Young Polacas: μία ταινία που αποτυπώνει το δράμα των γυναικών εβραϊκής καταγωγής του 20ου αιώνα.
Λίγες πληροφορίες για την ταινία…
Η ταινία Young Polacas παρουσιάζει το δράμα γυναικών εβραϊκής καταγωγής, που μεταφέρθηκαν από την Ανατολική Ευρώπη στη Βραζιλία στις αρχές του 20ου αιώνα. Κατά τη μεταφορά τους αυτή, οι γυναίκες εξαναγκάστηκαν σε πορνεία. Αυτή είναι η δεύτερη ταινία του Βραζιλιάνου σκηνοθέτη Alex Levy-Heller, που φωτίζει αυτή την αμφιλεγόμενη σελίδα της ιστορίας.
Το Αθηναϊκό κοινό θα έχει την ευκαιρία να την απολαύσει κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μετανάστευσης, που οργανώνεται για πρώτη φορά στην πόλη. Το Φεστιβάλ θα πραγματοποιηθεί στο Σεράφειο του δήμου Αθηναίων, 14-18 Δεκεμβρίου, με ελεύθερη είσοδο.
Λίγα λόγια διά στόματος του σκηνοθέτη…
Από πού προήλθε η ιδέα για τη συγκεκριμένη ταινία;
Η ταινία βασίζεται στο βιβλίο της συγγραφέως Esther Largman, “Jovens Polacas”. Το διάβασα για πρώτη φορά όταν πήγαινα ακόμα σχολείο και για κάποιο λόγο η ιστορία έμεινε στο μυαλό μου. Για πολύ καιρό η Εβραϊκή κοινότητα στη Βραζιλία κρατούσε την ιστορία κρυμμένη, φοβούμενη την έκθεση και τις συνέπειές της. Αλλά όταν κυκλοφόρησε το βιβλίο, ήταν αδύνατο να μη γίνει αναφορά στο θέμα.
Καθώς είμαι κι εγώ Εβραίος, δεν μπορούσα να αρνηθώ την ευκαιρία να αναδείξω αυτό το αμφιλεγόμενο θέμα. Ήθελα να μιλήσω για τις πληγές της κοινότητας. Σκέφτηκα ότι ήταν η στιγμή για εμάς να έρθουμε σε ειρήνη. Με την ιστορία αυτή αποδίδεται ένας φόρος τιμής σε αυτές τις γυναίκες.
Ποιο ήταν το πιο σημαντικό κομμάτι που θέλατε να επικοινωνήσετε μέσα από την ταινία;
Για μένα το πιο σημαντικό κομμάτι ήταν να τονίσω ότι η συγκεκριμένη περίοδος είναι κομμάτι της Ιστορίας, που ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι γυναίκες εβραϊκής καταγωγής μεταφέρθηκαν στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Όλα αυτά συνέβησαν στις αρχές της δεκαετίας του 1900. Σκοπός ήταν η σωματική τους εκμετάλλευση.
Είναι σημαντικό να μάθουμε ότι αυτές οι γυναίκες οργανώθηκαν για να διεκδικήσουν προστασία. Ακόμα, για να εξασφαλίσουν την επιβίωση και την αξιοπρέπειά τους. Η κληρονομιά που αφήνουν είναι ο αγώνας τους για ελευθερία και χειραφέτηση των γυναικών.
Οι ήρωες της ταινίας ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;
Όλοι οι χαρακτήρες της ταινίας βασίζονται σε πραγματικά πρόσωπα. Το μεγαλύτερο κομμάτι της έρευνας για την ταινία έγινε μέσω αναφορών της αστυνομίας εκείνης της περιόδου και μαρτυριών των απογόνων των συγκεκριμένων γυναικών.
Όλες οι ιστορίες της ταινίας είναι αληθινές, τόσο οι γυναίκες όσο και οι άντρες. Μάλιστα, μερικές από τις σκηνές της ταινίας είναι αναπαράσταση πραγματικών φωτογραφιών των γυναικών της εποχής. Προσπάθησα να αναδημιουργήσω αυτές τις φωτογραφίες και να τους δώσω ζωή στη ταινία.
Ποιες ήταν προκλήσεις που χρειάστηκε να αντιμετωπίσετε;
Η πιο δύσκολη πρόκληση ήταν να μπορέσω να πάρω άδεια για γυρίσματα σε πραγματικό νεκροταφείο. Και μάλιστα ένα νεκροταφείο που χτίστηκε από τις ίδιες τις γυναίκες της ιστορίας. Και αυτό, γιατί τους αρνήθηκαν μια αξιοπρεπή ταφή σε εβραϊκό νεκροταφείο. Μόλις φτάσαμε στον χώρο, το cast και το πλήρωμα συνειδητοποίησαν πόσο βαθιά είναι αυτή η ιστορία. Αυτομάτως, η δουλειά μας κατέστη πολύ σημαντική. Ήταν πραγματικά δύσκολο να μην φορτιστείς συναισθηματικά.
Μπορείτε να μοιραστείτε με το κοινό του Frapress μικρά μυστικά για την ταινία;
Φυσικά! Πρώτον, η ηθοποιός που παίζει το χαρακτήρα της Σάρας είναι η γυναίκα μου. Δεύτερον, πραγματοποιήσαμε την ταινία σε λιγότερο από ένα μήνα σε μια τοποθεσία, που ήταν γνωστή ως περιοχή πορνείας. Ακόμα, το νεκροταφείο Polacas παρουσιάζεται για πρώτη φορά σε μία ταινία. Τέλος, λόγω της φύσης της ιστορίας, φοβόμουν την αντίδραση που θα έχει για την ταινία η εβραϊκή κοινότητα στη Βραζιλία. Πιστεύω, ότι μέρος αυτής δεν είναι ακόμα έτοιμο να μιλήσει για αυτό το κομμάτι της ιστορίας.