Η ταλαντούχα Lou, κατά κόσμον Ελένη Παπαλίτσα, μας μιλάει για τη ζωή και τη μουσική της πορεία!
Με αφορμή τη μουσική επιμέλεια της παράστασης Brandon Teena, το Frapress.gr και εγώ επισκεφθήκαμε την Lou (Ελένη Παπαλίτσα) στο θέατρο Vault. Η νεαρή και ταλαντούχα τραγουδοποιός και ερμηνεύτρια μας μίλησε για τη ζωή της και την πορεία της στην μουσική.
Mini Story
Η Lou γεννήθηκε και μεγάλωσε στο φιλήσυχο Μενίδι. Μετά τη γέννηση αυτής και της δίδυμης, αλλά όχι πανομοιότυπης αδερφής της, η γιαγιά της τής παίρνει δώρο πιάνο αντί για όπλο (inside joke). Έκτοτε, η Ελένη Παπαλίτσα aka Lou ερωτεύεται τη μουσική και το πιάνο της και αρχίζει γρήγορα να πατάει πλήκτρα και να παράγει ήχους. Συνεχίζει την μουσική της πορεία μπαίνοντας σε μουσικό Γυμνάσιο και εν συνεχεία σε μουσικό Λύκειο.
Πώς ήταν να μεγαλώνεις στο Μενίδι;
Το Μενίδι City έχει hardcore καταστάσεις. Είναι σκληρό προάστιο για να ζεις αλλά μου αρέσει που δεν είναι αποστειρωμένο. Επίσης, είναι ένα βήμα από το βουνό της Πάρνηθας και την Χασιά. Έχεις φάει ποτέ σε ταβέρνα της Χασιάς; Πρέπει να πας οπωσδήποτε.
Τι άκουγες μικρή;
‘Όταν ήμουν παιδί άκουγα Shakira και πολύ pop μέχρι που ένας μισότρελος θείος μου μού έβαλε να ακούσω Portishead & Manson. Οι Portishead με έχουν επηρεάσει βαθιά. Τώρα έχω κολλήσει με την Grimes.
Με την αδερφή σου δεν μοιάζεις καθόλου;
Όχι καθόλου! Εκείνη είναι ψηλή, ξανθιά με ίσιο μαλλί.
Μετά το Λύκειο τι έκανες;
Μαζί με την αδερφή μου, την Χριστίνα, που παίζει βιολοντσέλο, σπουδάσαμε στην Κέρκυρα, στο μουσικό Πανεπιστήμιο του Ιονίου.
Ήταν ωραία η σχολή εκεί;
Αν μπορούσε κανείς να χρησιμοποιήσει τη λέξη φαλλοκρατία θα περιέγραφε σωστά τις συνθήκες που επικρατούν στο τζαζ τμήμα, οι οποίες, για τα κορίτσια που έχει, είναι κάτι παραπάνω από μη ευνοϊκές.
Θα ήθελα να δω περισσότερες κοπέλες να παίζουν ντραμς, κοντραμπάσο και γενικά περισσότερα κορίτσια στη τζαζ κατεύθυνση. Ίσως αν δίδασκε εκεί μια γυναίκα καθηγήτρια να έσπαγε λίγο την ανδροκρατία κι να έφερνε έναν αέρα ισότητας.
Πώς και μπήκες στη τζαζ;
Η αλήθεια είναι ότι στην αρχή ήθελα να σπουδάσω κλασικό τραγούδι. Όμως, η καθηγήτρια του κλασσικού τραγουδιού με ενθάρρυνε να δώσω εξετάσεις για το τζαζ τμήμα. Η τζαζ είναι μια μουσική με μεγάλη ελευθερία έκφρασης και οι σπουδές μου σε αυτήν με βοήθησαν να διαμορφώσω τον τωρινό μου ήχο.
Έπειτα η Lou κερδίζει μία υποτροφία για Erasmus στο Sibelius Academy, στο University of the Arts του Ελσίνκι.
Πώς κέρδισες την υποτροφία;
Εκεί έμεινα ένα ακαδημαϊκό έτος, έκανα μαθήματα σύνθεσης και μπήκα σοβαρά στην διαδικασία να γράψω μουσική.
Τώρα τι κάνεις;
Τώρα περιμένω να βγει ο δίσκος μου στις 15 Ιανουαρίου, από την Klik Records. Λέγεται… Lou και θα περιέχει 9 τραγούδια. Συνεχίζω να γράφω μουσική, κάνω πρόβες για κάποια μελλοντικά live, έρχομαι εδώ (στο Vault) και τρώω σουβλάκια.
Πώς τα τρως;
Αρχικά τρώω 2 πάντα! Το ένα είναι με γύρο και σος και το άλλο κεμπάπ και τζατζίκι, καυτερό!
Τελικά, πώς σου φαίνεται το μουσικό αποτέλεσμα της παράστασης;
Το Brandon Teena έχει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον και το θέμα της παράστασης είναι πιο επίκαιρο από ποτέ. Για όσους δεν γνωρίζουν βασίζεται στην ταινία “Boys don’t cry”. Χάρηκα πολύ όταν ο Στέλιος Καλαϊτζής (σκηνοθέτης) μου ζήτησε να γράψω τη μουσική. Ο Στέλιος είναι πραγματικά ταλαντούχος και αυτό φαίνεται σε κάθε του δουλειά. Όλα τα παιδιά εδώ είναι εκπληκτικά και έχουν αγκαλιάσει με πολύ όμορφο τρόπο τη μουσική μου. Το αποτέλεσμα που βγαίνει προς τα έξω με τιμά απεριόριστα και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην προσπάθεια του συνόλου!
Περισσότερα για τη Lou και τη δουλειά της:
Spotify: LOU spotify
Facebook: LOU facebook
Instagram: LOU instagram