφυγαν και αυτοί, βλέπε Βίντα που έκραξε Ρωσία αφιερώνοντας την πρόκριση στην ακροδεξιά Ουκρανία, βλέπε Λόβρεν που βγήκε και αυτοχαρακτηρίστηκε κορυφαίος αμυντικός στον κόσμο (για σεκιουριτάς καλός είσαι), πήραν και αυτοί το μάθημα τους στον τελικό με τους Γάλλους.
Κρίμα για τον Μόντριτς <3
H Γαλλία κατέκτησε το κύπελλο στο ίδιο γήπεδο που αποδοκιμάστηκε στην τελευταία αγωνιστική του Γ’ ομίλου φέρνοντας μια άχρωμη, άγευστη και άοσμη -στημένη ίσως- ισοπαλία (το μοναδικό 0-0 του τουρνουά) με την Δανία.
Κατάφερε να σηκώσει την κούπα και να γευτεί την χαρά της επιτυχίας επικρατώντας εύκολα και θεαματικά με 4-2, σε έναν τελικό Μουντιάλ και μάλιστα απέναντι σε μια από τις καλύτερες ομάδες την Κροατία.
Κλείνοντας να σημειώσουμε πως οι Γάλλοι δεν είχαν να τιμωρηθούν για τίποτα από το Κάρμα. Όταν ήταν μικροί είχαν πέσει στο καζάνι της τιμωρίας και πιο συγκεκριμένα στο Euro 2016 που διοργάνωσαν.
ΕΠΙΛΟΓΟΣ
Το Μουντιάλ 2018 της Ρωσίας δεν ήταν ένα συνηθισμένο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ήταν μια διοργάνωση που με την ολοκλήρωση της επιβεβαιώθηκε κάτι που το φωνάζουν οι γνώστες καιρό τώρα. Πως η ομαδικότητα είναι η Νέα Τάξη Πραγμάτων και πλέον όσο ταλέντο και να έχεις αν δεν εκτελείς σωστές εντολές δεν έχεις καμία θέση στον πειθαρχημένο χώρο του ποδοσφαίρου.
Ήταν μια διοργάνωση που μας απέδειξε πως τελειώσαν τα μεγάλα αστέρια. Την χρυσή μπάλα την πήρε ίσως ένας από τους πιο εργατικούς, σεμνούς και ταπεινούς ποδοσφαιριστές του τελευταίου αιώνα. Τελείωσαν οι Κ. Ρονάλντος, οι Μέσιδες, οι Ιμπραίμοβιτς, οι Μαραντόνες και οι Πελέδες.
Ζήτω ο Ζιρού, ο Μόντριτς, ο Πέρισιτς, ο Μάτζουκιτς, ο Ντε Μπρούινε, ο Λουκάκου, ο Μπέργκ, ο Κέιν, ο Τρίπιερ, ο Παβαρ, ο Τσερίσεφ, ο Καντέ, ο Καβάνι, ο Γκριεζμάν και πολλοί άλλοι ακόμα που έρχονται χέρι-χέρι και όχι πάνω σε λευκό άλογο.
Ήταν ένα Μουντιάλ που βάση αυτών που είδαμε, στιγμάτισε την καινούρια γενιά πιτσιρικάδων (πιτσιρικάδες που χλευάζουν ακόμα τον Νεϋμάρ) και σίγουρα τους έδωσε τα πιο σωστά εφόδια για τα επόμενα που θα ακολουθήσουν.
Να περνάτε καλά και να προσέχετε… Keep Good!