Το νέο παιδί-θαύμα του Dr.Dre ονομάζεται Anderson .Paak
“Η ώρα είναι 5 τα ξημερώματα. Το ξυπνητήρι χτυπάει σαν δαιμονισμένο και διακόπτει το όνειρο πάνω στο καλύτερο. Ο ανθρώπινος οργανισμός ξεχνάει το μεγαλύτερο μέρος του ονείρου στα πρώτα λεπτά αφού ξυπνήσει. Όταν όμως ονειρεύεσαι ένα καλύτερο αύριο δεν έχεις την επιλογή να το ξεχάσεις, μα την υποχρέωση να το κάνεις πραγματικότητα. Ώρα να φύγεις για τη δουλειά.”
Ένας νεαρός Anderson .Paak σηκώνεται και ξεκινάει για τα χωράφια της Santa Barbara. Είμαστε στο έτος 2011.
Δεν ξέρω εάν το κατάλαβες αλλά η ζωή του Brandon Paak Anderson δεν ήταν ποτέ εύκολη. Σε μικρή ηλικία ήταν μάρτυρας των βιαιοπραγιών έναντι της μητέρας του από τον ίδιο του τον πατέρα. Βιαιοπραγίες που έβαλαν τον πατέρα του πίσω από τα κάγκελα για 14 χρόνια. Η οικογενειακή τραγωδία συνεχίστηκε όταν η μητέρα του καταδικάστηκε με τη σειρά της σε 7χρονη φυλάκιση για οικονομικές απάτες.
Όλη αυτή η οικογενειακή αστάθεια ανάγκασε τον μικρό Brandon να μεταπηδάει από το ένα συγγενικό/φιλικό σπίτι στο άλλο, αλλάζοντας στην πορεία ό,τι ψευτοδουλειά μπορούσε να βρει. Στο μεταξύ παντρεύτηκε, χώρισε, ξαναπαντρεύτηκε, έκανε και ένα γιο. Του πήρε μερικά χρόνια μέχρι να βρει μια σταθερή δουλειά, σε νόμιμη φυτεία μαριχουάνας στην Santa Barbara. Μέχρι να τον απολύσουν λίγο καιρό μετά. Εμπόδια σαν και αυτά, ωστόσο, σου διδάσκουν την αξία της υπομονής.
Ο .Paak αγαπούσε πολύ τη μουσική και είχε όλη την όρεξη να ασχοληθεί μαζί της. Όταν δεν δούλευε, παρακολουθούσε με ενδιαφέρον μουσικά ντοκιμαντέρ για την ιστορία της ροκ. Έμαθε να παίζει ντραμς και πλήκτρα. Καθόταν κλεισμένος σε δωμάτια και σκαρφιζόταν παραγωγές. Ήξερε πως η σκληρή του δουλειά θα απέδιδε αργά ή γρήγορα. Η αξία της υπομονής που λέγαμε…
Οι μουσικές του δεξιότητες δε περνάνε απαρατήρητες. Με το ψευδώνυμο Breezy Lovejoy αρχίζει να γίνεται γνωστός στην underground μουσική σκηνή του Los Angeles. Η μουσική του είναι μία ενδιαφέρουσα μίξη από soul και funk ρυθμούς, οι οποίοι βρίσκονται κάτω από έναν πρωτότυπο συνδυασμό R&B και rap φωνητικών. Αίσθηση κάνει το ΕP του Cover Art, στο οποίο μεταμορφώνει γνωστά rock και pop κομμάτια σε “μαύρη” μουσική, με το δικό του μοναδικό τρόπο. Αποφασίζει πως ο κόσμος πρέπει να τον ξέρει με το όνομά του και επανασυστήνεται ως Anderson .Paak. Η τελεία υπάρχει για να υπογραμμίζει την εμμονή του στις λεπτομέρειες όπως λέει ο ίδιος. Ως .Paak, λοιπόν, κυκλοφορεί το πρώτο του ολοκληρωμένο album με τίτλο Venice. Στο μεταξύ γνωρίζεται με τον ανερχόμενο παραγωγό Knxwledge και κυκλοφορούν το Link Up & Suede. Και όλα αυτά μέσα σε 2 μόλις χρόνια.
Οι συχνότητες της μουσικής του δεν αργούν να γίνουν αισθητές από την κεραία του μεγαλύτερου κυνηγού ταλέντων στο L.A. Ο Dr. Dre ψάχνει τον .Paak και τον βρίσκει. Είμαστε λίγο πριν το καλοκαίρι του 2015. Η βιογραφική ταινία των NWA είναι ένα βήμα πριν τη κυκλοφορία της και ο Dre κυκλοφορεί το, επί δεκαέξι χρόνια, αναμενόμενο album του. Το όνομα του .Paak υπάρχει σε έξι από τα δεκαέξι κομμάτια, δίπλα σε μεγαθήρια της σκηνής όπως Ice Cube, Eminem, Snoop Dogg, The Game. Ξαφνικά γίνεται πάταγος και οι συγκρίσεις με το παρελθόν είναι αναπόφευκτες. Το 1992 ο Dre σύστησε στο κόσμο τον Snoop Dogg μέσα από το The Chronic. Το 1999 μας έμαθε τον Eminem στο album 2001. Εν έτη 2015 ο εκλεκτός είναι ο Anderson .Paak και θα τον ακούει όλος ο κόσμος. Α ρε γιατρέ τι μας έκανες πάλι…
Με τα μάτια στραμμένα πάνω του κυκλοφορεί το album που τον κάνει γνωστό σε κάθε αυτί πλέον, το Malibu. Πρόκειται για ένα μελωδικό ταξίδι στην ζωή του. Το μουσικό μπλέντερ αλέθει πάλι jazz, funk, soul, R&B και hip-hop στοιχεία, αλλά το τελικό μείγμα είναι αρκετά πιο απαλό και κρεμώδες. Ο ίδιος ο .Paak καταφέρνει να ακούγεται κεφάτος και παιχνιδιάρης καθ’ όλη τη διάρκεια του δίσκου, ακόμα και όταν η θεματολογία του στρέφεται στις πιο σκοτεινές πλευρές της ζωής του. Το τελικό αποτέλεσμα μοιάζει με ένα μήνυμα αισιοδοξίας προς τον ίδιο του τον εαυτό, μια κραυγή ελευθερίας μετά από χρόνια εγκλεισμού σε κάποιο σκοτεινό πατάρι.
Ζωντανά στην εκπομπή του Jimmy Kimmel μαζί με τον Domo Genesis.
Η αναγνωρισιμότητα του παίρνει ακόμα μεγαλύτερες διαστάσεις μέσα από τις συνεχείς συμμετοχές του σε μεγάλους δίσκους (Blank Face, We got it from here… thank you 4 your service) αλλά και σε μικρότερα project (Thumbs, Genesis, Topia). Για τον ίδιο δεν αλλάζουν πολλά. Συνεχίζει να ταξιδεύει με τη μουσική του. Από την Venice beach (1ος δίσκος), στο Malibu (2ος δίσκος), σε ό,τι άλλο έρθει. Άλλωστε είναι προετοιμασμένος για τα πάντα.