Με μεγάλη μας χαρά, επισκεφτήκαμε το Mysteries.gr για να λύσουμε και εμείς με τη σειρά μας το μυστήριο. Επιλέξαμε το δωμάτιο “The Lost Girl” και από την πρώτη στιγμή ζήσαμε την εμπειρία του να είσαι πράκτορας μυστηρίου.
Ακολουθεί η εμπειρία μας, όπως τη ζήσαμε από τα δικά μας μάτια. Ελπίζουμε να σας αρέσει και εσάς και να επισκεφτείτε το Mysteries με τη δική σας παρέα.
Δήμητρα Τσώλη
Το παιχνίδι προϋποθέτει οργάνωση, ομαδικότητα και αντίληψη. Όχι ευφυΐα , ούτε εξαιρετική ταχύτητα.
Τον τελευταίο χρόνο ακούω συνεχώς παρέες να μιλάνε για τη νέα τάση στον χώρο της ψυχαγωγίας που είναι τα δωμάτια απόδρασης και μυστηρίου. Όλοι είναι κατενθουσιασμένοι με αυτήν την ιδέα, όσοι έχουν πάει λένε τα καλύτερα και λίγο που το είχα ψάξει στα περισσότερα από αυτά πρέπει να κάνεις κράτηση αρκετοοοό καιρό πριν για να βρεις μια καλή μέρα και ώρα. Όταν επομένως μας ανακοινώθηκε ότι θα πάμε στο Mysteries.gr (Για περισσότερες πληροφορίες δείτε την συνέντευξη του ανθρώπου που βρίσκεται πίσω από αυτό) ενθουσιάστηκα. Στο μυαλό μου το να μπεις σε ένα real-life παιχνίδι μυστηρίου μαζί με όλη σου την παρέα χωρίς να παίζεις μπροστά από μια οθόνη ή να πρόκειται για επιτραπέζιο είναι μια απ’ τις καλύτερες εμπειρίες. Όντας όμως λίγο δύσπιστη για την πρακτική εφαρμογή μιας τέτοιας ιδέας , χάρηκα που ήρθε η στιγμή επιτέλους να διαπιστώσω από μόνη μου αν ανταποκρίνεται πράγματι στις υψηλές μου προσδοκίες.
Φτάσαμε λοιπόν η 5αδα εκεί ,η πράκτορας Phoenix μας έβαλε στο κλίμα, μας εξήγησε τους όρους του παιχνιδιού και ξεκινήσαμε το ψάξιμο. Στόχος ήταν να βρούμε το μενταγιόν και το βιβλίο που θα μας οδηγούσαν στην αλήθεια για το τι πράγματι συνέβη ανάμεσα στον θείο και τις ανιψιές του. 2 δωμάτια, πολλά λουκέτα, ακόμα περισσότερα κλειδιά και στοιχεία και 1 ώρα για να λύσεις το μυστήριο. Το παιχνίδι προϋποθέτει οργάνωση, ομαδικότητα και αντίληψη. Όχι ευφυΐα , ούτε εξαιρετική ταχύτητα. Στο τέλος οι υψηλές μου προσδοκίες όχι μόνο είχαν επιβεβαιωθεί αλλά άξιζε τόσο πολύ που θέλω σύντομα να πάω και στο άλλο δωμάτιο του Mysteries: “Scientist of dreams”. Αν θέλετε λοιπόν να κανονίσετε μια εναλλακτική έξοδο με την παρέα σας είναι πραγματικά η καλύτερη επιλογή. Μην διστάσετε!
Αφήσαμε το αποτύπωμά μας
Δανάη Λοΐζου Μάνσκε
«Ο χρόνος σας αρχίζει… τώρα!».
Η πόρτα κλείνει και πέντε άτομα ορμάμε σε ένα μικρό δωμάτιο αναποδογυρίζοντας πράγματα, χτυπώντας κουτιά, ξεφυλλίζοντας βιβλία, κλωτσώντας με απελπισία ντουλάπια ερμητικά κλειστά, κουνώντας καθρέπτες και σπρώχνοντας χαλιά. Και εκεί που αρχίζεις να αναρωτιέσαι μήπως θα έπρεπε να σταματήσεις να καταστρέφεις τον ξένο χώρο, αρχίζεις και βρίσκεις τα πρώτα στοιχεία και νιώθεις σαν παιδάκι που του έδωσαν καραμέλες.
Όσο για την υπόθεση που επιλέξαμε, το “Lost Girl” είχε πράγματι μεγάλο ενδιαφέρον. Καταρχάς, διότι και τα δύο δωμάτια στα οποία αυτή εξελισσόταν, τοποθετούσαν τον παίκτη κατευθείαν μέστην πλοκή, καθώς και τα παλαιά αντικείμενα και το ημίφως σου δημιουργούσαν ατμόσφαιρα που μόνο οι πρωταγωνιστές του Scooby Doo ξέρουν να σου περιγράψουν. Επίσης είναι πραγματικά εκπληκτικό το τι έχουν κάνει οι διοργανωτές με τον χώρο που διαθέτουν, καθώς και συνεχώς παρατηρείς ότι τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Πιστεύω πως εάν δεν είμασταν τόσο απασχολημένοι με το να βρούμε γρήγορα όλα τα απαραίτητα στοιχεία και αν δεν είχαμε την καθησυχαστική φωνή της βοηθού μας από τον ασύρματο, ο παράγοντας της ανατριχίλας θα μας είχε δυσκολέψει αρκετά.
Δυστυχώς, λόγω του περιορισμένου χρόνου και της φιλοδοξίας μας να λύσουμε γρήγορα το μυστήριο (διότι εκπροσωπείς και ένα Frapress και δεν θες να πας σπίτι ηττημένος όντας ο περίγελος των αρχισυντακτριών), δεν προλάβαμε να βιώσουμε τόσο έντονα την δραματικότητα της όλης υπόθεσης.
Αξέχαστές όμως, θα μείνουν σίγουρα οι στιγμές στις οποίες παρατηρούσαμε ο ένας τον άλλον να σκαρφιζόμαστε εξωφρενικά σενάρια και ιδέες προκειμένου να συλλέξουμε και να συνδέσουμε και άλλα στοιχεία.
Η μία να ψάχνει για κρυμμένες τρύπες στον τοίχο, ο άλλος να τρέχει από λουκέτο σε λουκέτο με ότι κλειδί είχε στα χέρια του, η άλλη να παίζει με τις ηλεκτρικές συσκευές με την ελπίδα να ανακαλύψει κάτι παραπάνω, η άλλη να κοντεύει να σκαρφαλώσει πάνω στα σανίδια και ο άλλος να σιγομουρμουρίζει ότι αριθμό πετυχαίνει, σε περίπτωση που θα του χρειαστεί ως συνδυασμός. Και παράλληλα να ακούγονται κάτι σχόλια του τύπου: «Ζεσταίνομαι…», «Σόρι, σε πάτησα;», «Νιώθω ότι χάλασα κάτι», «Ποίος πήρε το κομμάτι και τώρα δεν το βρίσκω;», «Κάτσε, είπαμε αυτό ήταν το σπίτι του ψυχάκια;».
Δεν θέλω να ξέρω το τι γέλιο έπεσε από τους υπεύθυνους που μας έβλεπαν και μας άκουγαν από τις κάμερες. Εγώ πάντως που δεν έχω ξαναβρεθεί σε παρόμοια κατάσταση, πέρασα ένα πολύ ενδιαφέρον βράδυ, και θέλω οπωσδήποτε να ξαναζήσω αυτή και παρόμοιες εμπειρίες με τους φίλους μου. Το συστήνω ανεπιφύλακτα σε άτομα που θέλουν να περάσουν ποιοτικό και δημιουργικό χρόνο με την παρέα τους!
Μαρία Τσιμάρα
Ο αέρας του σασπένς κατέκλυζε την ατμόσφαιρα κατά ένα ανεξήγητο τρόπο.
Ούσα λάτρης των μυστηριωδών καταστάσεων, όταν ανακάλυψα το mysteries ένιωσα μια απίστευτη περιέργεια να το γνωρίσω ιδίοις όμασι. Πρόκειται, λοιπόν, για μια ανεπανάληπτη εμπειρία. Το να αισθάνεσαι, έστω και για μία μόνο ώρα την αδρεναλίνη του να είσαι ”κατάσκοπος” και να εξερευνάς μια άλυτη υπόθεση μυστηρίου, είναι κάτι παραπάνω από ενδιαφέρον.
Όμως, θα ήθελα να πω λίγα λόγια σχετικά με την ώρα που περάσαμε μέσα στο δωμάτιο μυστηρίου. Αρχικά, με εξέπληξε ευχάριστα η ρετρό διακόσμηση του δωματίου. Ο αέρας του σασπένς κατέκλυζε την ατμόσφαιρα κατά ένα ανεξήγητο τρόπο. Όταν αρχίσαμε σιγά σιγά να βρίσκουμε στοιχεία σχετικά με την υπόθεση που ερευνούσαμε, όσο παράδοξο κι αν φαίνεται, ένιωθα μια μικρή υπερηφάνεια να γεννιέται μέσα μου για τα μικρά κατορθώματά μας. Ακόμα και τις στιγμές που κόλλαγε το μυαλό μας σε, ίσως χαζά πράγματα, αν και αισθανόμουν πραγματικά εκνευρισμό, κατά βάθος το ευχαριστιόμουν, και το ερώτημα που υπήρχε στο μυαλό μου ήταν: ” Ένας πραγματικός ντετέκτιβ τι θα έκανε τώρα; Θα τα παράταγε; Ούτε και μείς!” Ενώνοντας όλο και περισσότερα κομμάτια του παζλ, συνθέτοντας τα δεδομένα που βρίσκαμε, και πλησιάζοντας στην επίλυση του μυστηρίου, για κάποιες στιγμές είχα ταυτιστεί απόλυτα με τον ρόλο που μου είχε ανατεθεί.
Δεν θα πω παραπάνω, όμως γιατί πιστεύω πως ο καλύτερος τρόπος του να καταλάβετε περί τίνος πρόκειται, είναι να επισκεφτείτε και εσείς τα δωμάτια μυστηρίου! Πιστέψτε με και δεν θα χάσετε!!
Χρήστος Ρούκος
Ήταν η πρώτη μου φορά σε κάτι τέτοιο και σίγουρα πλέον όχι η τελευταία.
Ήταν Πέμπτη απόγευμα. Κατευθυνόμουν προς το μετρό του Ευαγγελισμού όπου στα εκδοτήρια είχα ραντεβού με τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας, τον Αντώνη, τη Δανάη, τη Μαρία και τη Δήμητρα. Αφού κανείς μας δεν άργησε με το που συναντηθήκαμε αρχίσαμε την πορεία μας προς το Mysteries.gr. Το μέρος βρισκόταν πολύ κοντά στον σταθμό του μετρό και δεν αργήσαμε καθόλου να πάμε. Η υποδοχή από τα μέλη του Mysteries.gr αλλά και από τον ίδιο τον εμπνευστή του ήταν εκπληκτική. Ήταν σε όλη τη διάρκεια της παραμονής μας εκεί πρόσχαροι και πολύ φιλικοί. Αφού μας εξήγησε λοιπόν κάποια πράγματα σχετικά με το δωμάτιο μυστηρίου που είχαμε επιλέξει η πράκτορας Φοίνιξ (μας είπε κιόλας πως κι εμείς κάποια στιγμή στο μέλλον θα διαλέγαμε τα δικά μας nicknames) χωρίς να χάσουμε καθόλου χρόνο κλειστήκαμε οι 5 μας στο δωμάτιο για 1 ολόκληρη ώρα όπως ακριβώς προβλεπόταν από τους κανόνες του παιχνιδιού. Αρχίσαμε πολύ δυνατά και στο πρώτο 20λεπτο είχαμε ήδη ανακαλύψει σημαντικά στοιχεία γύρω από την υπόθεσή μας. Η συνέχεια δεν ήταν τόσο καλή καθώς κολλήσαμε σε κάποια πραγματάκια χάνοντας έτσι πολύτιμο χρόνο.
Τελικά, με το πέρας του χρόνου καταφέραμε να βρούμε τη λύση για ένα από τα δυο μυστήρια που έπρεπε να ανακαλύψουμε. Η εμπειρία ήταν μοναδική ειδικά για κάποιον που δεν είχε ξαναπάει σε κάτι αντίστοιχο ποτέ. Ήταν η πρώτη μου φορά σε κάτι τέτοιο και σίγουρα πλέον όχι η τελευταία. Συμβουλεύω όλους τους αναγνώστες μας να επισκεφτούν το Mysteries.gr ειδικά αν είναι και φανς των δωματίων μυστηρίου και όχι των δωματίων αποδράσεως όπως μας τόνισε ο εμπνευστής της ιδέας και ειδικότερα να επιλέξουν την υπόθεση The Lost Girl καθώς τα έσπασε. Τέλος, να κλείσω λέγοντας πως η ιδέα είναι 100 % Ελληνική και δεν αποτελεί μεταφορά από το εξωτερικό στην Ελλάδα και πως μια επίσκεψη στο Mysteries.gr είναι ένας καλός και δημιουργικός τρόπος για να περάσεις την ώρα σου.
Αντώνης Μαντζαβίνος
Η έκπληξη είναι ότι οι εκπλήξεις δε σταματάνε.
Σε αντίθεση με τους συμπαίχτες μου εγώ πρόσφατα είχα ήδη βιώσει την εμπειρία. Τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Γρήγορα συνειδητοποίησα ότι το δωμάτιο μυστηρίου του mysteries.gr είναι διαφορετικό από το δωμάτιο απόδρασης που είχα βρεθεί. Η επίλυση του γρίφου βήμα βήμα, είναι αυτό που πραγματικά προσδίδει και άλλο μυστήριο, γιατί σου εμφανίζει και άλλα στοιχεία. Η πάντα φοβερή ομάδα του mysteries αναλαμβάνει να σας βοηθήσει, αν το ζητήσετε, καθώς για τους σκληροπυρηνικούς υπάρχει και το Sherlock Mode που *απαγορεύει τις βοήθειες*.
Συνολικά ήμασταν 5 άτομα και στην αρχή βρίσκαμε συνεχώς νέα στοιχεία. Η έκπληξη είναι ότι οι εκπλήξεις δε σταματάνε. Δε χρειάζεται να είναι όλοι οι παίκτες ευφυείς στο παιχνίδι. Προσωπικά πιστεύω ότι χρειάζεσαι μία καλή μίξη ανθρώπων με συγκεκριμένα στοιχεία ο καθένας για να λύσεις το μυστήριο. Αν φυσικά θέλεις αυτό, καθώς πολλοί πάνε για τον χαβαλέ και πιστέψτε με είναι κάτι περισσότερο από δεδομένο ότι θα περάσετε καλά. Ο καλύτερος συνδυασμός είναι η ομάδα να έχει τα εξής χαρακτηριστικά, κάποιος που θα είναι lone wolf, τον φίλο σας διάνοια (τον θέλετε στην ομάδα), ένα Νομικάριο, καθώς είναι πραγματικά εξαιρετικό το πόσο απλά και πρακτικά σκέφτονται.
Εμείς επισκεφτήκαμε το “The Lost Girl” αλλά νομίζω γρήγορα θα επιστρέψουμε και για το άλλο σούπερ-ουάου δωμάτιο που λέγεται “The Scientist of dreams”.
Για περισσότερες πληροφορίες περιμένετε σύντομα την αποκλειστική συνέντευξη που έδωσαν οι ιθύνοντες του Mysteries στο Frapress! Μέχρι τότε επισκεφτείτε την επίσημη σελίδα του Mysteries.
Για περισσότερα σχετικά με το Mysteries.gr, αλλά και για να μάθεις τι πραγματικά είναι ένα δωμάτιο μυστηρίου επισκεφτείτε: