Το νησί της Σερίφου μέσα από μια διαφορετική οπτική γωνία!
Κάπου ‘κει ανάμεσα στους βράχους και στα κύματα,
Εκεί που συναντά ο ουρανός την θάλασσα και η θάλασσα τον ουρανό,
Ανάμεσα στα ξωκκλήσια, στα σοκάκια και τα γαλαζοάσπρα σπιτάκια,
Τα μποφόρια που νόμιζες ότι θα σε στείλουν στην Μήλο,
Τις μπύρες και την νικοτίνη που δεν ήθελες να οσφρηστείς,
Το ποτό στην ταράτσα που πάντα φορούσες το τζιν μπουφάν,
Τα σκαλοπατάκια που κατέκλυζαν όλο το νησί και που συνέχεια σκόνταφτες λόγο αφηρημάδας,
Το πεντανόστιμο φαγητό που με δυσκολία όμως έτρωγες αφού η αλμύρα της θάλασσας σε είχε πια χορτάσει,
Η άμμος και το κάψιμο που είχα κάθε απόγευμα και που πάντα με μάλωνες που δεν πρόσεχα,
Τις πολλές φωτογραφίες που έβγαλα και τις εικόνες που αποκόμισα για να μπορώ να βγάλω τον χειμώνα που έρχεται,
Τα αγόρια με τα λινά πουκάμισα που το καλοκαίρι τα μοιάζει να είναι πιο ερωτεύσιμα- μακριά από τη βαβούρα της πόλης-
Το ηλιοβασίλεμα που ποτέ δεν προλάβαινα να δω παρά μόνο στο καράβι της επιστροφής
Και η απότομη απογείωση ακούγοντας τον συρμό του ηλεκτρικού από τον Πειραιά,
Κάπου ‘κει, λοιπόν, ξεπροβάλλει η Σέριφος.
Βάγια παραλία
Το δημαρχείο της Χώρας
Στου Στράτου , στην κεντρική πλατεία
Η Χώρα
Ανεβαίνοντας προς το κάστρο!
Ηλιοβασίλεμα στο Αιγαίο