Ένα υπέροχο, Κυριακάτικο απόγευμα, στο Παγκράτι, παρέα με τον ανερχόμενο σκηνοθέτη Γιώργο Τσιρογιάννη.
Ο Γιώργος Τσιρογιάννης, γέννημα-θρέμμα της Αθήνας, μας κίνησε το ενδιαφέρον με την εξαιρετική δουλειά που έκανε στο video clip της Lou, Athens to Berlin.
Και όπως μας λέει ο ίδιος ο Γιώργος Τσιρογιάννης:
Σπούδαζα στην Κέρκυρα, στο τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας. Εκεί γνώρισα την Ελένη ως τζαζ τραγουδίστρια. Πάντα με ιντρίγκαρε να κάνω video clip, για την αμεσότητα και την απήχησή τους. Μπορείς να βάλεις όλη σου την ενέργεια και το χρόνο σε μια μικρού μήκους και παρ’ όλ’ αυτά να την δουν λίγες χιλιάδες αν είσαι τυχερός, ενώ ένα video clip βρίσκει στη στιγμή πολύ μεγαλύτερο κοινό.
Oι πρώτες μου δουλειές σαν σκηνοθέτης ήταν δύο video clip ενός φίλου μου ράπερ, του Φιλοκτήτη, όσο ήμασταν ακόμα στην Κέρκυρα και σπουδάζαμε. Δεν ακούω ραπ είναι η αλήθεια, αλλά είχα δύο καλούτσικες ιδέες για τα βίντεο και τελικά το αποτέλεσμα άρεσε. Δεν μπορεί να πετυχαίνει πάντα το 100% του αρχικού σου σχεδίου, αλλά αν πετύχω ένα 70% συνήθως είμαι ικανοποιημένος.
Παρακολουθούσα στενά την δουλειά της Lou τα τελευταία χρόνια, μ’ άρεσε πολύ η αισθητική της και ήθελα να κάνουμε κάτι μαζί. Όταν μου είπε πως ετοιμάζει άλμπουμ της ζήτησα να μου στείλει μερικά τραγούδια να ακούσω. Μου άρεσαν πολλά, λάτρεψα δύο, αλλά ήμουν σίγουρος πως με το Athens to Berlin μπορούμε να κάνουμε κάτι πραγματικά ωραίο!
Τώρα με τι ασχολείσαι;
Αυτήν την περίοδο εργάζομαι σε εταιρεία παραγωγής που κάνει διαφημιστικές ταινίες. Πρέπει να εργάζομαι για να συντηρώ τον εαυτό μου και την τέχνη μου και η δουλειά αυτή είναι πολύ κοντά στο αντικείμενο μου. Παράλληλα ετοιμάζω (σιγά σιγά) την δική μου ταινία, μικρού μήκους.
Τι πραγματεύεται η ταινία σου;
Η ταινία είναι μια κωμωδία σχετικά με ένα κυνήγι θησαυρού που ξεκινάνε τρία μεσήλικα αδέρφια, όταν ο ετοιμοθάνατος πατέρας τους τούς ανακοινώνει ότι έχει γράψει κάτι πολύ σημαντικό πάνω σε ένα πακέτο τσιγάρα.
Περιγράφει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τη δυσλειτουργική σχέση των παιδιών με τον πατέρα τους και με την όλη (ετοιμοθάνατη) κατάστασή του. Είναι εμπνευσμένη από το διήγημα του Αχιλλέα Κυριακίδη “Η Υγεία της Εκπνοής”.
Στο διήγημα υπάρχει πολύ έντονο το στοιχείο του τσιγάρου, κάτι που, όντας μανιακός καπνιστής, με έβαλε πολύ μέσα στο χαρακτήρα του παππού. Εκεί η ιστορία ξετυλίγεται από την οπτική μεριά του ετοιμοθάνατου, αλλά στο σενάριο άλλαξα την οπτική σε αυτή των παιδιών του.
Τι άλλο έχεις κάνει στο παρελθόν, σχετικό με την βιομηχανία ταινιών;
Έχω κάνει αρκετά. Κυρίως δουλεύω ως μοντέρ, αλλά έχω κάνει και color grading, που είναι η διαδικασία του να διορθώνεις και να προσαρμόζεις τα χρώματα στην ταινία, μια δουλειά που είναι τόσο τεχνική όσο και καλλιτεχνική. Επίσης έχω δουλέψει και ως βοηθός σκηνοθέτη σε διάφορες ταινίες, όπως το “Χωρίς Γάλα” του Θοδωρή Βουρνά, κ.ά.
Έχεις κάνει “αγγαροδουλειές” άσχετες με τον τομέα σου;
Κοίτα, γενικά είμαι ένας άνθρωπος που αν δεν του αρέσει αυτό που κάνει μπορεί πολύ εύκολα να πέσει σε κατάθλιψη. Οπότε επιλέγω προσεκτικά τις δουλειές μου, στο βαθμό που αυτό είναι δυνατό.
Στον ελεύθερό σου χρόνο τι κάνεις;
Γενικά μου αρέσει το Παγκράτι -δεν το αλλάζω με τίποτα- οπότε κυκλοφορώ πάρα πολύ εδώ γύρω. Γενικά βλέπω ταινίες, ακούω μουσική, και όταν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο γράφω ηλεκτρονική μουσική, βασικά downtempo.
Έχω γράψει μέχρι στιγμής κάποια τραγούδια, αλλά τα περισσότερα έχουν μείνει μισά και ελπίζω σύντομα να τα ολοκληρώσω και να τα βγάλω σε άλμπουμ.
Βρες περισσότερα για τον Γιώργο Τσιρογιάννη εδώ