Στη 91η τελετή απονομής των Όσκαρ, ο Αλφόνσο Κουαρόν έφυγε με τρία προσωπικά βραβεία!
Κάπως έτσι, συνέχισε την παράδοση βράβευσης των μεξικανών δημιουργών τα τελευταία πέντε χρόνια από την Ακαδημία. Σεναριογράφος, σκηνοθέτης, παραγωγός, μοντέρ. Ποιος είναι στα αλήθεια ο πολυταλάντος Αλφόνσο Κουαρόν;
Γεννημένος το Νοέμβρη του 1961, γιος του πυρηνικού φυσικού Αλφρέδο Κουαρόν, ο Αλφόνσο αποφάσισε να ακολουθήσει τις υπαρξιακές του ανησυχίες, επιλέγοντας να σπουδάσει φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μεξικό. Η σκηνοθεσία, ωστόσο δεν άργησε να μπει στο δρόμο του, οδηγώντας τον σε άλλα πιο καλλιτεχνικά μονοπάτια.
Στο πανεπιστήμιο, με συνοδοιπόρους του το σκηνοθέτη Κάρλος Μάρκοβιτς και το φωτογράφο Εμμανουέλ Λουμπέσκι, θα γυρίσει την πρώτη του μικρού μήκους ταινία με τον τίτλο “Vengeance is mine”.
Τα πρώτα του βήματα στο χώρο θα γίνουν πίσω από τις κάμερες της μεξικάνικης τηλεόρασης, στο ρόλο του τεχνικού και μετέπειτα του σκηνοθέτη.
Το 1991, θα έρθει η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του με τίτλο “Solo con tu pareja”, το σενάριο της οποίας έγραψε με τον αδερφό του Carlos. Η ταινία δεν προβλήθηκε ποτέ στο Μεξικό, λόγω της παρέμβασης της κυβέρνησης, αλλά αντιθέτως γνώρισε σημαντική διάκριση σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο.
Η πόρτα στο δικό του american dream, θα γίνει με την “Μικρή Πριγκίπισσα” το 1995, μια ταινία βασισμένη στο μυθιστόρημα της Φράνσις Χότζον Μπουρνέτ, ενώ λίγα χρόνια μετά θα ακολουθήσει η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος “Μεγάλες Προσδοκιές” του Τσαρλς Ντίκενς με την Γκουίνεθ Πάλτροου και τον Ίθαν Χόκ.
Το 2001, με το πρωτότυπο και αισθησιακό “Θέλω τη μαμά σου“, ο Κουαρόν θα κερδίσει την πρώτη του υποψηφιότητα για όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου, ενώ δεν θα διστάσει να δοκιμάσει τις ικανότητες του στη μαγεία σκηνοθετώντας με τη ξεχωριστή ματιά του το Χάρι Πότερ: O αιχμάλωτος του Αζκαμπάν. Η Τζ. Κ. Ρόουλινγκ είχε δηλώσει πώς ήταν η αγαπημένη της ταινία της σειράς.
Ο ίδιος θα ξαναπερπατήσει στο κόκκινο χαλί για τα “Παιδιά των Ανθρώπων” το 2006, αλλά και για χάρη της πολυβραβευμένης διαστημικής περιπέτειας “Gravity” που έλαβε διθυραμβικές κριτικές και του χάρισε το πρώτο του Όσκαρ σκηνοθεσίας.
Το 2018, επιστρέφει στις ρίζες του, με ένα ασπρόμαυρο αυτοβιογραφικό έπος για τις εφηβικές του αναμνήσεις στο ταραγμένο Μεξικό του 1960 και μας ξεναγεί στην πολύπαθη γειτονιά του, τη Ρόμα.
Η πιο προσωπική και ολοκληρωμένη κινηματογραφική του δουλειά, που τον οδήγησε για δεύτερη φορά στο δρόμο των Όσκαρ, χαρίζοντας του τρία όσκαρ, εκ των οποίων και της καλύτερης σκηνοθεσίας για δεύτερη φορά στην καριέρα του.
Ο ταλαντούχος σκηνοθέτης έχει ιδρύσει από το 2005 την δική του εταιρεία παραγωγής ονόματι Esperanto Filmoj, η οποία έχει αναλάβει μεταξύ άλλων την παραγωγή ταινιών του όπως το “Gravity” αλλά και το “Λαβύρινθο του Πάνα” του έτερου μεξικανού δημιουργού Γκιγίερμο ντελ Τόρο.
Ο Αλφόνσο Κουαρόν μαζί με τον Γκιγιέρμο ντελ Τόρο και τον Αλεχάντρο Γκονζάλεζ Ινιαρίτου, είναι γνωστοί στους κύκλους του σινεμά ως “The three amigos of cinema” λόγω της κοινής καταγωγής τους και της διάκρισης τους στην έβδομη τέχνη.
Η σκηνοθετική προσέγγιση του Κουαρόν επενδύει στη λιτότητα των εκφραστικών μέσων,αναδεικνύοντας τη δύναμη της εικόνας, που προβάλλεται ανεπιτήδευτη και γεωμετρικά αψεγάδιαστη με μια καλλιτεχνική εμμονή στη λεπτομέρεια του κάδρου.
Η κάμερα κινείται αργά και ρυθμικά, ακολουθώντας το φυσικό ρου του χρόνου, εστιάζοντας άλλοτε σε υπαρξιακά, κοινωνικά αλλά και φανταστικά θέματα με διακριτική ευαισθησία που δεν φωνασκεί, αλλά παρατηρεί και εξετάζει, αφήνοντας τη σιωπή να μιλήσει.
Άλλοτε με αλληγορικό και φιλοσοφικό τόνο, και άλλοτε με ριζοσπαστικό αέρα πρωτοτυπίας που ακροβατεί ανάμεσα στην προκλητικότητα και την ιδιαίτερη αισθητική, ο Κουαρόν αναμφίβολα δεν είναι ένας δημιουργός που περνά απαρατήρητος.
Πειραματιστής, αυθεντικός, πρωτοπόρος ο σκηνοθέτης των 10 όσκαρ που ταξιδεύει από το διάστημα στη γειτονιά του με τρομερή ευκολία και μαεστρία, είναι ένας δημιουργός που εκτός από τα δεκάδες βραβεία αξίζει αναμφίβολα την προσοχή και την εκτίμηση μας.