Μια playlist αφηγείται ιστορίες για τον ερχομό της Άνοιξης και το πλέξιμο του Μάρτη…
Η Άνοιξη σημαίνει έρωτα για τους ρομαντικούς, αλλεργίες για τους άτυχους, Πάσχα για τους μερακλήδες και άτυπο Καλοκαίρι για τους Έλληνες. Η playlist πλέκει το παραδοσιακό κόκκινο-λευκό βραχιολάκι της και κατεβάζει τα ανοιχτόχρωμα απ’ το πατάρι.
Είμαι ήδη διακοπές με L’Impératrice
Εντάξει παιδιά μπήκε ο Μάρτης και για τον ελληνικό χώρο όλοι γνωρίζουμε πως αυτό σημαίνει πως μπήκε το Καλοκαίρι. Και τι πιο ευχάριστο από ένα παγωτό βανίλια-φράουλα μέσα στο κατακαλόκαιρο; Φυσικά εάν είσαι στη θέση τον εικονιζόμενων ίσως σου πειράξει λίγο τις ορμόνες. Μπορεί πιχι να σου ανεβάσει λίγο τη λίμπιντο. Ε και τι έγινε Καλοκαίρι παραλίες και ρακέτες λογικό είναι. Ναι, μόλις παρομοίασα τους Γάλλους που παίζουν τένις με Έλληνες που παίζουν ρακέτες και δε ντράπηκα καθόλου γι αυτό.
Διαβάζω παιδικές ιστορίες με Aesop Rock
Θυμάστε όταν τα παιδικά τραγούδια είχαν απλά στιχάκια όπως “Γύρω γύρω όλοι, στη μέση ο Μανώλης” και “Κούνια μπέλα, έπεσε η κοπέλα”; Καλύτερα να ξεχάσετε αυτά που ξέρατε γιατί σας έχω νέα. Ο rapper με το πλουσιότερο λεξιλόγιο στο κόσμο AKA Aesop Rock αποφάσισε να συμμετέχει σε ένα project στο οποίο καλούταν να φτιάξει ένα παιδικό τραγούδι με θέμα τις ενυδρίδες.
Εμπνευσμένος από τη συνήθεια του συμπαθούς θηλαστικού να τρώει πάνω στο στομάχι του πλέοντας ανάσκελα, ο Aesop επαναλαμβάνει στο ρεφραίν “My Belly is a Table” κατασκευάζοντας έτσι ένα πιασάρικο ρεφραίν για τα παιδιά, χωρίς όμως να θυσιάζει τη στιχουργική του δεινότητα στα κουπλέ. Μήπως τελικά απευθύνεται και σε μεγάλα παιδιά;
Kraftwerk και Kraftwerk με Kraftwerk
Οι Kraftwerk ήταν υπέροχοι. Οι Kraftwerk ήταν τέλειοι. Οι Kraftwerk ήταν εξαιρετικοί. Οι Kraftwerk ήταν όλοι οι θετικοί χαρακτηρισμοί στον υπερθετικό βαθμό. Αυτά.
Μάθε εδώ γιατί έγινε χαμός στη συναυλία των Kraftwerk στην Αθήνα!
Σαλόνι χαλαρώνω με Tame Impala
Δεν υπάρχει περίπτωση να κυκλοφορήσει ένα κομμάτι στο οποίο να ανακατεύονται οι Tame Impala και να μην διακατέχεται από ένα ταξιδιάρικο feeling. Αυτή τη φορά ο δρόμος προς τη ψυχεδέλεια δεν είναι στρωμένος με μπάσα και κιθάρες αλλά τους ηλεκτρονικούς ήχους από τα συνθεσάιζερ του ZHU πράγμα που κάνει το κομμάτι να ξεφεύγει λίγο από το συνηθισμένο ηχόχρωμα των Αυστραλών, χωρίς όμως να ξενίζει- το αντίθετο μάλιστα. Η συνεργασία βρίσκει τους δύο μουσικούς να κινούνται εντός του comfort zone τους και το αποτέλεσμα με κάνει να ζητάω παραπάνω συνεργασίες και γιατί όχι, ένα album.
Αλλάζω σκηνικό με Ryo Fukui
Το Scenery του Ryo Fukui θεωρείται από τους γνώστες δίσκος ορόσημο στη Jap-Jazz σκηνή. Αλλά εγώ δεν είμαι ούτε γνώστης, ούτε ειδικός και δε θα κάνω copy paste τη πρώτη ατάκα που θα βρω γι αυτό το δίσκο στου internet για να πουλήσω μούρη. Αντ’ αυτού θα εξηγήσω τι πραγματικά μου έκανε εντύπωση ακούγοντας το δίσκο: η φινέτσα του. Όχι από θέμα τεχνικής και σύνθεσης αλλά από το συνολικό feeling του δίσκου. Είχα την οικεία αίσθηση της αμερικάνικης jazz στα αυτιά μου, αλλά ταυτόχρονα με κάτι με ταξίδευε ως τη χώρα του ανατέλλοντος ηλίου. Περίεργη αίσθηση. Αν σου αρέσει η jazz τσέκαρε όλο το δίσκο. Εάν όχι κάνε το ίδιο, έχει μουσικάρες μέσα.
Κοιτάω πέρα από το γκρίζο με Stiko
Μετά τη περσινή του δουλειά με τίτλο Seeding ο Stiko κυκλοφορεί τις νέες του δουλειές σε ένα EP με τίτλο Grey Dayz, με τη διαδικασία εβδομαδιαίων upload στο κανάλι του στο Youtube. Βαριά και μελαγχολικά beats που βαδίζουν πάνω στη λεπτή διαχωριστική γραμμή μεταξύ trip hop και downtempo, συνοδευόμενα από λουπαρισμένα ασπρόμαυρα βίντεο τα οποία προσδίδουν μία επιπλέον συνοχή στο project. Το Vapor Clouds με κέρδισε λίγο παραπάνω από τα όσο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα λόγο της “γνωριμίας” μου με τη λούπα (βλέπε εδώ) αλλά και λόγο του βίντεο που θυμίζει τα “Πουλιά” του Hitchcock. Περιμένουμε μέχρι το τέλος του μήνα για την ολοκλήρωση της κυκλοφορίας!
*Η playlist θα επιστρέψει με περισσότερες ιστορίες προς αφήγηση. Μέχρι τότε μπορεί να σου μιλήσει στο Youtube.