Το πολυαναμενόμενο πρίκουελ του Χάρι Πότερ είναι γεγονός. Το “Fantastic Beasts and where to find them” είναι το πρώτο κεφάλαιο από την παραμυθένια πενταλογία που θα ζωντανέψει στη μεγάλη οθόνη.
Ακολουθώντας τα χνάρια του χαριποτερικού κόσμου, φτιαγμένο από πολλές δόσεις μαγείας και φαντασίας το νέο παραμύθι της Τζ. Κ. Ρόουλινγκ μας μεταφέρει στην Νέα Υόρκη του 1926 λίγο πριν το μεγάλο Κράχ.
Σε μια εποχή που οι μάγοι αντιμετωπίζονται εχθρικά, ο Νιούτ Σκαμάντερ έρχεται από την Αγγλία κουβαλώντας μια βαλίτσα με μαγικά πλάσματα.Ένα λάθος θα ελευθερώσει κάποια από αυτά στη Νέα Υόρκη της καχυποψίας και του φόβου δίνοντας το έναυσμα για ένα κυνηγητό ανάμεσα στο καλό και το κακό, τη μαγεία και την πραγματικότητα.
Σκοτεινές δυνάμεις, ξόρκια, και πέπλα μυστηρίου βρίσκονται σε πρώτο πλάνο ακολουθώντας την επιτυχημένη συνταγή της συγγραφέως του Χάρι Πότερ.
Ο Ντέιβιντ Γέιτς επιστρέφει στα «μαγικά» λημέρια έχοντας ως παρακαταθήκη του τρεις ταινίες με τις περιπέτειες του αγαπημένου μάγου, και οδηγεί τη σκηνοθεσία με ένα κλασικό, συντηρητικά όμορφο τρόπο χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις.
Η ροή της ταινίας είναι γρήγορη χωρίς ωστόσο να λείπουν κάποια σεναριακά μουδιάσματα. Οι χαρακτήρες προσπαθούν να αναλυθούν με ψυχογραφικά ψήγματα τα οποία θα τροφοδοτήσουν τις επόμενες ταινίες, δίνοντας μας μόνο μια μικρή γεύση.
Ο βραβευμένος με όσκαρ Έντι Ρεντμέιν προς έκπληξη μας μοιάζει λίγο μπερδεμένος υποκριτικά ακροβατώντας ανάμεσα στην επιτήδευση και την αφέλεια ως κεντρικός ήρωας σε αντίθεση με τον συμπαθέστατο και εκφραστικότατo σύμμαχο του, Τζέικομπ τον οποίο υποδύεται o Dan Fogler.
Από την άλλη πλευρά ο Κόλιν Φάρελ μάλλον δεν έπεισε όσο θα έπρεπε ως αινιγματικός διευθυντής Γκρέιβς για αυτό και δίνει τη σκυτάλη σε έναν κακό-έκπληξη στο τέλος της ταινίας.
Το “Fantastic Beasts and where to find them” καταφέρνει να οικοδομήσει έναν νέο παραμυθένιο κόσμο εξαιρετικά προσεγμένο, ζωγραφισμένο με πολλά ειδικά εφέ, τα οποία ωστόσο φαντάζουν υπερβολικά σε κάποια σημεία ,ειδικά προς το φινάλε, παραφορτώνοντας το θεατή.
Ένα σύμπαν που εξωτερικά μοιάζει σχεδόν αψεγάδιαστο, ωστόσο στο εσωτερικό του πλήττεται από κάποιες κινηματογραφικές ελλείψεις. Ο κίνδυνος της ταύτισης με τα Χάρι Πότερ καθώς και ο εισαγωγικός χαρακτήρας της ταινίας είναι τα βασικά προβλήματα.
Η ταινία έχει όλες τις καλές προθέσεις να διαφοροποιηθεί από το διάσημο προκάτοχο της και τα καταφέρνει σε ένα βαθμό ωστόσο έχει ακόμη να διανύσει πολλά κινηματογραφικά χιλιόμετρα προκειμένου να αναδείξει τη δική της ταυτότητα.
Το υλικό σίγουρα υπάρχει, το ξόρκι είναι γνωστό οπότε περιμένουμε τη Τζ. Κ. Ρόουλινγκ να συνεχίσει να κάνει τα μαγικά της. Μια καλή ταινία για φανς του αγαπημένου μάγου και μη που διασκεδάζει, συγκινεί και κυρίως υπόσχεται.
