Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μια ξένη φορτική.
Πως πρέπει να ζεί κανείς την ζωή του˙ για να μην καταπιέζει ή να μην ταπεινώνει το είναι του προς ικανοποίηση κάποιων τρίτων;
Ποιό δρόμο πρέπει να ακολουθήσει κανείς για να κάνει τη ζωή που επιθυμεί ή τουλάχιστον να έχει μια ζωή, που μπορεί να μην ήταν αυτή που είχε ονειρευτεί, αλλά είναι δική του, αποτέλεσμα εξ΄ολοκλήρου των δικών του αποφάσεων και μόνο αυτών, δίχως υποκρισίες και ψεύδη;
Το ζητούμενο σε αυτό τον κόσμο που ζούμε, τον πτωχευμένο απο ηθικές αξίες, είναι ο κάθε άνθρωπος να ακολουθεί τον δικό του μοναδικό δρόμο. Δίχως να συμβιβάζει τα όνειρα του, τις φιλοδοξίες του και πάνω απ’ όλα να μην προδίδει τον εαυτό του για να ικανοποιήσει τους τρίτους της ζωής του˙ή για να καταστεί μέρος μιας ομάδας που δεν τον εκφράζει μόνο και μόνο για να αποφύγει να γίνει ο απόκληρος της κοινωνίας.
Για τον Καβάφη το ιδανικό είναι να ζεί κανείς την ζωή που έχει φανταστεί. Ακόμα όμως και στην περίπτωση που κάτι τέτοιο είναι αδύνατον να συμβεί, το σημαντικό είναι να μην γίνει η ύπαρξη του ξένη προς αυτόν. Επιπλέον να μην εκμηδενίζει και συνάμα να ταπεινώνει το είναι του στοχέυοντας στην αποδοχή ατόμων που δεν δέχονται την μοναδικότητα της προσωπικότητας του, ως έχει.
Αυτό που οφείλει να κάνει ο καθένας˙ είναι αφενός να αναγνωρίσει την ξεχωριστή ταυτοτητά του και αφετέρου να σεβαστεί πρώτος απο όλους τον εαυτό του και με γνώμονα αυτά τα δύο να πορευθεί. Στη ζωή πρέπει να πράττεις σύμφωνα με την δική σου βούληση, να λειτουργείς ακολουθώντας τα δικά σου πιστεύω, πότε μην προσπαθήσεις να γίνεις κάποιος άλλος απο αυτό που είσαι. Όσο μπορείς προσπάθησε να είσαι ο εαυτός σου˙ δίοτι μόνο με αυτόν τον τρόπο θα κατορθώσεις να είσαι πραγματικός σε έναν κόσμο κυριαρχούμενο απο ψεύδη, όπου άπαντες φέρουν προσωπεία για να γίνουν αρεστοί σε κάποιους.
Εν τέλει τι έχει σημασία να αρέσεις όταν υποδύεσαι ή όταν είσαι ο εαυτός σου;
Εξαρτάται απο το πως θέλεις να ζήσεις και το ποίος θέλεις να είσαι.
Ακολουθεί ένα βίντεο-παραγωγή του Αρχείου Καβάφη του Ιδρύματος Ωνάση, εμπνευσμένο απο το ποίημα σε σενάριο Σοφίας Βγενοπούλου και σκηνοθεσία Γρηγόρη Ρέντη:
