[Επιμέλεια: Γιωργία Κουτεντάκη, Δανάη Νάντια Λοϊζου-Μάνσκε]
Επισκεφθήκαμε το Oink Tattoo στην Πάτρα (Ρήγα Φεραίου 23) και γνωρίσαμε από κοντά μια πολύ μεγάλη οικογένεια από piercers και tattoo artists που καθημερινά, με μεράκι και καλή διάθεση, τελειοποιούν όλο και περισσότερο την τέχνη τους. Είναι μια πολύ θερμή παρέα, που αποτελείται από τον Άγγελο και τον Γιάννη, υπεύθυνους του καταστήματος, την Κωνσταντίνα, η οποία ασχολείται με henna tattoos, τον Κυριάκο, main tattoo artist που ασχολείται με ρεαλιστικά σχέδια και όχι μόνο, τον Danny, main tattoo artist που ασχολείται με πιο γραμμικά σχέδια, τον Κώστα ο οποίος ειναι piercer και tattoo artist και τον Γιώργο (ή αλλιώς VamPire) που ασχολείται καθαρά με τα piercings.
Frapress: Ας ξεκινήσουμε απ’ το χώρο σας. Πώς αποφασίσατε να ανοίξετε δικό σας κατάστημα;
Άγγελος: Το μαγαζί προέκυψε επειδή θέλαμε να ασχοληθούμε με αυτό που αγαπάμε. Αρχικά ήμουν με άλλη ομάδα, ήμασταν υπάλληλοι και το μαγαζί που δουλεύαμε έκλεισε. Έτσι ανοίξαμε εμείς ένα καινούργιο γιατί θέλαμε να συνεχίσουμε να ασχολούμαστε. Οι υπόλοιποι σημερινοί συνεργάτες, βρέθηκαν στην πορεία, μέσα απ’ τη δουλειά τους. Ας πούμε, όταν είδα τα σχέδια του Κυριάκου έκανα απλά Wow. Απλά πράγματα. Στα 3 πρώτα tattoos που έκανε, είπαμε το δευτερο Wow και του λέμε συνέχισε το γιατί το έχεις, είναι κρίμα να μην ασχοληθείς.
Frapress: Τι σημαίνει το logo σας, αυτό το γουρουνάκι που γράφει στην κοιλιά του Oink;
Oink Tattoo team: Ξεκίνησε μέσα από ένα brain storm που υπήρχε στην παρέα όταν ψάχναμε τι logo θα βάλουμε. Είχαμε δει ένα γουρουνάκι σ’ ένα video game, σε ένα άσχετο καρέ, να κάνει συνέχεια oink oink. Μας είχε κολλήσει ξέρω ‘γω. Το βρήκαμε αρκετά ευφυές γιατί έχει μέσα το ink που έχει να κάνει με το μελάνι, αλλά είχε σχέση και με τη δουλειά μας. Ακόμα και σήμερα υπάρχει το γουρουνόδερμα σαν practice skin, προκειμένου να κάνει κάποιος εξάσκηση ως tattoo artist. Ήταν κάτι που μας άρεσε και το βρήκαμε χαριτωμένο. Κι έτσι το υιοθετήσαμε.
Frapress: Πώς μπορεί κάποιος να αρχίσει να ασχολείται με τα tattoos, κάνοντας επάγγελμα αυτό που του αρέσει;
Oink Tattoo team : Στην ουσία, δεν υπάρχει στην Ελλάδα κάποια σχολή που σπουδάζεις για να γίνεις καθαρά Tattoo artist, το οποίο είναι η αρχή αν θέλεις να ανοίξεις αργότερα κατάστημα. Ξεκινώντας κάποιος, πρέπει να έχει μια βάση ζωγραφικής, είτε μέσω κάποιας σχολής Καλών Τεχνών, είτε μέσω graffiti, είτε μέσω σχεδιασμού animation. Οι βάσεις διαφέρουν. Γενικά πρέπει να έχεις ένα καλλιτεχνικό υπόβαθρο. Κάποια στιγμή, ξεκινάς να κάνεις ένα tattoo και εθίζεσαι σε αυτό, γιατί σ’αρέσει αισθητικά, αλλά και σαν τέχνη και σαν υλικό. Είναι όπως σ’ένα ζωγράφο αρέσει η ελαιογραφία ή η ζωγραφική με κάρβουνο, γιατί τη βρίσκει μ’αυτό το υλικό και διαμορφώνει ένα στυλ. Νομίζω πως κάπως έτσι αναπτύσσεται μια αγάπη και μια επιθυμία να θέλεις να ασχοληθείς με αυτό.[…]
Είναι καλό να κάνεις επάγγελμα κάτι που αγαπάς. Απο ‘κεί και πέρα, υπάρχει διαφορά του σύγχρονου tattoo artist με τους παλιούς. Οι πιο παλιοί συνήθως ήταν καθαρά τεχνίτες, κάτι που φαίνεται και απ΄τα σχέδια τους. Παλιότερα ονομαζόμασταν δερματοστίκτες. Σήμερα ονομαζόμαστε tattoo artists, που είναι αρκετά διαφορετικό. Ο πιο ορθός τρόπος για να γίνεις tattoo artist είναι η μαθητεία. Δηλαδή, αν θέλω να γίνω tattoo artist, βρίσκω κάποιον που ξέρει,για να με διδάξει τις τεχνικές του tattoo, αλλά συνεχίζω να ψάχνομαι και μόνος μου, μέσα από προσωπικό πειραματισμό. Κάποιος πρέπει να σου πει τα μυστικά της δουλειάς προκειμένου να πας κι εσύ σε άλλο level. Και αυτό κάνουμε και εδώ μέσα. […]
Αν παρατηρήσεις θα δεις ότι οι περισσότεροι
tattoo artists έχουν πάντα τα χειρότερα tattoos.
Και μάντεψε γιατι. Γιατί πειραματιζόμαστε πάνω μας.
Αν θες να είσαι ηθικά σωστός απέναντι στους πελάτες σου,
πρέπει να πειραματιστείς πάνω σου, όχι σε ανυποψίαστα θύματα.
Π.χ. εμείς εδώ, ο καθένας πειραματίζεται πάνω του
και μεταξύ μας ο ένας πάνω στον άλλον.
Frapress: Θα μοιραστείτε μαζί μας τις προσωπικές σας εμπειρίες; Πώς ξεκινήσατε, αν είχατε προβλήματα ή όχι με την οικογένεια όταν τους είπατε τι θέλετε να κάνετε σαν επάγγελμα. Μετάνιωσε κανείς για την επιλογή του;
Γιώργος: Εμένα η πρώτη μου επαφή με piercing ήταν στα 14 μου. Ξεκινήσαμε τελείως πειραματικά με την αδερφή μου. Δεν είχαμε ιδέα τι κάνουμε. Ξεκινήσαμε με την κλασσική βελόνα που κάνεις ένεση. Σιγά σιγά παίξαμε με παραμάνες γιατί δεν μας έκανε η τόσο λεπτή βελόνα. Μετά μάθαμε ότι υπάρχουν βελόνες πιο μεγάλες, διαφορετικές για κάθε σημείο κι έτσι αρχίσαμε να δουλεύουμε, κάνοντας μεταξύ μας piercing. Πειραματιζόμασταν πάνω μας. Έτσι το συνεχίζω μέχρι σήμερα ,γύρω στα 10 χρονια. Στην αρχή στο σπίτι είχαμε μια μικρή λιποθυμία. Τα άλλα μπορούσα να τα κρύψω, αλλά όταν έκανα τρύπα στο φρύδι, έβαλα ένα τσιρότο για να πάω στο σπίτι. Μου λέει η μάνα μου τι έπαθες, της λέω χτύπησα και τραβάει το τσιρότο να κοιτάξει την πληγή και το είδε. Μετά το φρύδι άρχισε να το αποδέχεται, αλλά δε θέλει να με βλέπει έτσι. Αλλά δεν το μετανιώνω, είναι έρωτας ο οποιός δε θα χωρίσει ποτέ.
Κωνσταντίνα: Εγώ νομίζω είναι θέμα συνήθειας. Είναι λογικό να τους φαίνεται περίεργο. Προσωπικά δεν είχα κανένα πρόβλημα. Όταν τους είπα ότι θέλω να κάνω tattoo μου είπαν δικό σου είναι το κορμί, αν σε ευχαριστεί κάνε το. Κακό δεν κάνεις σε κανέναν.
Γιάννης: Εμένα είναι λίγο διφορούμενη κατάσταση. Έχω ένα πατέρα περισσότερο δεκτικό, παλιός ροκάς και ιστορίες. Και απ’την άλλη μια μητέρα πιο συντηριτική, εκκλησία και τα λοιπά. Η μία άποψη ήταν δικό σου είναι το σώμα, εγώ σε έχω κάνει δίμετρο άντρα, αν κάνεις tattoo δε θα σε διώξω και απ’το σπιτι. Απ’την άλλη η μητέρα μου είδε το πρώτο μου piercing, που ήτανε septum,όταν ήμουν ακόμα Γ’ λυκείου, την ώρα που διάβαζα. Πραγματικά πρώτη φορά την είδα άσπρη. Τα πρώτα μου tattoos τα είδε στο νοσοκομείο όταν ήμουν με πνευμονία και χρειάστηκε να μου αλλάξουν ρούχα. Αλλά επειδή η κατάσταση μου ήταν πολύ χάλια, τη βόλεψα έτσι. (Γέλια)
Κώστας: Εγώ ξεκίνησα με τρύπα στο αυτί, το είδε ο πατέρας μου και με έδιωξε απ’ το σπίτι. Μια εβδομάδα μετά τρύπησα τη ρώγα και μετά το χείλος. Έχουμε θέματα από τότε. Η μάνα μου πάλι ζηλεύει. Θέλει κι εκείνη.
Danny: Εμένα μόνο και μόνο λόγω προσωπικότητας και χαρακτήρα δεν μου έχει πει ποτέ κανένας τίποτα. Έχω χτυπήσει και στον πατέρα μου tattoo. Το μόνο που τους πείραξε λίγο ήταν που παράτησα τη σχολή μου για αυτό. Αλλά δεν μου είπαν ποτέ κάτι, μόνο να μην το μετανιώσω.
Κυριάκος: Εγώ περίπου τα ίδια με τον Danny. Ποτέ δεν μου είπαν κι εμένα κάτι. Επειδή έχω πειραματιστεί και πάνω μου πολύ, τα περισσότερα τα έχω στα μπούτια και δε φαίνονται τόσο. Αλλά και με το πρώτο μοτεράκι που είχα αγοράσει, ήμουν στο σπίτι, η μάνα μου ήταν στον καναπέ και εγώ δίπλα βάραγα tattoo στο πόδι μου.
Άγγελος: Αυτό δηλαδή πόσο νορμάλ το κόβεις να πειραματίζεται κάποιος με βελόνες; (Γέλια) Πρέπει να έχεις πάντα ένα μικρόβιο. Όσο πειραματίζεσαι και το αγαπάς, τόσο το ψάχνεις. Και μάλλον όλοι μας θα το δουλεύουμε για πάντα αυτό το κομμάτι.
Frapress: Ποιά είναι τα αγαπημένα σας σημεία για tattoo και piercing;
Danny: Εμένα το αγαπημένο μου σημείο είναι το μπούτι γιατί είναι σαν καμβάς, μεγάλη επιφάνεια. Το προτιμώ να βλέπω tattoo σε πόδια παρά σε χέρια, ειδικά σε κοπέλες.
Κυριάκος: Εγώ δεν έχω θέμα, δέρμα να ‘ναι . Αλλά το μανίκι το θεωρώ πιο εντυπωσιακό, μ’αρέσει να φαίνεται το tattoo.
Γιώργος: Εγώ προτιμώ τα piercing όχι σε κλασσικά σημεία. Συνεχώς ψάχνομαι. Γι’αυτό και έχω γύρω στα 50 piercing.
Άγγελος: Πάντα όταν το αγαπάς αυτό που κάνεις το βλέπεις σαν τέχνη, σ’αρέσουν τα πιο μεγάλα κομμάτια γιατί μπορείς να παίξεις με λεπτομέρειες. Σ ‘έναν καλλιτέχνη του αρέσει περισσότερο η αίσθηση της δημιουργίας παρά της αγγαρείας. Δηλαδή ένα κομμάτι που είναι challenge, ένα έξυπνο σχέδιο, αυτό σε ιντριγκάρει.
Frapress: Έχετε βρεθεί σε κατάσταση να πρέπει να υπερασπιστείτε την δουλειά σας σε κάποιον παραπονεμένο πελάτη; Αν ναι,πώς το αντιμετωπίζετε;
Oink Tattoo team: Παντού υπάρχουν παραπονεμένοι πελάτες. Κανείς δεν είναι τέλειος. Υπάρχει γενικά μια λεπτή ισορροπία που προσπαθούμε να την τηρούμε απίστευτα ευλαβικά. Δηλαδή κανείς δεν μπαίνει έτσι στο κατάστημα. Αυτό που λέμε είναι πρώτα γνώρισε μας και τσέκαρε όλο το κατάστημα, καθαριότητα, υλικά, δουλειά. Γιατί δυστυχώς υπάρχει μεγάλη άγνοια ειδικά στην Ελλάδα απ ‘ τους πελάτες. Προσπαθούμε να καταλάβει ο πελάτης τι αποτέλεσμα θα έχει περίπου, από πριν. Πρωτα απ’ όλα για να αισθανεται ήρεμος και ασφαλής. Σημαντικό, για παράδειγμα, είναι όταν κάποιος θέλει henna να κάνει ένα τεστ πριν γιατί πολλοί έχουν αλλεργία. Οπότε κάνεις ένα τεστ και μετά από 24 ώρες αν είσαι κομπλε, κάνεις και αυτό που θέλεις. Γενικά θεωρούμε ότι είναι υποχρέωση μας να πούμε στον πελάτη να κάνει μια σωστή έρευνα αγοράς, να μάθει ποιοι είμαστε γιατί αυτό σε προσπατεύει κι απ’ την κακοτοπιά. Αν ο άλλος είναι καλοπροαίρετος, το κατάστημα έχει τη διάθεση να βοηθήσει. Αλλά πρέπει όπως σεβόμαστε εμείς τον πελάτη να μας σέβεται κι αυτός. Δεν μπορούμε να κάνουμε πάντα αυτό που θέλει ο πελάτης, αν για παράδειγμα μας προσβάλλει. Δεν είμαστε υποχρεωμένοι επειδή έχουμε κατάστημα. Πρέπει να υπάρχει μία σχέση εμπιστοσύνης.
Γενικά είναι ένα επάγγελμα που παίζει με πολλούς αστάθμητους παράγοντες. […] Παρ’όλα αυτά υπάρχει μια γενική αρχή: Όταν έχει γίνει κάποιο λάθος στο tattoo ή έχει κάποιο παράπονο ο πελάτης, εμείς το διαχειριζόμαστε διαφορετικά. Δεν μας ενδιαφέρει ποιoς φταίει. Μας ενδιαφέρει το αποτέλεσμα. Ο πελάτης θέλει ένα σωστό tattoo και piercing για να ‘ναι ευχαριστημενος και εμείς ένα σωστό αποτέλεσμα για να διαφημιζόμαστε. Αν ξεκινήσουμε με αυτή τη βάση συνεργασίας, θα τη βρούμε την άκρη. Γι’ αυτό προσφέρουμε και touch up δωρεάν, για να έχουμε τέλειο αποτέλεσμα. Στεναχωριόμαστε όταν βλέπουμε τα παιδιά μας- γιατί τα αισθανόμαστε σαν παιδιά μας τα tattoo- να είναι κακομεταχειρισμένα. Δυστυχώς δωρεάν touch up δεν κάνουν όλοι.[…]
Frapress: Η πελατεία σας είναι μόνιμη; Ή επειδή είμαστε σε μια περίοδο που όλοι δυσκολεύονται οικονομικά, έχει μειωθεί ;
Oink Tattoo team: Αρχικά, ο καθένας μας χτίζει τη δική του πελατεία, ανάλογα τις προτιμήσεις των πελατών, η οποία όμως δεν έχει μειωθεί για 2 λόγους. Πρώτον, είναι ένα αντικείμενο που έσκασε στην Ελλάδα στην κρίση, και χρονικά περνάει ακόμα την περίοδο μόδας. Στο εξωτερικό για παράδειγμα, έχει απομυθοποιηθεί το θέμα, είναι κάτι συνηθισμένο. Αυτό που έχει μειωθεί δεν είναι η πελατεία γιατί το tattoo έχει γίνει πιο art, χτυπάει κόσμος. Δεύτερον, μια προσωπική εκτίμηση είναι ότι εμπορικά στην κρίση ο άλλος κάνει πιο πολλά πράγματα για τον εαυτό του. Ζεις τόσο πιεσμένος που θέλεις να κάνεις κάτι για πάρτη σου, επιτέλους να αισθανθείς άνθρωπος. Αυτό που έχει μειωθεί είναι δυστυχώς τα χρήματα. Πριν 4 χρόνια οι τιμές των tattoos ήταν 3 φορές πιο πάνω. Η κρίση σημαίνει ότι ο πελάτης έχει λιγότερα χρήματα,άρα θα πληρώσει κι εμάς λιγότερα. Όλη η κοινωνία αισθάνεται μια αδικία.
Frapress: Από αυτά που έχετε παρατηρήσει αλλάζουν οι προτιμήσεις στα tattoos ανάλογα με την ηλικία, ή με το φύλο;
Oink Tattoo team: Δεν είναι ακριβώς έτσι. Υπάρχουν και παλιοί που θέλουν να πάνε σε κάτι καινούργιο που είδαν σε κάποιο περιοδικό, ή το tattoo κάποιου διάσημου ίσως. Επειδή έχει εξελιχθεί το tattoo και μπορείς να κάνεις σχεδόν τα πάντα , υπάρχουν πολλοί που θέλουν να δοκιμάσουν κάτι πιο περίτεχνο, αφήνουν κι εμάς να δοκιμάσουμε νέα πράγματα. Πάντα υπήρχαν μόδες και στο tattoo. Υπάρχουν κάποια σχέδια που τα συναντάς μόνιμα και άλλα που αλλάζουν κατά καιρούς.
Έχουμε χτυπήσει και σε μαμάδες και πατεράδες. Και όλες είναι συγκινητικές ιστορίες. Χαρακτηριστική περίπτωση ήταν ένας τύπος συνταξιούχος, δηλαδή άνω των 60, που έρχεται και βαράει μέσα σε λιγότερο απο χρόνο 4 μεγάλα κομμάτια. Πάθαμε πλάκα. Ή ένας άλλος αρκετά μεγάλος σε ηλικία πελάτης, που ξαφνικά γέμισε το μισό του κορμί. Και φαντάζεσαι τι καταπίεση ζούσαν αυτοί οι άνθρωποι για χρόνια και ξαφνικά έρχονται με μια μανία, που έχουν πια ξεφορτωθεί υποχρεώσεις, κακά σχόλια, τα πάντα. Είναι πολύ συγκινητικό.
Frapress: Τυχαίνει, μετά από τόσο καιρό, να μπεί κάποιος πελάτης στο κατάστημα και να φαντάζεστε τι περίπου θα θέλει;
Oink Tattoo team: Ναι ,συμβαίνει αρκετά συχνά. Από τις πρώτες δέκα κουβέντες που θα ανταλλάξουμε, καταλαβαίνουμε συνήθως αν κάποιος έχει κάνει tattoos, πόσα έχει κάνει, τι στυλ του αρέσει.[…] Υπάρχει πάντα διάθεση να βρεθεί η χρυσή τομή μεταξύ πελάτη και του καταστήματος. Να μπούμε στο μυαλό του πελάτη, να καταλάβουμε τι θέλει και να υπάρχει η καλύτερη δυνατή συνεργασία.
