Η Λέσβος είναι γνωστή για πολλούς λόγους και παρακάτω σου εξηγούμε γιατί!
Ιδιαίτερο νησί η Λέσβος βλέπεις. Από τη μία θάλασσα από την άλλη βουνό. Από την μία παράδοση από την άλλη ο μοντερνισμός και η αστική ζωή διεκδικούσαν υψηλά ποσοστά στο νησί.
Πολλά αρχοντικά λες και ήσουν σε μια άλλη εποχή και δίπλα τους σύγχρονες πολυκατοικίες να σου θυμίζουν ότι ο αστισμός κυριαρχεί γύρω σου ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής μας πια.
Περπατώντας μέσα στην πόλη με δυσκολία θα βρεις κάποιο παραδοσιακό καφενείο, αφού ο νεανικός πληθυσμός αναζητά μετά μανίας σύγχρονες καφετέριες και μπαράκια για ένα τελευταίο ποτό έπειτα από μια κουραστική μέρα. Μόνο αν αφεθείς και χαθείς μέσα στα στενάκια μπορεί να βρεις να ξεπετάγεται κάποιο φοιτητικό μαγαζί και νομίζεις ότι είσαι σε μία ήσυχη μεριά του Κουκακίου.
Βγαίνοντας από την πόλη τα ψαροχώρια με τους ψαράδες να καθαρίζουν τα δίχτυα τους και το φρέσκο χταπόδι δίπλα στην θάλασσα είναι να θες να πάρεις ένα μικρό σπίτι σε μια μεριά και να μείνεις εκεί για πάντα.
Στα ορεινά χωριά ακόμη υπάρχουν οι παραδοσιακές πλατείες με τα καφενεία. Όλοι γνωρίζονται μεταξύ τους.
Δε θα ξεχάσω τον ιδιοκτήτη του καφενείου σε ένα χωριό που μου έλεγε μέσα στο παραλήρημα του ότι ξέρει πέντε γλώσσες.
Οι παππούδες στην Αγιάσο είχαν βγει στην πλατεία, γιατί η ώρα ήταν πέντε και πίνουν τον απογευματινό καφέ. Είχε βγάλει, όμως, και αέρα μιας και η Αγιάσος βρίσκεται σε ύψωμα και έψαχνα να βρω μια ζακέτα να φορέσω πάνω από το φουστάνι.
Το ηλιοβασίλεμα σε κάνει να ερωτεύεσαι την ίδια τη ζωή και θες να το καταπιείς ολόκληρο πριν προλάβει να πέσει.
Η Τουρκία φαίνεται τόσο μακριά και ταυτόχρονα τόσο κοντά. Μου είπαν ότι όταν έχει ξαστεριά μπορείς να την πιάσεις με τα χέρια σου...
Μα πέρα απ’ όλα αυτά δεν μπορώ να ξεχάσω τους Σύριους. Πανέμορφοι με τα παιδιά τους και τις γυναίκες τους να κάνουν βόλτες στο λιμάνι. Κάποιοι να εργάζονται και άλλοι να ψαρεύουν ανέμελοι ελπίζοντας για μια καλύτερη ζωή.
Η αεροσυνοδός από το ακουστικό μας υπενθύμισε ότι η θερμοκρασία στο αθηναϊκό έδαφος κυμαίνεται στους 15 βαθμούς κελσίου. Και αφότου έκανα ένα τελευταίο απολογισμό από το νησί της Λέσβου και θυμήθηκα να πετάξω τη σκέψη σου στο Αιγαίο, τα μάτια μου άνοιξαν επιστρέφοντας απότομα στην πραγματικότητα της Αθήνας.