Ποιοι είναι σπουδαιότεροι πολιτικοί της νεότερης και σύγχρονης ιστορίας και γιατί έχουν μία θέση σε αυτό το άρθρο!
Η σύγχρονη και νεότερη ιστορία έχει περάσει από πολλές μεταστροφές και ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις. Παγκόσμιοι και εμφύλιοι πόλεμοι, χειραφέτηση των μαύρων, κινήματα για τα δικαιώματα των γυναικών και άλλα πολλά είναι μερικά από τα γεγονότα που έχουν σημαδέψει τη σύγχρονη ιστορία.
Μέσα σε αυτές, όμως, τις εξελίξεις υπήρξαν άνθρωποι που όρθωσαν το ανάστημά τους και μπήκαν μπροστά για να κάνουν το κόσμο λίγο καλύτερο. Να διορθώσουν κοινωνικές αδικίες και να ανασκευάσουν νόμους και πολιτικά καθεστώτα.
Το άρθρο αυτό θα αναφερθεί σε μερικά από τα πολλά πολιτικά πρόσωπα που άφησαν ανεξίτηλο το όνομα τους στο ρου της ιστορίας. Θα αναφερθεί, λοιπόν, στους σπουδαιότερους πολιτικούς της σύγχρονης ιστορίας, με αλφαβητική σειρά γιατί η κατάταξη είναι πρακτικά αδύνατη και πάντα βάση της γνώμης του αρθρογράφου.
«Η ιστορία γράφεται από τους νικητές»
Στρατηγός και αυτοκράτορας της Γαλλίας που θεωρείται στρατηγική και κυβερνητική μεγαλοφυΐα.
Γνωστός για τις πολλές νικηφόρες εκστρατείες του. Αλλά, όπως είπε και ο ίδιος «Το Βατερλό θα σβήσει την ανάμνηση πολλών νικών. Αυτό που δεν μπορεί να καταστρέψει είναι ο Κώδικάς μου».
Ο Ναπολεόντειος Κώδικας του 1807 τον καθιστά έναν από τους σπουδαιότερους πολιτικούς τη νεότερης ιστορίας. Ένας Κώδικας που μιλάει για την ισότητα όλων των πολιτών έναντι στο Νόμο και θέτει τη βάση για ανάλογους κώδικες διαφόρων κρατών που ισχύουν μέχρι και σήμερα.
«Πρέπει να είσαι η αλλαγή που θέλεις να έρθει»
Η Μεγάλη Ψυχή (που σημαίνει στα σανσκριτικά το όνομά του) υπήρξε ορόσημο της φιλοσοφικής και κοινωνικοπολιτικής διανόησης του 20ου αιώνα.
Ιδρυτής του εθνικούς κινήματος για την ινδική ανεξαρτησία και εμπνευστής της μεθόδου παθητικής αντίστασης χωρίς τη χρήση βίας έναντι των καταπιεστών. Θεωρία του που βασίστηκε στη διδασκαλία του Ιησού Χριστού και στον Αμερικάνο συγγραφέα Χένρι Θορό.
Όπως και άλλοι σπουδαίοι πολιτικοί στη λίστα αυτή, έτσι και ο Γκάντι δολοφονήθηκε στο Νέο Δελχί από έναν εθνικιστή Ινδό το 1948.
«Ο λαός έχει τη πιο σωστή κρίση αλλά σε βάθος χρόνου»
Ο πολιτικός-μύθος που οι θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τη δολοφονία του από τον Λη Χάρβεϊ Όσβαλντ, το Νοέμβριο του 1963, προηγούνται του ονόματός του.
Η εσωτερική και εξωτερική πολιτική του ήταν αυτή που έθεσε τα θεμέλια για το σημερινό τρόπο διακυβέρνησης των Ηνωμένων Πολιτειών και τον έκανε έναν από τους σπουδαιότερους πολιτικούς της νεότερης ιστορίας.
Ο νεότερος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών και ο πρώτος καθολικός Πρόεδρος. Η θέση του στο πάνθεον των πολιτικών ενισχύθηκε και από τη στάση που κράτησε η γυναίκα του Ζακλίν Λι Μπουβιέ (Τζάκι) μετά τη δολοφονία του.
«Έχω ένα όνειρο, ότι τα τέσσερα μικρά παιδιά μου θα ζήσουν μία μέρα σε ένα έθνος όπου δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματος τους, αλλά από το χαρακτήρα τους»
Ένας από τους πιο διαχρονικούς ακτιβιστές που υποστήριζε τα δικαιώματα των ανθρώπων και την ισότητα ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας και καταγωγής. Ιερέας του δόγματος των Βαπτιστών, ειρηνιστής και οπαδός της δράσης χωρίς τη χρήση βίας.Βραβεύτηκε με το Νόμπελ Ειρήνης το 1964 για τους αγώνες υπέρ των πολιτικών δικαιωμάτων των μαύρων. Δολοφονήθηκε το 1968 στο Μέμφις του Τενεσί.
Η θέση του ανάμεσα στους σπουδαιότερους πολιτικούς της ιστορίας ενισχύθηκε και από τις διακρίσεις που έλαβε μετά θάνατον, το Προεδρικό Μετάλλιο για την Ελευθερία και το Χρυσό Μετάλλιο του Κογκρέσου, καθώς και το ότι η 15η Ιανουαρίου (ημέρα γέννησης του) καθιερώθηκε ως επίσημη γιορτή στις Η.Π.Α.
«Η ψήφος είναι πιο δυνατή από τη σφαίρα. Με τη σφαίρα μπορείς να σκοτώσεις τον εχθρό σου. Με τη ψήφο μπορείς να σκοτώσεις το μέλλον των παιδιών σου»
Ο πολιτικός που έβαλε τέλος στη δουλεία στην Αμερική. Μπορεί η εκλογή του να οδήγησε σε εμφύλιο τη χώρα (οι Νότιοι που βασίζονταν στη δουλεία έναντι στους πιο φιλελεύθερους Βόρειους), έθεσε, όμως, σε κίνηση μία συζήτηση που κρατά μέχρι και σήμερα περί των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Την Πρωτοχρονιά του 1863 υπέγραψε το περίφημο διάταγμα για τη χειραφέτηση των μαύρων. Το 1864, ύστερα από συνεχόμενες νίκες του στρατού εκλέχτηκε ξανά πρόεδρος των Η.Π.Α.
Σε δήλωσή του είχε πει ότι έχει δύο εχθρούς, στο εξωτερικό το στρατό των Νοτίων και στο εσωτερικό τους τραπεζίτες δανειστές του κράτους. Παρόλα αυτά, αυτό που ζήταγε από το λαό του ήταν «ευσπλαχνία για όλους» και «ειρήνη ανάμεσά μας».
Δολοφονήθηκε το 1865 από τον Τζον Γουίλκς Μπουθ.
«Το να είσαι ελεύθερος δεν σημαίνει απλώς να σπάσεις τις αλυσίδες σου, αλλά το να ζεις με τρόπο που να σέβεται και να υποστηρίζει την ελευθερία των άλλων»
Μέλος του Αφρικανικού Εθνικού Κογκρέσου με μεγάλη αγωνιστική δράση κατά του Απαρτχάιντ, κάτι το οποίο τον οδήγησε σε φυλάκιση 27 χρόνων. Η απελευθέρωσή του το 1990 οδήγησε στην πτώση του ρατσιστικού καθεστώτος στη Νότια Αφρική.Το 1994 έγινε ο πρώτος δημοκρατικά εκλεγμένος, έγχρωμος Πρόεδρος της Νότιας Αφρικής.
Αν αυτά δεν σας πείθουν γιατί είναι ένας από τους σπουδαιότερους πολιτικούς της σύγχρονης ιστορίας τότε το Νόμπελ Ειρήνης που του απονεμήθηκε το 1993 και το ότι διετέλεσε Πρόεδρος του Κινήματος των Αδεσμεύτων (κίνημα ενάντια στο ρατσισμό, στην αποικιοκρατία και στον ιμπεριαλισμό) νομίζω θα σας πείσουν.
«Ποτέ τόσο λίγοι δεν έκαναν τόσα πολλά για τόσους πολλούς»
Πολιτικός, στρατιωτικός, δημοσιογράφος, συγγραφέας και ηγέτης της Μεγάλης Βρετανίας από την άνοιξη του 1940 έως το πέρας του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1945. Χαρακτηρίστηκε ως ο «Πατέρας της Νίκης» γιατί ήταν ένας από τους αρχιτέκτονες της νίκης κατά των ναζιστικών Γερμανικών Δυνάμεων.
Η ρητορική που διακατέχεται από εμψυχωτικούς λόγους οδήγησαν τόσο τις Βρετανικές όσο και άλλες Συμμαχικές Δυνάμεις να αντισταθούν σθεναρά κατά των Ναζί. Επίσης, έπαιξε και καίριο ρόλο στη συμμετοχή των Η.Π.Α στον πόλεμο.
Προφανώς, κρίνεται αδιαμφισβήτητο ότι ο άνθρωπος που αντιστάθηκε στον Χίτλερ και κέρδισε το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο θα έχει εξέχουσα θέση σε μία λίστα με τους σπουδαιότερους πολιτικούς της σύγχρονης ιστορίας.
«Αν τρέμεις από αγανάκτηση για κάθε αδικία, τότε είσαι σύντροφός μου»
Αργεντινός γιατρός, κομμουνιστής επαναστάτης, ένας από τους αρχηγούς των ανταρτών της Κούβας και πολιτικός. Πήρε μέρος στο κίνημα της 26ης Ιουλίου που είχε ως στόχο την ανατροπή του δικτατορικού καθεστώτος του Φουλχένσιο Μπατίστα στη Κούβα.
Υπήρξε μέλος της επαναστατικής κουβανικής κυβέρνησης και προώθησε ριζικές μεταρρυθμίσεις.
Ανέπτυξε θεωρίες στη στρατηγική και τακτική του μοντέρνου ανταρτοπόλεμου και προσπάθησε να τις εφαρμόσει στη πράξη. Τελικά, τραυματίστηκε στη Βολιβία, συνελήφθη και δολοφονήθηκε.